απορίες

[Danielli]

Με όσα εμπεριέχει το ταξίδι εννοώ..

[ΙΩΑΝΝΑ]

βασω η ερωτηση μου ειναι....φωραω πανω μου διαφορουσ κρυσταλλουσ γιατι λατρευω τουσ κρυσταλλουσ.προτων.ειναι καλο να φωραει καποιοσ τοσουσ διαφορετηκουσ κρυσταλλουσ μαζι?δευτερον.καθε φωρα που κανω ρεικι στον εαυτο μου καθαριζει και ενδυναμωνεται η ενεργεια τουσ?

[Vasoula]

Iωάννα μου, υπάρχει ειδική ενότητα με θέμα τους Κρυστάλλους, που μπορείς να πληροφορηθείς αρκετά πράγματα.

΄Οταν κάνεις ρέικι σε σένα, επικεντρώνεσαι στον εαυτό σου!
΄Οταν κάνεις ρέικι σε κάποιον άλλον, επικεντρώνεσαι σ' αυτόν!
΄Οταν κάνεις ρέικι στους κρυστάλλους, επικεντρώνεσαι στους κρυστάλλους.
Η ενέργεια ρέει παντού, σημασία όμως έχει και η πρόθεσή σου εκείνη την στιγμή.

Εγώ δεν είμαι ειδική να σου απαντήσω, για το αν ενδείκνυται να φοράς διαφορετικούς κρυστάλλους μαζί...

Μόνο την προσωπική μου άποψη μπορώ να εκφράσω, μετά από δικούς μου πειραματισμούς. Οι κρύσταλλοι μου δεν είχαν αρμονία, όταν τους κουβαλούσα όλους μαζί πάνω μου. Το ένιωσα και τους άφησα "ήσυχους". Εργάζομαι μαζί τους μεμονωμένα...

[ARTYADIS]

Εμεις τα περιέχουμε (τα "καλά" και τα "κακα"), και όχι το Ρεικι!

Nτάννυ, ωραία η φωτογραφία σου!!

[Danielli]

Ευχαριστώ Δημητρα

[Nαταλία-Νεφέλη]

Εδώ και ένα χρόνο που έχω πάρει το ρέικι, η μάνα μου με βρίζει συνέχεια, γιατί σαφώς δεν πιστεύει σε όλα αυτά και τα θεωρεί....απατεωνιές για ηλίθιους σαν την κόρη της.
Φυσικά την αγνοούσα μέχρι χτες!!! Συνέχιζα την καθημερινή μου αυτοθεραπεία. Χτες με ρώτησε αν όλα αυτά που κάνω κάθε μέρα με βοηθάνε να κοιμηθώ. Της εξήγησα ότι το ρέικι δεν είναι υπνωτικό ή για να σε κάνει απλά να χαλαρώσεις αλλά είναι κάτι που εισχωρεί σε κάθε τομέα της ζωής σου και σε βοηθά να τον αναθεωρήσεις και να τον φωτίσεις ώστε να θεραπευτεί, και να ανοιχτούνε άλλες πύλες συνειδητοποίησης. Σαφώς αυτή με την δική της λογική έχει καταλάβει αλλιώς τις αλλαγές που προκάλεσε το ρέικι στην ζωή μου αφού έκανε την δική της ζωή πιο δύσκολη, μιας και δεν έβρισκε πια σε μένα το φοβισμένο πειθήνιο πλάσμα που έβρισκε ως τότε, αλλά μια.....αντάρτισα!!! Χτες λοιπόν παρ' όλο όσα της εξήγησα με άφησε να της δώσω ρέικι, κάτι που ως τότε ούτε να το ονειρευτώ δεν μπορούσα, προκειμένου να κοιμηθεί. Ηταν όμως υπερβολικά εστιασμένη στο να κοιμηθεί!! Εγώ σαφώς επικεντρώθηκα γενικά στην ανάγκη της να χαλαρώσει, να αφεθεί, και της έδωσα ουσούι και Καρούνα ρέικι. Τϊποτα η μάνα μου!!! Στην τσίτα ήταν ΄ολη την νύχτα. Φυσικά την άλλη μέρα το πρωί μου το έβγαλε άχρηστο. Τι να πεις!!! Ομως εγώ στεναχωρήθηκα πολύ!! Εχω δώσει ρέικι σε ένα σωρό ανθρώπους ακόμα και σε ιερείς, και όλοι τους μου λέγανε ότι χαλαρώσανε πολύ και τους βοήθησε να κοιμηθούν πολύ ξεκούραστα. Δεν περίμενα βέβαια μια συνεδρία να κάνε θαύματα στην μάνα μου αλλά να χαλαρώσει ναι, αυτό το ήθελα!!
Ημουν πολύ εστιασμένη σε αυτό που έκανα. Δεν ξέρω πια.....μήπως από εγωισμό το είπε ενώ κοιμήθηκε, εγώ πήγα για ύπνο μετά και ξεράθηκα κανονικά οπότε ξύπνησα μετά από αυτήν, αλλά αν πράγματι δεν κοιμήθηκε μου φαίνεται πολύ περίεργο αυτο!!!
Η απορία μου βασικά είναι πως είναι δυνατόν μια συνεδρία ρέικι και μάλιστα ουσούι και καρούνα να μην φέρει την επιθυμητή χαλάρωση αν μη τη άλλω σε κάποιον θεραπευόμενο; αλλωστε σ ε αυτούς που δεν είναι στον χώρο τον εναλλακτικό μου είχαν μάθει να λέω πως είναι μια ιαπωνέζικη μέθοδο χαλάρωσης. Στην μάνα μου εξήγησα περισσότερα βέβαια, αλλά αυτό που είναι στο ρέικι κοινώς γνωστό είναι η χαλαρωτική του ιδιότητα!!

[Vasoula]

επειδή έγραψες στις απορίες, θεωρώ ότι κι εσύ αναρωτιέσαι, ε Ναταλί?

Θα σου πω λοιπόν τούτο! ΄Οταν κάνεις ρέικι, δεν έχεις προσδοκίες...
Δεν δίνεις όλον σου τον Εαυτό για να πετύχει το "πείραμα", απλά εναρμονίζεσαι με όλον σου τον Εαυτό, για να μπορέσει η ενέργεια να περάσει μέσα από εσένα "απρόσωπα"...

Αλλιώς το χρησιμοποιείς, χωρίς καν να το συνειδητοποιείς, σαν ένα εργαλείο μέσω του οποίου ο άλλος θα νιώσει καλά, εστιάζοντας την σκέψη σου σ' αυτό το "καλά" και έτσι χάνεις την επαφή με την καρδιά σου. Η "θεραπεία" γίνεται τότε από το ηλιακό σου πλέγμα!

Είναι μερικά πράγματα που τα συνειδητοποιείς ενόσω εξοικειώνεσαι περισσότερο με τον Εαυτό σου και την ενέργεια!
Χρειάζεται χρόνος για να κατανοήσεις ότι δεν "θεραπεύεις" εσύ κανέναν, ουτε έχεις ευθύνη για την "θεραπεία" κανενός ανθρώπου, πλην του εαυτού σου!

Η αγάπη σαν αρχέγονη ουσία του ανθρώπου, βρίσκει χώρο μέσα μας για να μπορέσει να δράσει η ενέργεια "θεραπευτικά"...

΄Ομως Ναταλί, που είναι η αγάπη για την μητέρα σου? Πως θα μπορούσε εκείνη να δεχθεί το άγγιγμα του θεού, μέσα από μια συνείδηση που την μισεί θανάσιμα?

απλά αναρωτησου! Δεν είμαστε αγνά κανάλια, όταν η πρόθεση εστιάζεται σε συγκεκριμένο σκοπό, εκτος από την αγάπη και την ενότητα των όντων μεταξύ μας!

[Nαταλία-Νεφέλη]

Αναρωτιέμαι, γιατί έχω δώσει ρέικι και έχω στείλει και ρέικι σε αγνώστους σε εμένα ανθρώπους που δεν είχα την παραμικρή συναισθηματική επαφή μαζί τους και παρ' όλα αυτά μου είπαν ότι τα αποτελέσματα της συνεδρίας ήταν πολύ...απτά!! Χαλάρωσαν, τους σταμάτησε ο πόνος που είχανε...ακόμα και μια γνωστή μας κυρία στην πολυκατοικία μας που πάσχει από αυχενικό σύνδρομο!! Εχτές ήλπιζα πραγματικά ότι η μάνα μου θα κοιμηθεί γιατί έχει αϋπνίες και έχει να κοιμηθεί πολλές μέρες κι επιπλέον, πονάει πολύ!!! Ημουν σύγουρα παρούσα σε αυτό που έκανα και μου φάνηκε πολύ περίεργο που μου είπε ότι δεν ένιωθε κάτι ΄γιατί η καρδιά και το στομάχι της τραβούσανε φοβερά!!! Δεν μπορούσα να ξεκολήσω τα χέρια μου και επιπλέον, τα άφησα σε αυτα τα δύο κέντρα για δεκαπέντε λεπτά περίπου!! Γι' αυτό αναρωτήθηκα τι στην ευχή δεν έγινε καλά!! Εκείνη ήθελε να κοιμηθεί επιτέλους, εγώ έβαλα απλά την πρόθεση να μπορέσει να χαλαρώσει, αλλά.....μπάααααααα!! Τίποτα!! Τώρα βέβαια το πως νιώθω με την μάνα μου δεν μπορώ να το θεραπεύσω σε ένα τόσο μικρό χρονικό διάστημα, έχω όμως κάνεις πάρα πολλά βήματα να το παραδεχθώ στον εαυτό μου και να το απελευθερώσω από εκεί που ήταν καταχωνιασμένο!!! Και το έχω κάνει....αν περίμενα όμως να της δώσω ρέικι όταν την αγαπήσω θα περίμενα κάτι χρονάκια ακόμα και εχτές επείγε η κατάσταση γιατί ήθελα να ξυπνήσει και να είναι ξεκούραστη αφού σήμερα έπρεπε να΄πάει στο χωριό για να κάνει τον κήπο!! ( Ευτυχώς δεν πήγε!! Σύγουρα θα την έπαιρνε ο ύπνος στο τιμόνι). Μήπως τελικά, σύμφωνα με αυτό που λες δεν πρέπει να δίνω ρέικι στην μάνα μου; Εγώ πιστεύω πάντως πως ίσως το ίδιο το ρέικι, η ενέργεια του και η επαφή μας, ίσως μας φέρουνε πιο κοντά και απαλύνουνε κάπως τα πράγματα, όλη αυτή η αντιπαράθεση όλη αυτή η μεγάλη χαράδρα που μας χώριζει από πάντα. Ξέρεις κάτι; Πιστεύω πως το θέμα με την μάνα μου είναι καρμικό, ή τουλάχιστον είναι ΚΑΙ καρμικό!! Καμιά μάνα δεν μισεί το παιδί της μόνο και μόνο επειδή μοιάζει του πατέρα του, επειδή είχε προβλήματα υγείας και όλα τα συναφή!!! Κανένα παιδί δεν μισει την μάνα του από τότε που θυμάται τον εαυτό του!! Εγώ την έτρεμα από πάντα αυτή την γυναίκα!! Πρώτα την ετρεμα και μετά τη μισούσα!! Τώρα τελευταία μου προέκυψε η σκέψη ότι σύγουρα έχει να κάνει και με προηγούμενες ζωές όλο αυτό, καί πρέπει να το ψάξω κι από άλλη οδό!!!

[Δωρουλα]

Τώρα βέβαια το πως νιώθω με την μάνα μου δεν μπορώ να το θεραπεύσω σε ένα τόσο μικρό χρονικό διάστημα, έχω όμως κάνεις πάρα πολλά βήματα να το παραδεχθώ στον εαυτό μου και να το απελευθερώσω από εκεί που ήταν καταχωνιασμένο!!! Και το έχω κάνει....αν περίμενα όμως να της δώσω ρέικι όταν την αγαπήσω θα περίμενα κάτι χρονάκια

Μα Ναταλί κανείς δεν είπε ότι τις σχέσεις μας με τους γονείς μας μπορούμε να τις αποκωδικοποιήσουμε και να δούμε τους μηχανισμούς και τις διαστρεβλώσεις που κρίβονται πίσω απο αυτές απο τη μια μέρα στην άλλη!!το αντίθετο θα έλεγα!!

Εγώ πιστεύω πάντως πως ίσως το ίδιο το ρέικι, η ενέργεια του και η επαφή μας, ίσως μας φέρουνε πιο κοντά και απαλύνουνε κάπως τα πράγματα, όλη αυτή η αντιπαράθεση όλη αυτή η μεγάλη χαράδρα που μας χώριζει από πάντα

Ναταλί κανείς δεν αμφιβάλει ότι το Ρέϊκι, το άγγιγμά του, όλα αυτά που εμπνέει είναι μια εμπειρία που μας θυμίζει την επαφή μας με το θεό και την απέραντη αγάπη!!όμως δεν αρκεί μόνο αυτό, και το έχουμε συζητήσει πολλές φορές εδω μέσα, για να φέρει την αποκατάσταση μιας σχέσης η οποία έχει διαστρεβλωθεί!!σιγά σιγά Ναταλί μου μέσα σου θα γεφυρώσεις αυτό το χάσμα που νιώθεις, γιατί σημασία προτίστως έχει η δική μας θεραπεία!!

Πιστεύω πως το θέμα με την μάνα μου είναι καρμικό, ή τουλάχιστον είναι ΚΑΙ καρμικό!! Καμιά μάνα δεν μισεί το παιδί της μόνο και μόνο επειδή μοιάζει του πατέρα του, επειδή είχε προβλήματα υγείας και όλα τα συναφή!!! Κανένα παιδί δεν μισει την μάνα του από τότε που θυμάται τον εαυτό του!! Εγώ την έτρεμα από πάντα αυτή την γυναίκα!! Πρώτα την ετρεμα και μετά τη μισούσα!! Τώρα τελευταία μου προέκυψε η σκέψη ότι σύγουρα έχει να κάνει και με προηγούμενες ζωές όλο αυτό, καί πρέπει να το ψάξω κι από άλλη οδό!!!

Ναταλί η ψυχή μας έχει κάνει πολλά ταξίδια στην ύλη και στο φυσικό κόσμο αυτό είναι το μόνο σίγουρο!!όμως τι σημασία έχει άν συνάντησες αυτόν τον άνθρωπο σε κάποια προηγούμενη ενσάρκωσή σου???το παρόν έχει σημασία, η τωρινή μας ζωή, αυτή εκδηλώνει και όλα τα προηγούμενα που ήρθαμε να δουλέψουμε σήμερα!!στο εδώ και τώρα θεραπεύουμε τις μεγάλες συγκρούσεις μέσα μας, γιατί το τώρα μας είναι και αυτό που μπορούμε να πάρουμε στα χέρια μας και να το μετουσιώσουμε ολοκληρωτικά!!το παρελθόν έλαβε χώρα δεν αλλάζει κάτι στο τότε αλλά στο τώρα!!:x

[Δωρουλα]

[Vasoula]

Ναταλί, για όλους αυτούς που αναφέρεις, πως τους έκανες ρέικι, δεν έτρεφες συναισθήματα μίσους!

Πως γίνεται να κάνεις ρέικι και να κρατάς σε ισορροπία ένα συναίσθημα που δεν συμβαδίζει με την αγάπη?
΄Οταν υπάρχει διεκδίκηση την ώρα που κάνεις ρέικι, φυσικό είναι να εγείρονται και τα δικά σου συναισθήματα, θέλοντας να θεραπευτούν.

Ναι, φυαικά το ρέικι θα σας φέρει κοντά, αρκεί να το θέλετε και οι δύο ολόψυχα!!! Απ' όσο μας λες όμως, καμιά σας δεν είναι διατεθειμένη να αφήσει την αγάπη να ανθίσει μέσα της!

Ναταλί το σίγουρο είναι ότι η μητέρα σου δεν σε μισούσε από τον καιρό που γεννήθηκες...Εσύ της ανέπτυξες αυτά τα συναισθήματα, αλλά αυτό είναι τομέας της ψυχικής διερεύνησης που χρειάζεται να κάνεις και έτσι σταματώ εδώ!

Καρμική μπορεί να είναι η επιλογή σου για την μητέρα σου, γιατί δεν σκέφτεσαι όμως ότι την αιτία την κουβαλά η ψυχή και την αναπτύσσει σε κάθε ζωή? ΄Ετσι ίσως μπορέσεις να κάνεις βήματα προς την αιτία και να μην μένεις στο αποτέλεσμα.

Μήπως τελικά, σύμφωνα με αυτό που λες δεν πρέπει να δίνω ρέικι στην μάνα μου;

όχι! ίσα ίσα, να της δίνεις, αν θέλει! Απλά να μην περιμένεις τίποτα! Αυτό εννοώ...

[Nαταλία-Νεφέλη]

Οταν υπάρχει διεκδίκηση την ώρα που κάνεις ρέικι, φυσικό είναι να εγείρονται και τα δικά σου συναισθήματα, θέλοντας να θεραπευτούν.

Ναι, φυαικά το ρέικι θα σας φέρει κοντά, αρκεί να το θέλετε και οι δύο ολόψυχα!!! Απ' όσο μας λες όμως, καμιά σας δεν είναι διατεθειμένη να αφήσει την αγάπη να ανθίσει μέσα της!

Ναταλί το σίγουρο είναι ότι η μητέρα σου δεν σε μισούσε από τον καιρό που γεννήθηκες...Εσύ της ανέπτυξες αυτά τα συναισθήματα, αλλά αυτό είναι τομέας της ψυχικής διερεύνησης που χρειάζεται να κάνεις και έτσι σταματώ εδώ!

\

Εχω πολύ σοβαρούς λόγους να πιστευω ότι και οι δυό μας είμαστε μπλοκαρισμένες από τις ενοχές που τρέφει η μια για τα αισθήματά της για την άλλη.
Καμιά μάνα δεν μισεί το παιδί της από την στιγμή που γεννιέται, μπορεί όμως να το μισήσει αργότερα όταν δει ότι αυτό το παιδί καθρεφτίζει κάτι που εκείνη απεχθάνεται!!! Εναν σύντροφο ίσως που εκείνη μισεί, ή ότι εκείνη δεν θεωρεί σωστό ή σημαντικό στην ζωή!! Η κοσμοθεωρία μας ας πουμε αλλά και οι χαρακτήρες μας αλληλοσυγκρούονταν συνέχεια. Εγώ την έτρεμα γιατί μου άρεσαν πράγματα που δεν άρεσαν σε εκείνη, φαινόνταν άλλωστε από την αρχή ότι θα γινόμουνα πολύ διαφορετική από εκείνη..... Οτιδήποτε λοιπόν διαφορετικό από εκείνη το εκλάμβανε σαν μια.....απόριψη ας πουμε ως προς το άτομό της!!!! Εγώ έτρεμα μην χάσω την αγάπη της που΄έτσι κι αλλιώς από κάποια στιγμή και ύστερα την είχα ήδη χάσει και την αγάπη της και την εκτίμησή της, και συμμορφωνόμουνα σε όλα!! Ωστόσο κάποια στιγμή κατάλαβα ότι είμουνα έτσι κι αλλιώς χαμένη από χέρι και άρχισα να ψάχνω ποιά είναι πραγματικά η Ναταλή!! Τότε, στα δεκατρια μου, ήρθε ο βιασμός και το τελικό χτύπημα της απόριψης και ο φόβος μετουσιώθηκε σε μίσος και μάλιστα λυσσαλέο!!! Είμαι βέβαιη ότι τώρα πια παλεύουμε και οι δυό μας με το μίσος μας και τις ενοχές μας, γιατί κι εκείνη, που είναι πολύ πιο συμμορφωμένη μετο τι θα πει ο κόσμος αντιλαμβάνεται πως δεν είναι καθόλου αποδεκτό το μίσος της για μένα και προσπαθεί να διπλασιάσει τις δικές μου ενοχές μειόνοντας τις δικές της λέγοντας μου συνέχεια πως όλο το σόι με σιχαίνεται ενώ εκείνη την λατρεύουν όλοι. Κατάλαβε πως δεν το πέτυχε κι έχει χάσει τον ύπνο της τώρα!!

Δωρούλα, αν και δεν καταλαβαίνω τι ακριβώς σε προβληματίζει, αλλά πως στην ευχή έκανες τις παραπάνω παραθέσεις ανάποδα; Αντι να βάλεις τα δικά μου λόγια μέσα στο πλαίσια έβαλες κάποιου άλλου που παραπάνω δεν φαίνονται πουθενά!!! Και δεν ξέρω καν ποιος μου τα έγραψε δηλαδή!!! Κατι κόπηκε ή σβήστηκε από το παραπάνω διάλογο και δεν βγάζει νόημα!!

[VasilisM]

Είναι σημαντικό να μην περιμένεις τίποτα όταν δίνεις ρεικι! Μερικές φορές που έκανα συνεδρία σε φίλους μου, ήλπιζα ενδόμυχα να αποδείξω πως το ρεικι λειτουργεί!!! Το αποτέλεσμα ήταν να μπλοκάρω την ενέργεια στο νοητικό μου σώμα, και έτσι όχι απλά δεν ένιωθαν οι άλλοι τίποτα.. ούτε εγώ δεν ένιωθα την ροή!! Επίσης καμιά φορά, η ενέργεια αργεί να κατέβει στο φυσικό σώμα, γιατί χρειάζεται περισσότερο κάποιο άλλο σώμα μας/τους. Και ειδικά όταν πρόκειται για άτομα που δεν έχουν καμία εξοικείωση με την ενέργεια τότε είναι λιγάκι πιο εύκολο να μην νιώθουν την ενέργεια αισθητά!

[Nαταλία-Νεφέλη]

Bασίλη μου, στην μάνα μου πρώτη φορά της έκανα ρέικι και ρουφούσε τρελά την ενέργεια ειδικά σε κεφάλι, ηλιακό αλλά και στην καρδιά όπου έμεινα αρκετή ώρα αν και δεν είναι εξοικειωμένη με την ενέργεια η γυναίκα, εγώ είμαι αρκετά, αλλά και πάλι ενώ δεν είχα τα χέρια μου ακουμπισμένα πάνω τις αυτή γέλαγε γιατί έλεγε πως την γαργαλάω!! Πρώτη φορά μου βγαίνει κάτι τέτοιο και της είπα: "μα δεν σε αγγίζω καν!" Δε με πίστεψε βέβαια αλλά δεν πειράζει.... Το θέμα είναι ότι πραγματικά εγώ θα ήθελα να βρεθώ μια χρυσή τομή, κάτι που θα μας φέρει πιο κοντά και θα αρχίσει να ξετυλίγεται σιγα-σιγά το κουβάρι......
Α! και κάτι άλλο...που ίσως ακούγεται κάπως άσχετο!! Προχτές, ενώ δε μου μιλούσε ποτέ για το ρέικι αν δεν μιλούσα εγώ πρώτη, μου λέει: Και σε τι πιστεύεις εσύ ότι σε άλλαξε το ρέικι; Εγώ μόνο αλλάγες προς το χειρότερο βλέπω όχι προς το καλύτερο!!!! Εκεί γέλασα με την καρδιά μου!!!Εμ βέβαια , της είπα, για σένα είναι σύγουρα αλλαγή προς το χειρότερο να διεκδικώ περισσότερο σεβασμό , να σου λέω τα πράγματα έξω από τα δόντια και να μην ανέχομαι να με τσαλαπατάει ο κάθε μ****ας στο σόι!!! ( Εκανε πολύ άσκημη εντύπωση που δεν πηγα στον θείο μου τα Χριστούγεννα!) Εκεί έμεινε εμβροντητη και δεν ξαναμίλησε καθόλου!!! Δεν το πίστευα!!! Μήπως αρχίζουν και πέρνουνε τα μηνυματάκια μου;;;

[Vasoula]

αλλά και πάλι ενώ δεν είχα τα χέρια μου ακουμπισμένα πάνω τις αυτή γέλαγε γιατί έλεγε πως την γαργαλάω!!

Nαταλί, δεν χρειάζεται απαραίτητα να αγγίζεις τον άλλον για να εκρέει η ενέργεια.
Υπάρχουν αρκετοί άνθρωποι που ενοχλούνται με το άγγιγμα και τότε τους τροφοδοτείς από μικρή απόσταση και είναι το ίδιο!
Ειδικά στο κέντρο του λαιμού, χρειάζεται προσοχή!

Εγώ μόνο αλλαγές προς το χειρότερο βλέπω όχι προς το καλύτερο!!!!

Γιατί σε ξαφνιάζει αυτό Ναταλί? Οι άνθρωποι δεν έχουν συνηθίσει, παρά σε συμπεριφορές που τους είναι οικείες.
Οτιδήποτε "ασυνήθιστο" το θεωρούν αλλαγή προς το χειρότερο!

Περιμένεις από την μητέρα σου να αποδεχτεί την αλλαγή σου, σαν επιβεβαίωση ότι υφίσταται όντως αλλαγή?

Πάντως θα ηθελα να γνωρίζεις κάτι...Η εξατομίκευση και η εργασία μας με τις διαστρεβλώσεις μας δεν αποκλείει ανθρώπους από την ζωή μας, ιδιαίτερα αν αυτοί είναι σημαντικοί για εμάς.
Η μητέρα αντιπροσωπεύει την θηλυκή αρχή μέσα μας και αν απορριφτεί από το εγώ μας, τότε η ζωή μας έχει ανισορροπία και ο εαυτός μας διακατέχεται από συναισθήματα μη-αποδοχής!

΄Οταν μιλάω για αποδοχή της μητέρας, δεν εννοώ να αποδεχτείς τον χαρακτήρα της, σε καμία περίπτωση. ΄Ομως η αλλαγή στο περιβάλλον μας έρχεται από εμάς που εργαζόμαστε για αυτήν την αλλαγή και όχι από τους άλλους!
Αλλαγή λοιπόν είναι, να έχεις εσύ πρώτα "αποχαρακτηρίσει" την προσωπικότητά σου, από τα συναισθήματα που μέχρι τώρα χρησιμοποιούσες για να δικαιολογήσεις την ανάγκη σου για αποδοχή και αγάπη.
Αυτήν την ανάγκη δεν θα στην καλύψει κανένας άλλος εκτός από τον Εαυτό σου, γι' αυτό όσο πιο γρήγορα το κατανοήσεις, τόσο πιο εύκολα θα μπορέσεις να επικοινωνήσεις με την φυσική σου μητέρα, μια και δεν θα έχεις ασυνείδητες απαιτήσεις από αυτήν.
Αυτό λέγεται "ωρίμανση"...

Στην φυσική μας ζωή δεν μπορούμε να συμβαδίζουμε με όλους τους ανθρώπους, ούτε να είμαστε αποδεκτοί από όλους! Αυτό γίνεται μόνο όταν ο άνθρωπος φοράει την μάσκα του πειθήνιου και λέει σε όλα "ναι", απλά και μόνο για να μην μείνει μόνος του.
Κάποιος άλλος λέει συνεχώς "όχι" και αντιδρά σε ότι γίνεται από τους άλλους, απλά γιατί νιώθει ανασφαλής μέσα στον κόσμο!

΄Ολα αυτά είναι καταστάσεις συνείδησης ενός ανθρώπου που δεν έχει βρει το νόημα της ζωής σε βαθύτερο επίπεδο και κυρίως δεν έχει σεβασμό για τον Εαυτό του.
Η θεραπεία μας περιλαμβάνει τον εαυτό μας και μόνο και οι επιλογές μας είναι εκείνες που ορίζουν και τα αποτελέσματα της ζωής μας.
Ούτε μοιραία, ούτε τυχαία εξελίσσονται τα πράγματα…

Μπορεί κάποιες επιλογές να μην μας αρέσουν, εδώ όμως ήρθαμε να αναζητήσουμε και το γιατί!

Η άγνοια μας κάνει να κρίνουμε τους άλλους σύμφωνα με τα δικά μας μέτρα και αυτό ας μην το ξεχνάμε! ΄Ετσι όταν εργαζόμαστε με τα αποτελέσματα των επιλογών μας δικάζουμε τους άλλους σαν αιτία και χάνουμε τον σκοπό!


Σ’ ένα απόσπασμα από την Μπαγκαβάτ Γκιττά ο θεός Κρίσνα λέει

Ο ’νθρωπος που απορρίπτει κάθε επιθυμία και προχωρεί χωρίς να φθονεί κανένα και να επιδιώκει τίποτε, χωρίς κτητικότητα και εγωισμό, φθάνει στην ειρήνη. Τούτο σημαίνει, ω γιε του Πρίθα, να μένεις προσηλωμένος στην εκτέλεση του καθήκοντος αλλά ποτέ στους καρπούς των πράξεών σου. Μην αφήνεσαι να παρασυρθείς από την επιδίωξη παρόμοιων καρπών, αλλά ούτε να σε κυριεύσει η αδράνεια. Να είσαι ένας πιστός οπαδός του κανόνα και πέταξε από πάνω σου κάθε προσκόλληση. Κάνε την εργασία σου αδιάφορος, και για τις επιτυχίες και για τις αποτυχίες. Ο κανόνας προστάζει να είσαι πάντα ίδιος με την ίδια διάθεση.»

Οι Διδάσκαλοι», μας λέει η ’ννα Μπέζαντ, «όπως και ο Κρίσνα στη Μπ. Γκ., ψάχνουν πάντα στον κόσμο να βρουν μια ψυχή πρόθυμη και έτοιμη να βοηθηθεί. Αλλά οι καρδιές μας είναι κλειδαμπαρωμένες γι’ αυτούς και δεν μπορούν να εισέλθουν. Ο Διδάσκαλος παρακολουθεί πάντα και περιμένει, επιθυμεί να μας βρει και να μας διδάξει.»