Το ρέικι και η ζωή

Το ρέικι δεν είναι για μένα ένα ακόμα σύστημα που με κάνει καλύτερη…Είναι η ίδια μου η ζωή.

Και μόνο γι' αυτό, θα ήθελα να ενημερώσω όσο μπορώ περισσότερους ανθρώπους, για να τους δείξω μια ακόμα ευκαιρία που έχουμε, να είμαστε ΑΝΘΡΩΠΟΙ.

Οι πολιτικές πεποιθήσεις με αφήνουν αδιάφορη. O χι χωρίς αιτία βέβαια.

Επεξεργαζόμενη κομβικά σημεία στην ζωή μου, άρχισα να αποκωδικοποιώ τα συναισθήματα που με πίεζαν και με αρρώσταιναν.

Η κοινωνία, η αδικία, η φτώχια, η ασθένεια, όλα έγιναν για μένα λόγος να θέλω να μπω στην μάχη, να παλέψω ενάντια σε ένα «άδικο» σύστημα και στην συνέχεια να παραιτηθώ από αυτήν την μάχη, αναγνωρίζοντας το σύστημα σαν πιο «δυνατό» από εμένα. Γιατί είδα, ότι όποιοι έμπαιναν σ' αυτό, γινόντουσαν ίδιοι!!!!

Και δεν αναφέρομαι μόνο στην πολιτική της κοινωνίας. Αναφέρομαι σε οποιαδήποτε μορφή εξουσίας, αρχής γενομένης από τους γονείς μας.

Βία και εξουσία οι γονείς! Τα παιδιά αποτελούσαν γι' αυτούς τρόπο, για να εκδηλώσουν την δύναμη τους, και είδα ότι, όταν τα παιδιά γίνονταν γονείς με την σειρά τους, αναπαρήγαγαν την ίδια εξουσιαστική δύναμη ελέγχου!

Το ίδιο είδα και σε ανθρώπους που μάχονταν για τα ιδανικά μιας κοινωνίας ίσων δικαιωμάτων, πως άφηναν μετά την εξουσιαστική δύναμη να τους ελέγχει και να τους απομακρύνει από τα ιδανικά της αγνότητας και της ενότητας.

Δεν με πείθει κανείς πια, ότι κάνει μάχη ενάντια στο σύστημα. Γιατί μέσα σε όλα αυτά τα χρόνια, που μελέτησα την ζωή μου, ανακάλυψα ότι οι άνθρωποι διαχωρίζονται αρχικά, για να γίνουν πανομοιότυπα με ότι κατηγορούσαν τελικά, όταν τους δόθηκε η ευκαιρία να συνδράμουν σε μια κοινωνία ισότητας και αγάπης.

Τα παιδιά με τους γονείς, οι μαθητές με τους καθηγητές, οι υπάλληλοι με τους διευθυντές, οι πολίτες με τους κυβερνώντες.

Παράλληλα όμως ανακάλυψα, αναγνωρίζοντας το πρώτα στον εαυτό μου, ότι η λανθασμένη πεποίθηση για την ζωή, είχε ρίζες μέσα μου, ήταν δική μου η εσωτερική κοινωνία της αδικίας και του διαχωρισμού, και αυτήν πρόβαλα σε κάθε μου πράξη.

Αυτή η «ανακάλυψη» με έκανε να ψάξω βαθύτερα τον εαυτό μου. Να βρω τα αγνά συναισθήματα της αγάπης, που δεν θα είχαν κανένα «όφελος», παρά μόνο την εσωτερική ειρήνη μέσα μου. Άρχισα να αναζητώ εσωτερικές διαδρομές που με έκαναν να βιώνω τις εμπειρίες συναισθηματικά και όχι νοητικά!

Δεν υπάρχει εμπειρία που να περνά μόνο από την σκέψη. Τα συναισθήματά μας είναι αυτά που ολοκληρώνουν την πράξη της ζωής. Και αυτά έμεναν και μένουν από τους περισσότερους ανθρώπους, απείραχτα! Γιατί εκεί υπάρχει πόνος!!!

Είναι άθλιο, να διαπιστώνεις, ότι ούτε εσύ είσαι ο «καλός» άνθρωπος, ο γεμάτος αγάπη και ιδανικά, απλά αναπαράγεις τα πρότυπα που υποσυνείδητα λειτουργούν σαν κέντρα ελέγχου όλης σου της ύπαρξης. Αυτά τα «πρότυπα» είναι που μας κάνουν να διαχωριζόμαστε οι άνθρωποι μεταξύ μας, σε καλούς-κακούς, όμορφους-έξυπνους, και είναι τα ίδια που βιάζουν την ζωή μας καθημερινά, αφήνοντας μας να ζούμε πλασματικά στον έναν ή στον άλλον πόλο…θετικό-αρνητικό!!!!

Αναγνωρίζοντας, εγώ η ίδια πρώτη, την αξία της πνευματικής ενέργειας, θεωρώ ότι μπορώ να μιλήσω και σε άλλους ανθρώπους, να κατανοήσουν αυτήν την ενέργεια που τους τοποθετεί δυναμικά στην ζωή, παίρνοντας τα «ηνία» των επιλογών τους και εντέλει την ευθύνη της ζωής τους.

Γι' αυτό και ανταποκρίθηκα στην πρόσκληση σας, να μιλήσω στο φόρουμ αυτό και να ενημερώσω για το ρέικι.

Γιατί είναι αλήθεια αυτό που ελέχθη παραπάνω…Το να μένω στο ReikiCenter - φόρουμ, όπου εκεί όποιοι μπαίνουν είναι ενήμεροι για το ρέικι, δεν έχει νόημα. Φυσικά και αναγνωρίζουν ότι πω…

Έχει μεγάλη αξία για μένα, να μπορέσω να δώσω και μια άλλη προοπτική της αγάπης, σε ανθρώπους που δεν έχουν σχέση με βαθιές εσωτερικές διαδρομές.

Και αυτό έκανα.

Επειδή η συζήτηση πήρε όμως άλλη τροπή, θεωρώ ότι θα ήταν άδικο για το ίδιο το ρέικι, να μπω σε αντιπαραθέσεις, που από μόνες τους απομοιώνουν την αξία του.

Γι' αυτό, και αποχώρησα, όχι γιατί δεν επιθυμώ τον διάλογο, αλλά γιατί βλέπω ότι ο διάλογος περιέχει πολιτικούς χρωματισμούς, που δεν έχουν νόημα.

Φυσικά και το ρέικι δεν θα δώσει τροφή και στέγη σε κανέναν πεινασμένο και σε κανέναν άστεγο! Ήταν «χαζή» η διαπίστωση και η αναφορά, κατά την άποψή μου.

Το ρέικι όμως θα δώσει τροφή και στέγη στις εσωτερικές αλήθειες της ζωής μας, για να μπορέσουμε να ανταποκριθούμε στο κύριο κίνητρό της…την αγάπη, την ενότητα και την ειρήνη, κατ' αρχήν μέσα μας, ώστε να την προβάλλουμε και στο περιβάλλον μας. Και αρχίζοντας ο καθένας από τον εαυτό του να αναγνωρίζει τα αγνά συναισθήματα της ύπαρξής μας, θα μπορέσει να τα επικοινωνήσει και στο περιβάλλον του, στους ανθρώπους που έχει δίπλα του, στα παιδιά του

Είναι η μεγαλύτερη αλήθεια αυτό που είπα αρχικά…

Δεν με ενδιαφέρει η πραγματικότητα που νομίζει κανείς ότι έχει δημιουργήσει…με ενδιαφέρει όμως πολύ η ίδια η πραγματικότητα που ζει…

Γιατί είναι διαφορετικό να λέμε «η ζωή μου είναι καλή», από το «ζω πραγματικά»

Η «ζωή μου είναι καλή» περιέχει ανταγωνισμό και ασθένειες, για να μπορέσει κανείς να επιβιώσει και να κάνει την ζωή του καλή…

Το «ζω πραγματικά» όμως περιέχει δράση και ευθύνη για τις επιλογές της ζωής, που φέρνουν και την ισορροπία στον ψυχισμό του, αγγίζοντας αυθεντικά συναισθήματα με έναν «γόνιμο» νου! Από εκεί και πέρα (και αυτό βιώνω τώρα) δεν υπάρχουν ασθένειες, παρά μόνο «κοινωνικοί ιοί», που έχουν μόνο μια ονομασία «πρότυπα ζωής»!!!!

Να είστε σίγουροι, ότι κανένας δεν μπορεί να στηρίξει την αλήθεια της ζωής του, αν δεν την έχει βιώσει…Θα είναι λόγια που δεν θα μπορούν να έχουν αξία για κανέναν. Γιατί αυτά δεν θα παραπέμπουν σε αγνότητα, αλλά σε χειρισμό.

Δεν ντυνόμαστε με «πνευματικότητα» για να αποδείξουμε ότι έχουμε δίκιο για το ρέικι, γιατί δεν χρειάζονται αποδείξεις για να βιώνεις καθημερινά την ομορφιά της ζωής. Αυτή από μόνη της είναι ένα «θαύμα», που εμείς οι άνθρωποι, απλά, δεν το πιστεύουμε…

Φιλικά
Βάσω


2024  Reiki Center  Site Created by Liquid Art