ΧΡΥΣΑ έγραψε:Ομως η ψυχουλα τους μονο γνωριζει την πραγματικη δυστυχια,τον πονο, και τα ανεκπληρωτα ονειρα που κρυβουν στην σιωπη τους.........οτι αξιζει σ αυτην την ζωη το καταπαταμε και στο τελος μενουμε "μονοι" διχως να γνωριζουμε το γιατι..............
έλα όμως, Χρύσα μου, που τιμωρείται μόνο η σωματική κακοποίηση...
Ο νόμος προστατεύει μόνο το σώμα του παιδιού...
Την ψυχή του δεν την προστατεύει κανείς...
Και όσο και να λέμε, ότι η ψυχή επιλέγει την οικογένεια και τον τόπο, η αγριότητα των απλών ανθρώπων είναι εκτός κάθε πρόβλεψης...
Συνήθως επιλέγουμε γεννήτορες με βάση τις συναισθηματικές μας μνήμες...Η πορεία της ενσάρκωσής μας όμως οριοθετείται από την ωριμότητα τους να αντέξουν την ίδια τους την ζωή, καθώς και από την δική μας επιθυμία να εξελιχτούμε μέσα από την ύλη.
Οι πράξεις της ζωής στον φυσικό κόσμο, δεν είναι προβλέψιμες. Δεν ξέρουμε από πριν πως θα εξελιχτεί η ζωή μας
΄Ετσι η ψυχή που ενσαρκώνεται βρίσκεται στα δεσμά της ελεύθερης βούλησης της ανθρώπινης συνείδησης, που αν δεν μπορεί να πάει σε βαθύτερο επίπεδο, μένει στο επιφανειακό ένστικτο και αυτοτιμωρείται, παρασύροντας στο σκοτάδι του υποσυνείδητου και τον θεϊκό νόμο της εξέλιξής του Εαυτού της...
Η ζωή μας εδώ χαρακτηρίζεται από τους γονείς μας και τα βιώματά μας μαζί τους, μέχρι ένα σημείο...Η επόμενη πορεία μας αφορά μόνο στην ωρίμανσή μας, ώστε οι καταγραφές της εκπαίδευσής μας να γίνουν η βάση της ελευθερίας μας... Η ανάπτυξή μας προς τον Εαυτό μας αφορά μόνο εμάς και είναι δική μας ευθύνη να βρούμε την διαδρομή μας μέχρι εκεί, που τα πάντα μέσα μας γίνονται αγάπη...
Το πόσο εύκολο είναι αυτό, το βλέπουμε καθημερινά γύρω μας...
Το πόσο θα αποκαταστήσουμε την αγάπη εντός μας, το βλέπουμε καθημερινά μέσα μας...
Ο μηχανισμός της ζωής εδώ, γίνεται βάρος και φόβος...Και όλα στο όνομα της αγάπης...
Οι γονείς έχουν ευθύνη...Οι ψυχές που ενσαρκώνονται όμως έχουν την μεγαλύτερη, και αυτό ας μην μας διαφεύγει... Τα σχέδια της εξέλιξης της Ατομικότητας είναι τόσα πολλά, όσα οι άνθρωποι...
Μόνο που εμείς δεν μπορούμε να βρούμε τις αιτίες της εξέλιξης και παραμένουμε στα αποτελέσματα της.
Και αυτό είναι ο διχασμός της συνείδησής μας που ενώ κατανοεί την έννοια "ψυχή", δεν μπορει να την εμπιστευθεί...
