u]Ο μεγαλύτερος μας Φόβος[/u]
Ο μεγαλύτερός μας φόβος, δεν είναι ότι είμαστε ανεπαρκείς.
Ο μεγαλύτερος φόβος μας είναι ότι είμαστε πέραν κάθε μέτρου ισχυροί. Είναι το φώς μας και όχι το σκοτάδι μας αυτό που μας τρομάζει. Αναρωτιόμαστε: Ποιός/ποιά είμαι εγώ για να είμαι λαμπρή, ταλαντούχα, θαυμαστή, υπεροοχή. Μα εν τέλει ποιά είσαι εσύ που δεν είσαι όλα αυτά; Είσαι ένα παιδί του Θεού. Το να το παίζεις μικρή δεν εξυπηρετεί τον κόσμο! Δεν υπάρχει καμιά φώτιση στο να συρικνώνεσαι ώστε να μην νιώθουν οί άλλοι γύρω σου αβέβαια ή άβολα.
Γεννηθήκαμε για να εκδηλώσουμε την δόξα του Θεού πού βρίσκεται μέσα μας.
Οχι μέσα σε μερικούς από εμάς. Μέσα σε ΟΛΟΥΣ μας.
Καθώς αφήνουμε να λάμψει το δικό μας φως, δίνουμε χωρίς να το συνειδητοποιούμε σε άλλους ανθρώπους την άδεια να κάνουν το ίδιο.
Καθώς ελευθερωνόμαστε από τον δικό μας φόβο
αυτόματα η παρουσία μας ελευθερώνει και τους γύρω μας!!
Αυτό γίνεται καθημερινά για μένα βίωμα με το ρέικι! Μια σταγόνα κάθε μέρα! Γι αυτό κάθε μέρα λέω: Μόνο για σήμερα , σε ευχαριστώ Θεέ μου για όλα και για το δώρο του ρέικι στην ζωή μου!! Από τότε που σας γνώρισα όμως λέω : Μόνο για σήμερα σε ευχαριστώ Θεέ μου για το Ρέικι στην ζωή μου και για όλους τους αληθινούς φίλους που αυτό μου έφερε στο φόρουμ και παντού!!
Σας αγαπώ όλους ατελείωτα!!
;) ;) Αλήθεια τό έχουνε το καρούνα κι άλλοι στο φόρουμ για να μου πούνε εμπειρίες; Γιατί δεν ανοιίγεται κι ένας χώρος-θέμα για όσους έχουνε το καρούνα να μας διαφωτίσουνε;
