


[/quote]Vaso έγραψε: Η απώλεια του Εαυτού και πιο βαθιά του Θεού, στον άνθρωπο δημιούργησε τις προϋποθέσέις να ζει μια ενστικτώδη ζωώδη ζωή, χωρίς καμία ευκαιρία πνευματοποίησης των ενστίκτων επιβίωσης, έτσι ζει μόνιμα στον φόβο...
Πω πω ρε Βασούλα...Βάσω έγραψε:Είναι πολύ σημαντικό να αποφασίσουμε να είμαστε ειλικρινείς με τον Εαυτό μας, όσο και να μας πονάει αυτό...
Γιατί ναι, πονάει τελικά...
Και είναι κάτι που εγώ δεν μπορώ να αντιληφθώ σε βάθος, δεν μπορώ δηλαδή να αντιληφθώ γιατί ένας άνθρωπος στενοχωριέται όταν ανακαλύπτει την κακία του και δεν χαίρεται γιατί την ανακάλυψε και τότε μόνο έχει και την ευκαιρία να την αλλάξει...Να αλλάξει τα πάντα μέσα του, χωρίς να αντιστέκεται, γιατί είναι κάτι που ο ίδιος θέλει, όσο τίποτα άλλο στην ζωή του...
Το συμπέρασμα που έχω βγάλει, μετά από τόσα χρόνια είναι ότι τελικά δεν θέλει να αλλάξει τα δεδομένα, γιατί΄φοβάται ότι χωρίς αυτά δεν θα καταφέρει να είναι αποτελεσματικός με την ζωή του, χωρίς να εξετάζει αν τελικά ήταν αποτελεσματικός με όλα αυτά...
Φοβάται ότι αν ανοίξει την καρδιά του, αν αγαπήσει σε βάθος τον Εαυτό του, αν αφεθεί σ' αυτόν τον Έρωτα και την μοναδικότητά του, θα χάσει την ταυτότητά του, θα χάσει τον έλεγχο και θα γίνει ευάλωτος και θα πληγωθεί...
Ο άνθρωπος έχει στηρίξει όλη του την ζωή στην υποκρισία και στην ηθική της, που του τρέφει τις προσδοκίες και τον κάνει να φαίνεται καλός, ενώ στην ουσία έχει διαβάλλει όλες τις ποιότητες της καρδιάς, την καλοσύνη, την συγχώρεση, την πίστη, την συμπόνια, την δικαιοσύνη, την καθαρότητα και την αγνότητα, την ειλικρινή πρόθεση, και εντέλει την Αγάπη...
Η απώλεια του Εαυτού και πιο βαθιά του Θεού, στον άνθρωπο δημιούργησε τις προϋποθέσέις να ζει μια ενστικτώδη ζωώδη ζωή, χωρίς καμία ευκαιρία πνευματοποίησης των ενστίκτων επιβίωσης, έτσι ζει μόνιμα στον φόβο...
είναι αλήθεια αυτό Μάνο μου, και ο λόγος που δεν επιτυγχάνει εύκολα τους στόχους της η αυτογνωσία......Και άντε μετά από τόσα χρόνια φόβου, που πλέον έχει γίνει ένα με σένα, να τον πετάξεις από πάνω σου...
Καθε φορα ολο και πιο συνειδητο αυτο μεσα μου..έχω παρατηρήσει ότι οι άνθρωποι, ακόμα και αν είναι σίγουροι ότι δεν τους βοήθησε ο φόβος στην Ζωή τους, δεν μπορούν εύκολα να μετακινηθούν, γιατί ελπίζουν όλα να αλλάξουν μαγικά, μέχρι και την τελευταία στιγμή... Αυτή η ελπίδα "σωτηρίας" είναι ο χειρότερος εχθρός του ανθρώπου...Τον εμποδίζει να δημιουργεί το όραμά του με αυτάρκεια, υποστηρίζοντας ολόψυχα την Θεραπεία του...
Η επιλογή για μετακίνηση γίνεται γρηγορότερα, όταν είσαι απόλυτα βέβαιος ότι δεν έχεις πια τίποτα να χάσεις...Αλλά πόσοι είναι απόλυτα βέβαιοι?
Η μετακίνηση είναι έξοδος από τον φόβο και την ζωώδη φύση και μόνο έτσι χρειάζεται να την επιλέξουμε, για να καταφέρουμε να την υποστηρίξουμε και συνειδητά...
Vaso έγραψε:Η μετακίνηση είναι έξοδος από τον φόβο και την ζωώδη φύση και μόνο έτσι χρειάζεται να την επιλέξουμε, για να καταφέρουμε να την υποστηρίξουμε και συνειδητά...
έχω παρατηρήσει ότι οι άνθρωποι, ακόμα και αν είναι σίγουροι ότι δεν τους βοήθησε ο φόβος στην Ζωή τους, δεν μπορούν εύκολα να μετακινηθούν, γιατί ελπίζουν όλα να αλλάξουν μαγικά, μέχρι και την τελευταία στιγμή... Αυτή η ελπίδα "σωτηρίας" είναι ο χειρότερος εχθρός του ανθρώπου...Τον εμποδίζει να δημιουργεί το όραμά του με αυτάρκεια, υποστηρίζοντας ολόψυχα την Θεραπεία του..
Η μετακίνηση είναι έξοδος από τον φόβο και την ζωώδη φύση και μόνο έτσι χρειάζεται να την επιλέξουμε, για να καταφέρουμε να την υποστηρίξουμε και συνειδητά...
Vaso έγραψε: Όμως η μετακίνηση αυτή, σαν επιστροφή στην Ολότητά μας, δεν είναι διέξοδος, αλίμονο αν την δούμε έτσι...
Η μετακίνηση είναι έξοδος από τον φόβο και την ζωώδη φύση και μόνο έτσι χρειάζεται να την επιλέξουμε, για να καταφέρουμε να την υποστηρίξουμε και συνειδητά...
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()