Μόνο θα ήθελα να μοιραστώ...

[ΙΩΑΝΝΑ]

[Μπεττουλα]

με εχει προβληματισει το θεμα του Στοχου..να το συζητησουμε λιγο? καταλαβαινω οτι υπαρχει ενα απαραιτητο διαστημα προετοιμασιας και ενδυναμωσης.. ποτε ομως αυτο το διαστημα γινεται υπεκφυγη και αναβολη της ευθυνης? ο Στοχος ειναι μια αποφαση που καλεισαι να παρεις καποια στιγμη με οσα ξερεις πια η αναδυεται αυτοματα οταν εισαι ετοιμος?

παρατηρωντας οτι συμβαινει νιωθω οτι προετοιμαζομουν χωρις να το συνηδητοποιω. και το τελευταιο μου σταδιο ηταν αυτο του οτι αποδεχομαι οτι χρειαζομαι χρονο να ενδυναμωσω και να προετοιμαστω κ αυτο εκανα με μικρους στοχους.. τελευταια με περιτριγυριζει πολυ ομως η ερωτηση του για ποσο ακομα θα αποφευγεις αυτο που εισαι? οταν αρχισα να ελευθερωνω τις τελευταιες προσδοκιες μου και μαζι τα κινητρα της θεραπειας που υπηρχαν απο πισω σαν να δημιουργηθηκε ενα κενο που βρηκε χωρο το συναισθημα να αρχισει να τραβαει παλι προς τα κατω.. και συνειδητοποιησα χτες οτι ο σ(Σ)τοχος ειναι αυτος που σου δινει την δυναμη να ανεβεις παλι προς τα πανω..να το υπερβεις αυτο που σε τραβαει.. δεν ειναι αναγκαιος θεωρητικα.. ειναι πρακτικα αναγκαιος..

[Μάνος]

Για να προχωρήσει με σθένος στην πνευματική του ωριμότητα, χρειάζεται να αντιληφθεί την Ύπαρξή του, έτσι ώστε να μην βρίσκει "τεχνάσματα" για να νιώσει ότι υπάρχει.

Τι είπες τώρα Βασούλα μου!!!!

Μπεττούλα μου
Σ' ευχαριστώ πολύ

[Vasoula]

ο Στοχος ειναι μια αποφαση που καλεισαι να παρεις καποια στιγμη με οσα ξερεις πια η αναδυεται αυτοματα οταν εισαι ετοιμος?

ο Στόχος Μπεττούλα μου είναι ο διακαής πόθος να ωριμάσεις σε όλα σου τα επίπεδα.
Δεν ξέρω προσωπικά να σου απαντήσω στο αν αναδύεται αυτόματα όταν είσαι έτοιμος, γιατί εγώ γεννήθηκα μ' αυτόν και μεγαλώσαμε παράλληλα.
Από την εμπειρία μου όμως μπορώ να βγάλω κάποια ασφαλή συμπεράσματα και να τα μοιραστώ μαζί σου.

Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν έχουν Στόχο ωρίμανσης, παρά μόνο όταν έχουν πειστεί πέρα από κάθε αμφιβολία, ότι έχουν χάσει τον Εαυτό τους. Τότε τον αναζητούν...ψάχνουν να βρουν την άκρη του ψυχικού τους κόσμου, με κάθε τρόπο.
Η πνευματικότητα δεν είναι μόνο μια θεωρία, ούτε μόνο μια γνώση...Είναι σύνθεση πληροφοριών, γνώσεων, εμπειριών που σε κάνει να βλέπεις την μετάλλαξή της Φύσης σου, σε ασθένεια και τώρα ο πόθος να θεραπευτείς είναι εντελώς προσωπικός.

Και επειδή η ασθένεια δεν γίνεται άμεσα αντιληπτή σαν έννοια, όταν δεν αφορά το σώμα, δες το και σαν σωματική ασθένεια και πολλαπλασίασε το αυτό επί χίλια, επειδή αφορά, εσωτερικά πεδία (νους-συναίσθημα-πνεύμα)

Κάποιοι ασθενείς αφήνονται στον γιατρό τους και τον θεωρούν "θεό" τους, κάποιοι παλεύουν μόνοι τους την ασθένεια τους, παράλληλα με τον γιατρό τους. Κάποιοι άλλοι "κανακεύονται" με την ασθένεια τους, γιατί προκαλούν την προσοχή των άλλων γύρο τους..θέλουν να τους λυπούνται, οπότε γιατί να ενδιαφερθούν για τις ποιότητες της Θέλησης, της Πίστης, της προσωπικής Δύναμης?

Εδώ λοιπόν, παράλληλα με τον Στόχο, τίθεται το ερώτημα, στο τι θέλει ο καθένας να θεραπεύσει και στον εσωτερικό Δρόμο του καθενός, μεγάλη σημασία έχει η ακριβής διάγνωση.
Όσο η διάγνωση είναι αόριστη, αόριστος θα είναι και ο Στόχος

Η ψυχική ανισορροπία θεραπεύεται ενίοτε με χάπια
το ίδιο και η σωματική ανισορροπία

χάπια όμως δεν έχουν βρεθεί για την πνευματική ανισορροπία, εκτός από την θρησκεία

Ο καθένας παίρνει ότι θέλει (ή καλύτερα ότι αντέχει) για να βρει τρόπο να περάσει την ζωή του κάπως υποφερτά.
Αν είναι αυτό που θέλει τελικά, ποτέ δεν θα είναι έτοιμος να αντέξει κάτι παραπάνω από το "υποφερτά"

Είναι σαν την κόκα κόλα, που όλοι ξέρουν ότι τους βλάπτει θανατηφόρα, παρ' όλα αυτά δεν μπορούν να την σταματήσουν
(και εγώ εδώ λέω ότι δεν θέλουν να την σταματήσουν, γιατί δεν έχουν πειστεί ότι είναι βλαπτική, όπως ακριβώς και το χασισάκι)

Η αναζήτηση έχει μεγάλο μέρος Πίστης, γιατί χωρίς αυτήν δεν μπορείς να κάνεις ούτε βήμα...Θα περιμένεις πάντα διασφαλίσεις και αυτές ποτέ δεν θα σου δίνονται...




και τώρα, συγνώμη βέβαια που σε ρωτάω, αλλά ήθελες να το συζήσουμε αυτό στην παραλία????? Βρε Μπετούλα μου!!!


Παίρνω ανασούλες...ωμ ωμ ωμ ωμ

[margaritarenia]

[Μπεττουλα]

Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν έχουν Στόχο ωρίμανσης, παρά μόνο όταν έχουν πειστεί πέρα από κάθε αμφιβολία, ότι έχουν χάσει τον Εαυτό τους. Τότε τον αναζητούν...ψάχνουν να βρουν την άκρη του ψυχικού τους κόσμου, με κάθε τρόπο.

τωρα το καταλαβαινω αυτο..αρχικα ο Εαυτος παρα ηταν μια θεωρητικη ιδεα

Κάποιοι ασθενείς αφήνονται στον γιατρό τους και τον θεωρούν "θεό" τους, κάποιοι παλεύουν μόνοι τους την ασθένεια τους, παράλληλα με τον γιατρό τους. Κάποιοι άλλοι "κανακεύονται" με την ασθένεια τους, γιατί προκαλούν την προσοχή των άλλων γύρο τους..θέλουν να τους λυπούνται, οπότε γιατί να ενδιαφερθούν για τις ποιότητες της Θέλησης, της Πίστης, της προσωπικής Δύναμης?

απο ολα εχω περασει

Εδώ λοιπόν, παράλληλα με τον Στόχο, τίθεται το ερώτημα, στο τι θέλει ο καθένας να θεραπεύσει και στον εσωτερικό Δρόμο του καθενός, μεγάλη σημασία έχει η ακριβής διάγνωση.
Όσο η διάγνωση είναι αόριστη, αόριστος θα είναι και ο Στόχος

δεν αντιλαμβανομουν για πολυ καιρο την διαγνωση.. ηταν εξω απο μενα.. ηταν θεωρητικη αρχικα, μετα το ειδα και μεσα μου αλλα παλι δεν αντιλαμβανομουν πως βλαπτει τον Εαυτο μου αφου δεν τον ειχα σαν κατι δικο μου.. τελευταια αρχισε να υπαρχει ο συνδιασμος του αναγνωριζω το τραυμα μου και βλεπω πως με βλαπτει η πως εγω βλαπτω τον Εαυτο μου με σκεψεις και συμπεριφορες..

Ο καθένας παίρνει ότι θέλει (ή καλύτερα ότι αντέχει) για να βρει τρόπο να περάσει την ζωή του κάπως υποφερτά.
Αν είναι αυτό που θέλει τελικά, ποτέ δεν θα είναι έτοιμος να αντέξει κάτι παραπάνω από το "υποφερτά"

οντως..και απο κει περασα αλλα νιωθω οτι δεν με καλυπτει πια αυτο το να περασω τη ζωη μου καπως υποφερτα..

Η αναζήτηση έχει μεγάλο μέρος Πίστης, γιατί χωρίς αυτήν δεν μπορείς να κάνεις ούτε βήμα...Θα περιμένεις πάντα διασφαλίσεις και αυτές ποτέ δεν θα σου δίνονται...

και με το Πιστη ενννοουμε να εχεις νιωσει οτι εισαι κατι περισσοτερο απο αυτο που νομιζες οτι εισαι, απο αυτο που μας εμαθαν ή περιλαμβανει και αλλα η εννοια της Πιστης? εδω μαλλον παιζει μεγαλο ρολο και η Εμπιστοσυνη? ποσο μπορεις να εχεις Πιστη αν εχει διαταραχτει σοβαρα η Εμπιστοσυνη προς τον Εαυτο σου? τις διασφαλισεις τις περιμενεις γιατι δεν εχεις Εμπιστοσυνη?

και τώρα, συγνώμη βέβαια που σε ρωτάω, αλλά ήθελες να το συζήσουμε αυτό στην παραλία????? Βρε Μπετούλα μου!!!
Παίρνω ανασούλες...ωμ ωμ ωμ ωμ

ηλιος, θαλλασιτσα, αερακι, καφεδακι, τσιγαρακι δεν μπορω εμπνεομαι αφου με ξερεις!!

[Βικούλα]

Η αναζήτηση έχει μεγάλο μέρος Πίστης, γιατί χωρίς αυτήν δεν μπορείς να κάνεις ούτε βήμα...Θα περιμένεις πάντα διασφαλίσεις και αυτές ποτέ δεν θα σου δίνονται...

[Ταρούλα]

[Μάνος]

[nondas]

[ΙΩΑΝΝΑ]

[Vasoula]

και με το Πιστη ενννοουμε να εχεις νιωσει οτι εισαι κατι περισσοτερο απο αυτο που νομιζες οτι εισαι, απο αυτο που μας εμαθαν ή περιλαμβανει και αλλα η εννοια της Πιστης? εδω μαλλον παιζει μεγαλο ρολο και η Εμπιστοσυνη? ποσο μπορεις να εχεις Πιστη αν εχει διαταραχτει σοβαρα η Εμπιστοσυνη προς τον Εαυτο σου? τις διασφαλισεις τις περιμενεις γιατι δεν εχεις Εμπιστοσυνη?

σε ποιόν εαυτό από όλους δεν έχεις εμπιστοσύνη Μπεττούλα?

τις διασφαλίσεις τις περιμένεις, γιατί δεν θέλεις να ρισκάρεις μέσα σε άγνωστα πεδία...
Μεταξύ μας, ούτε καν στα γνωστά δεν θέλεις να ρισκάρεις...
Γύρω γύρω συνεχώς από το "μπορώ-δεν θέλω", και το "δεν μπορώ-θέλω"...

τελικά ξέρεις τι θέλεις?

Νομίζω ότι το συναισθηματικό σου πεδίο είναι τόσο παρορμητικό που το έχεις μπερδέψει με τον Εαυτό σου και έτσι η Λογική είναι ανύπαρκτη, μα δεν σε ενδιαφέρει κιόλας να διαχειριστείς με Λογική τις συνειδησιακές καταστάσεις που βιώνεις (όχι να εκλογικεύσεις), γιατί τότε θα ωρίμαζες και αυτό είναι κάτι που δεν το θέλεις, Μπεττούλα, γιατί η ωριμότητα απαιτεί και βαθιές διαδικασίες συγχώρεσης...Και τι θα γίνουμε χωρίς βαρβάρους?

[konstantinos s.]

[Annoula]

[Θοδωράκος]

Η αναζήτηση έχει μεγάλο μέρος Πίστης, γιατί χωρίς αυτήν δεν μπορείς να κάνεις ούτε βήμα...Θα περιμένεις πάντα διασφαλίσεις και αυτές ποτέ δεν θα σου δίνονται...