Οι άλλοι λίθοι είναι έτσι όπως τους πήρα...
Μου έχει "τριφτεί" η χρυσόκολλα!
Είναι ευαισθητος λίθος και θέλει προσοχή...
Εγώ βέβαια έχω ακατέργαστους...Δεν ξέρω αν συμβαίνει το ίδιο με τους κατεργασμένους λίθους.
Το ρέικι που τους δίνω, ίσως τους κρατά σε καλή κατάσταση....
΄Εχω σταματήσει τα αλάτια, τα πιπέρια :lol: το νερό, τον ήλιο.
Καμιά φορά θα ρίξω σέραπις (πεμπτουσία από το αύρα-σώμα)...
αλλά αυτό θα το κάνω μια φορά το χρόνο
Νιώθω χαρά, όταν τους κάνω ρέίκι.
Και νιώθω και την δική τους αλλαγή στην ενέργεια τους. Κάτι σαν ευγνωμοσύνη...
Δεν μου έχει σπάσει ποτέ κρύσταλλος. ΄Ομως έχει τραυματιστεί ένας αμέθυστος!!!

Λένε ότι ένας τραυματισμενος κρύσταλλος δεν πρέπει να μένει στον χώρο...
Εγώ τον άφησα εκεί που ήταν, παραβλέποντας τον τραυματισμό του. Ενώ είχε αρχίσει να ξεθωριάζει (που σημαίνει ότι υπέφερε), με το ρέικι που του έκανα, ξαναβρήκε την λάμψη του και το χρώμα του σταθεροοιήθηκε...
Τώρα τι να σου πω? Η γνώση μου μαζι τους είναι εμπειρική.
Νιώθω τι θέλουν και αν θέλουν να τους αγγίζω...
΄Οπως νιώθω όταν θέλουν να πάνε σε καινούργιο φίλο...
Νομίζω ότι πρέπει να είμαστε μαζί τους, όπως με τα μωρά...
Προσεχτικά, με αγάπη και φροντίδα...Να νιώσουμε τι θέλουν να μας πουν... χωρίς λόγια!

Νιώθω ότι ο αμέθυστος σου, πνίγεται στο αλάτι!
Μόνο η γη μπορει τώρα να τον δεχτεί και να τον περιποιηθεί!
Η μοριακή του σύνθεση έχει αλλιωθεί...
Θα σου έλεγα να προσπαθήσεις με ρέικι μόνο!!!
Δώστου πνευματική ενέργεια και συνέδεσέ τον ξανά με ότι δεν έχει πόλωση!!!