Κινηματογράφος.

[Ellaki]

Μου άρεσε Μανούλη μου και μου άρεσαν και οι ανατροπές που είχε.
Τα γράμματα προς τον εαυτό της ήταν πολύ ωραία ιδέα. Ο ρόλος της γυναίκας πολύ δυνατός και ίσως να ήθελα και τον άντρα να είναι πιο δυνατός.

[Giorgos Agelis]

ρε παιδακια, και τι περιμένετε να εκφράσετε την άποψη σας?

εγώ το είδα αλλά δεν εξέφρασα ούτε ακόμα και μια πρώτη εντύπωση με την δικαιολογία οτι θέλω να το ξαναδώ. Ήταν εντελώς χαζό απο μέρους μου και ενώ μου άρεσε παρα πολύ στο συνολο του και ενώ γνώριζα το πόσο σημαντικό γεγονός ήταν αυτό για τον Φίλο μου και για όλους μας βέβαια έλεγα μέσα μου οτι "κάποια στιγμή να γράψω" ...τι να πω δεν έδρασα σωστά. Αρα φαίνεται μεγάλη απόσταση λογών και πράξης ενώ μεσα μου υπήρχε ενσυναισθηση ...δεν ειναι νορμάλ αυτό

[Vasoula]

Γιωργάκη μου, έχεις κάποια αίσθηση γιατί έγινε αυτό?
Τι σε εμπόδισε να γράψεις την γνώμη σου, αφού ήξερες ότι θα ήταν σημαντικό το feedback για τον Μανούλη μας?

Αυτό το "θέλω να το ξαναδώ" δεν το καταλαβαίνω
Ε, δεν έγραψε και πυρηνική φυσική ο Μανούλης

Ακόμα και αν κάποιος δεν κατάλαβε ότι το έργο ήταν γραμμένο σε δύο περιόδους δεν είναι τόσο περίεργο, μια και εγώ, αν δεν το είχα συζητήσει με τον Μανούλη, ίσως δεν το καταλάβαινα...όχι ίσώς, δεν θα το καταλάβαινα...
Οπότε ένα σημείο που θα πρέπει να προσεχτεί είναι η εναλλαγή των περιόδων με πιο εμφανή τρόπο, γιατί όντως υπήρχε κάποια ασάφεια εκεί...

Θέλω να πω ότι δεν μπαίνουμε στο μυαλό του συγγραφέα για το τι θέλει να πει...Βλέπουμε το έργο και καταλαβαίνουμε αυτό που εμείς μπορούμε...

[Giorgos Agelis]

οχι Βασούλα μου δεν έχω κάποια αίσθηση γιατί έγινε αυτό, είχα πει να γράψω αλλά το ξέχασα και δεν έγραψα ποτέ
το πρώτο μέρος δεν εγινε κατανοητό όντως αλλά δεν με εμπόδισε να καταλάβω στο τέλος το μήνυμα του έργου

[Vasoula]

Η πρόθεση σου ήταν όμως να γράψεις Γιωργάκη μου
Ήρθε όμως μια βαθύτερη πρόθεση, που δεν την πήρες είδηση, και σου ανάτρεψε την πρώτη πρόθεση...

Σαν αξία, αφορά στην Εντιμότητα...
Η βαθυτερη πρόθεση τι αφορά?

πχ. ντρέπομαι να γράψω μήπως εκτεθώ στο ότι δεν....(ότι θέλεις βάζεις εκεί)

κοίτα να δεις τι βγαίνει από μια απλή κριτική ενός έργου...

[Βικούλα]

[Giorgos Agelis]

ναι Βασούλα μου η Εντιμότητα πήγε περίπατο το επεξεργάζομαι το θέμα είναι σημαντικό

[konstantinos s.]

Μανούλη μου πολύ ωραίο το έργο, είχε αρκετές εναλλαγές και το τέλος πολύ δυνατό! Και παρόλο που το είχα διαβάσει, παρακολουθούσα με μεγάλη προσήλωση (παρόλο που δεν είμαι καθόλου του θεάτρου).

Η πρωταγωνίστρια πολύ καλή, ο πρωταγωνιστής σε κάποια σημεία μου φαινόταν όχι τόσο φυσικός, λίγο μαγκωμένος. Δε ξέρω όμως αν έτυχε τη μέρα που τραβάγε το βίντεο. Αλλά στο τέλος ήταν και οι 2 πολύ καλοί...

Και μου άρεσε και το σκηνικό, το ενδυματολογικό σε κανα δυο σημεία με προβληματισε, αλλά η γενική εικόνα ήταν πολύ καλή.

Τη αρχή εγώ δεν την κατάλαβα καθόλου, εδώ που διάβασα κατάλαβα για την αναδρομή, νόμιζα ότι ήταν κάτι σαν τίτλοι αρχής..

Και η μουσική καταπληκτική, να τα λέμε κ αυτά

Πάντως Μανούλη συγχαρητήρια, για πρώτη σκηνοθετική και συγγραφική προσπάθεια αυτού του επιπέδου δεν το συζητάω, ήταν πολύ πολύ καλύτερο από αυτό που περίμενα να δω!

Άντε καλή συνέχεια Μανούλη!

[Μάνος]

Όταν περάσουν κάμποσες μέρες, θα σας μοιραστώ κάποια πράγματα και θα σας πω δυο λόγια για το έργο καθώς και το feedback που χρειάζομαι για μελλοντική μου βελτίωση, χωρίς να φοβάμαι μην κάνω κάποιο σπόιλερ.

Παιδάκια, κατ αρχάς σας ευχαριστώ για τον χρόνο που αφιερώσατε να δείτε το βίντεο και ευχαριστώ πολύ για το feedback σας.
Αυτό που κατάλαβα ήταν πως ίσως μερικά πράγματα δεν έγιναν αντιληπτά, επειδή κάποιες αλλαγές (σκηνικά κυρίως) κόπηκαν στο μοντάζ. Θεώρησα πως δεν υπήρχε λόγος να υπάρχουν, ώστε να προχωρήσει η εξέλιξη του έργου στο βίντεο - οπότε τα έκοψα. Προφανώς κακώς

Σχεδόν ένα 50% του κοινού που το είδαν live κατάλαβαν πως η Ιόλη είχε μια καρμική σχέση με την κοπέλα της έναρξης. Κάποιοι την θεώρησαν αλοπαρμένη ως χαρακτήρα και κάποιοι άλλοι ότι έχασε τα λογικά της λόγω του πένθους που βίωνε.

Θα ήθελα να σας πω δυο λόγια για το έργο όπως σας είχα υποσχεθεί:

Το έργο ξεκινάει σε κάποιον περασμένο αιώνα βλέποντας την κινησιολογία κάποιου ζευγαριού.
(Αυτό ήταν η εισαγωγή του έργου και αμέσως μετά ερχόμαστε στο σήμερα)
Από σκηνή σε σκηνή βλέπουμε να ξετυλίγεται η γνωριμία ενός ζευγαριού, φορά με τη φορά να αποκτάται οικειότητα, να φλερτάρουν και να καταλήγουν να έχουν μια σχέση από εκείνες τις εξελικτικές, τις υγειείς, τις όμορφες...
Καταλαβαίνω πως σε κάποιο σημείο, 2-3 αναφέρατε στο feedback σας πως νιώσατε έναν καταιγισμό επιγνώσεων, όμως αυτό έγινε επί τουτου, θεωρώντας πως όταν ένα υποψήφιο ζευγάρι είναι στη διαδικασία του φλέρτ, έτσι και βρουν ένα κοινό θέμα συζητάνε εκτενώς πάνω σε αυτό με αποτέλεσμα ο ένας να "κόβει" και ο άλλος να "ράβει". Κάπως έτσι ήθελα να δείξω πως ο ένας συμπληρώνει τον άλλον στις αποψεις του.

Σε κάποια στιγμή που ο Άρης πεθαίνει και υπάρχει μεν σαν παρουσία μέσα στον χώρο χωρίς να μπορεί να τον δει η Ιόλη, κάνουν κάποια μοιράσματα μεταξύ τους. Σε αυτή τη σκηνή η Ιόλη εμφανίζεται με το χαρακτηριστικό φόρεμα και τα αξεσουάρ του περασμένου αιώνα, θέλωντας έτσι να δείξω πως η ψυχή της Ιόλης είναι η εκείνη του περασμένου αιώνα, που έχοντας κάποια υπολείματα μαθημάτων να πάρει, έχει ενσαρκωθεί στο σήμερα στην Ιόλη. Μέσα από εκείνη λοιπόν η ψυχή λυτρώνεται (εξού και ο συμβολισμός με τα κοσμήματα που τα βγάζει καθώς μιλάει. Είναι όλα όσα την βάραιναν). Αυτό βέβαια δεν έφτασε σε κανέναν - και θα ήταν περίεργο να φτάσει. Μου αρκούσε η απάντηση του καρμικου που μου έδωσαν κάποιοι. Κάτι άλλο έπρεπε να κάνω εκεί ώστε να το τονίσω κι άλλο. Βλακωδώς θεώρησα πως το φόρεμα με τα κοσμήματα ήταν αρκετά. Αυτό βέβαια το λέω τώρα που το έργο ανήκει στο παρελθον. Τότε ούτε που είχε περάσει από το μυαλό μου. Δεν πειράζει θα ξέρω όμως για την επόμενη φορά!

Επίσης να πω εδώ πως δνε ήταν τυχαίο πως ο Άρης όταν έρχεται στον ύπνο της Ιόλης και βλέπει το φόρεμα στο πάτωμα, το παίρνει και χορεύει βάλς μαζί του, γαιτί είναι το μοναδικό πράγμα που μπορεί να αγγίξει επείδη είναι το φόρεμα της αγαπημένης του (από τον περασμένο αιώνα). Ο λόγος που είχε ενσαρκωθεί η ψυχή του Άρη ήταν για να βοηθήσει την Ιόλη με τον τρόπο του και να την λυτρώσει.

Ξέρω πως είναι πολύ ψιλά γράματα, αλλά - φορές μέσα στο έργο η Θόλη αναφέρόμενη στον Άρη του λέει "δεν ξέρω αν πραγματικά υπήρξες ποτέ". Σκηνοθετικά, άφησα το περιθώριο στον θεατή να διαλέξει αν θέλει ο Άρης να είναι υπαρκτό πρόσωπο ή όχι... Και με τις δύο εκδοχές ωστόσο βγάζει νόημα. Γι' αυτό αν παρατηρήσατε το έργο ξεκινάει και τελειώνει με την Ιόλη να ξυπνάει από ύπνο...

Τώρα σας πάω σε πολύ βάθος και σταματάω εδώ για να μην σας μπερδέψω. Δεν υπάρχει λόγος.
Ήταν η πρώτη μου παραγωγή και παράλληλα σκηνοθεσία και συγγραφή σε ένα έργο που αγάπησα πάρα πολύ γιατί μέσα και απο τους δύο ήρωες υπήρχε ο Μάνος. Δυστυχώς πάνω στον ενθουσιασμό μου, έβαλα πολλά επίπεδα ανάγνωσης και δεν σας κρύβς πως λίγο στεναχωρήθηκα που δεν κατάφερα να τα αποδώσω όλα τόσο ευδιάκριτα. Νομίζω πως αυτά για να αναδειχθούν ήθελε πολύ μεγαλύτερο budget αλλά και χρόνο, τον οποίο δεν τον είχα από την στιγμή που ξεκίνησαν οι πρόβες. Δεν πειράζει όμως, αυτά είναι πράγματα που θα τα λάβω υπόψη μου την επόμενη φορά: Να το κρατήσω λίγο πιο απλό, και όταν πάω στο broadway και θα έχω το team μου, θα μπορώ να ξεδιπλώσω τις ιδέες μου και τα επίπεδα μου!
Ωστόσο νιώθω Ευγνωμοσύνη που μπορέσα και πραγματοποίησα ένα μεγάλο μου όνειρο και που το αποτέλεσμα ήταν κάτι παραπάνω από αξιοπρεπες γιατί έγινε με πολύ φροντίδα, μεράκι και αγάπη! Μπορώ να πω πως έκανα το καλύτερο που μπορούσα την δεδομένη στιγμή και είμαι πολύ περήφανος για τον εαυτό μου, γιατί μέσα από όλη αυτή τη διαδικασία έμαθα πάρα πολλά και πήρα πολύτιμες εμπειρίες.

Κλείνοντας θα ήθελα να πω ένα ευχαριστώ:

- Στην Βασούλα που μου διέθεσε τις Επιγνώσεις της, οι οποίες μοιράστηκαν στον κόσμο στο τέλος της παράστασης μέσα σε κόκκινους φακέλους (τα γράμματα της Ιόλης)

- Στο Εμμάκι και στον Γιωργάκη για την διδασκαλία του βαλς των παιδιών

- Στον Θοδωράκο για την μουσική που έντυσε την παράσταση

- Στο Ιωαννάκι που ήταν μεγάλο στηριγμα και με βοήθησε στην μετάφραση του έργου στα αγγλικά (χωρίς μετάφραση δεν θα το δεχόντουσαν στο θέατρο)

Τώρα είναι έτοιμο το σενάριο για την επόμενη παράσταση (μονόλογος αυτή τη φορά) με τίτλο: "Πηνελόπη: η ανάληψη της ευθύνης"
Τυχαίο;;;

Σας φιλω και σας ευχαριστώ και πάλι!!!

[Annoula]

Μανούλη μου

[margaritarenia]

Μανουλη μας

[Ταρούλα]

με το καλό η επόμενη παράσταση!!!

[Ιωαννάκι]

Μανουλη μου

[Ellaki]

Μανουλη μου

[Giorgos Agelis]

Μανούλη μου