
Βάσω μου χρόνια σου πολλά, έστω και καθυστερημένα, να είσαι χαρούμενη και δυνατή.
Χρόνια πολλά και για όλους όσους γιόρταζαν και γιορτάζουν αύριο.
Όλες οι οπτικές είναι σεβαστές και καλώς υπάρχουν, αυτό που έχει σημασία είναι να βαδίζουμε.
Θα ήθελα να μείνω λίγο στο θέμα των οδηγών.
Γιατί Βάσω μου δεν χρειάζεσαι οδηγό?
Ο οδηγός είναι ένας άνθρωπος που έχει πιο δυνατό και σταθερό φως από εμάς και έτσι μπορεί να αποτελέσει τον φάρο στις καταιγίδες της καθημερινής ζωής. Είναι η ασφάλεια, η αγάπη, η ζεστασιά, ο δάσκαλος και ότι άλλο έχει ανάγκη ο κάθε άνθρωπος.
Το να παραδεχτούμε την αδυναμία μας σημαίνει ότι είμαστε δυνατοί διότι μόνο ο δυνατός δεν φοβάται να παραδεχτεί ότι δεν τα ξέρει όλα, μα εάν τα ήξερε θα ήταν ο Θεός.
Ίσως εσύ να έχεις μπουχτίσει από την κατάσταση που επικρατεί, όπου ατέλειωτοι εμφανίζονται ως οδηγοί και κανένας δεν καταλαβαίνει τίποτα από όσα λένε συν τις περιπέτειες στις οποίες βάζουν τον κόσμο. Είναι ένα γεγονός που μάλλον θα γίνει πιο έντονο τα επόμενα χρόνια λόγω της ανάγκης του ανθρώπου να στραφεί εσωτερικά.
Αυτό δεν θα έπρεπε να μας εμποδίζει να αναγνωρίζουμε την αξία των οδηγών και να διευρύνουμε τους ορίζοντές μας.
Υπάρχει και ένα άλλο κομμάτι που ονομάζεται επαφή με τον Ανώτερο εαυτό. Οπωσδήποτε είναι σημαντικό να αποκτηθεί αυτή η επαφή και οπωσδήποτε όταν αποκτηθεί και σταθεροποιηθεί δεν υπάρχει πλέον ανάγκη για εξωτερικούς οδηγούς.
Όμως, η εμπειρία ετών των ανθρώπων πάνω σε πνευματικά θέματα, έχει δείξει ότι ακόμα και όταν σταθεροποιηθεί ως επαφή είναι καλό να υπάρχει κάποιος ως επόπτης των διεργασιών του ατόμου.
Αυτός είναι η ασφαλιστική δικλείδα διότι όταν ο παρατηρητής και το παρατηρούμενο είναι το ίδιο το τυχόν πρόβλημα γίνεται αντιληπτό μόνο όταν έχει προχωρήσει αρκετά και τότε .. ο Θεός βοηθός.
Οι ψυχικές διεργασίες είναι μεν μη απτές αλλά είναι πέρα για πέρα αληθινές, πρέπει να αντιμετωπίζονται με σύνεση και ταπεινοφροσύνη, πάντα κατά την άποψή μου.
Προσωπικά δέχομαι τον οδηγό ως μια ευλογία και έτσι θα εξακολουθήσω, σε όποιο επίπεδο κι αν φτάσω με την δουλειά μου.
