^tasoulis^ έγραψε:αν, λοιπόν σέβεσαι τον άλλον, όσο και τον εαυτό σου, θα αναλάβεις και την ευθύνη της ωριμότητάς σου να "ανέχεσαι" ή να "φεύγεις" όταν κάτι δεν μπορείς να το ανεχθείς...
Γιατι να μην ανεχτει ο αλλος οτι δεν ανεχεσαι ?
Σιγουρα το ποιο ωριμο ειναι να σηκωθεις και να φυγεις(εκτος αν ωριμα το δεχτεις) πλεον αλλα ελα ντε που σε τρωει μεσα σου να παρεις απαντησεις για ποιο λογο γινεται οτι γινεται.
Εμενα πχ μου εριχνε τις ευθυνες οτι εγω εφταιγα στο οτι πηρε τις αποφασεις να μεινει μονη της και ας πουμε οτι προσπαθουσα να επανορθωσω.
Δεν ξερω ποσο ωριμο ειναι αλλα με τρελαινει να με λενε και μ..κα με τα ψεματα τους,σιγουρα παλι επισης θα μου πεις μα γιατι καθεσαι τοτε αφου ειναι εν γνωση σου οτι σου λεει ψεματα και οτι δεν σε καλυπτει αυτο που γινεται.
Ελα ντε
Ο άλλος θα ανεχτεί ότι θέλει (και κυρίως ότι μπορεί) Τασούλη μου και εσύ δεν μπορείς σ' αυτό να επέμβεις!
Αν το παρατηρήσεις, η ευθύνη του πόνου είναι μόνο δική σου, γι' αυτό που εσύ δεν ανέχεσαι στον άλλον, αλλά "υποκρίνεσαι" πως το ανέχεσαι και...από εκεί ξεκινά το "λάθος"!!
Η έκφραση των αναγκών δεν αρκεί...Χρειάζεται και εκείνη η πιο βαθιά διάκριση των σημαντικών σημείων που μέσα μας ορίζουν μια σχέση...
Τι σημαίνει "έρωτας"?
Αν μπορέσει κάποιος να κατανοήσει αυτό το ασυνείδητο συναίσθημα, που ελέγχει την πραγματικότητά του και το "ξεγυμνώσει" από τις υπόγειες ανάγκες, τότε μόνο θα ξέρει και γιατί πονάει σε μια σχέση, ή εκτός από αυτήν...
Ποιές ανάγκες έχουν επιβληθεί από τα βιώματα?
Ποιές ανάγκες τρέφουν τον εγωισμό?
Ποιές ανάγκες καλύπτουν έναν βασικό φόβο?
Ο άνθρωπος γεννήθηκε για να μην είναι μόνος! ΄Οπως επίσης γεννήθηκε, για να μην είναι το κέντρο του σύμπαντος!
Ποιός γνωρίζει όμως αυτήν την μεγάλη αλήθεια?
Συμπεριφέρεται σαν ο άνθρωπος να είναι το μοναδικό ον στο σύμπαν!
Δεν υπάρχουν σ' αυτό, παρά αστερισμοί χωρίς ζωή, γιατί απλά δεν θέλει να μοιραστεί τον ήλιο, μα ούτε τον αέρα που αναπνέει...
Μεταφυσικά, έτσι κι όλας εκπαιδεύεται...Το κέντρο βάρους του ενδιαφέροντός του, να είναι ο εαυτός του!
Και γύρω από αυτόν, πλέκονται οι ανάγκες του και οι ανάγκες όλων των ανθρώπων.
Και όπως δίνει δικαιολογίες για την εγωιστική του θέση να αποκλείει την ζωή σε άλλα όντα στον Γαλαξία του, έτσι δίνει και δικαιολογίες για την εγωιστική θέση του να αποκλείει σε άλλους ανθρώπους να είναι όπως θέλουν.
΄Οπως φοβάται τα άλλα όντα του Γαλαξία, φοβάται και τα άλλα όντα του Πλανήτη, όχι γιατί μπορεί να είναι (ή είναι) διαφορετικά, αλλά γιατί φοβάται ότι θα μετακινηθεί το κέντρο βάρους από τον εαυτό του. ΄Οτι ξαφνικά, θα γίνει ασήμαντος...γιατί θα χρειαστεί να ανεχτεί και να μοιραστεί...
Φέρτε το τώρα αυτό στην πραγματικότήτά σας...Και νιώστε γιατί πονάτε ότάν ο άλλος μετακινεί το κέντρο βάρους του ενδιαφέροντός σας, από τον εαυτό σας σε κάτι άλλο!
Ο ασυνείδητος εαυτός σας ανακαλύπτει με τον πιο βίαιο ίσως τρόπο, ότι δεν είναι το κέντρο βάρους πια...Κάτι άλλο υπάρχει που σας ενδιαφέρει και κλέβει την σημαντικότητα και την μοναδικότητα...
Και τότε, αντιδρά...
