Βάσω έγραψε:Ιωάννα, οι φοβίες προέρχονται από μη αποδεκτές καταστάσεις του παρελθόντος. Ο πόνος από το παρελθόν δεν εξουδετερώνεται με την απώθηση, τον βρίσκουμε μπροστά μας στο μέλλον και έτσι το παρόν γίνεται μη ευχάριστη εμπειρία.
Βάσω έγραψε:Οι περισσότεροι άνθρωποι θεωρούν τα μη αποδεκτά συμβάντα, επιδράσεις κάποιων άλλων ανθρώπων και έτσι παραμένουν σε έναν συναισθηματικό πόνο, που λαμβάνει χώρο μέσα τους, και εκδηλώνεται σαν προσωπικό δράμα.
Το ρέικι ενεργοποιεί έντονα τα θετικά σωματίδια της ύλης, ώστε ερχόμενα σε επαφή με τα αρνητικά σωματίδια της αντι-ύλης (αυρικό πεδίο) να μην εξουδετερωθούν, αλλά να ενωθούν μέσα στην ενέργεια της αγάπης και να ελευθερωθούν.
Βάσω έγραψε:Ελευθερώνεις καταπιεσμένα συναισθήματα, αναγνωρίζοντας τις ανάγκες σου, που δεν εναρμονίζονται με τις αιτίες που τα δημιούργησαν.
Συνήθως καταπιέζουμε το εσωτερικό παιδί, γιατί η "συμπεριφορά" του δεν αρέσει στους γονείς μας και κατ' επέκταση σε εμάς τους ίδιους. Αυτό λέγεται αυτο-αποδοχή! Προχωράς σιγά σιγά να αναγνωρίσεις τις αξίες σου, αποδεσμεύοντας τις φορτίσεις από το παρελθόν και τα πρότυπα που σε ωθούν να υιοθετήσεις συμπεριφορές που δεν εγκρινεις...
Αντικαθιστάς τον φόβο του παρελθόντος, με την ατομική σου ευθύνη στο εδώ και τώρα, επιλέγοντας τον δικό σου δρόμο!
Κοινώς, ωριμάζεις Ιωάννα μου!
Αγάπη είναι να με αφήνεις να σε αγγίξω,
να με ακούς, ακόμα και όταν δεν μιλάω,
να με βλέπεις, ακόμα και όταν δεν είμαι δίπλα σου...
Βάσω έγραψε:Ό υπόλοιπος κοσμος που μοιράζεται καθημερινά πράγματα, χωρίς να μπορεί να μοιραστεί αγάπη με τον εαυτό του κυρίως, ζει μέσα σε μια μίζερη καθημερινότητα, πιο μόνος από τους μόνους!!!
Η συντροφικότητα δεν επιβεβαιώνεται από το τι μοιράζεσαι, αλλά με το πόσο αντέχεις τον εαυτό σου!
Ιωαννάκι μου, Μαράκι σας ευχαριστώ για τα μοιράσματα σας...
Δημητρούλα, Ελλάκι και Βασούλα σας ευχαριστώ για τις απαντήσεις σας!!!!
Πιο συγχρονικές πεθαίνεις!!!
Αγάπη είναι να με αφήνεις να σε αγγίξω,
να με ακούς, ακόμα και όταν δεν μιλάω,
να με βλέπεις, ακόμα και όταν δεν είμαι δίπλα σου...
Η μόνη βεβαιότητα που μπορείς να έχεις στην ζωή σου είναι μόνο μέσα στην Πίστη, πως ό,τι έρθει, πάντα το Πνεύμα θα δρα εντός σου... Η καρδιά φωτίζει τον σκοτεινό δρόμο της ζωής... Β.Ν.
Ο ΄Ανθρωπος δεν έχει απλά την νοημοσύνη του λεξικού, αλλά την Σοφία του θεού…Και για να την εκφράσει, χρειάζεται πρωτίστως να αφοσιωθεί σ’ αυτό που Είναι… B.N.
Vasoula έγραψε:
Ελευθερώνεις καταπιεσμένα συναισθήματα, αναγνωρίζοντας τις ανάγκες σου, που δεν εναρμονίζονται με τις αιτίες που τα δημιούργησαν.
Συνήθως καταπιέζουμε το εσωτερικό παιδί, γιατί η "συμπεριφορά" του δεν αρέσει στους γονείς μας και κατ' επέκταση σε εμάς τους ίδιους. Αυτό λέγεται αυτο-αποδοχή! Προχωράς σιγά σιγά να αναγνωρίσεις τις αξίες σου, αποδεσμεύοντας τις φορτίσεις από το παρελθόν και τα πρότυπα που σε ωθούν να υιοθετήσεις συμπεριφορές που δεν εγκρινεις...
Αντικαθιστάς τον φόβο του παρελθόντος, με την ατομική σου ευθύνη στο εδώ και τώρα, επιλέγοντας τον δικό σου δρόμο!
Κοινώς, ωριμάζεις Ιωάννα μου!
Η εσωτερική σπουδαιότητα του ανθρώπου είναι το Φως που τον ακολουθεί, όπου και να βρίσκεται...Να πολεμάει γι' αυτήν την σπουδαιότητα είναι το ζητούμενο
