




Συντονιστής: Vasoula
ολο αυτο μου εχει δημηουργισει φοβο, μεγαλο φοβο, νιωθω οτι δεν μπορω να το βγαλο απο το μυαλο μου,οταν το σκεφτομαι με πιανουν κατι κρισεις πανικου τρελες και ανχος φοβερο.
δυστυχως δεν ξερω πως να το δουλεψω και να το βγαλω απο πανω μου.Δεν εχω τη δυναμη να το δουλεψω ισως, αισθανομαι οτι ειναι κατι που με βουλιαζει με θλιβη και γενικα μου χαλαει πολες ωραιες μου στιγμες δηλ. οταν βρισκομαι καπου και περναω πολυ καλλα μπαινει η σκεψη αυτη και αρχιζω να τα βλεπω ολα μαυρα με σκεψεις πολυ θλιβερες και με πιανει και ενα βαρος στο στηθος σαν να με εχει πλακωσει κατι.
Bagia έγραψε:Σε ευχαριστω πολυ Μαργαριτακι μου που με μικραινεις αλλα ειναι
μονο 12 οχι 15![]()
![]()
![]()
![]()
Ναι γλυκειά μου έτσι είναι!! Αλλωστε όσο συμφεροντολόγα και τσαπατσούλα κι αν ήταν η δασκάλα στην μύηση, το ρέικι και το Σύμπαν σε κρατούν πια από το χερι και σε οδηγούν μαζί με όλους τους αγγέλους και τους αναληφθέντες δασκάλους. Ετσι οδηγήθηκε και εγώ σε εσένα και σε όλους εσάς και ευγνώμονώ το ρεικι και το σύμπαν γι αυτό!!Vaso έγραψε:Σε σένα λειτούργησε έτσι γιατί ήσουν πιστή στον δρόμο του ρέικι! Σε κάποιον άλλον όμως λειτουργεί ανασταλτικά και απομακρύνεται...
Και αυτό εννοώ, όταν λέω ότι την εμπειρία μου στον πνευματικό δρόμο την θέλω ΑΓΝΗ!
Πάντως, τελικά, δίκιο έχεις!
Ο καθένος βρίσκει τον δρόμο του και τον τρόπο για να τον διανύσει...ανεξάρτητα από "γήινους" δασκάλους!!!
Είναι η μόνη αλήθεια!