Μόνο θα ήθελα να μοιραστώ...

[AMALIA]

παιδακια ...

[Stefanos]

Μπετούλα

[Ελενίτσα]

Μάνο μας!



Μπεττουλίνι....


Κωστή....

[ALEXOULA]

Μανούλη μας γλυκέ

Μπετούλα μας γλυκιά

[ΙΩΑΝΝΑ]

Μπεττούλα

[Ellaki]

Μπετούλα

[Μάνος]

Μπεττούλα μου
Κώστα

[Sofoula]

Μπεττούλα, Κωνσταντίνε

[Μπεττουλα]

[Αντρίκος]

Μπεττυ!

[Μάνος]

...Σας έχει τύχει ποτέ να θέλετε να παγώσετε τον χρόνο και να μείνετε εκεί διατηρώντας το συναίσθημα;
...Σας έχει τύχει ποτέ να θέλετε να γυρίσετε τον χρόνο πίσω και να ξαναζήσετε κάτι ακόμα και με τα ίδια λάθη που έχουν συμβεί;
...Σας έχει τύχει ποτέ να θέλετε να γυρίσετε τον χρόνο πίσω και να τα διορθώσετε όλα τα λάθη του παρελθόντος;

Αυτές οι επιθυμίες γεννιόνται στο μυαλό μου αυτή τη στιγμή και με κάνουν να νιώθω φορτισμένος συναισθηματικά...
Μόλις γύρισα από μια συνάντηση με έναν "φίλο" μου. Είχα να τον δω από τότε που έφυγα για Μελβούρνη. Σήμερα συνειδητοποιήσαμε πως γνωριζόμαστε σχεδόν 10 χρόνια!!! Με τον άνθρωπο αυτόν είχα μια σχέση. Μια σχέση πολύ περίεργη και πολύ έντονη. Δεν κράτησε πολύ (εννοείται - η αναπηρία και των δύο δεν την άφησε να αναπτυχθεί). Ήμασταν τόσο μα τόσο αντίθετοι χαρακτήρες και αυτό πάντα με γοήτευε. Παρ' όλα αυτά ακόμα και μετά από μήνες βρισκόμασταν αραιά και που, με αφορμή κάποια γιορτή ή γεννέθλια και όλο πήγαινε να ξεκινήσει κάτι ξανά και όλο σταματούσε αθόρυβα όπως ξεκινούσε... Μέχρι και πριν φύγω για Μελβούρνη είμασταν συνέχεια on and off σε περιόδους που δεν υπήρχε κάποιος σύντροφος... Θυμάμαι τις τελευταίες ώρες που τον είδα πριν φύγω και πάντα συγκινούμαι... Είχα πάει σπίτι του και βλέπαμε αγκαλιά μια ταινία. Εκείνον τον είχε πάρει ο ύπνος. Όταν τελείωσε η ταινία πήγαμε για ύπνο. Δεν έγινε τίποτα ερωτικό απολύτως!!! Όλο το βράδυ όμως το περάσαμε αγκαλιά!!! Για μένα αυτό είχε τη μεγαλύτερη σημασία, ακόμα και από το σεξ! Την άλλη μέρα το πρωί σηκωθήκαμε, τον πήγα στο γραφείο και γύρισα σπίτι έχοντας μαζί μου μια πολύ γλυκιά ανάμνηση... Μέχρι τώρα αυτός ο άνθρωπος έχει μια ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου, όπου δυστυχώς δεν είναι αγνή φιλία!!! Κρύβει κι άλλα από πίσω...

Σήμερα λοιπόν, είδα αυτόν τον άνθρωπο μετά από τόσα χρόνια!!! Είπαμε τα νέα μας... Χάρηκα πάρα πολύ που τον είδα και χάρηκα πάρα πολύ που τον είδα και καλά!!! Χάρηκε κι εκείνος που με είδε και το εισέπρατα με κάθε τρόπο. Τότε ήταν που περνούσαν οι επιθυμίες (που σας ανέφερα στην αρχή) συνέχεια από το μυαλό μου... Ξαφνικά συνειδητοποίησα πως ακόμα υπάρχει κάτι στον αέρα μεταξύ μας... Είναι από αυτά που δε λέγονται, αλλά τα νιώθεις. Εκείνος εδώ και τέσσερις μήνες έχει μια σχέση... Αυτό ήταν κάτι που πραγματικά δεν ήθελα να το ακούσω. Έπιασα τον εαυτό μου να έχει προσδοκίες από τη σημερινή βραδιά, τύπου ότι θα περάσουμε μια νύχτα μαζί, κλπ, κλπ... Πράγμα που φυσικά δεν έγινε. Το Σάββατο φεύγει διακοπές με τον καλό του, που σημαίνει πως δεν ξέρω πότε πάλι θα τον ξαναδώ... Εκείνος τον Σεπτέμβρη θα φύγει για Αγγλία μόνιμα... Γύρισα σπίτι νιώθωντας κενό, απογοήτευση, παράπονο... Καταλαβαίνω πως δεν είναι μόνο οι προσδοκίες που είχα που με κάνουν να νιώθω έτσι... Νιώθω πως είναι κάτι πέρα από αυτό... Ίσως μια πικρία (για να μην πω ζήλια) που εκείνος μοιράζετε τη ζωή του με κάποιον. Συν το γεγονός ότι θα φύγει εξωτερικό με αποτέλεσμα να χαθεί το σημείο σηνάντησης μας... Πραγματικά ποιός ξέρει πότε θα τον ξαναδώ... Μπήκα στο ταξί να γυρίσω σπίτι και με το ζόρι κρατούσα τα μάτια μου να μην τρέξουν...
Αυτό έγινε...
Αυτά ένιωσα...

[Stefanos]

Μανούκο μου

[Βικούλα]

Μανούλη

[Ταρούλα]

Μανούλη μου

[Ιωαννάκι]

Μανούκο μου