Τούτη η ήρεμη λίμνη που μέσα της καθρεφτίζεται η Θεότητα, δεν μπορεί να είναι μια λίμνη που μέσα της δέχεται τα βότσαλα που πετούν οι άλλοι...Το συναισθηματικό μας πεδίο δεν είναι υποδοχέας εμμονών, πεποιθήσεων και φόβων, γιατί τότε η λίμνη τούτη θα γίνει έλος και θα μας ρουφήξει...Και τότε χάνεται η απλότητα...Για να μην βουλιάξεις, θα πιαστείς και από τα μαλλιά σου...
Αχ Βασούλα μου...
..Και με αυτά και μ' αυτά έφτασα τα 35, "ζώντας" μια ζωή γεμάτη προστάτες, καλοθελητές, βαρβάρους... Μια ζωή που ο στρουθοκαμιλισμός ήταν ενταγμένος μέσα σε αυτή! Αναπόσπαστο κομμάτι σε κάθε της καρρέ! Αλλού γινόταν ο γάμος, αλλού παίζαν τα όργανα! Μου έδειχαν το δάσος και κοίταζα το δάχτυλο!!! ...Και όχι μόνο το κοίταζα, αλλά το εκρίνα κι όλας! Μου έφταιγε...!!!
Τελικά αυτό που δεν είχα καταλάβει είναι πως μόνο ο εαυτός μου μου έφταιγε και πως όσα πράγματα δεν με άφηνα να τα ζήσω ήταν η ζωή μου εν τέλει...(!) ...Και ακόμα όχι ότι ξέρω, μη θαρρείς! Τώρα όμως αυτό που ξέρω είναι πως κάτι δεν πάει καλά με εμένα και τους χειρισμούς μου! Έχω αρχίσει και συνειδητοποιώ λάθη μου, στο βαθμό που μπορώ, και τουλάχιστον αυτό είναι παρήγορο για το μέλλον! Πλέον η επιλογή είναι ΝΑ ΖΗΣΩ!!! Να ζήσω με φώς και αγάπη στη ζωή μου, χωρίς φόβους για το οτιδήποτε λαχταράει η καρδιά! Επιλέγω να αγαπάω τον εαυτό μου, να τον αφουγκράζομαι, να τον επιβραβεύβω, αλλά και να τον μαλώνω κι όλας όταν είναι αναγκαίο... Στο πρακτικό κομμάτι του πράγματος έχω σκαλώσει λίγο, αλλα θα το βρώ...
Φοβοί ανηπέρβλητοι, όπως λές, εμπόδια μεγάλα που το μυαλό, τους δίνει ακόμα μεγαλύτερο όγκο, δεκάδες αδιέξοδα, εκατοντάδες ερωτηματικά μέχρι και σήμερα... Και η απάντηση σε όλα αυτά είναι απλή: ΑΠΛΟΤΗΤΑ. Πως όμως γίνεται αυτό; Πως γίνεται (πάλι πρακτικά) να γκρεμίσεις ότι έχει καταγραφεί στο DNA σου τόσα χρόνια σαν "σωστό", σαν στερεότυπο, σαν εμμονή...; Τί να σου κάνει ο γκασμάς, εδώ θες εξσκαφέα!!!!
Βάσω μου
Βλεπεις λοιπον ποσο παραλογα πραγματα μας κανει ο φοβος και ο ελεγχος να πραττουμε? Για μενα αυτη η φραση λειτουργησε πολυ βοηθητικα, ευχομαι κ για σενα... 
