Κατά την άποψή μου Βάσω μου ο τόνος είναι η ουσία.
Ας υποθέσουμε ότι ο κάθε άνθρωπος είναι ένα μουσικό όργανο και ας υποθέσουμε ότι υφίσταται ένας μαέστρος που κατευθύνει την συμφωνία. Ο μαέστρος έχει δώσει τον τόνο «αγάπη κατάσταση» και τα όργανα πρέπει να πιάσουν τον τόνο και να παίζουν αρμονικά. Οι εμπειρίες της ζωής και ο τρόπος διαχείρισής τους είναι υπεύθυνα για την διαφοροποίηση του τόνου στο όργανο.
Όσο υπάρχει προσωπικότητα η αγάπη κατάσταση επί μονίμου βάσεως δεν είναι εφικτή διότι εάν το άτομο είχε φτάσει σε αυτό το σημείο θα είχε απελευθερωθεί από τον τροχό των μετενσαρκώσεων. Υπάρχει περίπτωση βεβαίως να έχει απελευθερωθεί και να έχει επιστρέψει για κάποιο λόγο αλλά ας μην συζητήσουμε αυτό το θέμα
Θα προσπαθήσω να καταλάβω το παράδειγμά σου με το όργανο και να ακολουθήσω το σκεπτικό σου, Ρούλα μου, με την δική μου κατανόηση
Αν εγώ λοιπόν είμαι ένα όργανο που προσαρμόζομαι στην κατεύθυνση του μαέστρου, ο μαέστρος θα ακούει τον δικό μου τόνο, και θα νιώθει την εναρμόνισή μου με την κατεύθυνσή του, όπως θα νιώθει και την παραφωνία από κάποιο άλλο όργανο που δεν μπορεί να εναρμονιστεί, γιατί αφ ενός δεν μπορεί να παρακολουθήσει τον μαέστρο και αφετέρου δεν μπορεί να νιώσει την δική μου αρμονική
Αυτό δεν σημαίνει ότι εγώ δεν θα είμαι το αρμονικό όργανο, ακόμα και αν το διπλανό είναι παράφωνο
Αν μεταφέρουμε στην ζωή μας τώρα το παράδειγμα, ένας άνθρωπος δεν μπορεί να αποφύγει τα συναισθήματά του, όσο και αν νομίζει ότι το κάνει, ελέγχοντάς τα!
Αν ήταν τόσο απλό, όλοι οι άνθρωποι να κινούνταν μέσα στο νοητικό τους πεδίο, δεν θα υπήρχαν καταστάσεις θυμού και αντιπαλότητας, ούτε θα πρόβαλε ο ένας στον άλλον τα υποσυνείδητα συναισθήματα που επηρεάζουν την ζωή μας.
Θεωρώ ότι το συναισθηματικό πεδίο παίζει μεγάλο ρόλο στην εναρμόνιση μας με το θείο, και αυτή δεν κατευθύνεται μέσα από τον έλεγχο των συναισθημάτων, αλλά μέσα από την κατάσταση της αγάπης που αγγίζει το βαθύτερο είναι μας.
Η αρμονία που θα εκπέμπω εγώ σαν ον, δεν θα είναι για όλους κατανοητή, αν δεν μπορούν να συντονιστούν με αυτήν την αρμονία, όσο και αν προσπαθούν να ελέγξουν το συναίσθημά τους.
Και αν μεταφερθούμε στον λόγο του διαλόγου μας, δεν πιστεύω ότι μπορεί κανείς να συνδεθεί με την αρμονία των κειμένων μου, χωρίς να έχει βρει την δική του αρμονία πρώτα.
Ο Λόγος, θεωρώ, ότι ακτινοβολεί την αρμονία της εσωτερικής σου ανάπτυξης, και κανείς δεν μπορεί να συνηχήσει μαζί σου, αν έχει διαφοροποιηθεί ως προς την αλήθεια του ατομικού του ήχου.
Η αρμονική συνύπαρξη των όντων, προϋποθέτει εναρμόνιση με τον θεό, κατά την δική μου αντίληψη και εμπειρία, ώστε να αντιληφθείς την πόλωση σαν ένα μέρος του και όχι σαν ένα εμπόδιο ανάπτυξης.
Στην φυσική μας πραγματικότητα, ο σκοπός κάθε ανθρώπου, είναι να πάρει την θέση του μαέστρου, που εναρμονίζει τα όργανα μέσα από την αγάπη του για την μουσική, και αυτό σημαίνει αγάπη για την ζωή
Δεν είναι αυτοσκοπός της ζωής μας, για την δική μου εμπειρία πάντα, να τελειώσεις με τις ενσαρκώσεις, γιατί τότε υπάρχει βία και έλεγχος στην καθημερινότητά μας.
Το τέλος της φυσικής εκδήλωσης μας είναι συνυφασμένο με την ανάπτυξη μας, που είναι ικανή να μετατρέψει την γνώση της συμπαντικής αρμονίας, σε πρακτική εκδήλωσή της!
