Η πίστη

Η γνώση έχει μεγάλη αξία στον δρόμο μας και δεν εννοώ την γνώση από διάβασμα, αλλά αυτήν την γνώση που ξεκλειδώνει τους μηχανισμούς του φόβου, των κατά 80% ασυνείδητων ανθρώπων.

Η ζωή ενός συνειδητού ανθρώπου, φαίνεται στους άλλους, αν μη τι άλλο, "περίεργη"...Βάζει ο κόσμος "ταμπέλες" σε αυτό που δεν καταλαβαίνει και προσπαθεί να το πάρει μαζί του στην λάσπη.

Είναι πάρα πάρα πολλοί οι μη συνειδητοί άνθρωποι, και βρίσκονται σε όλη την δομή της κοινωνίας μας. Είτε είναι μορφωμένοι, ευγενικοί, συμπονετικοί, θρήσκοι, η συνείδησή τους είναι μόνο αυτό που γνωρίζουν ότι είναι...Και όταν αυτό ανατραπεί, τότε θυμώνουν και θλίβονται...Γίνονται αγρίμια ή, αντίθετα, πρόβατα!

Έτσι, ή αντιδρούν σ’ αυτήν την αναλογία του συνειδητού-ασυνειδήτου που προσπαθεί να ανατραπεί, ή αφήνονται στην ανατροπή, χωρίς να την συνειδητοποιούν.
Και η μία κατάσταση και η άλλη δεν είναι διαδρομή της συνειδητής εξέλιξης.

Η διαδρομή της συνειδητής εξέλιξης, αυτός ο δρόμος της αλήθειας του καθενός μας, περιέχει σεβασμό στην ανατροπή, παρατήρηση,  τεκμηρίωση ακόμα και αμφιβολία.

Η πίστη δεν είναι συνειδητή εξέλιξη. Ο πιστός, αυτός που χωρίς να αναζητάει, εμμένει στην εξωτερική ευλάβεια, δεν προχωράει με αυτό-σεβασμό! Το βλέπουμε άλλωστε σε όλους αυτούς που αναζητούν καθημερινά το θαύμα από τον θεό και τους αγίους, χωρίς να κουνήσουν το δαχτυλάκι τους, ή περιμένουν από κάποιον «δάσκαλο» να κάνει την εργασία βολική και εύκολη γι’ αυτούς.

Η πίστη είναι μια εσωτερική κατάσταση ευλάβειας και αγνότητας, που εμπνέει στην ανάδυση του αυθεντικού, έναντι του κοινωνικά ψεύτικου.

Η ισορροπία του καλού και του κακού, έρχεται μόνο όταν βρεθούμε στην κατάσταση της θειότητας, αναγνωρίζοντας τα σκηνικά και τα κουστούμια της ζωής μας και αποφασίσουμε συνειδητά την απλότητα, έναντι της διανοητικής αλαζονείας.

Η φυσική ζωή κυλάει με ροή, όταν δεν αρπαζόμαστε από τους μηχανισμούς της επιτήδευσης, αλλά την αφήνουμε να απλώνεται στο είναι μας, σαν μέρος της εκδήλωσης και της αυτοπραγμάτωσης του υπαρκτού. Αυτό μας κάνει να μην ανήκουμε σε ομάδες αγριμιών, μα ούτε σε ομάδες προβάτων.

Στην μεταξύ τους απόσταση βρίσκεται μόνο ο Θείος μας Εαυτός!

Και αυτή είναι η μεγαλύτερη συνειδητοποίηση του ΑΝΘΡΩΠΟΥ!

Δημοσίευση στο ReikiCenter-Forum
Bάσω Νικολοπούλου