Το Πέταγμα του Αετού
Δεν φτάνει το μυαλό μου σε μοιρασιές του κόσμου…
Ο κόσμος μου δεν μοιράζεται...
Όμως δεν γίνεται να έχουμε άγνοια για το τι συμβαίνει στον πλανήτη μας
Ακόμα και στο ιντερνέτ, παρατήρησα, πως φουσκώνουν τις ειδήσεις και ο κάθε «πληροφοριοδότης» τις μεταφέρει, κοιτώντας τες από την δική του σκοπιά... χωρίς απαραίτητα να έχει την κακή πρόθεση των μίντια...
Τα μίντια έχουν κακή πρόθεση... Σε κάποιον άνθρωπο ίσως δεν μπορείς να καταλογίσεις κακή πρόθεση, ή σπάνια είναι συνειδητά κακή η πρόθεσή του... Τα μίντια όμως έχουν μόνο κακή πρόθεση... Γι' αυτό προσοχή στο τι βλέπουμε και ακούμε…
Ας ξεκινήσουμε από την αλήθεια, ότι είμαστε σε χρεωκοπία, όχι σαν κράτος, αλλά σαν ανθρωπότητα... Τόσο κακό μαζεμένο σπάνια ήταν εμφανές στην Γη... Για χρόνια η ασυνειδησία των λαών, ήταν κάτι παραπάνω από σίγουρο, ότι θα έφερνε και σε εφαρμόσιμο σημείο το ασυνείδητο κακό, σε τόσο μεγάλη "ποσότητα"...
Γεννάμε και δουλεύουμε… Λες και είναι το μόνο ενδιαφέρον πάνω στην Γη… Πιο μηχανιστικό δηλαδή, πεθαίνεις… Και τι υπάρχει χειρότερο από την μηχανιστική ζωή?
Κάνεις έτσι και τσουπ το αγγίζεις πια αυτό το κακό... Φαίνεται σαν η Γη να μην χωράει το Καλό και να το περιορίζει σε σύνορα, σε θρησκείες, σε οικονομίες, σε ράτσες...
Και σκέφτεσαι, ποιά ηλίθια θεότητα, προετοίμασε τέτοιο σχέδιο για τον κόσμο της?
Το θέμα είναι η θεότητα, ή σε ποιόν θεό πιστέψαμε εμείς? Που κατευθύναμε την πίστη μας… Που αφήσαμε την Νοημοσύνη μας να κοιμάται, πιστεύοντας στην εξυπνάδα μας…
Όχι όμως... Το Θείο Σχέδιο εφαρμόζεται, είτε το αναγνωρίζουμε, είτε όχι.. .Όσο ο Ήλιος είναι Ζωντανός, ο Φυσικός Κόσμος είναι ο τόπος της εξέλιξής μας, γιατί εμείς το θελήσαμε να δημιουργηθεί... Να μάθουμε τι σημαίνει Απόφαση και Επιλογή, τι σημαίνει Αγάπη μέσα σε αντίξοες συνθήκες, γιατί τι σημαίνει Αγάπη μέσα στην Ευδαιμονία είναι κάτι που το γνωρίζουμε ήδη, απλά το ξεχάσαμε...
Είναι πολύ θαρραλέα η Απόφαση των Θείων Εαυτών μας, να γνωρίσουν τον διαχωρισμό και πως είναι να χάνεις τον Θεό, γιατί έχεις και άλλη επιλογή...
Ας το δούμε και στις επιλογές μας... στην κάθε στιγμή που καλούμαστε να κάνουμε επιλογές και εμείς επιλέγουμε τον φόβο από συνήθεια…
Αυτή η διπολική επιλογή, που μας δίνει τα περιθώρια να διαμορφώσουμε τον κόσμο, ξεκινά πρώτα από τον δικό μας κόσμο... Ας είμαστε και ο ένας!
Το ξέρουμε άλλωστε... Ο θάνατος στην σάρκα συμβαίνει μόνο μία φορά, στην Ψυχή όμως πολλές...
Και είναι τραγικό να κουβαλάει η σάρκα μια πεθαμένη Ψυχή...
Ο αετός για να βρει τροφή πετάει χαμηλά… και ανάλογα με το βάρος του πτώματος που κουβαλάει μπορεί να πετάξει ψηλά ή να σέρνεται στο έδαφος…
Η επιλογή του είναι στο τι θα προτιμήσει… Κάτι βαρύ και ασήκωτο από την πλεονεξία του, ή κάτι κατάλληλο για να τον θρέψει χωρίς να τον εμποδίσει να ανακτήσει το ύψος του?