Μόνο θα ήθελα να μοιραστώ...

[Έφη]

Μάνο μου , πολλές πολλές αγκαλιές ...

[ALEXOULA]

Μανούλη μας γλυκιέ , πολλές και ζεστές αγκαλιές

Εγώ και οι άλλοι...Οι συναισθηματικές μεταβολές σου αλλοιώνουν εντελώς την αίσθηση του ποιός είσαι εσύ σε κάθε στιγμή. Και ενώ εσύ είσαι ίδιος, τα στιγμιότυπα της Ζωής σε κάνουν να είσαι λυπημένος ή χαρούμενος, ανάλογα με το που σε τραβάνε τα συναισθήματα, λόγω συνθηκών. Ο Εαυτός σου παραμένει ίδιος και αναλλοίωτος, είτε το βλέμμα σου βλέπει την Ακρόπολη, είτε βλέπει τους καταρράκτες του Νιαγάρα...Και αυτό είναι μια μεγάλη ανακάλυψη, στο πως μπορείς να διαχειρίζεσαι μια βιωμένη εμπειρία, τόσο που να μην σε συνθλίβει

[Ellaki]

Μανούλη μου

Βασούλα πολύ σημαντικό

[Θοδωράκος]

Μανούλη

Βασούλα

[Βικούλα]

Μανούλη
Βασούλα

[Λιζούλα]

Μανούλη μια μεγάλη αγκαλιά

Εγώ και οι άλλοι...Οι συναισθηματικές μεταβολές σου αλλοιώνουν εντελώς την αίσθηση του ποιός είσαι εσύ σε κάθε στιγμή. Και ενώ εσύ είσαι ίδιος, τα στιγμιότυπα της Ζωής σε κάνουν να είσαι λυπημένος ή χαρούμενος, ανάλογα με το που σε τραβάνε τα συναισθήματα, λόγω συνθηκών. Ο Εαυτός σου παραμένει ίδιος και αναλλοίωτος, είτε το βλέμμα σου βλέπει την Ακρόπολη, είτε βλέπει τους καταρράκτες του Νιαγάρα...Και αυτό είναι μια μεγάλη ανακάλυψη, στο πως μπορείς να διαχειρίζεσαι μια βιωμένη εμπειρία, τόσο που να μην σε συνθλίβει

[Δωρουλα]

Μανούλη μεγάλη αγκαλιά και απο μένα

Βασούλα

[Stefanos]

Μανούλη γλυκέ μου Άνθρωπε
Βασούλα μου

[Ελενίτσα]

Μεγάλη αγκαλίτσα του, Μανούλη....

Βασούλα

[nondas]

Μάνο μας

Βασούλα

[Μάνος]

Βασούλα μου
Παιδάκια όλα

Σας ευχαριστώ πολύ για την στήριξη αυτή!

Όμως δεν είναι οι άνθρωποι που αφήνεις, που σου δημιουργούν αυτά τα συναισθήματα, αλλά οι καταστάσεις που πέρασες μαζί τους.

Αυτό ακριβώς μωρέ Βασούλα! Έτσι το νιώθω. Έτσι το ένιωθα ανέκαθεν δηλαδή και όταν είχα πρωτοέρθει θυμάμαι...

Διαπίστωσα ότι αυτά που κάναμε μαζί, ήταν που μου έλειπαν και όχι οι άνθρωποι. Και επειδή αυτό το θεώρησα ανώριμο και εγωιστικό για την δική μου συνείδηση, το διαχειρίστηκα και το θεράπευσα, αφήνοντας την Ζωή να απλώσει το πέπλο της σε κάθε στιγμή και να μην την απομονώνω σε μερικά μόνο στιγμιότυπα, γιατί έτσι έχανα το ολόκληρό της.

Εδώ έχω κάποιες ερρωτησούλες:
Καλά ανώριμο, το κατανοώ. ...Αλλά γιατί εγωιστικό; Τι εννοείς λέγοντας "εγωιστικό για τη δική μου συνείδηση";
Λες επίσης πως το διαχειριστικες και το θεράπευσες; Πως γίνεται αυτό; ...Γιατί στη φάση την οποία βρίσκομαι εγώ δεν ξέρω κατά πόσο είμαι σε θέση να διαχειριστώ κάποιο συναίσθημα τέτοιου μεγέθους! (για να μην αναφερθώ στο κομμάτι της θεραπείας, που αυτό είναι ακόμα πιο τζιζ)

. Και ξέρεις...η ομορφιά της Ζωής δεν μπορεί να κλειστεί σε λίγα μόνο στιγμιότυπα, γιατί τότε έρχεται ο τραγικός διαχωρισμός του φυσικού κόσμου σε όμορφο και άσχημο, αυτή η αναθεματισμένη πόλωση, που αν μπει μέσα στα συναισθήματά σου σε κάνει αγνώμων για την Ύπαρξή σου την ίδια...

Παρά το γεγονός ότι δεν κατανοώ την πόλωση έτσι όπως την χρησιμοποιείς, καταλαβαίνω την αγνωμωσύνη για την Ύπαρξη μου! Σαφέστατα είναι κάτι πολύ πιο πάνω από το οποιοδήποτε στιγμιότυπο, αλλά μέσα στο μυαλό μου, επειδή το έχω δεδομενάκι, ρίχνω υποσεινήδητα το βάρος σε εκείνες τις στιγμές που πέρασα με αγαπημένους φίλους...

Κλάψε καρδούλα...Όμως παράλληλα αναζήτησε και την αλήθεια!

Έκλαψα Βασούλα μου... Έκλαψα σα κακομαθημένο που του πήρανε το παιχνιδάκι του, ΟΜΩΣ θέλω να προχωρήσω στο να βρώ και την αλήθεια...

Τώρα που σας γράφω και πάλι από Μελβούρνη, έχω να σας πω κάτι το οποίο δεν περίμενα: Η δεύτερη φορά που ερχόμουν ήταν πολύ πιο οδυνηρή από την πρώτη!!! Τόσο που με έκανε να σκεφτώ πως όλο αυτό το πράγμα που βίωσα δεν θέλω να το ξαναβιώσω και όταν θα επιστρέψω Ελλάδα θα είναι πια για τα καλά! Δεν ξέρω γιατί αλλά πόνεσε πολύ παρά το γεγονός ότι ήξερα πως επιστρέφωντας θα βρώ το σπίτι μου, τις δουλειές μου και τη ρουτίνα μου... Όπως και να έχει ακόμα θεωρώ τη Μελβούρνη ξένο τόπο για μένα...
Αυτά...

[ΙΩΑΝΝΑ]

Μανούλη σε νιώθω γιατί και εγώ πολλές φορές λόγο το ότι τα καλοκαίρια φεύγω σεζόν νιωώθω πολλά τέτοια συναισθήματα κατά διαστήματα

αγκαλίτσες πολλές

Και ξέρεις...η ομορφιά της Ζωής δεν μπορεί να κλειστεί σε λίγα μόνο στιγμιότυπα, γιατί τότε έρχεται ο τραγικός διαχωρισμός του φυσικού κόσμου σε όμορφο και άσχημο, αυτή η αναθεματισμένη πόλωση, που αν μπει μέσα στα συναισθήματά σου σε κάνει αγνώμων για την Ύπαρξή σου την ίδια...

αυτό ακριβώς ένιωσα πρίν 2 μέρες ,λίγο η κούραση από την πολύ δουλειά ,λίγο το ότι δεν έχω παρέα εδώ ,λίγο το ότι το ίντερνετ είναι σκατά ,παρατήρισα το συναίσθημα μου και έβγαλα πολύ θυμό και όλας .

[Βικούλα]

Μανούλη, Ιωαννάκι,

[sofia sourra]

Mανουλη, !!


Βασουλα

[Θοδωράκος]

Μανούλη

Ιωαννάκι