Σχεσεις Ουσιας...!!!!

[Fotinoula]

Εγώ πάντως θεωρώ τον ασκητισμο και την αποτοξίνωση έγκυρα μόνον ως ένα μέσον εγκράτειας και βαθειάς ωρίμανσης ως προς το εγώ κι όχι σαν κάτι που μας κάνει να φανούμε καλοί και ασκητικοί!

φτανει ομως μονο ο ασκητισμος και η αποτοξίνωση ακομα και συνειδητα και με αγαπη να γινονται, για να εξαγνισουν ενα διαστρεβλωμενο εγώ

Πως μπορώ να κάνω έναν άνθρωπο να μην πιει νερό ή να αυτομαστιγωθεί (στην κυριολεξία να αυτομαστιγωθεί!!!) την Μ. Παρασκευή για να συμπάσχει με τα πάθη του Χριστού; Αυτό ΕΙΝΑΙ ΣΚΕΤΗ ΤΡΕΛΑ!! Κι όμως ΓΙΝΕΤΑΙ!! Πιστέψτε με οτι γίνεται!! Η αυτιμαστίγωση ήταν κάτι που αποσύρθηκε από το τάγμα μου μολις δέκα χρόνια πριν μπω!!! Οι ηλικωμένες καλόγριες είχαν τσαντιστεί τόσο πολύ που μας κάνανε φοβερό πόλεμο κάθε Πάσχα!!

[Fotinoula]

περασα απο την προσευχη, την αυτογνωσια, το ρεικι, διαφορων ειδων μυησεις και θεραπευτικων τεχνικων ομως αυτο το

βαθειάς ωρίμανσης ως προς το εγώ

τωρα το δουλευω συνειδητα

και ειναι σημαντικο αυτο που γραφεις για τον αυτοσκοπο, οτι ενεχει αυτοσκοπο και αποτελεσμα δεν πιστευω πλεον ότι συναδει με την ουσια της ενωσης της ψυχης με τον εαυτο της

φυσικα τιποτα δεν χαραμιζεται στην διαδρομη που διανυεις ακομα και αν βασιζεται σε μια προσεγγιση βασισμενη σε μια λαθος εκπαιδευση

σκεφτομαι τωρα φωναχτα

[Nαταλία-Νεφέλη]

Βρε Φωτεινούλα μου, όλα αυτά εργαλεία είναι!!! Οπως εργαλείο είναι και το ρέικι! Απλά έχουνε φορτιστεί αυτά τα εργαλεία, οπως ο ασκητισμος η νηστεία και η προσευχή, πάρα πολύ αρνητικά από την καταπίεση της εκκλησίας!! Αν σβήσουμε τελείως την εκκλησία και τις θρησκευτικές δομές από το μυαλό μας, θα δεις και εσύ πως ό,τι χρησιμοποιούμε στην καθημερινότητά μας συνειδητά και με χροιά μη καταπιεστική δεν μας οδηγεί σε άγχος και ενοχές αλλά σε μια ορθότερη αξιολόγηση των αναγκών μας και της ζωής μας γενικότερα!!! Πωπω ! Τελικά η θρησκευτική διάσταση των πραγμάτων έχει κάνει ανεπανόρθωτες ζημιές!!! Εγώ έβλεπα πάντα και καμάρωνα την δασκάλα μου στην γιόγκα πόσο ελεύθερη ένιωθε με το τρόπο ζωής που είχε διαλέξει!! Μια τέτοια ελευθερία ενοώ!!! Και σύγουρα ακόμα και τα λάθη γίνονται οι καλύτεροι οδηγοί μας!!! Οι πιο πιστοί μου δάσκαλοι είναι τα λάθη μου!! Είναι μπόλικα αλλά με πλουτίζουνε!! Οσο για το διαστρεβλωμένο Εγώ, αν δεν πειραματιζόμουνα τόσο πολύ στ βαθειά νερά και στο σκοτάδι της καταπίεσης, μην νομιζεις ότι θα ήμουνα ποτέ ικανή να έχω επίγνωση του δικού μου διαστρεβλωμένου εγώ!! Γι αυτό σου λέω ! Κοιτά το σύμβολο του Γιν γιάνκ!! Εκει το μαύρο και το άσπρο αγκαλιάζονται και....ερωτοτροπούν κατά κάποιον τρόπο!! Τρελαίνομαι να διαλογίζομαι αυτό το σύμβολο!!! Εχει να πει τόσα πολλά!!

[Vasoula]

Φωτεινή, η ωρίμανση χρειάζεται γνώση...

Στις περισσότερες σχολές λένε να καταλύσουμε την προσωπικότητα σαν μέσον πρόκλησης επιθυμιών, να γίνουμε εγκρατείς ως προς την χαλιναγώγηση των παθών μας, να...να...να...

Και εγώ τα κατανοώ όλα αυτά, ότι χρειάζονται, αλλά ο συνηθέστερος τρόπος για να το επιτύχει κανείς, είναι να τα απωθεί...

Λες και υπάρχει κουτάκι, που θα απωθείς τα πάθη και τα μίση σου και θα εξαφανίζονται, γιατί απλά διαλογίστηκες!

Η μεγαλύτερη πλάνη των ανθρώπων είναι να νομίζουν ότι το διαστρεβλωμένο ένστικτο, ισορροπεί με την νόηση...
΄Εχουν βρει "καραμέλα" την λέξη φως και την πιπιλίζουν...
"Είμαστε στο φως", "όλα είναι φως" και φυσικά τα πάθη δουλεύουν και από την απωθημένη τους θέση, χωρίς να τα παίρνουν καν είδηση οι ίδιοι...δυστυχώς τα παίρνει είδηση η ζωή τους όμως!

Η ωρίμανση επιτυγχάνεται όχι με την απώθηση, αλλά με την εσωτερική αγνοποίηση. Να μπορείς να ζεις ισορροπημένα, χωρίς να χρειάζεσαι δικαιολογίες γι' αυτό!

Δεν ξέρω πως θα μπορούσε να ονομάζεται αυτός ο δρόμος της εσωτερικής αγνοποίησης, εγώ όμως τον βρήκα μέσα από το εσωτερικό παιχνίδι. Μόνο που τους όρους του, δεν τους ορίζει κάποιος συγκεκριμένα, αλλά τους αφουγκράζεσαι, όταν καταφέρεις να μην επιδεικνύεις τον εαυτό σου εξωτερικά και σιωπήσεις εσωτερικά!

[Nαταλία-Νεφέλη]

Να μπορείς να ζεις ισορροπημένα, χωρίς να χρειάζεσαι δικαιολογίες γι' αυτό!Δεν ξέρω πως θα μπορούσε να ονομάζεται αυτός ο δρόμος της εσωτερικής αγνοποίησης, εγώ όμως τον βρήκα μέσα από το εσωτερικό παιχνίδι. Μόνο που τους όρους του, δεν τους ορίζει κάποιος συγκεκριμένα, αλλά τους αφουγκράζεσαι, όταν καταφέρεις να μην επιδεικνύεις τον εαυτό σου εξωτερικά και σιωπήσεις εσωτερικά!

Τέλειααααααααααα!!!! Βάσω μου έξέφρασες αυτό που ήθελα αλλά δεν μπορούσα να βρω τρόπο να εκφράσω!!! Μπορείς όμως να μου εξηγήσεις τι εννοείς όταν λες εσωτερικό παιχνίδι;

[Vasoula]

έχεις παίξει σαν παιδάκι Ναταλί?

Θυμήσου ξανά τα αισθήματα σου τότε, και θα καταλάβεις τι εννοώ! ;)

[Fotinoula]

η ωρίμανση χρειάζεται γνώση...

Δεν ξέρω πως θα μπορούσε να ονομάζεται αυτός ο δρόμος της εσωτερικής αγνοποίησης, εγώ όμως τον βρήκα μέσα από το εσωτερικό παιχνίδι. Μόνο που τους όρους του, δεν τους ορίζει κάποιος συγκεκριμένα, αλλά τους αφουγκράζεσαι, όταν καταφέρεις να μην επιδεικνύεις τον εαυτό σου εξωτερικά και σιωπήσεις εσωτερικά!

έυχαριστώ

Ναταλάκι σε ευχαριστώ

[WonderBoy]

έχεις παίξει σαν παιδάκι Ναταλί?

Θυμήσου ξανά τα αισθήματα σου τότε, και θα καταλάβεις τι εννοώ!

Είναι τελειο όταν κάθομαι και παρακοπλουθώ την μικρ'η μου,το παιχνίδι της το θυμό της το βλέμα της ο τρόπος που αφήνει πίσω της καταστάσεις που την χαλάνε ο τρόπος που γελάει..........είναι όλα αληθινά δικά της ,ζεί το σήμερα πραγματικά και είναι μεγάλος δάσκαλος για μένα .

[Nαταλία-Νεφέλη]

έχεις παίξει σαν παιδάκι Ναταλί?

Θυμήσου ξανά τα αισθήματα σου τότε, και θα καταλάβεις τι εννοώ!

Είναι τελειο όταν κάθομαι και παρακοπλουθώ την μικρ'η μου,το παιχνίδι της το θυμό της το βλέμα της ο τρόπος που αφήνει πίσω της καταστάσεις που την χαλάνε ο τρόπος που γελάει..........είναι όλα αληθινά δικά της ,ζεί το σήμερα πραγματικά και είναι μεγάλος δάσκαλος για μένα .

Οχι δεν έχω παίξει σαν παιδάκι ! ! Ελάχιστα παίζαμε εγώ και ο αδελφός μου! Ηταν κάτι....απαγορευμένο για εμάς το παιχνίδι μεγαλώσαμε κάπως..... απότομα!! Ομως το απολαμβάνω να βλέπω τα παιδάκια να παίζουνε!! Τ'ωρα μέρικές φορές παίζω αλλά εκείνη η μαγεία του παιχνιδιού σαν παιδί όχι δεν την έχω γνωρίσει παρά μόνο όταν πήγαινα για λίγο στην γιαγιάκα μου!! Τώρα το ότι πάω παντού με το ποδήλατο ειναι από αυτή μου την λαχτάρα που είχα απο μικρή!! Μου άρεσε πολύ να κάνω ποδήλατο!!!

[Vasoula]

Δεν έχεις παίξει μεν, μεγάλωσες απότομα δε...
Συναισθηματικά, λοιπόν, δεν έχεις ολοκληρώσει την εμπειρία σου με τον εαυτό σου και βρέθηκες στην φυσική ωριμότητα, χωρίς το εσωτερικο παιδί να μπορέσει να οδηγηθεί σε ωρίμανση, μέσω των συναισθημάτων του.

Κι αυτό είναι τώρα που ζητάει την προσοχή σου. Ζητά να το ακουσεις...

Το συναισθηματικό "εμπάργκο" στον εαυτό μας, είναι ένας μηχανισμός άμυνας που είναι συνεχώς σε λειτουργία και δεν μας επιτρέπει να νιώσουμε βαθύτερα συναισθήματα, από φόβο!
Σ' αυτήν την περίπτωση η καρδιά βιώνει αυτήν την άμυνα και δεν μπορεί να λάβει και να δώσει αγάπη, παρά μόνο μέσα από πράξεις.

΄Ετσι μπλοκάρεται η αυτοέκφραση (5ο κέντρο) με συνέπεια να επηρεάζεται και ο τομέας των σχέσεων (2ο κέντρο).

Αρα, μπορείς να γνωρίζεις τι χρειάζεται να θεραπεύσεις, Ναταλάκι...

Η πνευματική εισροή από το 7ο, για να φτάσει στο 1ο και να επιστρέψει, δημιουργώντας ένα ολοκληρωμένο "κύκλωμα", χρειάζεται η διαδρομή να έχει ελευθερωθεί, έτσι ώστε η ενέργεια να ρέει απρόσκοπτα και να επιδρά στην σεξουαλική ζωτική μας ενέργεια, για να επέλθει η εσωτερική θεραπεία.

Η εφαρμογή ρέικι, απλά, χωρίς την διαδικασία της αυτογνωσίας, δημιουργεί μεν ανοίγματα σ' αυτήν την διαδρομή, αλλά τόσο αργά, που συνήθως οι άνθρωποι απογοητεύονται από την αργή εξέλιξή τους και τα παρατάνε, ή συνηθίζουν να ζουν με το πρόβλημα, έχοντας μόνο μερικές "αναλαμπές" χαράς!

Η βαθιά θεραπεία χρειάζεται την ολική μας συμμετοχή...

[zefira]

Η εφαρμογή ρέικι, απλά, χωρίς την διαδικασία της αυτογνωσίας, δημιουργεί μεν ανοίγματα σ' αυτήν την διαδρομή, αλλά τόσο αργά, που συνήθως οι άνθρωποι απογοητεύονται από την αργή εξέλιξή τους και τα παρατάνε, ή συνηθίζουν να ζουν με το πρόβλημα, έχοντας μόνο μερικές "αναλαμπές" χαράς!

[Δωρουλα]

έτσι ώστε η ενέργεια να ρέει απρόσκοπτα και να επιδρά στην σεξουαλική ζωτική μας ενέργεια, για να επέλθει η εσωτερική θεραπεία.

Βάσω θα πεις λίγα παραπάνω για αυτήν την διαδικασία???

[Nαταλία-Νεφέλη]

Χίλια ευχαριστώ Βασούλα μου για την απάντησή σου!! Αυτή μαζί με το υπέροχο σεμινάριο μου έλυσαν άπειρα ερωτηματικά και μου άνοιξαν όχι δρόμους αλλά λεοφόρους!! Επιασες τα δύο κέντρα που κάθε φορά παίρνουνε φωτιά στην θεραπεία!
χιχιχι!!! Τώρα που φύγαμε μετά από το σούπερ σπέσιαλ σεμινάριο, περιμένε Δωρούλα μου και θα σου έρθει η απάντηση!!! . Α ναι!!! Γνώρισα και την κουμπάρα σου, την Ελένη που είναι θαύμασιο κορίτσι!!! Και γενικά είμασταν πολύ ωραία ομαδούλα αν και δεν γνωριζόμασταν από την αρχή του σεμιναρίου!! Δέσαμε τέλεια!!! Σαν γλυκό κυδωνάκι!!!

[Δωρουλα]

Γνώρισα και την κουμπάρα σου, την Ελένη που είναι θαύμασιο κορίτσι!!

[ΙΩΑΝΝΑ]

Απαραίτητο για μια συντροφική σχέση είναι να επιτρέπει ο ένας στον άλλον να ανιχνεύει τον εσωτερικό κόσμο με ευαισθησία και θάρρος.
Και αυτό προέρχεται από την εξοικειωση και μόνο...

Οι περισσότεροι άνθρωποι, λόγω έλλειψης εμπιστοσύνης (ασυνείδητα) κλείνουν την πρόσβαση και έτσι ο άλλος χτυπάει στον τοίχο του άλλου, με αποτέλεσμα η σχέση να κινδυνεύει να "γκρεμιστεί", προτού καλά καλά έρθει η απαιτούμενη εξοικειωση...

Η υπομονή είναι άγνωστη λέξη στα νεαρά ζευγάρια και έτσι χάνουν την ευκαιρία να την εξελίξουν και μαζί με αυτήν και τον εαυτό τους...

βασω μου ποσο δικιο εχεισ,αυτο ακριβωσ ειναι και εμενα το προβλημα μου με τον ανθρωπο που αγαπαω.ειναι χωρισμενοσ με δυο παιδια,παντρευτικε πολυ μικροσ απο υποχρεωση γιατι η κοπελα ειχε μεινει εκγυοσ.εγω δεν του ζητησα ποτε ουτε να με παντρευτει ουτε και να κανουμε σχεδια για το μελλον γιατι θελω να μαθω να ζω και να χτηζω στο τωρα,το μονο που του ζητησα ειναι να δοκιμασουμε και να δουλεψουμε για αυτην την σχεση,και εκεινοσ μου απαντησε πωσ ναι μεν με αγαπαει αλλα για τα επομενα 5 χρονια δεν θελει δεσμευσεισ μεχρι να μεγαλωσει και η μικρη του κορη και επισησ ειπε πωσ ειναι επιφυλακτικοσ μετα απο τισ εμειριεσ που εχει ζισει.η μεγαλη ειρωνια ειναι οτι λεει πωσ με αγαπαει.εδω και 5 χρονια καθε φορα που προσπαθω να τον πλισιασω για να τον καταλαβω εκεινοσ μου υψωνει ενα τειχοσ και απομακρινεται.εχουμε χωρισει πολλεσ φορεσ και παντα γυρναει λεγοντασ μου οτι με αγαπαει και μολισ περασει ενα μικρο διαστημα οπου ολα φενονται να ειναι μια χαρα ξαναφευγει χωρισ να δωσει ουτε μια εξηγηση.θυμωνω πολυ με τον εαυτο μου που τον αφηνω να με χρισημοποιει με αυτον τον τροπο και τον αφηνω να με πληγωνει καθε φορα.ισωσ τελικα να ειναι ενα αποθημενο γιατι το πρωτο καιρο η σχεση μασ εδειχνε να ειναι τελεια,και χωρισ να συμβει το παραμικρο απλα εξαφανιστηκε χωρισ λογο και χωρισ εξηγησεισ.ειμαι πολυ θυμωμενη μαζι του αλλα πιο πολυ με τον ευτο μου γιατι ενω κατα βαθοσ ξερω οτι δεν με αγαπαει γιατι αν με αγαπουσε θα καταλαβενε ποσο με πληγωνει αυτη του η συμπεριφορα και θα με αφηνε να τον ξεχασω και να συνεχισω τη ζωη μου.θα ηθελα πολυ να μου δωσεισ μια συμβουλι.