Μαδρυ μπορεις να αποκαθηλωσεις το αβαταρ σου !!!!!
ΚΑΛΗΜΕΡΑ...ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ...ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ!!!!!
-
Επισκέπτης
Την ζηταω Μαρια αλλα ο τροπος που την ζηταω ειναι αναλογος της ψυχολογικης μου καταστασης.Μιζερα σκεφτομαι οποτε κλαψουριζω ζητωντας την .Το ενα προκαλει το αλλο.
Τοσο ασχημο ηταν που αποψε δε το καταθεσα απλα αλλα μου βγηκε μιζερια??
δεν αμυνομαι δεχτη καθε σας απαντηση και καθε σας βοηθεια...
ξερω οτι ειναι απο αγαπη ...φιλακιααα
Τοσο ασχημο ηταν που αποψε δε το καταθεσα απλα αλλα μου βγηκε μιζερια??
δεν αμυνομαι δεχτη καθε σας απαντηση και καθε σας βοηθεια...
ξερω οτι ειναι απο αγαπη ...φιλακιααα
Κανείς δεν θα σου απαντήσει τι είναι αλήθεια, γιατί αυτό που θα σου πει είναι μόνο η δικιά του!Βάσω Νικολοπούλου
-
Επισκέπτης
- Madraoulas
- Δημοσιεύσεις: 7611
- Εγγραφή: 15 Νοέμ 2007 6:11 pm
- Τοποθεσία: Χολαργος-Αθηνα/Νεαπολη-Λακωνια
Ξανθουλα να παρατηρησω κατι..προσεξε..να παρατηρησω οχι να κρινω
ενας ανθρωπος οπως εσυ που εχει τοσο μεγαλη διαυγεια στα λεγομενα του(το εννοω), στο σκεπτικο του γενικοτερα.... πως -αναρωτιεμαι-μπορει ταυτοχρονα να μην μπορει ν αντιμετωπισει τη βοηθεια που του δινεται οταν τη ζηταει για τα προβληματα του..και να την βλεπει σαν μη-βοηθεια
ενας ανθρωπος οπως εσυ που εχει τοσο μεγαλη διαυγεια στα λεγομενα του(το εννοω), στο σκεπτικο του γενικοτερα.... πως -αναρωτιεμαι-μπορει ταυτοχρονα να μην μπορει ν αντιμετωπισει τη βοηθεια που του δινεται οταν τη ζηταει για τα προβληματα του..και να την βλεπει σαν μη-βοηθεια
ΣΑΣ ΑΓΑΠΑΩ ΟΛΟΥΣ!!..ετσι απλα....
''΄Όταν μέσα μας έχουν εκλείψει οι αιτίες της πράξης, τότε η πράξη η ίδια δεν άγεται από τα συμπτώματα, αλλά εκδηλώνεται αυθόρμητα και αυτούσια, ως αγαθοσύνη. "
''΄Όταν μέσα μας έχουν εκλείψει οι αιτίες της πράξης, τότε η πράξη η ίδια δεν άγεται από τα συμπτώματα, αλλά εκδηλώνεται αυθόρμητα και αυτούσια, ως αγαθοσύνη. "
Μαδρυ δεν έχει σημασία πόση διάυγεια έχει κάποιος στα λεγόμενά του για να αναγνωρίσει την βοήθεια που του προσφέρετε....
για να αναγνωρίσει κάποιος την βοήθεια πρέπει να είναι συνειδητά έτοιμος για να την ακουσει .. για να την δεχτεί...
είναι ένα πολύ δύσκολο και πολύ μεγάλο βήμα αυτό.. να αναγνωρίσεις τους πραγματικούς φόβους σου και τι κρύβεται πίσω απο αυτούς... καθώς και πώς να τους αντιμετωπίσεις...
για να αναγνωρίσει κάποιος την βοήθεια πρέπει να είναι συνειδητά έτοιμος για να την ακουσει .. για να την δεχτεί...
είναι ένα πολύ δύσκολο και πολύ μεγάλο βήμα αυτό.. να αναγνωρίσεις τους πραγματικούς φόβους σου και τι κρύβεται πίσω απο αυτούς... καθώς και πώς να τους αντιμετωπίσεις...
Bασουλα ,δεν ειπα οτι δεν θελω να διαβασουν αυτα που γραφω,ουτε οτι θελω να διαβασω μονο αυτα ,που με βολευουν.Ειπα οτι ειναι δικαιωμα του καθ'ενος ,να τα διαβασει ,απαντωντας στον Γιωργο, οταν ειπε πως ,πεσαμε στην μιζερια και ξεχασαμε το ταπερ...Το ελαβα ως καλαμπουρι ,αλλα μιλουσε σοβαρα.Ισως, ηταν λαθος που εγραψα στις καλημερες...Ισως ,ηταν λαθος που δε σεβαστηκα τις αξιες του Γιωργου .Vaso έγραψε:καληνύχτα παιδάκια...
Μαράκι καμιά φορά η αλήθεια δεν αντέχεται...αλλά είναι κι αυτή μέσα στο "παιχνίδι" της ζωής μας...
Πως θα σου φαινόταν λοιπόν, αν οι φίλοι εδώ αγνοούσαν το ποστ σου και συνέχιζαν τον χαρούμενο διάλογό τους?δεν υποχρεωσα κανενα να με διαβασει
Μάλλον ούτε αυτό θα σου άρεσε, νιώθω...
Γι' αυτό, να αποδέχεσαι και τα αποτελέσματα του μοιράσματος, που ίσως δεν έχει ίσα μερίδια για τον καθένα μας, αλλά τουλάχιστον είναι αληθινό...
καληνύχτα σου Μαράκι...
Η αληθεια ποναει, οταν δεν γνωριζουμε την υπαρξη της και εγω την γνωριζω αρκετα καλα.Στα 13 χρονια, βρεθηκαν πολλοι, που δεν μου χαιδεψαν τα αυτια ,με εφεραν απεναντι στην αληθεια, με καθε τροπο κι ας πονουσα.Το εκτιμησα και το εκτιμω.
Αν ομως σε καθε ανοιγμα των χεριων, μου προς αυτους που θεωρω φιλους μου, εβλεπα μονο το στομα τους να βγαζει αληθειες νομιζοντας οτι απλα θελω να προκαλεσω την προσοχη των αλλων και να μου στερουν μια αγκαλια τοτε δε ξερω αν θελω να ζω σε ενα τετοιο κοσμο που δε μπορει να τα συνδιασει και τα δυο...
Γιαννιο μπορει απο αγαπη να μαλωνουμε τα παιδια μας να πιουν το γαλα τους και σιγουρα θα το πιουν.Θελει προσοχη ομως με το τροπο που θα το μαλωσεις.Αν δε του εξηγησεις τον λογο, το γαλα μπορει να μαθει να το πινει αλλα ποτε δε θα το αγαπησει......
Κανείς δεν θα σου απαντήσει τι είναι αλήθεια, γιατί αυτό που θα σου πει είναι μόνο η δικιά του!Βάσω Νικολοπούλου
Μαράκι μην δραμματοποιείς τόσο τα πράγματα...
ο Γιώργος μπορεί να μίλησε απότομα αλλα αυτό δεν έχει σημασία.. σημασία έχει να βρείς εσύ την αλήθεια σου...
οι φίλοι είναι δίπλα μας και στις καλές και στις κακές στιγμές.. και είναι εκει και για να μας δίνουν αγάπη αλλα και να μας λένε την αλήθεια όσο κι αν αυτή πονάει..
εγω δεν θα πώ ότι προσπαθείς να προκαλέσεις την προσοχή των άλλων.. αλλα θα πώ ότι ενω θές να μιλάς για τα προβλήματα σου δεν θέλεις να κάνεις κάτι για αυτά.. ενεργά..ζητάς την γνώμη των άλλων χωρίς να ψάξεις τον εαυτό σου.. ψάχνεις δικαιολογίες για αυτά που σου συμβαίνουν και δεν αναρωτιέσαι απο που προέρχονται...
είπε η Haridea ότι φοβάσαι το θανατο... και συνεχίσαμε λέγοντας ότι φοβάσαι και την ζωή παράληλα.. το αξιολόγισες αυτό καθόλου μέσα σου;;;
ένοιωσες τι σημαίνει πραγματικά να φοβάσαι τη ζωή ή το θάνατο;; τι συνεπάγεται αυτο;;
έψαξες να βρείς το γιατι που κρύβεται πίσω απο το φόβο σου;;
λές ότι φοβάσαι τα πάντα... εγώ λέω ότι φοβάσαι να ασχοληθείς με τον εαυτό σου και αυτά που αντιμετωπίζεις...
ο Γιώργος μπορεί να μίλησε απότομα αλλα αυτό δεν έχει σημασία.. σημασία έχει να βρείς εσύ την αλήθεια σου...
οι φίλοι είναι δίπλα μας και στις καλές και στις κακές στιγμές.. και είναι εκει και για να μας δίνουν αγάπη αλλα και να μας λένε την αλήθεια όσο κι αν αυτή πονάει..
εγω δεν θα πώ ότι προσπαθείς να προκαλέσεις την προσοχή των άλλων.. αλλα θα πώ ότι ενω θές να μιλάς για τα προβλήματα σου δεν θέλεις να κάνεις κάτι για αυτά.. ενεργά..ζητάς την γνώμη των άλλων χωρίς να ψάξεις τον εαυτό σου.. ψάχνεις δικαιολογίες για αυτά που σου συμβαίνουν και δεν αναρωτιέσαι απο που προέρχονται...
είπε η Haridea ότι φοβάσαι το θανατο... και συνεχίσαμε λέγοντας ότι φοβάσαι και την ζωή παράληλα.. το αξιολόγισες αυτό καθόλου μέσα σου;;;
ένοιωσες τι σημαίνει πραγματικά να φοβάσαι τη ζωή ή το θάνατο;; τι συνεπάγεται αυτο;;
έψαξες να βρείς το γιατι που κρύβεται πίσω απο το φόβο σου;;
λές ότι φοβάσαι τα πάντα... εγώ λέω ότι φοβάσαι να ασχοληθείς με τον εαυτό σου και αυτά που αντιμετωπίζεις...
καλημέρα!
Καλέ, τι βροχή έριξε εχτές...
Μαράκι μου, όταν υπάρχει φόβος, οποιοσδήποτε φόβος, θανάτου, ζωής, ασθένειας, απόρριψης, ενοχής, όποιο συναίσθημα κι αν τον προκαλεί, αυτό σίγουρα δεν περιέχει αγάπη.
Ο άνθρωπος που φοβάται δεν μπορεί να πάρει, ούτε να δώσει αγάπη, γιατί η ένταση και το αγχος δεν του επιτρέπουν να νιώσει την αλήθεια των αισθημάτων του, πόσο μάλλον των άλλων...
Εχεις ακούσει και λόγια συμπονετικά, και αυστηρά και γεμάτα αποδοχή για την κατάστασή σου, και αληθινά και υποστηρικτικά...
Εδώ δεν είναι ένα "τυχαίο" φόρουμ για να λέμε απλά "καλημέρα", αλλά διαρκώς εργαζόμαστε με τα εμπόδιά μας για να νιώσουμε ξανά την εναρμόνισή μας με τον θεό...
Γνωρίζοντας τα δικά μας "εμπόδια" να βιώσουμε με θάρρος την ζωή, μπορουμε να νιώσουμε τα "εμπόδια" όλων των ανθρώπων... αυτά τα εμπόδια που τους βγάζουν από τον αληθινό Εαυτό τους και τους κάνουν να συμπεριφέρονται με "μάσκες", που αλλιώνουν την θειότητα του Εαυτού τους, και τον κάνουν να "φαίνεται" μικρός.
΄Ισως, εδώ μέσα, η έννοια "μικρός" έχει σταματήσει να έχει αξία, και σημασία, για να νιώσουμε αγάπη.
Και αυτό σου είπε ο Γιώργος, που μάλλον σε εκνεύρισε, γιατί ίσως η ανάγκη σου αυτήν την στιγμή είναι να βρίσκεσαι στην μικρότερη "σκάλα" της ανθρώπινης ύπαρξης, από εκεί που ξεκινά ένα παιδάκι που ζητά αποδοχή και προσοχή από τους άλλους.
΄Εγραψα, ότι για να τραβήξεις τον άλλον στην ανηφόρα, χρειάζεται πρώτα να έχεις εσύ την δύναμη να αντέξεις το βάρος του...
Συμπληρώνω ότι για να το κάνεις, ακομα κι αν έχεις την δύναμη, πρέπει πρώτα να τον ρωτήσεις αν θέλει...
Γιατί αν δεν θέλει, το χέρι που θα του απλώσεις, θα το θεωρήσει μαχαιριά...
Εγώ προσωπικά, δέχομαι όλες σου τις αποφάσεις. Να ανέβεις στο επόμενο σκαλί της θεϊκής σκάλας, ή να παραμείνεις σ' αυτό, για όσο χρόνο εσύ θέλεις...
Αυτό που εύχομαι είναι να αντιληφθείς εσύ η ίδια τις αποφάσεις σου και να συμφιλιωθείς μαζί τους. Αν αποδεχτούμε την απόφασή μας να παραμείνουμε "στάσιμοι", τότε όλα φαίνονται πιο εύκολα και οι άλλοοι δεν μας φαίνονται επιθετικοί...
΄Οταν δεν ξέρουμε εμείς οι ίδιοι τι θέλουμε να κάνουμε με τον εαυτό μας, κανείς δεν μπορεί να ξέρει...
Και έτσι κάθε λέξη τους, μας φαίνεται επιθετική και χωρίς αγάπη...
Ακόμα και η συνειδητή "στασιμότητα" περιέχει αγάπη. Οτιδήποτε συνειδητό περιέχει αγάπη.
Αυτό που περιέχει φόβο, είναι μόνο το ασυνείδητο που καλύπτει την ζωή των περισσότερων ανθρώπων...
Σκέψεις, Μαράκι...
Καλέ, τι βροχή έριξε εχτές...
Μαράκι μου, όταν υπάρχει φόβος, οποιοσδήποτε φόβος, θανάτου, ζωής, ασθένειας, απόρριψης, ενοχής, όποιο συναίσθημα κι αν τον προκαλεί, αυτό σίγουρα δεν περιέχει αγάπη.
Ο άνθρωπος που φοβάται δεν μπορεί να πάρει, ούτε να δώσει αγάπη, γιατί η ένταση και το αγχος δεν του επιτρέπουν να νιώσει την αλήθεια των αισθημάτων του, πόσο μάλλον των άλλων...
Εχεις ακούσει και λόγια συμπονετικά, και αυστηρά και γεμάτα αποδοχή για την κατάστασή σου, και αληθινά και υποστηρικτικά...
Εδώ δεν είναι ένα "τυχαίο" φόρουμ για να λέμε απλά "καλημέρα", αλλά διαρκώς εργαζόμαστε με τα εμπόδιά μας για να νιώσουμε ξανά την εναρμόνισή μας με τον θεό...
Γνωρίζοντας τα δικά μας "εμπόδια" να βιώσουμε με θάρρος την ζωή, μπορουμε να νιώσουμε τα "εμπόδια" όλων των ανθρώπων... αυτά τα εμπόδια που τους βγάζουν από τον αληθινό Εαυτό τους και τους κάνουν να συμπεριφέρονται με "μάσκες", που αλλιώνουν την θειότητα του Εαυτού τους, και τον κάνουν να "φαίνεται" μικρός.
΄Ισως, εδώ μέσα, η έννοια "μικρός" έχει σταματήσει να έχει αξία, και σημασία, για να νιώσουμε αγάπη.
Και αυτό σου είπε ο Γιώργος, που μάλλον σε εκνεύρισε, γιατί ίσως η ανάγκη σου αυτήν την στιγμή είναι να βρίσκεσαι στην μικρότερη "σκάλα" της ανθρώπινης ύπαρξης, από εκεί που ξεκινά ένα παιδάκι που ζητά αποδοχή και προσοχή από τους άλλους.
΄Εγραψα, ότι για να τραβήξεις τον άλλον στην ανηφόρα, χρειάζεται πρώτα να έχεις εσύ την δύναμη να αντέξεις το βάρος του...
Συμπληρώνω ότι για να το κάνεις, ακομα κι αν έχεις την δύναμη, πρέπει πρώτα να τον ρωτήσεις αν θέλει...
Γιατί αν δεν θέλει, το χέρι που θα του απλώσεις, θα το θεωρήσει μαχαιριά...
Εγώ προσωπικά, δέχομαι όλες σου τις αποφάσεις. Να ανέβεις στο επόμενο σκαλί της θεϊκής σκάλας, ή να παραμείνεις σ' αυτό, για όσο χρόνο εσύ θέλεις...
Αυτό που εύχομαι είναι να αντιληφθείς εσύ η ίδια τις αποφάσεις σου και να συμφιλιωθείς μαζί τους. Αν αποδεχτούμε την απόφασή μας να παραμείνουμε "στάσιμοι", τότε όλα φαίνονται πιο εύκολα και οι άλλοοι δεν μας φαίνονται επιθετικοί...
΄Οταν δεν ξέρουμε εμείς οι ίδιοι τι θέλουμε να κάνουμε με τον εαυτό μας, κανείς δεν μπορεί να ξέρει...
Και έτσι κάθε λέξη τους, μας φαίνεται επιθετική και χωρίς αγάπη...
Ακόμα και η συνειδητή "στασιμότητα" περιέχει αγάπη. Οτιδήποτε συνειδητό περιέχει αγάπη.
Αυτό που περιέχει φόβο, είναι μόνο το ασυνείδητο που καλύπτει την ζωή των περισσότερων ανθρώπων...
Σκέψεις, Μαράκι...
H Aγάπη μου για εσάς έχει χρώμα Λευκό

____________________________________________
Reiki Center - Ρεικι

____________________________________________
Reiki Center - Ρεικι
- galazia_sfaira
- Δημοσιεύσεις: 10143
- Εγγραφή: 27 Απρ 2007 3:13 pm
- Τοποθεσία: Μυτιλήνη