Η θεϊκότητα του ανθρώπου

[Vasoula]

Θεωρούμε ότι το να είμαστε "θεϊκοί" άνθρωποι, προϋποθέτει δυσκολίες, προϋποθέτει δρόμους "σταύρωσης", προϋποθέτει μελέτη.

Ξεκινάμε, για να βρούμε την χαμένη μας μνήμη, να "καταπίνουμε" δυσνόητες έννοιες, να αξιολογούμε την σημασία των λόγων, να κάνουμε την επικοινωνία ακόμα πιο ασαφή.

Εμβαθύνουμε σε φιλοσοφικές έννοιες, αναλύουμε την ψυχή, αναγάγουμε τις λέξεις σε βαθυστόχαστα νοήματα.

Νομίζουμε ότι η ζωή μας στην 3η διάσταση, είναι μια ζωή περισυλλογής, απομάκρυνσης, μοναχικότητας,
Μια ζωή που πρέπει να διαβούμε μέσα σε "απομάκρυνση" από ό,τι θεωρούμε "υλικό".

Χρειάστηκε πολύς καιρός για να κατανοήσω την σημασία του "θεϊκού" ανθρώπου.
Χρειάστηκε να ξεχάσω ότι διάβασα.
Χρειάστηκε να αντιληφθώ το μεγαλείο της 3ης διάστασης
Χρειάστηκε να μείνω χρόνια στην "σιωπή".
Χρειάστηκε να βρω την ζωή, παντού.
Χρειάστηκε να "ακούσω" την θεϊκή ανάσα σε όλες τις μορφές.

Σ' αυτό δεν με οδήγησαν οι λέξεις...ούτε τα βιβλία...ούτε κανένα φιλοσοφικό ή πνευματικό σύστημα...
΄Οσα θεωρούσα πολύπλοκα, έγιναν μεμιάς διάφανα.
΄Οσα θεωρούσα "πνευματικά" απομυθοποιήθηκαν
΄Οσα θεωρούσα ακατόρθωτα, πραγματοποιήθηκαν

Πίσω από το ορατό, έβλεπα το αόρατο
Πίσω από τις φωνές, άκουγα τους ψίθυρους
Πίσω από τις λέξεις, ένιωθα τον Λόγο

Και έτσι βρέθηκα στο σημείο της κατανόησης, εκεί όπου η αγάπη γίνεται ουσία, εκεί όπου δεν υπάρχει φως ή σκοτάδι, παρά μόνο η συνειδητότητα, μέσα σε όλες τις δονήσεις του Σύμπαντος.

Γκρέμισα τον εαυτό μου από το βάθρο της πνευματικότητας, για να βρω την χαμένη μου αγνότητα.
Κατέβασα τον εαυτό μου από τους θρόνους των απόψεων και των αναλύσεων, για να βρω την χαμένη μου γνώση.
Ελευθέρωσα τον εαυτό μου από την δέσμευση του προορισμού, για να βρω την απεριόριστη ζωή.

΄Εφτασα στο σημείο 0 της ακινησίας.
΄Οπου εκεί υπάρχει η δράσή…μέσα στην απόλυτη ακινησία, ανακάλυψα την πληρότητα των αντιδράσεων.

Και σ’ αυτό το σημείο εξαλείφθηκε η απόσταση από τον «θεό» και από κάθε τι «θεικό»!!!

[galazia_sfaira]

Παραδείγματα,παραδέιγματα της 3ης διαστασης!

[Vasoula]

:lol: :lol: :lol:

Καλλιόπη μου το ξέρω...ότι χρειάζονται παραδείγματα

δύσκολο όμως...

ίσως αυτά από κοντά θα ήταν πιο εύκολο!!!

Ε, τι λες???

[galazia_sfaira]

Ναι το ξερω πολυ περισσοτερο για τετοια θεματα,απλά και παλι εξεφρασα αυτο που πιστευω κι εγω κιε συ καλα.
Μεσω βιωματων,μεσω πραγματικών καταστασεων που υφισταμεθα στο εδω και τωρα,μπορεις να δεις τον εαυτο σου.'
Ναι απο κοντα μεσα στον κολπο της Γερας στο υποσχομαι.

[galazia_sfaira]

Γκρέμισα τον εαυτό μου από το βάθρο της πνευματικότητας, για να βρω την χαμένη μου αγνότητα.
Κατέβασα τον εαυτό μου από τους θρόνους των απόψεων και των αναλύσεων, για να βρω την χαμένη μου γνώση.
Ελευθέρωσα τον εαυτό μου από την δέσμευση του προορισμού, για να βρω την απεριόριστη ζωή.

Αυτο το σημειώνω γιατι στην φαση που είμαι και που νοιώθω ότι οδηγουμαι εδω και χρόνια είναι ακριβώς ότι ΕΙΜΑΙ.
Ναι νοιώθω ότι ετσι βρήκα την αγνότητα ,γκρεμίζοντας την πνευματικότητα,κι ετσι εγινα αυτο που ΕΙΜΑΙ
Ναι νοιώθω να μην θελω να ξερω
Ναι νοιώθω να μηνθελω να εχω άποψη
Ναι ναι ναι ΑΠΟΔΕΣΜΕΥΩ ΤΟΝ ΕΥΑΤΟ ΜΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΑΓΚΗ ΤΟΥ ΠΡΟΟΡΙΣΜΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΖΗΣΩ ΤΟ ΑΠΕΡΙΟΡΙΣΤΟ.
Αυτο θα το κάνω καθημερινή ασκηση απελευθερωσης,ειναι ακριβως αυτο που εχω ανάγκη και ξερω ποσο καταφερνει η απελευθερωση της ανάγκης.
Τιποτα δεν είναι τυχαιο στην ζωή μας ακόμα κι ανα φανταζει ότι ερχεται απο το πουθενά ΄΄η οτι είνα Θαύμα,ναι τα θαυματα επιβεβαιώνουν την ζωή.
Αγκαλιες αγκαλιες αγκαλιες
Εϊνα η ώρα που μπροστα μου χασκει γκρεμος με σπρωχνουν και πεταω(αχ πως να το πω )!

[Ichor]

Ναι νοιώθω να μην θελω να ξερω
Ναι νοιώθω να μην θελω να εχω άποψη


Πόσο με εκφράζει αυτή την περίοδο Καλλιόπη μου.......!

ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΞΕΡΩ ΤΙΠΟΤΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ
Αφήστε με ήσυχη, αφήστε με στη σιωπή μου.....!
ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΞΕΡΩ.....!
Μη μου ζητάτε τη γνώμη μου........ΔΕΝ ΞΕΡΩ....!
Μόνο ψάχνω, να βρω, να μάθω,.....
Ολα μοιάζουν πιθανά, και ταυτόχρονα όλα είναι απίθανα
Όλα φαίνονται αληθινά, και την ίδια στιγμή, τόσο ψεύτικα....!

Μη με ρωτάς αν σ' αγαπώ, ψάχνω να βρω την Αγάπη, όταν μάθω θα σου απαντήσω.........!

*********************

[Vasoula]

Η Iexor είπε:

Μη με ρωτάς αν σ' αγαπώ, ψάχνω να βρω την Αγάπη, όταν μάθω θα σου απαντήσω.........!

Aντέστρεψε τώρα την ερώτηση Πέννη μου, μήπως βοηθηθείς στην αναζήτηση...


Σου είπα ότι σ’ αγαπώ…και εσύ ακόμα ψάχνεις να βρεις τι είναι αγάπη…!!!

[Ichor]

Σου είπα ότι σ’ αγαπώ…και εσύ ακόμα ψάχνεις να βρεις τι είναι αγάπη…!!!

Τι να πω....? υπάρχουν λόγια μετά από αυτό....?

Σ' αγαπώ Βασούλα μου....!
και είμαι σίγουρη πως δεν ψάχνεις πως να είναι....!

[Vasoula]

Σκέφτηκα ότι θα μπορούσα να εξηγήσω λίγο παραπάνω...




΄Όλα αρχίζουν όταν αισθάνεσαι ότι είσαι διαφορετική. Δεν μοιάζεις με τους άλλους ανθρώπους, δεν μοιάζεις ούτε στους γονείς σου…

Παρατηρείς τους ανθρώπους και βλέπεις ότι τελικά δεν είσαι και τόσο διαφορετική, βλέπεις ομοιότητες όταν θυμώνουν, όταν μισούν, όταν αγαπούν…
Νιώθεις το στομάχι σου να ανακατεύεται με οτιδήποτε ψεύτικο, και σέρνεις κι εσύ έναν ψεύτικο εαυτό, που αντιλαμβάνεσαι σαν αλήθεια.

Αναρωτιέσαι και ψάχνεις, έξω από σένα να βρεις τα υπολείμματα του θυμού και της ανθρωπιάς, της συμπόνιας που οφείλεις, την αγάπης που χρωστάς…

΄Όμως βλέπεις παντού ένα «φυτεμένο» χαμόγελο στα χείλη των ανθρώπων, και πόνο ατέλειωτο πόνο. Αυτό λοιπόν, λες, είναι η ζωή μου από εδώ και ύστερα?
Και που είναι η ομοιότητα με τον Θεό, που μας είπαν????

Θέλεις να βρεις την εικόνα, για να δεις αν και πόσο του μοιάζεις…

Aρχίζεις, λοιπόν, να παρατηρείς τον εαυτό σου. Διαπιστώνεις ότι όταν τον παρατηρείς στο φως, σου διαφεύγουν κομμάτια από την ολοκληρωμένη εικόνα του. Και τον παίρνεις μαζί σου στο σκοτάδι…

΄Ότι διαφορετικό νόμιζες ότι είσαι, εκεί καταρρίπτεται. Γιατί εκεί βλέπεις με τι έχεις γεμίσει τον εαυτό σου. Με πόσο φόβο, με πόσες μνήμες, με πόσα πρότυπα.
Και αναγνωρίζοντας, φθάνεις στην γνώση…

Η πρώτη δράση είναι να μειώσεις την απόσταση από ότι νόμιζες «θεϊκο»…
Ο Θεός…και εγώ, είναι το μεγαλύτερο πρότυπο. Αυτό που σου φέρνει ενοχές και φόβο.
Φωτίζοντας τα μέρη του εαυτού σου που είχες σε «απομόνωση», νιώθεις την ανάσα του Εαυτού σου να γεμίζει ότι κενό έχει δημιουργηθεί από την «ελευθέρωση».
Και αυτή η «ανάσα» σε φέρνει σε πλήρη συνείδηση της θεϊκότητας σου.

Δεν υπάρχει διαχωρισμός μετά, μεταξύ «θεϊκού» και «ανθρώπινου».
Δεν σε δεσμεύουν τα ανθρώπινα συναισθήματα, γιατί έχεις αντίληψη της συνειδητότητας που διευρύνεται.
Ο δημιουργός δεν είναι κάτι έξω από εσένα. Το θεϊκο δεν προκαλεί δέος, αλλά ολοκλήρωση.

Αυτό που μπορώ να σου πω, είναι ότι αυτό που ανακάλυψες στο σκοτάδι, ενσωματώνεται στην ζωή σου στην 3η διάσταση και τίποτα πια δεν μπορεί να σε φοβίσει. Από αυτό το σημείο αντιλαμβάνεσαι την αγάπη σαν συμπαντική δόνηση και ροή και όχι σαν συναίσθημα.
Και φυσικά, το αντιλαμβάνονται όλοι γύρω σου. Χωρίς εσύ να κάνεις κάτι ιδιαίτερο.

Η ζωή σου στην 3η διάσταση δεν είναι πια καταναγκαστικός δρόμος της ψυχής. Είναι η δράσή του Εαυτού σου και σ’ αυτό το επίπεδο ύπαρξης. ΄Όπως δρα και σε άλλα επίπεδα, δρα και σ’ αυτό. Γνωρίζοντας την δράση, δεν αντιδράς στην ζωή, αλλά ζεις ουσιαστικά με πλήρη συνείδηση αυτής της δράσης.

Οι επιλογές σου είναι πλέον ξεκάθαρες. Γιατί ξέρεις πια να δρας…
Αναγνωρίζεις ότι «κάρμα» δεν σημαίνει τίποτα άλλο, από την διαδρομή που σε οδηγεί στην συνειδητή δράση, ώστε ο Εαυτός να εκδηλωθεί και στην 3η διάσταση.

Και όλα αυτά που κάποτε θα θεωρούσες «θαύματα», γνωρίζεις ότι είναι το δικό σου δημιούργημα.

΄Όταν ενωθείς με τον Ανώτερο Εαυτό σου με πλήρη συνείδηση (αυτό σημαίνει ότι αναγνωρίζεις την θεότητα σε όλα), τότε γνωρίζεις ότι δεν υπάρχουν «θεοί», «άγιοι», «σοφοί», αλλά υπάρχουν συνειδητότητες που δρουν από ένα άλλο πεδίο και έτσι μπορείς να συνεργάζεσαι μαζί τους, χωρίς «απόσταση» πια!

Το κύριο μήνυμα του Ιησού προς εμένα, τότε που προσπαθούσα να ανακαλύψω ανθρωπινα συναισθήματα που έχουν να κάνουν με τις θεικές ποιότητες, και επειδή δεν μπορούσα να τα βρω, αρρώσταινα, ήταν:


"Αν περπατάς σε ένα δάσος, χαίρεσαι και αισθάνεσαι όμορφα με την ενέργεια και το οξυγόνο που βγαίνει από τα δέντρα. Αν επικεντρωθείς στα ξερά δέντρα που ύπάρχουν σε ένα δάσος, θα χάσεις την μαγεία και δεν θα θέλεις να ξαναπάς. ΄Ετσι θα χάσεις την ουσία του περίπατου στο δάσος και δεν θα ωφεληθείς από τα υπόλοιπα. Μετά όταν θα μπαίνεις πια στο δάσος, θα αισθάνεσαι ότι κάποιοι με το ζόρι σε ανάγκασαν να πας, για να εντοπίσεις αυτά τα ξερά δέντρα και να τα κόψεις. Και έτσι δεν θα απολαμβάνεις πια τον περίπατο, αλλά θα τον θεωρείς καθήκον..."

[Maraki]

Το κύριο μήνυμα του Ιησού προς εμένα, τότε που προσπαθούσα να ανακαλύψω ανθρωπινα συναισθήματα που έχουν να κάνουν με τις θεικές ποιότητες, και επειδή δεν μπορούσα να τα βρω, αρρώσταινα, ήταν:
"Αν περπατάς σε ένα δάσος, χαίρεσαι και αισθάνεσαι όμορφα με την ενέργεια και το οξυγόνο που βγαίνει από τα δέντρα. Αν επικεντρωθείς στα ξερά δέντρα που ύπάρχουν σε ένα δάσος, θα χάσεις την μαγεία και δεν θα θέλεις να ξαναπάς. ΄Ετσι θα χάσεις την ουσία του περίπατου στο δάσος και δεν θα ωφεληθείς από τα υπόλοιπα. Μετά όταν θα μπαίνεις πια στο δάσος, θα αισθάνεσαι ότι κάποιοι με το ζόρι σε ανάγκασαν να πας, για να εντοπίσεις αυτά τα ξερά δέντρα και να τα κόψεις. Και έτσι δεν θα απολαμβάνεις πια τον περίπατο, αλλά θα τον θεωρείς καθήκον..."

Είμαι από το πρωί μπροστά στο pc..και μάλλον έχω κουραστεί γενικότερα....δεν ξέρω..ρίξε μου λιγο φως :idea: στο παραπάνω...

Σ' ευχαριστώ Βασούλα μου

[Vasoula]

Το ξέρω ότι έχεις κουραστεί Μαρία μου...Μάλλον το νιώθω...
Ψάχνεις να βρεις απαντήσεις, όμως έχεις ερωτήσεις???

Θα σου εξηγήσω αυτό το μικρό μήνυμα, που για μένα όμως ήταν εκείνη την στιγμή τόσο σημαντικό!!!

΄Εψαχνα να βρω τον θεό και τις θεϊκές ποιότητες...
Και όπου κοιτούσα έβλεπα αδιαφορία, κακία, κριτική, περιέργεια...όλες τις ανθρώπινες "ασθένειες". ΄Εβλεπα επίσης την καλοσύνη των ανθρώπων να αυτοπεριορίζεται σε συγκεκριμένες πράξεις, οι οποίες γίνονταν θηρία, αν τολμούσες να πεις κάτι που δεν τους άρεσε...
Ούτε λοιπόν "θεϊκή" καλοσύνη... ούτε καν συμπόνια και φυσικά ούτε λόγος, για αγάπη...

Αρρώσταινα με τις ενέργειες που έβγαζαν οι άνθρωποι, τις απορροφούσα όλες, τις έκανα δικές μου και αυτό με έριχνε κάτω!
Δεν έβρισκα τον σκοπό της ύπαρξης σ' αυτήν την διάσταση, ήθελα να φύγω!!!

Αυτό το μήνυμα που έλαβα εκείνη την εποχή είχε να κάνει με την δική μου γείωση...
΄Ηρθα με χαρά στο δάσος (3η διάσταση) και αντί να βρω την χαρά της ζωής και την θεΪκότητα των ανθρώπων (υγιή δέντρα), επικεντρώθηκα μόνο στα ξερά δέντρα (ανθρώπινες αδυναμίες). Γι' αυτό θεώρησα την ζωή μου εδώ "καταναγκαστικά" έργα και γι' αυτό αρρώσταινα. Γι' αυτό δεν ήθελα να βρίσκομαι εδώ.

Αρχισα λοιπόν να το επεξεργάζομαι με την καρδιά μου.
Και σαν αποκορύφωμα της επίγνωσης, μου φανερώθηκε αυτή ακριβώς η θεϊκότητα των ανθρώπων...

Είδα με τα φυσικά μου μάτια, το πιο λαμπερό και φωτεινό ον που μπορεί να δει ποτέ άνθρωπος.

΄Ομως ζήταγα, ρώταγα...
"Ζητήσετε και θα σας δοθεί"...λέει ο Ιησούς.

Οι άνθρωποι όμως συνήθως δεν ζητάνε...παρά μόνο όταν δουν τα σκούρα στην ζωή τους.
Και πάντα ζητάνε κάτι για να διευκολύνει την ζωή τους.

΄Ομως δεν είναι ακριβώς έτσι.

Χρειάζεται αφοσίωση για να βρεις την πόρτα της γνώσης.
Χρειάζεται να ρωτάς...
Χρειάζεται να εμπιστεύεσαι...

Μόνο όταν βρεις...τότε μόνο μπορείς να αποκρυπτογραφήσεις την ζωή και να πορεύεσαι σύμφωνα με το πεδίο που έχεις επιλέξει να ζήσεις, Και αυτό το κάνεις πια με χαρά, γιατί έχεις βρει την διαδρομή σου και δεν αφήνεσαι στην τύχη...ούτε στον θεό να σε κατευθύνει στην σωστή πορεία.
Γιατί την σωστή πορεία εσύ την έχεις χαράξει...απλά την ξεχνάς!

Ρώτα λοιπόν, Μαρία μου, μην ντρέπεσαι να ρωτήσεις...Θα δεις, όλες οι απαντήσεις θα έρθουν...

[Maraki]

Nα' σαι καλά Βασούλα μου...μου έγινε κατανοητό πλήρως..και κρατάω τα παρακάτω γιατί σήμερα ακριβώς πριν διαβάσω το μήνυμα ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΙΚΑ? ΟΧΙ! σκεφτόμουν κάποια θέματα που έχουν να κάνουν ακριβώς με όσα μου γράφεις πιο κάτω:

Ψάχνεις να βρεις απαντήσεις, όμως έχεις ερωτήσεις???

΄Ομως ζήταγα, ρώταγα...
"Ζητήσετε και θα σας δοθεί"...λέει ο Ιησούς.
Οι άνθρωποι όμως συνήθως δεν ζητάνε...παρά μόνο όταν δουν τα σκούρα στην ζωή τους.
Και πάντα ζητάνε κάτι για να διευκολύνει την ζωή τους.
΄Ομως δεν είναι ακριβώς έτσι.

Χρειάζεται αφοσίωση για να βρεις την πόρτα της γνώσης.
Χρειάζεται να ρωτάς...
Χρειάζεται να εμπιστεύεσαι...

Ρώτα λοιπόν, Μαρία μου, μην ντρέπεσαι να ρωτήσεις...Θα δεις, όλες οι απαντήσεις θα έρθουν...

Σ' ευχαριστώ πολύ Βασούλα μου!

[Rainmaker]

"Αν περπατάς σε ένα δάσος, χαίρεσαι και αισθάνεσαι όμορφα με την ενέργεια και το οξυγόνο που βγαίνει από τα δέντρα. Αν επικεντρωθείς στα ξερά δέντρα που ύπάρχουν σε ένα δάσος, θα χάσεις την μαγεία και δεν θα θέλεις να ξαναπάς. ΄Ετσι θα χάσεις την ουσία του περίπατου στο δάσος και δεν θα ωφεληθείς από τα υπόλοιπα. Μετά όταν θα μπαίνεις πια στο δάσος, θα αισθάνεσαι ότι κάποιοι με το ζόρι σε ανάγκασαν να πας, για να εντοπίσεις αυτά τα ξερά δέντρα και να τα κόψεις. Και έτσι δεν θα απολαμβάνεις πια τον περίπατο, αλλά θα τον θεωρείς καθήκον..."

Πολύ σοφό....Πάααρα πολύ σοφό...

[eirini]

Γκρέμισα τον εαυτό μου από το βάθρο της πνευματικότητας, για να βρω την χαμένη μου αγνότητα.
Κατέβασα τον εαυτό μου από τους θρόνους των απόψεων και των αναλύσεων, για να βρω την χαμένη μου γνώση.
Ελευθέρωσα τον εαυτό μου από την δέσμευση του προορισμού, για να βρω την απεριόριστη ζωή.

Σου είπα ότι σ’ αγαπώ…και εσύ ακόμα ψάχνεις να βρεις τι είναι αγάπη…!!!

"Αν περπατάς σε ένα δάσος, χαίρεσαι και αισθάνεσαι όμορφα με την ενέργεια και το οξυγόνο που βγαίνει από τα δέντρα. Αν επικεντρωθείς στα ξερά δέντρα που ύπάρχουν σε ένα δάσος, θα χάσεις την μαγεία και δεν θα θέλεις να ξαναπάς. ΄Ετσι θα χάσεις την ουσία του περίπατου στο δάσος και δεν θα ωφεληθείς από τα υπόλοιπα. Μετά όταν θα μπαίνεις πια στο δάσος, θα αισθάνεσαι ότι κάποιοι με το ζόρι σε ανάγκασαν να πας, για να εντοπίσεις αυτά τα ξερά δέντρα και να τα κόψεις. Και έτσι δεν θα απολαμβάνεις πια τον περίπατο, αλλά θα τον θεωρείς καθήκον..."

Αρρώσταινα με τις ενέργειες που έβγαζαν οι άνθρωποι, τις απορροφούσα όλες, τις έκανα δικές μου και αυτό με έριχνε κάτω!

Εψαχνα να βρω τον θεό και τις θεϊκές ποιότητες...
Και όπου κοιτούσα έβλεπα αδιαφορία, κακία, κριτική, περιέργεια...όλες τις ανθρώπινες "ασθένειες". ΄Εβλεπα επίσης την καλοσύνη των ανθρώπων να αυτοπεριορίζεται σε συγκεκριμένες πράξεις, οι οποίες γίνονταν θηρία, αν τολμούσες να πεις κάτι που δεν τους άρεσε...
Ούτε λοιπόν "θεϊκή" καλοσύνη... ούτε καν συμπόνια και φυσικά ούτε λόγος, για αγάπη...

Ηρθα με χαρά στο δάσος (3η διάσταση) και αντί να βρω την χαρά της ζωής και την θεΪκότητα των ανθρώπων (υγιή δέντρα), επικεντρώθηκα μόνο στα ξερά δέντρα (ανθρώπινες αδυναμίες). Γι' αυτό θεώρησα την ζωή μου εδώ "καταναγκαστικά" έργα και γι' αυτό αρρώσταινα. Γι' αυτό δεν ήθελα να βρίσκομαι εδώ.

Χρειάζεται αφοσίωση για να βρεις την πόρτα της γνώσης.
Χρειάζεται να ρωτάς...
Χρειάζεται να εμπιστεύεσαι...

Γιατί την σωστή πορεία εσύ την έχεις χαράξει...απλά την ξεχνάς!

Βάσω

[Βικούλα]

Ειρηνάκι ωραίο φτυαράκι

"Αν περπατάς σε ένα δάσος, χαίρεσαι και αισθάνεσαι όμορφα με την ενέργεια και το οξυγόνο που βγαίνει από τα δέντρα. Αν επικεντρωθείς στα ξερά δέντρα που ύπάρχουν σε ένα δάσος, θα χάσεις την μαγεία και δεν θα θέλεις να ξαναπάς. ΄Ετσι θα χάσεις την ουσία του περίπατου στο δάσος και δεν θα ωφεληθείς από τα υπόλοιπα. Μετά όταν θα μπαίνεις πια στο δάσος, θα αισθάνεσαι ότι κάποιοι με το ζόρι σε ανάγκασαν να πας, για να εντοπίσεις αυτά τα ξερά δέντρα και να τα κόψεις. Και έτσι δεν θα απολαμβάνεις πια τον περίπατο, αλλά θα τον θεωρείς καθήκον..."