Εσωτερική θεραπεία 1

Μια από τις πιο δυναμικές και θεραπευτικές δράσεις είναι να εγκαταλείψουμε την ανάγκη μας να έχουμε πάντα τον έλεγχο...

και αυτό προκύπτει από την ελλιπή εμπιστοσύνη στον εαυτό μας.

Η ελευθερία ανήκει στον Εαυτό μας, που βιώνει την φυσική εμπειρία του...

Η εμπιστοσύνη στο σύμπαν είναι η εμπιστοσύνη ότι με φροντίζω και με αγαπάω από όλα τα επίπεδά μου...

Ο συνεχής βασανισμός του εαυτού μας, μέσα από τον έλεγχο, προκύπτει γιατί κι εμείς θέλουμε να ελέγξουμε τα συναισθήματά μας και έτσι νομίζουμε ότι μπορούμε να ελέγξουμε όλη την ζωή…

Είναι μια «πάγια εντολή» αυτή που έχει καταγραφεί μέσα μας, που το μεγαλύτερο μέρος της είναι βαθύτερο, και κάνει την ζωή μας «μετρήσιμη»...

Όμως η ζωή μας δεν «μετριέται»... Η δυναμική διαδικασία της ζωής συνεχίζεται χωρίς να εξαρτιέται από ότι κι αν κάνουμε...

Η ζωή είναι αυθόρμητη και οι σκέψεις μας πολύ λίγες για να μπορέσουν να ελέγξουν το απροσδόκητο και το αιώνιο...

«Θέλω η ζωή μου να είναι έτσι...»

«Θέλω ο εαυτός μου να είναι έτσι...»

Είναι μια λογική που ανατρέπεται ανά πάσα στιγμή...

Γιατι όσο και να «θέλω να είμαι έτσι», υπάρχουν και οι άλλοι που δεν θέλουν να είμαι έτσι…Συνεχώς αλλάζουμε τα όριά μας μέσα από τις σχέσεις μας και αυτόματα αλλάζουν και τα θέλω μας.

Οσο λοιπόν και να θέλω να είμαι καλός και προβλέψιμος, αρκεί μια συμπεριφορά έξω από εμένα, για να με κάνει να μετακινήσω τα όρια του «προβλέψιμος» και να γίνω απρόβλεπτος, ακόμα και για τον ίδιο μου τον εαυτό...

Η υπερβολή υπευθυνότητα οδηγεί στην αμέλεια των προσωπικών μας αναγκών. Και η συνέχεια αυτού είναι η ανοχή μας σε συμπεριφορές που μας βγάζουν από τα όρια μας.

Γιατί?

Γιατί «θέλουμε η ζωή μας να είναι έτσι...»

Και τι σημαίνει «πνευματικότητα»?

Θέλουμε η ζωή μας να είναι αλλιώς... Και έτσι την προσαρμόζουμε σε ότι ιδεατά νομίζουμε ότι είναι ανώτερο...

Δεν σταματά όμως ο βασανισμός και εκεί σαστίζουμε...

Δεν ακολουθούμε την ζωή, απλά την συν-δημιουργούμε... Και λέω «συν», γιατί η εναρμόνιση μας με όλον τον Εαυτό μας, δεν αφήνει περιθώρια να «θέλουμε την ζωή μας έτσι ή αλλιώς», αλλά βιώνουμε το απρόβλεπτο με αλήθεια.

Η ελευθερία μας να βιώνουμε την ζωή μας με αλήθεια, μας εναρμονίζει με τον θεό, που δεν έχει προσδοκίες από τίποτα…ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ και το γνωρίζει...

Και αν αυτό το καταλάβουμε, χαμογελάμε στο σύμπαν με κατανόηση και αποδοχή...

Βάσω Νικολοπούλου