ΘΕΛΩ......!!!

[Annoula]

[Danielli]

[Δωρουλα]

[Valia]

πολύ καλό Βάσω, το χρειαζόμουν!

[ΙΩΑΝΝΑ]

Bασούλα δεν διαφωνώ με όσα λές ,πολλές φορές έχω αγνωησει της κακίες που μου πετάει κατά καιρούς ,πολλές φορές δεν έχω απαντήσει καθόλου ,από το ένα αυτή μπήκε και από το άλλο βγήκε αλλά εχθές μετά από 16 ώρες δουλειάς ,που ΄χαρη του έκανα και έμεινα στη δουλειά για να αναπληρώσω τη θέση μιάς κοπέλας που αρώστησε ,αντί να με αφήσει ήσυχη ,προσπαθούσε να πιαστεί από κάπου για να μου φωνάζει.
Η δουλειά μου είναι πολύ ψυχοφθόρα και σωματικά και ψυχολογικά.
Σε μαγαζί με ηλεκτρονικό τζόγο δουλέυω,έχω δεί όλη την άσχημη πλέυρά των ανθρώπων.8ώρες καθέ μέρα ακούω ότι μπορείς να φανταστείς ότι παράλογο μπορείς να φανταστείς το έχω ακούσει,τους βλέπω να αυτοκαταστρέφονται ,και να είναι βαθιά δυστυχισμένοι και λυπάμαι πολύ που δεν μπορούν να δούν ότι η λύση δεν είναι ο τζόγος ,αλλά από την άλλη προσπαθώ να σεβαστώ το δρόμο τους και μένω όσο μπορώ πιό απέξω από το προσωπικό τους δράμα.γενικά δεν με ενδιαφέρει ούτε η αποδοχή των υπευθύνων μου (γιατί είναι 3 ),ούτε των συναδέλφων μου πλέον,γιαυτό και κρατάω χαμηλούς τόνους όσο μπορώ ,θέλω απλά να κάνω τη δουλειά μου και να φέυγω.Στα παράλογα όμως δεν μπορώ να μην αντιδράσω.

[Vasoula]

Η κάθε εργασιακή σχέση περιλαμβάνει όλα αυτά που αναφέρεις Ιωαννάκι και δεν έχει να κάνει με το ποιά είναι η εργασία σου ούτε και ο τόπος που εργάζεσαι...
Στην δική μου, ας πούμε, εργασία, που ήταν του "σαλονιου" τα ίδια συναισθήματα παρατηρουσες στους ανθρώπους.. Η έξη και η εξάρτηση, σαν μέσα αυτοκαταστροφής, δεν σε χαρακτηρίζει από το αντικειμενο που εξαρτάσαι, αλλά από τα συναισθήματα που σε οδηγουν να εξαρτάσαι...Το αντικείμενο μπορεί να είναι οποιοδήποτε....

Κατανοώ τις δύσκολες συνθήκες της εργασίας και γενικά την τάση της εξουσίας που κάνει τους ανθρώπους ανήμπορους να αντέξουν το βάρος της και μακάρι να ερχόταν η στιγμή που οι άνθρωποι θα κάλυπταν την επιβίωσή τους μέσα από την ανταλλαγή αγαθών και από την δωρεά!

΄Οσα σου είπα, στα είπα για να μπορέσεις να διευκρινήσεις τα δικαιώματά σου, χωρίς να μπεις σε εμπλοκές και αντιπαραθέσεις που θα σε έβλαπταν και να βρεις την ευθεία οδό της διαπραγμάτευσης με ευγένεια και σεβασμό στα δικά σου όρια τουλάχιστον, χωρίς να κρατήσεις την «αδύναμη» στάση της «αδικημένης», που γίνεται τελείως επιθετική…
γιατί αυτήν την «αδύναμη» στάση, ο άλλος θα την νιώσει και θα γίνει χειρότερος και τελείως κλειστός στο να σε ακούσει…

Συμβουλευτικά πάντα και εσύ θα κάνεις όπως νιώθεις!!

[ΙΩΑΝΝΑ]

΄Οσα σου είπα, στα είπα για να μπορέσεις να διευκρινήσεις τα δικαιώματά σου, χωρίς να μπεις σε εμπλοκές και αντιπαραθέσεις που θα σε έβλαπταν και να βρεις την ευθεία οδό της διαπραγμάτευσης με ευγένεια και σεβασμό στα δικά σου όρια τουλάχιστον, χωρίς να κρατήσεις την «αδύναμη» στάση της «αδικημένης», που γίνεται τελείως επιθετική…
γιατί αυτήν την «αδύναμη» στάση, ο άλλος θα την νιώσει και θα γίνει χειρότερος και τελείως κλειστός στο να σε ακούσει…

Συμβουλευτικά πάντα και εσύ θα κάνεις όπως νιώθεις!!

Bασούλα όταν γράφω για τέτοια θέματα ,δεν το κάνω απλά για να ξεφορτώσω το θυμό εκείνης της στιγμής αλλά γιατί θεωρώ πολύτιμες της συμβουλές σας ,γιατί εσύ πχ είσαι έξω από την κατάσταση και σαφώς την βλέπεις πιό καθαρά και πιό αντικειμενικά από εμένα που εμπλέκομαι.
Αυτό που γράφεις πιό πάνω είναι το πρόβλημα ,δεν σεβάστηκα τα δικά μου όρια ,από φόβο μήπως χάσω τη δουλειά μου ,αλλά και επειδή δεν μου αρέσει να μαλώνω με κανέναν,και τώρα επικρατεί ακριβώς η κατάσταση που περιγράφεις

Σ'ευχαριστώ πολύ για της συμβουλές σου

[Vasoula]

από φόβο μήπως χάσω τη δουλειά μου

εδώ είναι γλυκό μου, όλο το ζουμί...

εδώ τα όρια μας γίνονται τόσο ελαστικά και τόσο δύσκαμπτα, όσο μας παίρνει...

και αυτό μας θυμώνει...και όχι μόνο! Αφαιρεί κάθε νόημα από την ζωή μας, γιατί η ζωή μέσα σε φόβο δεν είναι παρά αναγκαστική.
Φόβο μήπως χάσουμε την δουλειά μας, μήπως χάσουμε τον αγαπημένο μας, μήπως χάσουμε την υποστήριξη των φίλων μας, μήπως χάσουμε την αγάπη των γονιών μας, μήπως χάσουμε τις αξίες μας, μήπως χάσουμε την σημαντικότητα του εγώ μας!

Υπάρχει μέσα σ' αυτούς τους μηχανισμούς της ψυχικής επιθυμίας, ένα άνοιγμα που μπορεί να μπει το φως του πνεύματος! Να κάνει τον νου μας δημιουργικό και την ψυχή μας να μην ταυτίζεται με τα ένστικτα του σώματος...

Ο υλικός άνθρωπος τότε μπορεί να συνθέσει τον Εαυτό του, χωρίς φόβο, μα με έμπνευση και Χάρη...

Εκείνη η στιγμή που τα χάνει όλα η ψυχή, είναι η κρίσιμη στιγμή της/μας!
Η να μείνει στην μοναξιά του "μη-είναι" και να βαδίσει προς την αποσύνθεση, ή να ανέβει στα πεδία του Είναι της και να συνθέσει τον νου-την ψυχή-το σώμα μέσα στην πνευματική Αλήθεια, να δεχθεί την πνοή του Πνεύματος να την εμφυσήσει και να την "επισκιάσει"...

Ο θησαυρός βρίσκεται εκεί που βρίσκεται η καρδιά μας... λένε τα ευαγγέλια! Μπορεί και να έχουν δίκιο, αν κάποιος κατανοήσει ότι η καρδιά και ο νους ειναι στοιχεία της Ανθρώπινης ΄Υπαρξης και όχι μεμονωμένα στάδια της εξέλιξης της.

Εύχομαι για σένα Ιωαννάκι τα καλύτερα, τώρα μάλιστα που βαδίζεις προς μια ολοκλήρωση του δρόμου με το ρέικι!

[ΙΩΑΝΝΑ]

Αχ Βασούλα μου με συκγινεί τόσο πολύ το ενδιαφέρον σου και οι τόσο καλές σου συμβουλές

Εύχομαι για σένα Ιωαννάκι τα καλύτερα, τώρα μάλιστα που βαδίζεις προς μια ολοκλήρωση του δρόμου με το ρέικι!

τι εννοείς με την φράση <ολοκλήρωση του δρόμου με το ρέικι >
μέχρι το λαιτέριαν έχω πολύ δρόμο ακόμα ,α επίσης θέλω να εκφράσω την επιθυμία μου σε σένα ,δηλ όταν φτάσει η ώρα που θα είμαι έτοιμη ,θα ήθελα πολύ να πάρω της μυήσεις του λαιτέριαν από εσένα

[Αμαλία]

Εκείνη η στιγμή που τα χάνει όλα η ψυχή, είναι η κρίσιμη στιγμή της/μας!
Η να μείνει στην μοναξιά του "μη-είναι" και να βαδίσει προς την αποσύνθεση, ή να ανέβει στα πεδία του Είναι της και να συνθέσει τον νου-την ψυχή-το σώμα μέσα στην πνευματική Αλήθεια, να δεχθεί την πνοή του Πνεύματος να την εμφυσήσει και να την "επισκιάσει"...

[Δωρουλα]

Εκείνη η στιγμή που τα χάνει όλα η ψυχή, είναι η κρίσιμη στιγμή της/μας!
Η να μείνει στην μοναξιά του "μη-είναι" και να βαδίσει προς την αποσύνθεση, ή να ανέβει στα πεδία του Είναι της και να συνθέσει τον νου-την ψυχή-το σώμα μέσα στην πνευματική Αλήθεια, να δεχθεί την πνοή του Πνεύματος να την εμφυσήσει και να την "επισκιάσει"...

Έτσι είναι!!!

[Ifaki]

Βασούλα μου πόσο σε ευχαριστώ για αυτά που γράφεις....!!!!! Βρίσκω σε παρα πολλά να ταυτίζομαι!!!!

[Danielli]

τι εννοείς με την φράση <ολοκλήρωση του δρόμου με το ρέικι >
μέχρι το λαιτέριαν έχω πολύ δρόμο ακόμα

O δρόμος του ρεικι δεν τοποθετειται στο μέλλον και ούτε σε ένα άλλο εξελιγμένο σύστημα.
O δρόμος είναι αυτο που παταμε σημερα! Αυτο το βημα που ενώνει τη σημερινή στιγμή με την επόμενη, ενώ επιτρέπεις στη ζωτική πνευματική ενέργεια να συνδέει τον Ανωτερο Εαυτο με την ύλη.

Η εμπειρία και η ευλόγια με τις λεπτοφυέστερες δονήσεις έρχεται φυσικά, όταν κανεις αποδέχεται αυτο που έχει, την εξέλιξή του χωρις να εξαρτάται η χαρά και η πίστη του από αυτο που δεν εχει.

[ELLI]

Ο δάσκαλος μου σε ένα καίριο σημείο της διδασκαλίας μας, μου είπε να επικεντρώνομαι στο θείο μέρος κάθε ανθρώπου, όπως και να ήταν αυτός για την δική μου κοινωνική αντίληψη και να συνδιαλέγομαι με αυτό το μέρος τους, παραβλέποντας τα "προσωπεία" τους!

Πραγματικά, άρχισα να το εφαρμόζω και έβλεπα πως τελικά κανείς δεν ήθελε το κακό μου. Αυτός που ήθελε το κακό μου ήταν η προσωπικότητά μου και ο χαρακτήρας της, που τότε προσπαθούσα να "αποχαρακτηρίσω"...
Στην πορεία αυτής της άσκησης, και για τρεις συνεχόμενες ημέρες, η προσπάθεια μου συμπληρώθηκε και με μία οραματική κατάσταση που ήταν οφθαλμοφανής και στα φυσικά μου μάτια...
Για τρεις ολόκληρες ημέρές έβλεπα σε κάθε άνθρωπο ένα χρυσό φως, μια Παρουσία φωτεινή και αυτό είχε σαν αποτέλεσμα η Ψυχή μου να νιώθει Αγάπη για κάθε άνθρωπο, όπως και να ήταν...

Ξεκινάω από σήμερα αυτή την άσκηση στη δουλειά κι ελπίζω Βασούλα να έχει και για μένα το ίδιο αποτέλεσμα (μα τι σου είναι η συχγρονικότητα )

[ΙΩΑΝΝΑ]

τι εννοείς με την φράση <ολοκλήρωση του δρόμου με το ρέικι >
μέχρι το λαιτέριαν έχω πολύ δρόμο ακόμα

O δρόμος του ρεικι δεν τοποθετειται στο μέλλον και ούτε σε ένα άλλο εξελιγμένο σύστημα.
O δρόμος είναι αυτο που παταμε σημερα! Αυτο το βημα που ενώνει τη σημερινή στιγμή με την επόμενη, ενώ επιτρέπεις στη ζωτική πνευματική ενέργεια να συνδέει τον Ανωτερο Εαυτο με την ύλη.

Η εμπειρία και η ευλόγια με τις λεπτοφυέστερες δονήσεις έρχεται φυσικά, όταν κανεις αποδέχεται αυτο που έχει, την εξέλιξή του χωρις να εξαρτάται η χαρά και η πίστη του από αυτο που δεν εχει.