αυτό σημαίνει ίσως ότι δεν έχει έρθει η ώρα να εργαστείς με την εμπιστοσύνη.
Ναι, και αυτό είναι μια πιθανότητα που ξέχασα να αναφέρω.
Μάλλον αυτό είναι
Θεωρώ αφύσικο (αλλά όχι ακατόρθωτο) ένας άνθρωπος να μπορεί να εμπιστεύεται τους γύρω του άμεσα και χωρίς καμία εργασία, γιατί αυτό θα σήμαινε κατ' επέκταση ότι εμπιστεύεται την ζωή του και τον Εαυτό του.
Σωστό...
Αν δεν εμπιστεύεται τον Εαυτό του, αλλά εμπιστεύεται μόνο τους γύρω του, τότε σημαίνει ότι χρειάζεται αυτήν την πλάνη για να καλύψει μέσω των άλλων τους φόβους του και αναγκαστικά τους εμπιστεύεται...
Την προδοσία τελικά την εισπράττει μόνο από τον εαυτό του και αυτό δεν θα αργήσει να φανεί επί του πρακτικού.
Να καλύψει τους φόβους του; Γιατί δεν είναι έτοιμος να τους αντιμετωπίσει;
Είναι βολικό να γίνεσαι καλός άνθρωπος από φόβο, από το να γίνεσαι συνειδητός στην Αγάπη και να τους έχεις όλους εναντίον σου...
Δεν έχει εμπιστοσύνη στον εαυτό του, Αμαλάκι. Χρειάζεται να εμπιστεύεται τους άλλους, όχι από αφέλεια, αλλά από ανάγκη, γιατί αλλιώς δεν θα μπορούσε να επιβιώσει εύκολα.
Τον εαυτό του δεν τον βρίσκει πουθενά, άρα κάπου πρέπει να "απευθυνθεί"...
Η πνευματική διαίσθηση δεν σε προειδοποιεί, αλλά σου δίνει το βαθύτερο χάρισμα της αναγνώρισης, όχι για να προφυλαχτείς, αλλά για να βοηθήσεις. Και σ' αυτήν την πνευματική διαίσθηση, ο σεβασμός είναι η κυριότερη πρόθεση, έτσι ώστε να μπορείς να συναισθάνεσαι και να αγαπάς χωρίς όρους....
Vaso έγραψε:αυτό σημαίνει ίσως ότι δεν έχει έρθει η ώρα να εργαστείς με την εμπιστοσύνη.
Θεωρώ αφύσικο (αλλά όχι ακατόρθωτο) ένας άνθρωπος να μπορεί να εμπιστεύεται τους γύρω του άμεσα και χωρίς καμία εργασία, γιατί αυτό θα σήμαινε κατ' επέκταση ότι εμπιστεύεται την ζωή του και τον Εαυτό του.
Αν δεν εμπιστεύεται τον Εαυτό του, αλλά εμπιστεύεται μόνο τους γύρω του, τότε σημαίνει ότι χρειάζεται αυτήν την πλάνη για να καλύψει μέσω των άλλων τους φόβους του και αναγκαστικά τους εμπιστεύεται...
Την προδοσία τελικά την εισπράττει μόνο από τον εαυτό του και αυτό δεν θα αργήσει να φανεί επί του πρακτικού.
πιθανότητες είναι όλα αυτά όμως. Γιατι χρειάζεται να γνωρίζουμε πως αυτός ο άνθρωπος συμπεριφέρεται στην καθημερινότητά του και στην ζωή του πρακτικά, για να βγάλουμε βαθύτερα συμπεράσματα.
Βλέπεις το 1ο κέντρο είναι μπλοκαρισμένο μέσα από το ίδιο το ερώτημα για το νόημα της ζωής, τα φυσικά δραματικά γεγονότα που συμβαίνουν, τις κοινωνικές αδικίες/ανισορροπίες και τον στοχο μας σαν άνθρωπινο σύνολο.
ΑΜΑΛΑΚΙ ΜΟΥ ΓΛΥΚΟ ΠΩΣ ΠΗΓΑΝΕ ΟΙ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΣΟΥ;ΠΕΡΑΣΕΣ;ΤΑ ΦΙΛΙΑ ΜΟΥ
ΔΩΡΟΥΛΑ ΕΓΙΝΑ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΙΑ ΤΩΡΑ......Η ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΑ ΣΤΟΝ ΤΟΠΟ ΜΟΥ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΜΟΥ...ΟΜΩΣ ΚΑΤΑ ΕΝΑ ΠΕΡΙΕΡΓΟ ΤΡΟΠΟ ,ΑΙΣΘΑΝΟΜΑΙ ΤΟ ΜΕΡΟΣ ΑΥΤΟ "ΣΑΝ" ΔΙΚΟ ΜΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ,ΠΟΛΥ ΠΟΛΥ ΟΙΚΕΙΟ ΚΑΙ ΖΕΣΤΟ , Η ΨΥΧΗ ΜΟΥ ΝΙΩΘΕΙ ΕΔΩ ΗΡΕΜΗ ΚΑΙ ΓΑΛΗΝΙΑ!
ΚΑΙ ΑΤΕΛΕΙΩΤΗ ΕΥΤΥΧΙΑ ΣΥΝΑΜΑ!! 
