Γι' αυτό να προσπαθούμε πάντα να εμβαθύνουμε, σ' αυτό που μας προκαλεί δυσαρέσκεια και θλίψη, όταν δεν το έχουμε και να παρατηρούμε ότι ακόμα και όταν το έχουμε, πάλι δυσαρεστημένοι και θλιμμένοι ήμαστε...με μια μικρή αναλαμπή που δεν έχει διάρκεια.
Πολλές τέτοιες μικρές αναλαμπές γεμίζουν την ζωή των ανθρώπων, μα το μεγαλύτερο διάστημα ζουν με "κλειστό το Φως" μέσα τους.
Ας ανοίξουμε το Φως...ας του επιτρέψουμε να βγει...ας είναι και από τις χαραμάδες...ακόμα κι αν τούτο σημαίνει "πόλεμο"
Είναι εντελώς διαφορετικό να πολεμάς "χορτάτος", από το να πολεμάς για την "πείνα" σου...
Ο ΄Ανθρωπος δεν έχει απλά την νοημοσύνη του λεξικού, αλλά την Σοφία του θεού…Και για να την εκφράσει, χρειάζεται πρωτίστως να αφοσιωθεί σ’ αυτό που Είναι… B.N.
Vaso έγραψε:
Ας ανοίξουμε το Φως...ας του επιτρέψουμε να βγει...ας είναι και από τις χαραμάδες...ακόμα κι αν τούτο σημαίνει "πόλεμο"
αυτο εγραψα ουσιαστικα λιγα λεπτα πριν και μετα επεσα εδω..
Η εσωτερική σπουδαιότητα του ανθρώπου είναι το Φως που τον ακολουθεί, όπου και να βρίσκεται...Να πολεμάει γι' αυτήν την σπουδαιότητα είναι το ζητούμενο
αυτο εγραψα ουσιαστικα λιγα λεπτα πριν και μετα επεσα εδω.. 
