όταν επιτιθέμεθα Γιαννάκη, το κάνουμε, γιατί νιώθουμε κάτι που δεν μπορούμε να αξιολογήσουμε μεν με την λογική, αλλά με την ψυχή...κάτι που το θέλουμε, αλλά δεν το έχουμε εμείς..
Δεν είναι ακριβώς ζήλεια..
Είναι αυτό που νιώθει η ψυχή μας, αλλά το μεγαλοποιεί αρνητικά η λογική μας...
δες την επίθεση της Βίκης σε εμένα...Και νιώσε απλά, πόσο δίκιο είχε με την επίθεση αυτή...
Η επίθεση γίνεται γι' αυτόν τον λόγο...
Γιατί το υποσυνείδητο ελευθερώνει ότι "αρνητικό" έχει φυλάξει μέσα του, και περνώντας αυτό από την λογική, χρειάζεται τις δικαιολογίες του "εγώ είμαι καλός-εσύ είσαι κακός"...
Ρε Βασούλι, όταν θα έχεις χρόνο και διάθεση στάσου λίγο σε αυτό το ποστ και ανέλυσέ το περισσότερο.
Νοιώθω πως είναι πολύ σημαντικό...
Ευούλα, η ψυχή μας αποζητά την γαλήνη. Το βαθύτερο επίπεδό μας αυτοπραγματώνεται μέσα από την εναρμόνιση της ύλης με το πνεύμα. Αυτό δεν είναι μόνο για λίγους, αλλά για όλους...
Δεν το γνωρίζουν όμως όλοι...
Οι αντιδράσεις των ανθρώπων που δεν μπορούν να νιώσουν την θέληση της ψυχής, έχουν υποσυνείδητα κίνητρα μεν, ψυχικές ωθήσεις δε...
΄Ολοι οι άνθρωποι έχουν ωθήσεις από την ψυχή για να ευοδώσουν το έργο της, αλλά αυτές "σκαλώνουν" στην λογική, που είναι συνδεδεμένη με το υποσυνείδητο, χωρίς να το γνωρίζουν...
΄Οποιος δεν μπορεί να εργαστεί με τον εαυτό του, αφήνει το υποσυνείδητο να τον "χειρίζεται", και αντιδρά με όποιον τρόπο νομίζει ότι ανταποκρίνεται στην ψυχική του θέληση...
΄Οποιος δεν ξέρει να εργαστεί με τον εαυτό του, αφήνει το υποσυνείδητο να τον "χειρίζεται" και αντιδρά σ' αυτό που θα ήθελε να βιώσει και ο ίδιος, αλλά δεν ξέρει πως.
Θα σου πω και για τις δύο περιπτώσεις παραδείγματα, για να γίνουν πιο κατανοητές...
Ενας άνθρωπος που εργάζεται με την θεωρητική έννοια του πνεύματος, αισθάνεται ότι έχει ανακαλύψει την πηγή του και είναι συνδεδεμένος με αυτήν. Διαβάζει για το πνευματικό του μέρος, για την ψυχή και την ύλη και αφήνει την γνώση απλά και νοητικά να ενώσει τα μέρη του εαυτού του, που βιωματικά του ειναι άγνωστα...
΄Ετσι δεν μπορεί να μπει στον χώρο της αγάπης και εξακολουθεί να δέχεται την αγάπη με όρους, που αν δεν ανταποκρίνονται στις προσδοκίες του, δεν την νιώθει.
Ο υποσυνείδητος νους κινεί τα νήματα των συναισθημάτων του, που ανεβαίνουν στην επιφάνεια σε πλήρη διαχωρισμό καλού-κακού και εμπνέουν τις προσδοκίες του για πνευματικότητα και εναρμόνιση, που την αντιλαμβάνεται μόνο μέσα από τους άλλους.
Αυτό τον κάνει επιθετικό, γιατί δεν μπορεί να αναγνωρίσει στους άλλους, αυτό που δεν μπορεί να αναγνωρίσει στον εαυτό του, αφου δεν το ψάχνει εσωτερικά, αλλά εξωτερικά...
΄Ενας άνθρωπος που δεν έχει κανενός είδους αφύπνιση, που δεν αναγνωρίζει ούτε το πνεύμα του, ούτε την ψυχή του, παρά ζει μόνο με τα υλικά πρότυπα, δεν ειναι σε ισορροπία.
Πάντα του φταίνε οι άλλοι για την ταραχή και τον εκνευρισμό, πάντα βρίσκει τα λάθη των άλλων, και το μόνο που δέχεται για τον εαυτό του είναι ότι δεν έχει εσωτερική αρμονία. Αυτή η ανισορροπία είναι το μόνο που μπορεί να αισθανθεί αυτός ο άνθρωπος. ΄Οταν λοιπόν νιώσει αρμονία και γαλήνη από κάποιον άλλον, τότε οι αντιδράσεις έρχονται αυτόματα και υποσυνείδητα, κάνοντάς τον επιθετικό, γιατί αποζητά αυτό που αναγνωρίζει ενεργειακά στον άλλον.
Να ξέρεις ότι ενεργειακά όλοι συνδεόμαστε μεταξύ μας. Τα ενεργειακά μας σώματα επηρεάζονται από το συναισθηματικό μας σώμα κυρίως. Δονητικά συλλαμβάνουμε τα συναισθήματα των άλλων και αντιδρούμε ανάλογα.
Ανάλογα λοιπόν με την εργασία μας, το συναισθηματικό μας πεδίο "καθαρίζει" και η ενέργεια μπορεί να ρέει ελεύθερα, κάνοντας και το ενεργειακό μας σώμα, να δονείται σε υψηλότερη συχνότητα.
Με αυτόν τον τρόπο οι δονήσεις μας αυξάνονται διαρκώς και δεν μπορούν να "ταυτιστούν" με τις δονήσεις ενός ανθρώπου που δεν έχει "καθαρό" συναισθηματικό πεδίο...
Σ΄ αυτήν την περίπτωση σίγουρα θα υπάρξει "επίθεση" από την μεριά του μη αφυπνισμένου ανθρώπου και είναι στο χέρι όσων έχουν επιτύχει υψηλότερη δόνηση, να αφήσουν την "επίθεση" να πέσει στο κενό.
Επειδή κάθε εργασία έχει στάδια εξέλιξης, μπορώ να τα σηματοδοτήσω ως εξής, για έναν άνθρωπο που εργάζεται με τον εαυτό του και δέχεται "επίθεση"
στο πρώτο στάδιο, τάράσσεται και ο ίδιος, γιατί δεν έχει σταθεροποιήσει την υψηλότερη δόνηση
στο δεύτερο στάδιο, θα παραμείνει ήρεμος, παρ' όλη την επίθεση, γιατι εργάζεται συστηματικά και με αφοσίωση και έχει σταθεροποιήσει την υψηλότερη δόνηση
στο τρίτο στάδιο, θα έχει την δυναμική ακόμα και να μετασχηματίσει την επίθεση μέσα από την ύψιστη δόνηση της αγάπης
είναι λίγο κατανοητό Ευούλα?