ΜΗΤΕΡΑ ΚΑΙ ΠΑΙΔΙ

[xamogelo]

Zefira μου γλυκιά σε καταλαμβαίνω απόλυτα και σου εύχομαι ο δρόμος που έχεις να διανύσει για το ποθητό αποτέλεσμα να μην είναι μακρύς.

Ειχα πεί και εγώ οτι ο δικός μου δρόμος ήτανε διαφορετικός απο το δικό σου .

Ειχα πεί οτι κοπέλλες που εχουν προβλήματα αλλά έχουν ελπίδες να αποκτήσουν παιδάκι δεν σκέφτονται την υιοθεσία και τους βρίσκω δίκιο.

Εκείνο που ήθελα να πω αλλά ισως να μην το είχα διατυπώσει καλά και να παρεξηγήθηκα. Ηταν....

Οταν δεν μπορουμε να γίνουμε μαμμαδες με τον φυσικό τρόπο να σκεφτόμαστε και την ιδέα της υιοθεσίας, που και αυτή μας δίνει απο την μιά την δική μας ικανοποίηση να γίνουμε μαμμάδες αλλά και απο την άλλη δίνουμε κάποιες καλύτερες δυνατότες σε μωράκια να ζήσουν καλύτερα.


Αφού υπάρχουν ορισμένες λύσεις γιατί να μην τις εκμεταλλευτούμε και να μείνουμε χωρίς μωράκι είναι κρίμα και για τις δύο πλευρές .... απο τη μιά η οικογένεια και απο την άλλη τα μωράκια χωρίς στέγη.

Αυτο ήτανε το σκεπτικό μου..... να μήν μένουν οικογένειες χωρίς μωράκια.....

Γλυκιά μου αγαπημένη φίλη, πολλές φορές διάφορα γεγονότα συμβαίνουν στη ζωή μας απομακρίνοντας μας για λίγο απο τους στόχους μας αλλά είμαι σίγουρη ότι πάντα΄έρχεται το ποθούμενο με την πλήρωση του χρόνου, και τότε αντιλαμβανόμαστε ότι αυτή η στιγμή ειναι η πιο κατάλληλη στιγμή για να συμβεί.

Πέρασες δύσκολες μέρες και η ψυχούλλα σου ματώθηκε πολύ, όμως θαρθει το ξέρω και για σένα στη κατάλληλη στιγμή. Ναί έχεις δίκιο ότι δεν μπορουμε να καθορίσουμε χρονικά πλαίσια....

Ξέρω πως νιώθεις και πως αισθάνεσαι, πέρασα μέσα απο αυτή διαδικασία και εγώ, όμως προχώρησε με αυτό που τώρα νιώθεις ότι πρέπει να μάθεις κάνε αυτό που σου λέει τωρα η ψυχή και το είναι σου και δώσε στον χρόνο .... χρόνο......

Συγχωρέστε με αν δεν τα λέω και καλά γιατί τα γράφω όπως βγαίνουν μέσα απο τη ψυχή μου.


Φυσικά ο καθένας μας έχει διαφορετικό δρόμο για να διανύσει, ποτέ δεν θάθελα να κρίνω κανένα για τον δρόμο που διάλεξε ούτε πρόκειται να το κάνω ακομα και στο παιδί μου.

απο το χαμόγελο με αγαπη και φιλακια
σ αγαπω μια λέξη τόσο δα μικρή
μα η δύναμη της ειναι τρομερή

[Kalliopi]

Βάσω μου, από τη στιγμή που διάβασα το πρώτο μήνυμά σου σε απάντηση του δικού μου, έχει σταθεί μέσα μου αυτό που έγραψες σχετικά με την ομιλήτρια και τη δική σου εσωτερική αντίδραση. Ότι δλδ, η ψυχή σου σε ωθούσε να μιλήσεις μα εσύ, σεβόμενη το δρόμο που έχει επιλέξει η κάθε ψυχή, σιώπησες. Είναι πολύ σπουδαίος ο σεβασμός που νιώθεις, μα εδώ, σ' αυτό το έρημο το υλικό πεδίο που παλεύουμε να ανέβουμε στην ψυχή μας, κατεβαίνοντας σε ανήλιαγα υπόγεια, κολυμπώντας σε θάλασσες που βρίθουν καρχαριών ( μιλώ για τους ψευτοδιδάσκαλους και τα συναφή..), όλοι έχουμε ανάγκη από ανθρώπους σαν εσένα. Κι εξηγούμε ευθύς αμέσως. Η κοπέλα που έκανε τη συνεδρία με τα παιδάκια, ήταν ένα γλυκύτατο πλάσμα, απέπνεε αγάπη και φως. Καλά ως εδώ. Ήταν η πρώτη φορά που επιχείρησε κάτι τέτοιο, ρέικι σε παιδιά. Όταν της είπα για την αντίδραση της μικρής μου, ολοφάνερα και προς τιμήν της, έδειξε να προβληματίζεται. Σαν να κατάλαβε πως κάτι δεν πάει καλά εδώ. Εσύ, χωρίς να έχεις ασχοληθεί με το θέμα, καθώς έγραψες, πριν σου καταθέσω καν την άρνηση του παιδιού, την...ήξερες. Μ' όλα αυτά, απλά θέλω να σου πω, μήπως εντέλει θα έπρεπε να καταθέσεις αυτά που πιστεύεις στο φεστιβάλ; Ίσως έτσι να έβαζες κάποιους να ψάξουν πιο βαθειά. Πιστεύω πως η συμβολή σου θα ήταν τεράστια. Όλες οι ψυχές χρειάζονται τη δική σου ποιότητα. Λίγη βοήθεια είναι πάντα ευπρόσδεκτη. Το ξέρω πως δεν ήταν άδιαφορία, το ξεκαθάρισες και το πιστεύω, απλά λέω μήπως...Σε χρειαζόμαστε...

[Vasoula]

Καλλιόπη μου νιώθω τι μου λες!


όμως ο δρόμος μου δεν έρχεται σε αντιπαλότητα με αυτόν των άλλων...
Γιατί δεν μπορώ να δηλώσω αυθεντία! Την αλήθεια την νιώθω βαθιά μέσα μου και έτσι πορεύομαι...Θα πω την γνώμη μου σε όποιον με ρωτήσει, έτσι απλά όπως την έχω νιώσει...
Γιατί να το κάνω, αν δεν με ρωτήσει κανείς?

Πουθενά σε ότι κάνω και ότι πω δεν θα κρύψω αυτό που νιώθω σαν αλήθεια!
Αλλά να την επιβάλλω? Πως να το κάνω αυτό?
Ο καθένας, όπως βλέπεις, έχει διαμορφώσει διαφορετικά τον δρόμο του και το πως θα προσεγγίσει το θεϊκό μέσα του, και για μένα αυτό έχει ηθική! Το σέβομαι και το εμπιστεύομαι!!

Σε ένα άρθρο, σε μια ομιλία, εδώ μέσα, εκφράζομαι σαν αλήθεια, γιατί μοιράζομαι μαζί σας την ψυχή μου! Δεν σας ορίζω διαδρομές...
δεν είμαι απόλυτη και δογματική...Εμπιστεύομαι τους ανθρώπους και αγαπάω κάθε τι που μας περιβάλλει. Ακόμα και το "λάθος"...

΄Οπως όμως δεν μπορώ να επιβάλω την αγάπη, δεν μπορώ να επιβάλω τίποτα! Ούτε να αμφισβητήσω θέλω, ούτε να δηλώσω...

Για μένα είναι απλό το θέμα...Εμπιστεύεσαι και προχωράς με ευθύνη γι' αυτό που αποφασίζεις εσύ για σένα. Το πως θα αγκαλιάσεις την ψυχή σου, πως θα αγαπήσεις τον εαυτό σου, όλα αυτά περνούν από την ατομική ευθύνη...
΄Οταν όμως πρόκειται για άλλους, εκεί πρέπει να είμαστε προσεχτικοί και να πλησιάζουμε με σιγανά αγγίγματα...

Και να σου πω...Γνώριζα απο την Χρυσούλα, ότι το κοριτσάκι σου πήρε ρέικι...
Αν δεν με ρώταγες, δεν θα σου έλεγα ποτέ όλα αυτά!!!


Στο επόμενο φεστιβάλ, λεω να μην ορίσω θέμα...

"χωρίς θέμα", θα είναι ο τίτλος της ομιλίας μου!

θα αφήσω το θέμα στους ακροατές...

[Kalliopi]

:idea: :idea: Χμμμμ!!!!στο επόμενο φεστβάλ, ε; :idea: :idea:
Θα είμαι εκεί...Μάντεψε τι θα σε ρωτήσω :lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol:

[Vasoula]

[Δωρουλα]

Πόσο καιρό ήθελα να σου το πω αυτό Βάσω!μην ξαναβγάλεις κανένα χαρτί προσχεδιασμένο να το διαβάσεις απο μέσα!

[Vasoula]

μπα? συμφωνείς πουλάκι μου??? :lol: :lol: :lol:

[Δωρουλα]

ΝΑΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙ :!: :!: :!:

[Vasoula]

Εντάξει...έτσι θα γίνει...

αλλά σκεψου...έχω μόνο 20 λεπτά στην διάθεσή μου!!!

Γι' αυτό τα γράφω...αλλιώς θα γίνει σεμινάριο!! :lol: :lol: :lol: :lol:


Πιστεύεις ότι θα μπορέσω να σταματήσω, αν ξεκινήσω να "μιλάω"????

εκεί είναι η "δυσκολία" του ελεύθερου θέματος!

:roll:

[Επισκέπτης]

Εντάξει...έτσι θα γίνει...

αλλά σκεψου...έχω μόνο 20 λεπτά στην διάθεσή μου!!!

Γι' αυτό τα γράφω...αλλιώς θα γίνει σεμινάριο!! :lol: :lol: :lol: :lol:


Πιστεύεις ότι θα μπορέσω να σταματήσω, αν ξεκινήσω να "μιλάω"????

εκεί είναι η "δυσκολία" του ελεύθερου θέματος!

:roll:

ας ειναι καλα τα ποσταντ

[Vasoula]

Θα με συνηθίσεις Γιαννάκη...

Η πρώτες φορές έχουν δυσκολία...Μετά θα με "ακούς" χωρίς βοηθήματα. Γιατί θα νιώθεις ότι σε "ακούω" κι εγώ!!

Αυτή είναι η δυσκολία της επικοινωνίας μας! Δεν "ακούμε", γιατί αισθανόμαστε ότι δεν μας "ακούνε"...

[xamogelo]

Μακαρι να ήτανε δυνατό να σε ακουγα και εγω απο κοντα καλή μου, ξερεις ποσο το θελω.....
Χάννω επαφή καποιες στιγμες και σττεναχωριέμαι...
Βασω μου σου ειχα ξανα γραψει ενα προσωπικο μηνυμα αλλα φαινεται οτι δε εχει φτασει ποτε κοντα σου.,,,

Κανε κατι και για μενα ........... θελω να εχω αμεση επαφή μαζι σου αλλα δεν ξερω κατι ευρίσκεται ενδιαμεσαααααααα....

[Vasoula]

:shock: χαμογελάκι το πήρα το μήνυμά σου και σου απάντησα!

Δυστυχώς δεν φυλάω τα μηνύματα γιατί το ταχυδρομειο μου γεμίζει πλήρως κάθε μέρα και χρειάζεται να το αδειάζω...

Αλλά δεν πειράζει, θα σου πω και από εδώ...Τίποτα δεν είναι ανάμεσα...Ο χρόνος μόνο που χρειάζεται να μεσολαβήσει για την αμεσότητα της επαφής! ΄Εχω νιώσει ότι όλα γίνονται με μια συχρονικότητα που δεν ξεφεύγει ούτε λεπτό από την αρχική της "εγγραφή"... Η ψυχή μας γνωρίζει πολύ καλά πότε χρειάζεται τον χρόνο και πότε αποδεσμεύεται από αυτόν!

Και έχω απόλυτη εμπιστοσύνη σ' αυτήν την διαδικασία...

[Επισκέπτης]

Θα με συνηθίσεις Γιαννάκη...

Η πρώτες φορές έχουν δυσκολία...Μετά θα με "ακούς" χωρίς βοηθήματα. Γιατί θα νιώθεις ότι σε "ακούω" κι εγώ!!

Αυτή είναι η δυσκολία της επικοινωνίας μας! Δεν "ακούμε", γιατί αισθανόμαστε ότι δεν μας "ακούνε"...

φυσικα αστευομαι και συγνωμη γιατι καποιοι δεν το ξερουν!

εισαι απολαυστικη οταν μιλας...

μαγευεις!!!

[Vasoula]

Εχεις δίκιο όμως, παρ' όλο το αστείο σου!

Και αυτό στο λέγω, για να μην ζητάς συγνώμη, για κάτι που είναι φυσιολογικό και πηγαίο!!

Είχα "επικοινωνία" από πολύ μικρή ηλικία...
Ξαφνικά σταμάτησα να "ακούω", γιατί πίστεψα ότι δεν με "ακούει" κανείς!!!

Σ΄ευχαριστώ πάντως, όχι γι' αυτό που είπες για μένα, αλλά για το "πηγαίο"...!!!