Η θεϊκότητα του ανθρώπου

[Ταρούλα]

[konstantinos s.]

[Ιωαννάκι]

Πολυ ομορφα τα κειμενα της Βασουλας μας

[Δωρουλα]

"Αν περπατάς σε ένα δάσος, χαίρεσαι και αισθάνεσαι όμορφα με την ενέργεια και το οξυγόνο που βγαίνει από τα δέντρα. Αν επικεντρωθείς στα ξερά δέντρα που ύπάρχουν σε ένα δάσος, θα χάσεις την μαγεία και δεν θα θέλεις να ξαναπάς. ΄Ετσι θα χάσεις την ουσία του περίπατου στο δάσος και δεν θα ωφεληθείς από τα υπόλοιπα. Μετά όταν θα μπαίνεις πια στο δάσος, θα αισθάνεσαι ότι κάποιοι με το ζόρι σε ανάγκασαν να πας, για να εντοπίσεις αυτά τα ξερά δέντρα και να τα κόψεις. Και έτσι δεν θα απολαμβάνεις πια τον περίπατο, αλλά θα τον θεωρείς καθήκον..."

[Μπεττουλα]

΄Ότι διαφορετικό νόμιζες ότι είσαι, εκεί καταρρίπτεται. Γιατί εκεί βλέπεις με τι έχεις γεμίσει τον εαυτό σου. Με πόσο φόβο, με πόσες μνήμες, με πόσα πρότυπα.
Και αναγνωρίζοντας, φθάνεις στην γνώση…

"Αν περπατάς σε ένα δάσος, χαίρεσαι και αισθάνεσαι όμορφα με την ενέργεια και το οξυγόνο που βγαίνει από τα δέντρα. Αν επικεντρωθείς στα ξερά δέντρα που ύπάρχουν σε ένα δάσος, θα χάσεις την μαγεία και δεν θα θέλεις να ξαναπάς. ΄Ετσι θα χάσεις την ουσία του περίπατου στο δάσος και δεν θα ωφεληθείς από τα υπόλοιπα. Μετά όταν θα μπαίνεις πια στο δάσος, θα αισθάνεσαι ότι κάποιοι με το ζόρι σε ανάγκασαν να πας, για να εντοπίσεις αυτά τα ξερά δέντρα και να τα κόψεις. Και έτσι δεν θα απολαμβάνεις πια τον περίπατο, αλλά θα τον θεωρείς καθήκον..."

΄Ομως ζήταγα, ρώταγα...
"Ζητήσετε και θα σας δοθεί"...λέει ο Ιησούς.


Χρειάζεται αφοσίωση για να βρεις την πόρτα της γνώσης.
Χρειάζεται να ρωτάς...
Χρειάζεται να εμπιστεύεσαι...

εξαιρετικο φτυαρακι Ειρηνουλα

[Stefanos]

΄Ομως ζήταγα, ρώταγα...
"Ζητήσετε και θα σας δοθεί"...λέει ο Ιησούς.

Χρειάζεται αφοσίωση για να βρεις την πόρτα της γνώσης.
Χρειάζεται να ρωτάς...
Χρειάζεται να εμπιστεύεσαι...

Μπορείς να μου εξηγήσεις πως κάθε φορά που ρωτάω κάτι, τελείως τυχαία , Απαντάς χωρίς να με έχεις ακούσει

[Vasoula]

εγώ? απαντάω? Σώπα καλέ...

[Stefanos]

[Βικούλα]

Φωτίζοντας τα μέρη του εαυτού σου που είχες σε «απομόνωση», νιώθεις την ανάσα του Εαυτού σου να γεμίζει ότι κενό έχει δημιουργηθεί από την «ελευθέρωση».