Η εσωτερική σπουδαιότητα του ανθρώπου είναι το Φως που τον ακολουθεί, όπου και να βρίσκεται...Να πολεμάει γι' αυτήν την σπουδαιότητα είναι το ζητούμενο
Λατρεύω την φασολάδα, όσο και αν με πειράζει!!!
Φαντάζομαι ότι αυτό που λες το βιώνω συνέχεια. Πάνω που νομίζω ότι αισθάνθηκα κάτι, κατανόησα , βίωσα, γίνεται πολύ γρήγορα κάτι, που με κάνει να το χάνω (Ξεχνάω για λίγο) και χρειάζεται κάθε φορά μεγαλύτερη προσπάθεια για να επιστρέψω. Κατανοώ από τα βιώματα μου ότι κάθε φορά που ανεβαίνω πιο ψηλά τρώω μια κατραπακιά και πέφτω 2 ,3, 5 10 σκαλιά... Χαμηλότερα !!1
Κάθε φόρα είναι όλο και πιο δύσκολο, αλλά ταυτόχρονα όλο και πιο δυνατό.
Μάλλον η σκάλα μας είναι πολύ ψηλή και χαλασμένη για εμάς που την επιλέγουμε !!!
Vasui άσε τα σάπια <μάλλον>. Γνωρίζεις ότι ήρθε ο καιρός, για εμάς να ταρακουνηθούμε.
Είμαστε και εμείς παιδιά σου, και το ζητάμε μέσα από την καρδιά μας !!!
Λαχταρούμε, ή ας μη μιλάω για όλους που όμως όλοι μάλλον το ίδιο θα πούνε, ΛΑΧΤΑΡΟΥΜΕ την εξέλιξή μας!!!
Όσο πιο μακριά ο Θεός, τόσο μακρύτερα πηγαίνω...
Η ανοιχτή καρδιά ξέρει να συγχωρεί και να προχωράει.
Αυτό από μόνο του είναι Σκοπός!!!
Ότι προσφέρω το προσφέρω στον Θεό, ότι λαμβάνω, το λαμβάνω από τον Θεό…
Η μόνη βεβαιότητα που μπορείς να έχεις στην ζωή σου είναι μόνο μέσα στην Πίστη, πως ό,τι έρθει, πάντα το Πνεύμα θα δρα εντός σου... Η καρδιά φωτίζει τον σκοτεινό δρόμο της ζωής... Β.Ν.
Πως γίνεται όμως να αισθάνεσαι την μια στιγμή ακέραιος, γεμάτος αυτοπεποίθηση και αμέσως μετά να αισθάνεσαι ένα με το πάτωμα από την απογοήτευση; Είναι λανθασμένη εντύπωση;
Γιατί δεν μπορούμε να κρατήσουμε ένα αίσθημα αγάπης του Εαυτού μας παραπάνω από μερικά δευτερόλεπτα; Αφού αισθανόμαστε διαφορετικά, αισθανόμαστε την ομορφιά.
Έχω πιέσει αρκετές φορές τον εαυτό μου να μείνει σε μια κατάσταση που με ευχαριστεί , αλλά τότε σαν να πέφτει πάνω μου ένας τοίχος που με ισοπεδώνει ( μήπως ο τοίχος είναι όλα αυτά που ενώ θα πρεπε να γκρεμίζω τα αφήνω να υψώσουν ανάστημα με αποτέλεσμα να δυσκολεύω την ζωή μου περισσότερο;)
κρατάς την αυτοπεποίθησή σου Νωντάκο, όσο λειτουργείς με την νοητική σου ωριμότητα.
Αν βρεθεί κάποιος και πάρει εξουσία απέναντί σου, τότε γίνεσαι το φοβισμένο και ανώριμο παιδάκι...
Το θέμα είναι ότι υπολογίζεις πολύ περισσότερο τους άλλους, από τον Εαυτό σου...
Αυτός ο τοίχος θέλει βαριοπούλα, Νωντάκο μου! ΒΑΡΙΟΠΟΥΛΑ...με μισογκρεμίσματα δεν γίνεται η δουλειά...
Η γνώση, βλέπεις, μεταφέρεται εύκολα…
Εύκολα λέμε…δύσκολα Είμαστε…
Στην ώρα του έφτασε για επιπλέον έμπνευση
Ακριβώς εκεί που ξεκινά η προσπάθεια αντικατάστασης του 'θα κάνω', με 'κάνω!'
Ίδιες καταστάσεις! Δεν λέω, Είμαι! Δεν δηλώνω, εφαρμόζω! Μετά την θεωρία, στην πράξη!!!... εκεί είναι η αλήθεια...
Ότι προσφέρω το προσφέρω στον Θεό, ότι λαμβάνω, το λαμβάνω από τον Θεό…
Αυτή κι αν είναι Θεραπευτική Αλήθεια
Μου την θυμίζω συνεχώς κάθε που με πιάνω να κλείνω στο να λάβω....
Ο ΄Ανθρωπος δεν έχει απλά την νοημοσύνη του λεξικού, αλλά την Σοφία του θεού…Και για να την εκφράσει, χρειάζεται πρωτίστως να αφοσιωθεί σ’ αυτό που Είναι… B.N.
Όποιος είναι έτοιμος να βοηθηθεί θα βρει τρόπο να συναντήσει τη βοήθεια. Να μάθει, να ρωτήσει και γενικά να λάβει τη βοήθεια που χρειάζεται. Όλοι μας εδώ περάσαμε από προσωπικό στάδιο εξέλιξης. Ας σεβαστούμε και τη θέληση ή τη στιγμή των κοντινών μας ανθρώπων. Ας τους αφήσουμε να παραδειγματιστούν από τη δικιά μας εξέλιξη. Νομίζω ότι είναι η καλύτερη βοήθεια που μπορούμε να τους δώσουμε!!!!
Στο λέω με μεγάλη βεβαιότητα, ότι κανέναν δεν ωφελεί το ρέικι, που δεν νιώθει έτοιμος να ωφεληθεί...
Πόση Αλήθεια..!
Όταν δεν υφίστανται κενά που χρειάζεται να συμπληρωθούν, τότε το να υπάρχεις απλώς σ' αυτόν τον κόσμο μέσα στο σώμα σου, είναι η υψηλότερη κατάκτηση!
________________ Πολέμα και Οραματίσου!