Ευτυχία, παιχνίδι και ηρεμία χωρίς όρους...

[Vasoula]

Άσε που ξυπνάει και ο Σωτήρας και πρέπει να τον μαζεύουμε

εμ εδώ είναι το θέμα...

Πως είσαι όμως σίγουρη, Σοφάκι μου, ότι κάτι που βοηθά εσένα, θα βοηθήσει και τον άλλον?
Κάτι σαν θρησκεία μου θυμίζει αυτό...

[Θοδωράκος]

Άσε που ξυπνάει και ο Σωτήρας και πρέπει να τον μαζεύουμε

εμ εδώ είναι το θέμα...

Πως είσαι όμως σίγουρη, Σοφάκι μου, ότι κάτι που βοηθά εσένα, θα βοηθήσει και τον άλλον?
Κάτι σαν θρησκεία μου θυμίζει αυτό...

Για αλλον πηγαινε... αλλα οκ... πηρα το τιγανι μου και παω τωρα ησυχα ησυχα για υπνο σαν καλο παιδακι...

[Vasoula]

νάνι νάνι

[ΙΩΑΝΝΑ]

Πως είσαι όμως σίγουρη, Σοφάκι μου, ότι κάτι που βοηθά εσένα, θα βοηθήσει και τον άλλον?

αυτό το κατανοώ απόλυτα ότι κάτι που βοήθησε εμένα για κάποιον άλλον μπορεί να αποδειχτεί τελείως άχρηστο
οκ ως εδώ
με έχει απασχολήσει πολλές φορές το θέμα το αν πρέπει να λέω σε ανθρώπους ότι ξέρεις τι ναι εγώ έκανα αυτό και με βοήθησε πολύ οπότε αν θές δοκίμασε και κυρίως όταν κάποιος θα ζητήσει την γνώμη μου

[Sofoula]

Άσε που ξυπνάει και ο Σωτήρας και πρέπει να τον μαζεύουμε

εμ εδώ είναι το θέμα...

Πως είσαι όμως σίγουρη, Σοφάκι μου, ότι κάτι που βοηθά εσένα, θα βοηθήσει και τον άλλον?
Κάτι σαν θρησκεία μου θυμίζει αυτό...

Μωρέ καθόλου σίγουρη δεν είμαι... Είναι μέχρι να ξεχωρίσει μέσα η ανθρώπινη επαφή από την ανάγκη αποδοχής... Δηλαδή εγώ τον Σωτήρη από εκεί τον βλέπω να πηγάζει... Λες να 'ναι τπτ σε θρησκευτικό πρότυπο? Σε φάση "πρέπει, όχι ΠΡΕΠΕΙ, να βοηθάτε τους άλλους, ακόμα και όταν δεν θέλουν" ? Χμμμ, αναρωτιέμαι...

[Vasoula]

προτυπάρα είναι Σοφάκι μου...
άτυπη και σκληρή, από την θρησκεία, που επιδρά στο ασυνείδητο των ανθρώπων...
Μακάρι να επιδρούσε στο συνειδητό...

Όμως θα σου πω τούτο...

Αν η επιθυμία σου η βαθιά και ουσιαστική είναι να μοιάσεις στον Θεό, θα κατανοήσεις με πόση ταπεινότητα στέκεται εκείνος μπροστά στην Θέλησή μας και θα κάνεις το ίδιο...

Εξαρτάται πάντα που θέλεις να "μοιάσεις"...και αυτός είναι ένας σκόπελος που χρειάζεται να ξεπεράσει η συναισθηματική μας ανωριμότητα...Γιατί η μόνη "εικόνα" ομοιότητας που έχουμε είναι αυτή των γονιών μας, που επέδρασαν και επιδρούν τόσο βίαια στην Θέλησή μας...άρα το μήνυμα είναι να κάνουμε κι εμείς το ίδιο...

[Sofoula]

Και ενώ ήδη μας έχουν "δικαιολογήσει" ένα σωρό καφρίλες στο όνομα του "Θεού", κατά την εκπαίδευσή μας στο σχολείο, αναρωτιέμαι ακόμα αν υπάρχει προτυπάρα... Πόσες φορές η επιβολή ονομάστηκε βοήθεια, και μάλιστα για το συλλογικό καλό? Πόσες φορές δεν το δεχτήκαμε, για να μην πληγώσουμε τα ιδανικά που μας έδωσαν (μιας και δεν βρήκαμε τα δικά μας)..? Ακόμα έτσι γίνεται.

[Vasoula]

άλλαξε "καθρέφτη" Σοφάκι μου...
Αυτή είναι η ανάγκη πια του Ανθρώπου...Να βρει την Ομοιότητά του, στο Θείο...παίρνοντας τα μάτια του από τα "είδωλα"...

[Sofoula]

Αχ γλυκούλι, βρήκα πράγματι άλλον καθρέφτη

[Vasoula]

[Βικούλα]

άλλαξε "καθρέφτη" Σοφάκι μου...
Αυτή είναι η ανάγκη πια του Ανθρώπου...Να βρει την Ομοιότητά του, στο Θείο...παίρνοντας τα μάτια του από τα "είδωλα"...

[Stefanos]

Διάβασα Ευτυχία και Παιχνίδι,
πήρα την τσουγκράνα μου και το κουβαδάκι μου και ήρθα να παίτσω...
Εζώ όμως δεν είναι παιζική χαρά...
Πότε θα παίτσουμε;



Αλλά μάλλον θα καβαλήσω την ΡΟΖ μπολτοζίτσα.
Όσο καταφέρνω και παρατηρώ, βλέπω γύρω μου όλο και πιο εύκολα από την στιγμή που κατάφερα
να τα διακρίνω και επάνω σε εμένα, εξαρτήσεις και πρότυπα. Βλέπω ανθρώπους που χάνουν τη ζωή τους, όπως έκανα και Εγώ, σε χαζούλες υποταγές της κοινωνίας.
Από την άλλη βλέπω και ανθρώπους με οράματα και ανθρώπους που θα χαρακτήριζε ο κόσμος ρομαντικούς ή άμυαλους όπως με έχουν χαρακτηρίσει και έμενα για τα πιστεύω μου, να είναι ευτυχισμένοι.
Γαλήνιοι, Χαμογελαστοί, η ζωή τους να περιβάλλεται από αγάπη.
Αφού βρήκαν τον δρόμο της, μπορούμε και εμείς αρκεί να το θελήσουμε.

Κακο, Πατερούλη, Μητερούλα, Πρωτυπάκια, Φόβοι α ει στο καλό σας... με όλη την αγάπη που έχω να σας δώσω, γιατί δεν έχω κάτι άλλο να σας δώσω !!!

[Vasoula]

κάποιος από τους μεγάλους και ώριμους ανθρώπους θα ονόμαζε αυτά τα παιδιά "λερωμένα"...΄Ισως τους απαγόρευε να ζωγραφίσουν κιόλας για να μην λερωθούν, ή θα έπαιρνε προφυλάξεις, θα τα περιόριζε στον χώρο, απλά για να μην λερώσουν το καλό του σαλόνι...

ο δικός μας κόσμος τα ονομάζει δημιουργικά...και τα ελευθερώνει να ζωγραφίσουν στην Καρδιά τους...στην Καρδιά μας, αυτήν που αποτυπώνεται στο χαμόγελο και όχι στήν αξιοπρέπεια!

[Ταρούλα]

Εξαρτάται πάντα που θέλεις να "μοιάσεις"...και αυτός είναι ένας σκόπελος που χρειάζεται να ξεπεράσει η συναισθηματική μας ανωριμότητα...Γιατί η μόνη "εικόνα" ομοιότητας που έχουμε είναι αυτή των γονιών μας, που επέδρασαν και επιδρούν τόσο βίαια στην Θέλησή μας...άρα το μήνυμα είναι να κάνουμε κι εμείς το ίδιο...

[Stefanos]

Θτα Μούτρα μας !!!