Συναισθήματα
Τα συναισθήματά μας υπάρχουν σε συνειδητή και υποσυνείδήτη όψη...Η συνειδητή είναι αυτά που γνωρίζουμε, ενώ τα άλλα είναι αυτά που δεν έχουμε αγγίξει.
Όταν λέω σε κάποιον "δεν βιώνεις", δεν εννοώ σε καμία περίπτωση ότι αποκλείεις κάποιο επίπεδο και εργάζεσαι μόνο με το άλλο...Εννοώ ότι δεν έχεις αγγίξει το "υπόγειο" και εργάζεσαι μόνο με την επιφάνεια.
Ένα "μπλοκαρισμένο" συναισθηματικό σώμα, δίνει στο νοητικό άλλες κατευθύνσεις, όχι καθαρές.
Έτσι και το πνευματικό σώμα προσεγγίζεται με πεποιθήσεις και όχι με αγνότητα, αφού το πρώτο κοντινό σώμα (το συναισθηματικό) δεν είναι "φωτισμένο"...
Και το αντίθετο συμβαίνει...Οποιοδήποτε μήνυμα από το Πνεύμα μας παίρνει άλλη τροπή, αφού για να φτάσει σε εμάς περνάει από την αντίστροφη πορεία. Το συναισθηματικό σώμα μας δίνει μηνύματα που μας "βολεύουν", αφού δεν έχει "καθαρότητα"...
Θα πω ένα παράδειγμα...
Κάποιος "δάσκαλος" δεν είχε κάνει δουλειά με τον εαυτό του. Υπήρχαν μέσα του συναισθήματα που είχαν να κάνουν με τον φόβο. Συνειδητά ερχόταν σε επαφή με πνευματικές οντότητες και έπαιρνε μηνύματα. Τα μηνύματα αυτά όμως περιείχαν και τους δικούς του ανεπεξέργαστους φόβους. Αυτό στην πορεία διογκώθηκε.
Εξακολουθεί και παίρνει μηνύματα, αλλά αυτά (κατά την άποψη μου) εμπεριέχουν πολλές δικές του πεποιθήσεις και οδηγούν σε χειρισμούς μέσα από τον φόβο της ασφάλειας.
Δυστυχώς το συναίσθημα είναι το πρώτο που πρέπει να "αγγίξουμε", αν θέλουμε να είμαστε αγνοί και να βρούμε την θεϊκοτητά μας εσωτερικά! Χωρίς αυτήν την εργασία, δεν μπορούμε να "αντικρύσουμε" τον θεό, γιατί θα τον "κρύβουμε" κι αυτόν πίσω από διαχωρισμό και θα τον θεωρούμε "καλό" και "δίκαιο", όπως υπάρχουν μέσα μας αυτές οι έννοιες του δυαδισμού.
Ο προγραμματισμός της ανθρώπινης φύσης που υπάγεται σε πρότυπα, αντιστρέφεται μόνο όταν στο υποσυνείδητο υπάρχει φως!
Και αυτή για μένα είναι η συναισθηματική διαδρομή, που σου επιτρέπει να έχεις νοητική και συναισθηματική προσέγγιση του πνεύματος, όπως και αντίστροφα των μηνυμάτων αυτού!
Δεν έχω αντιληφθεί να γίνεται νοητικό "ξεμπλοκάρισμα" πρώτα...Ουσιαστικό πρώτο επίπεδο είναι το ξεκαθάρισμα των συναισθημάτων της σκιάς! Αυτό ελευθερώνει και τον νου από την λογική που δεν επεκτείνεται προς το πνεύμα και δεν μπορεί να προσεγγίσει την θεϊκή διάννοια του, αφού πάντα θα ξεχωρίζει καλό-κακό με βάση τα πρότυπα του υλικού κόσμου και του νόμου αυτού, που είναι ο δυαδισμός.
Όμως είναι τελείως έξω από την εσωτερική πραγματικότητα, να πιστεύει κανείς, ότι λειτουργεί μόνο με τον νου, και ότι αυτόν τον έχει κάνει νόηση, χωρίς να έχει αγγίξει το συναίσθημά του.
Όπως τελείως έξω από την πραγματικότητα είναι, να θεωρηθεί κανείς ότι μπορεί να εργαστεί μόνο με το συναίσθημα, χωρίς νοητικά να μπορέσει να αντλήσει την γνώση από το πνεύμα του.
Όσο περισσότερο "φωτίζεις" το υποσυνείδητο και φέρνεις στο συνειδητό σου τις σκιές, τόσο περισσότερο διευρύνεται η συνείδηση για να αποκτήσει ανώτερη δόνήση και να προσεγγίσει την έννοια συνειδητότητα... Με το διάβασμα και την ανάλυση μόνο η συνείδηση παραμένει συνείδηση επεξεργασμένη...Δηλαδή "μορφωμένη" θα έλεγα στην καθομιλουμένη... Και μια συνείδηση, όσο και να έχει "μορφωθεί" φοβάται το άγνωστο που ανοίγεται μπροστά της και η φυσική ζωή βιώνεται μοιραία και όχι με γνώση και κυρίως επίγνωση της αιωνιότητας!
Βάσω Νικολοπούλου