Σοφάκι, δίκιο έχεις...΄Ομως στην επανεξέτασή μου της σχέσης μου μαζί τους, αναγνώρισα το όφελος για τον ατομικό μου δρόμο...
Η διανόηση αναπτύχθηκε σε μια μικρή ηλικία, κόντρα στις φυσικές πεποιθήσεις που θεωρούν ότι το παιδί διαβάζει μόνο παραμύθια, και αυτό με ωφέλησε στην ηλικία που χρειαζόταν να ωριμάσω συναισθηματικά, γιατί είχα τρόπο να αναγνωρίσω τα απωθημένα συναισθήματα...
Το άλλο όφελος από αυτό είναι ότι στην περίοδο που αναζητούσα επιτακτικά την πνευματική μου γέφυρα, είχα πλέον "χορτάσει" από εξωτερική γνώση, ώστε να είμαι έτοιμη να "αδειάσω" από αυτήν...
Για να καταλάβεις για ποιά ελευθερία μιλάμε, όταν στην ηλικία των 15 κουβάλησα στο σπίτι την Σολομωνική

δεν χρειάστηκε ποτέ να την κρύψω από τους γονείς μου...΄Οπως, όμως, δεν χρειάστηκε να κρύψω και τα φωτορομάντζα
Αυτό που πάντα τους αναστάτωνε ήταν ότι εγώ αντιλαμβανόμουν διαφορετικά τον κόσμο...Και φαντάζομαι πως με θεωρούσαν διανοητικά ανώριμη και φαντασιόπληκτη, ώστε να ελπίζουν ότι με το διάβασμα θα έμπαινα πιο ενεργά σε ότι αυτοί θεωρούσαν ζωή...
