Μαράκι!
Είναι βαρύς ο σταυρός που επέλεξες να σηκώνεις!
Στοχάστηκα αρκετά...
Η εντολή που έχουμε πάρει σαν άνθρωποι ότι μέσα από τον πόνο θα εξελιχτούμε, μέσα από τον πόνο θα εξαγνιστούμε και θα υπηρετήσουμε τον θεό, λειτουργεί δεσμευτικά για τον κάθε έναν από εμάς!
Κάθε ένας άνθρωπος κουβαλάει μέσα στην ψυχή του τις αμαρτίες που του φόρτωσαν άλλοι...Και ο πόνος, η έλλειψη χαράς και ενθουσιασμού για την ζωή φαίνεται να συμπλέει με τις εντολές αυτές...
Κάθε άνθρωπος θεωρεί ότι δεν είναι άξιος για μια υγιή πνευματική ζωή, δεν έχει δικαίωμα στην χαρά και στην αγάπη και έτσι αυτο-τιμωρείται μέσα από την "ασθένειά" του.
Μα μέσα από αυτήν την ίδια την θρησκεία μας, μέσα από αυτές τις παρανοήσεις που μας δεσμεύουν καθολικά στην αμαρτία, οι ίδιοι οι άνθρωποι ακυρώνουν όσα ο Ιησούς ήρθε να μας διδάξει για την Αγάπη και τον Θεό!
Ο πανικός για την ζωή προκύπτει σε κάθε άνθρωπο, είτε μένει στο σπίτι του, είτε είναι έξω στον κόσμο, με την ίδια ένταση!
Πολλοί άνθρωποι βιώνουν εντάσεις πανικού και είναι ποσοστά που δεν μπορούμε να αγνοήσουμε πια...
Συνεχώς αυξάνουν!!
Ο άνθρωπος, όσο εξελίσσεται φυσικά, φαίνεται ότι απομακρύνεται συνεχώς από τον θεό μέσα του. Τον διαχωρίζει συστηματικά από την ολότητά του, αποκόβεται από το ρεύμα της ζωής, θεωρώντας την πόνο, θλίψη, αγωνία!
Αγωνίζεται να επιβιώσει μόνος του, μετατοπίζοντας την πνευματική του φύση στα φυσικά κέντρα ελέγχου και εξουσίας, μέσα από έναν ασύλληπτο δογματισμό για οτιδήποτε θεωρεί "θεό"!
΄Ετσι, αφήνεται στον έλεγχο που ασκούν από ένα βαθύτερο επίπεδο, οι εντολές περί αμαρτίας, που έχουν ισχύ μέσα από τους αιώνες στην συνολική ανθρωπότητα.
Εγώ όμως νιώθω τον θεό μέσα σε κάθε άνθρωπο, ακόμα και αν εκείνος τον έχει ξεχάσει!
Βλέπω τους ανθρώπους να κρίνουν και να διαχωρίζονται τάχα από το κακό, ενώ είναι βουτηγμένοι μέσα σ' αυτό! Παρ' όλα αυτά, ο θεός λάμπει μέσα τους!
Αυτή η λάμψη, η μη αντιληπτή από το 90% των ανθρώπων, δεν είναι το όνειρο που κυνηγάνε οι άνθρωποι, λέγοντας "είμαι στο φως"!
Δεν είναι στο φως, απλά το ονειρεύονται και ελπίζουν...Κάτι να αλλάξει, ο κόσμος να γίνει πιο καλός, να μην υπάρχει κακία και πλεονεξία...Ονειρα!!!
Επικριτικός ο θεός? Επικριτικοί και εμείς!
Το καλό και το κακό είναι αντιλήψεις, όπως αντίληψη είναι και ο θεός! Κανείς δεν έχει το θάρρος να τον βρει μέσα του
Η Αγάπη έγινε συναίσθημα
Αν είναι ποτέ δυνατόν ο Ιησούς να αγωνίστηκε για ένα απλό συναίσθημα.
Μας δίδαξε να αγαπάμε τον πλησίον μας
.όπως τον Εαυτό μας!
Αφού όμως τον Εαυτό μας δεν τον γνωρίζουμε, πώς να τον αγαπήσουμε? Απλά τον φοβόμαστε, όπως φοβόμαστε και τους άλλους!
Εμείς και οι άλλοι αποτελούμε τον Κόσμο μας!
Και όσο εμείς φοβόμαστε, τόσο ο Κόσμος μας θα είναι φοβισμένος.
΄Οσο εμείς επικρίνουμε, τόσο ο Κόσμος μας θα είναι επικριτικός
Γι αυτό, πέρα από τον χώρο και τον χρόνο, σου λέγω
Μαρια, ο Θεός μέσα μου χαιρετά τον Θεό μέσα σου!
