Όλα συντελούνται εδώ και τώρα...

[Skapaneas]

Αν σκεφτείς γιατί είμαι ισχυρογνώμων? (Εσύ το είπες, εγώ δεν το ξέρω αυτό). Τι έχω κρύψει από τον εαυτό μου.

Ακολουθείς λοιπόν την "διαδρομή" της ισχυρογνωμοσύνης σου, για να φτάσεις στην πηγή προέλευσής της...

Ασύλληπτα πράγματα βρίσκεις σ' αυτήν την διαδρομή...

Γιατί εκεί πας με το δικαίωμα ΝΑ ΜΑΘΕΙΣ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ, όχι άλλα ψέμματα...

Αν αυτα ( τα εγχρωμα ) επιχειρησεις να τα αναλυσεις λιγο παραπανω, καταγραφοντας τα σταδια της καταβασης στην αιτια, εχω την εντυπωση οτι θα συναντηθουμε πανηγυρικα και αμετακλητα στο μεγαλο ραντευου της κοσμικης συνειδησης που ξερει να ακολουθει ποικιλα μονοπατια της στο δρομο για τον Ακτινοβολο Πυρηνα.

[Skapaneas]

Βουτιά προς τα μέσα τι σημαίνει?

Πως φωτίζω τα κατάβαθα?

Και τελικά τι είναι αυτό που φωτίζω?

Πως ψάχνω?

Εγω στη θεση σου εργαζομαι συνειρμικα, εχοντας σαν αφετηρια αυτο που θελω να μεταστοιχειωσω.

Αλλα καλυτερα να περιμενουμε την βιωμενη αποψη της Βασως προς την οποια απευθυνεις βασικα και την ερωτηση...

[Rainmaker]

Η ενέργεια πράγματι κυλά μέσα μας συνέχεια.. το έννιωσα απο τον πρώτο βαθμό κι όλας.. δεν χρειάζεται τίποτα.. ουτε να σκεφτείς ούτε να την καλέσεις απλά υπάρχει σε όλους και σε όλα γύρω μας.. το θέμα είναι κατα πόσο βοηθάς εσυ τον εαυτό σου στο να κατεβάσεις τις μάσκες που κρύβουν τον αληθινό εαυτό σου.. Να μην παιζεις θέατρο για τους άλλους ούτε και για τον εαυτό σου.. επειδή το υποδεικνύει η κοινωνία .. τα πρότυπα .. οι φίλοι.. τα παιδιά και όποιος άλλος.. και στο λέω εκ πείρας,... και εγώ κρατώ τέτοιες μάσκες.. αλλα έχω αποφασίσει και προσπαθώ να τις βγάλω .. να τις πετάξω μακρυα και να μην τις ξαναβάλω.. είμαι ο Ηλίας όχι αυτός που θέλουν όλοι οι άλλοι να μου επιβάλουν... είμαι απλά ο εαυτός μου.. και με αγαπώ για αυτό που είμαι.. προσπαθώ προς αυτή την κατεύθυνση.. και είναι δύσκολο.. αυτό το υπόγειο κρατάει πολύ.. και αντιμετωπίζεις φόβους το Εγω σου αλλα και τον Εαυτό σου και είναι πολυ δύσκολο και οδυνηρό.. αλλα με κάθε μικρό βηματάκι που θα κάνεις θα βλέπεις και μια νέα ηλιαχτίδα να φωτίζει τη ζωή σου και θα νιώθεις υπέροχα...
Δεν είναι κάτι που γίνεται απο μέρα σε μέρα.. αυτό μέχρι τώρα το έχω καταλάβει ήδη κοντεύουν δύο μήνες για μένα.. και ναι έχω κάνει κάποια βήματα.. αλλα κάποιες φορές πισωγυρίζω και πάμε πάλι απο την αρχή... Αλλα κάθε δευτέρα... ειδικά με την ομάδα αποστολής ενέργειας νοιώθω ότι γεμίζω ενέργεια και νοιώθω έτοιμος να ξαναμπώ στο υπόγειό μου και να παλέψω...
(Ξέρω ότι αυτό δεν είναι το κατάληλο topic αλλα αφου το αρχίσαμε εδώ ας το σνεχίσουμε και βλεπουμε μετα... αλλα αυτό που έχω παρατηρήσει είναι ότι όλα τα θέματα είναι αλληλένδετα μεταξύ τους.. )

Φιλιά πολλά σε όλους..

[Katerina]

ΜΙΛΩΝΤΑΣ ΓΙΑ ΜΑΣΚΕΣ, ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ ΚΑΛΟ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΜΙΑ ΔΙΕΥΚΡΙΝΗΣΗ...ΚΑΝΕΙΣ(ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΣΕ ΜΕΝΑ) ΔΕΝ ΕΙΠΕ ΠΟΤΕ ΟΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΟΥΜΕ ΑΓΙΟΙ, ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΧΩΡΙΣ ΑΔΥΝΑΜΙΕΣ ΚΑΙ "ΚΑΛΟΙ" ΜΟΝΟ...ΖΟΥΜΕ ΣΤΗΝ 3Η ΔΙΑΣΤΑΣΗ, ΣΤΗ ΓΗΙΝΗ ΚΑΙ ΚΑΛΩΣ Η ΚΑΚΩΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΤΕΛΕΙΟΙ..ΓΙ’ΥΤΟ ΚΑΙ Η ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΣΥΝΕΧΗΣ ΚΑΙ ΕΠΙΜΟΝΗ...ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΑΠΟΔΕΧΤΕΙΣ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ ΟΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΜΕ ΤΑ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΤΑ ΚΑΚΑ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟΝ ΑΓΑΠΗΣΕΙΣ...ΚΑΙ ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΑΥΤΟ ΤΟ ΚΟΜΜΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΙΟ ΔΥΣΚΟΛΟ,ΠΙΣΤΕΨΤΕ ΜΕ...ΤΟ ΝΑ ΑΓΑΠΗΣΕΙΣ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ...!!!ΤΟ ΝΑ ΛΕΜΕ ΟΤΙ ΑΓΑΠΑΜΕ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ ΚΑΙ/Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΝΑ ΤΟΥΣ ΑΓΑΠΑΜΕ ΕΙΝΑΙ ΕΥΚΟΛΟ,ΑΛΛΑ ΤΟ ΝΑ ΑΓΑΠΗΣΕΙΣ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΕ ΤΟΥΣ ΦΟΒΟΥΣ, ΤΙΣ ΑΠΟΡΡΙΨΕΙΣ, ΤΟΥΣ ΒΙΑΣΜΟΥΣ, ΤΙΣ ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΕΙΣ, ΤΙΣ ΑΝΑΣΦΑΛΕΙΕΣ ΚΑΙ ΟΤΙ ΑΛΛΟ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΚΑΤΑΠΙΕΙ ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΡΟΔΟ ΤΩΝ ΧΡΟΝΩΝ ΕΙΝΑΙ ΙΣΩΣ ΤΟ ΠΙΟ ΣΚΛΗΡΟ...ΣΤΟΥΣ ΕΑΥΤΟΥΣ ΜΑΣ, ΚΑΠΟΙΟΙ, ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΙΟ ΑΥΣΤΗΡΟΙ ΚΡΙΤΕΣ ΑΠΟΤΙ ΣΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ...ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ!!!! ΓΙΑ ΤΗ ΕΠΙΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΑΝΩΤΕΡΟΥ ΣΚΟΠΟΥ ΤΗΣ ΖΩΗΣ...

[galazia_sfaira]

ΤΟ ΝΑ ΛΕΜΕ ΟΤΙ ΑΓΑΠΑΜΕ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ ΚΑΙ/Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΝΑ ΤΟΥΣ ΑΓΑΠΑΜΕ ΕΙΝΑΙ ΕΥΚΟΛΟ,ΑΛΛΑ ΤΟ ΝΑ ΑΓΑΠΗΣΕΙΣ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΕ ΤΟΥΣ ΦΟΒΟΥΣ, ΤΙΣ ΑΠΟΡΡΙΨΕΙΣ, ΤΟΥΣ ΒΙΑΣΜΟΥΣ, ΤΙΣ ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΕΙΣ, ΤΙΣ ΑΝΑΣΦΑΛΕΙΕΣ ΚΑΙ ΟΤΙ ΑΛΛΟ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΚΑΤΑΠΙΕΙ ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΡΟΔΟ ΤΩΝ ΧΡΟΝΩΝ ΕΙΝΑΙ ΙΣΩΣ ΤΟ ΠΙΟ ΣΚΛΗΡΟ...ΣΤΟΥΣ ΕΑΥΤΟΥΣ ΜΑΣ, ΚΑΠΟΙΟΙ, ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΙΟ ΑΥΣΤΗΡΟΙ ΚΡΙΤΕΣ ΑΠΟΤΙ ΣΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ...ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΙΟ ΑΥΣΤΗΡΟΙ ΚΡΙΤΕΣ ΑΠΟΤΙ ΣΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ.quote]

Κατερίνα μου,νομίζουμε ότι αγαπάμε τους άλλους,δεν μπορεί ν ατους αγαπαμε πραγματικά αν δεν εχουμε πρώτα αγαπησει τον εαυτο μας.Και το λες η ιδια παρακάτω ίσως μη "κατανοώντας"τι λες."ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΙΟ ΑΥΣΤΗΡΟΙ ΚΡΙΤΕΣ ΑΠΟΤΙ ΣΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ."

Αν κριτικάρεις τον εαυτο σου ,ειναι βεβαιο ότι θα ασκήσιες κριτική σε αλλον.Και η κριση δεν εμπεριεχει αγαπη αλλα φόβο,απορριψη,αγωνία.
Γιατί να εισαι κριτής του εαυτο σου;Γιατί η κριτική αποτελει τον δρόμο προς την αγαπη;
Γιατί οι ενοχές που μας φορτώνει (η κριτική) και μας κανουν να "γέρνουμε" οδηγεί προς το δρομο του φωτός;
ΟΧΙ Κατερίνα μου.
Ουτε η κριτική ,ουτε οι ενοχές ειναι ο δρόμος της καρδιας,ειναι τα κολπα του ΕΓΩ για να μας κρατησει καθηλωμενους,φοβισμενους και διαχωρισμενους.

Λες
ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ!!!! ΓΙΑ ΤΗ ΕΠΙΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΑΝΩΤΕΡΟΥ ΣΚΟΠΟΥ ΤΗΣ ΖΩΗΣ...

ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ ΚΙ ΑΦΗΜΑ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ.
Αντικαταστείτε την λεξη προσπαθεια με την επμιστοσύνη.
Προσπαθεια καταβαλεται όταν κατι δεν το επιθυμεις,οταν κατι "πρεπει" να το κανεις,και κυρίως κάθε προσαπθεια σου αφειαρέι ενέργεια.
Ο δρόμος της αγαπης δεν θελει κριτική δεν θελει προσπαθεια,θελει εμπιστοσυνη,αφημα!

[Vasoula]

Αλλα καλυτερα να περιμενουμε την βιωμενη αποψη της Βασως προς την οποια απευθυνεις βασικα και την ερωτηση...

Σκαπανέα, όλοι για όλους...Δεν απευθύνεται σε συγκεκριμένο άτομο η ερώτηση, αλλά σε όλους μας, και καλούμαστε όλοι να "συνεισφέρουμε" με μόνο γνώμονα την αγάπη...

Σκέφτηκα πολύ, διαβάζοντας και τα παραπάνω post του Ηλία, της Κατερίνας, της Καλλιόπης...

Και νιώθω ότι όλοι ξέρουμε το "καλό", όπως ξέρουμε και το "κακό"...

΄Ομως το ξέρουμε αλήθεια?

Εγώ για να το βρω "ξεγύμνωσα" τον εαυτό μου...Και τι εννοώ...

Κάθε άνθρωπος, κάθε ψυχή, βάζει στόχους...΄Ετσι αόριστα δεν γίνεται καμία "εργασία" ούτε στο υλικό επίπεδο, ούτε στα παραπάνω...

΄Οσοι θέλουν να βρουν αληθινά τον εαυτό τους, βάζουν άραγε κάποιον στόχο? ΄Οποιος και να είναι...όσο ανόήτος και αν ακούγεται...

Ο δικός μου στόχος στην αρχή ήταν "θέλω να βρω τον θεό να δω αν μου μοιάζει..."

΄Ημουν χωρίς πίστη στην θρησκεία, χωρίς πίστη σε κάποια εξωτερική δύναμη...όποιες απόπειρες είχα κάνει να βρω τον θεό εξωτερικά, έπεφταν στο κενό.

Ο στόχος όμως στόχος...Και αυτό με οδήγησε στην αποκρυπτογράφηση του καλού και του κακού, για να γνωρίσω ότι όλα πρέπει να τα συμπεριλάβω και να τα ενώσω, ώστε ούτε να αποφεύγω ούτε να κυνηγώ κάτι έξω από μένα...

΄Ολη η διαδρομή του λαβύρινθου βασίστηκε στον στόχο...

΄Οπου εκεί, όχι μόνο έκρινα τον εαυτό μου, αλλά ένιωσα τόσο ψέμμα από αυτόν, που πέρασα και στην φάση της άρνησης...

Ο στόχος όμως στόχος!!!

Ούτε μία στιγμή δεν έφυγα από αυτόν...Που όμως για να τον πετύχω, για να πετύχω το κέντρο του στόχου, έπρεπε να μάθω πρώτα τι ήμουν εγώ...

΄Ετσι προχώρησα και προχωράω...

Μέσα στην διαδρομή βίωσα όλα τα συναισθήματα...και φόβο, και ζήλια, και θυμό, και...και...και...

Η καθοδήγηση που είχα, ήταν ακριβώς για να με οδηγήσει να αποκωδικοποιήσω την αλήθεια μου και να την ακολουθήσω σταθερά, χωρίς να μπαίνω σε σύγκριση με τα εξωτερικά ερεθίσματα των συναισθημάτων των άλλων.

Αυτά μπορώ να πω, για το πως βρήκα την δική μου αλήθεια...
Που δεν θα είχε νόημα για μένα, αν ήμουν ακόμα "ασθενής" και όχι ισορροπημένη. Η δική μου γαλήνη ίσως γίνει φως για την διαδρομή των άλλων. Λέω ίσως...' Οχι για να την "αντιγράψουν" γιατί αυτό δεν γίνεται...αλλά για να πιστέψουν ότι μπορούν.
΄Οπως φως για την δική μου διαδρομή είναι η ισορροπία και η γαλήνη κάποιου άλλου, που έχει βρει την αλήθεια του, από άλλον δρόμο...

Γιατί τότε ξέρω ότι κάποια στιγμή θα "συναντηθούμε"...και αυτό μου δίνει κουράγιο για να συνεχίσω...και όχι για να ακολουθήσω κάποιον...

[galazia_sfaira]

Αυτά μπορώ να πω, για το πως βρήκα την δική μου αλήθεια...

Λοιπον μέρες διαβαζοντας το τι ειναι "βουτιά",τι ειναι λαβυρινθος.....ένα πραγμα μοου ερχόταν στο Νου,Η ΑΛΗΘΕΙΑ.

Για μενα ο δρομος ειναι η αληθεια μου.
Δηλαδή,εμαθα οτι πισω απο καθε τι που πληγώνει υπαρχει ενας φοβος,(η διαδρομη που λεει κι ο Σκαπανέας),πισω απο τον φοβο μου υπαρχει η αληθεια μου,το γιατι μου,το εγω μου,η συνηθεια μου,και κυριως η αντιστασή μου.
Αν μαθει κανεις,να κανει την διαδρομή απαντώντας σε πολλα "γιατί" και "γιατί" με ειλικρίνεια,αναγνωρίζοντας την σκιά του ,το "κουμασι "του που λεω εγω....τοτε φτανει στην ΑΛΗΘΕΙΑ ΤΟΥ.

Το λεει πιο πανω σαφεστατα η Βασω

΄Ολη η διαδρομή του λαβύρινθου βασίστηκε στον στόχο...
Αυτά μπορώ να πω, για το πως βρήκα την δική μου αλήθεια...

[Ichor]

Ανακεφαλαίωση:

Ξεκινάω λοιπόν από τον ΠΟΝΟ ο οποίος πάντα οφείλεται στους φόβους μου.
Πέρνω ένα ένα τον ΦΟΒΟ μου και ψάχνω να βρω από τι έχει δημιουργηθεί, την αιτία του δηλαδή.
Φωτίζω λοιπόν την ΑΙΤΙΑ (δηλαδή εξηγώ πως δημιουργήθηκε και που έχει τη ρίζα της)
Όταν η ΡΙΖΑ είναι δοσμένη ταμπέλα και όχι ιδιότητα της ΨΥΧΗΣ μου
την αγκαλιάζω και την πετάω με τρόπο έξω...., βλέπω την ΑΛΗΘΕΙΑ.... και καθαρίζοντας έτσι την κατάστασή μου, έχω σαν αποτέλεσμα την παύση της θλίψης μου....!

:lol: :idea:

Φιλάκια πολλά πολλά σε όλους σας :lol: :lol:

[Vasoula]

Τίποτα δεν πετάς Πέννη μου...απλά ενσωματώνεις!

Γνωρίζεις το βάθος του φόβου...Δεν μπορεί πια να σε φοβήσει...
Γιατί να τον πετάξεις? ΄Ηταν και είναι δικός σου. Αν κατανοήσεις, σταματά να σε ενοχλεί σαν μη αποδεκτό συναίσθημα. Τον έχεις αναγνωρίσει...Δεν χρειάζεσαι πια να τον "πολεμάς"... Με ότι κάνεις "ανακωχή" δεν υπάρχει "μάχη" μετά!

[Skapaneas]

Ανακεφαλαίωση:

Ξεκινάω λοιπόν από τον ΠΟΝΟ ο οποίος πάντα οφείλεται στους φόβους μου.
Πέρνω ένα ένα τον ΦΟΒΟ μου και ψάχνω να βρω από τι έχει δημιουργηθεί, την αιτία του δηλαδή.
Φωτίζω λοιπόν την ΑΙΤΙΑ (δηλαδή εξηγώ πως δημιουργήθηκε και που έχει τη ρίζα της)
Όταν η ΡΙΖΑ είναι δοσμένη ταμπέλα και όχι ιδιότητα της ΨΥΧΗΣ μου
την αγκαλιάζω και την πετάω με τρόπο έξω...., βλέπω την ΑΛΗΘΕΙΑ.... και καθαρίζοντας έτσι την κατάστασή μου, έχω σαν αποτέλεσμα την παύση της θλίψης μου....

Εξω που;

Δεν υπαρχει εξω οταν ο ανθρωπος "γινεται" Παγκοσμιος και Συμπαντικος...

Γι' αυτο λεει η Βασω οτι το ενσωματωνεις...

Απλα το τακτοποιεις αναγοντας το στις σωστες διαστασεις του και τοποθετωντας το στη θεση του...

Αν ακολουθεις το δρομο "μου", δηλαδη το δρομο που ακολουθω κι εγω, τοτε υπαρχει ενα "προβλημα".

Και αυτο ειναι οτι παρατηρειται μια υστερηση μεταξυ της νοητικης τακτοποιησης και της βιωματικης αισθησης αυτης της τακτοποιησης.

Και εκει χρειαζεσαι υπομονη

[Vasoula]

Αν ακολουθεις το δρομο "μου", δηλαδη το δρομο που ακολουθω κι εγω, τοτε υπαρχει ενα "προβλημα". Και αυτο ειναι οτι παρατηρειται μια υστερηση μεταξυ της νοητικης τακτοποιησης και της βιωματικης αισθησης αυτης της τακτοποιησης

.


΄Εχεις απόλυτο δίκιο Σκαπανέα!
Και αυτό για όσο δεν το ξέρεις...΄Οταν όμως το αντιληφθείς, δεν αφήνεις την νόηση να αγνοήσει το συναίσθημα...Δεν το επιτρέπεις και αυτό αφορά στην "πειθαρχία"

΄Οπως το συναίσθημα, δεν αντιλαμβάνεται τις εξηγήσεις...Θέλει να βιώσει πρώτα.
Αν αυτό κάποιος το αντιληφθεί, δεν αφήνει το συναίσθημα να αγνοήσει την νόηση, γιατί αλλιώς θα οδηγηθεί σε "πλασματική" εμπειρία.

Χρειάζεται ισορροπία...Και όσο δεν το ξέρεις, δεν τον κατανοείς. Δεν κατανοείς γιατί εσένα σου συμβαίνει αυτό.
΄Οταν όμως αντιληφθείς που κλείνει η ζυγαριά, μπορείς να ισορροπήσεις μεταξύ των δύο..,

΄Εχεις αντιληφθεί, Σκαπανέα, πόσο έχει αλλάξει η γραφή σου, από την αρχή που έγραψες στο φόρουμ μέχρι σήμερα?

Δεν το έχω αντιληφθεί μόνο εγώ...Σε κάποια άλλη ενότητα, στο είπε και η Καλλιόπη...Είπε συγκεκριμένα "σε αισθάνομαι"...

[Skapaneas]

΄Εχεις αντιληφθεί, Σκαπανέα, πόσο έχει αλλάξει η γραφή σου, από την αρχή που έγραψες στο φόρουμ μέχρι σήμερα?

Δεν το έχω αντιληφθεί μόνο εγώ...Σε κάποια άλλη ενότητα, στο είπε και η Καλλιόπη...Είπε συγκεκριμένα "σε αισθάνομαι"...

Λογω νοητικης υστερησης ( και οχι καθυστερησης ) δεν το αντιλαμβανομαι πληρως.

Νιωθω παντως ενα διαφορετικο τροπο εκφορας του λογου πλεον...

Και τουτο γιατι αισθανομαι πιο εντονα απο ποτε την αναγκη για βιωματικες επαληθευσεις μετα απο τις νοητικες προσεγγισεις των αναζητουμενων λυσεων...

Δηλαδη το οτι θελω την βιωματικη εισπραξη των λυσεων που επιτυγχανω νοητικα, και αυτο ειναι σχετικα ευκολο για μενα, με "υποχρεωνει" να γινομαι πιο σαφης και πιο "προσγειωμενος" μιλωντας.

Μαλλον αυτο αποτελει και τη δικλειδα για την βιωματικη εκφραση των λυσεων που αναφερω πριν.

"Σημειωσα" αυτο που λες για την Καλλιοπη και μαλλον το θεωρησα θετικο, με την εννοια οτι ασχετα με το οτι δεν με "καταλαβαινει" ωστοσο ο λογος μου δεν ειναι πλεον "κρυος" και "απομακρος" απο το συναισθημα...

Φορτιζεται δηλαδη σταδιακα με το απαραιτητο δυναμικο που τον καθιστα προσεγγισιμο και εισπραττομενο συνολικα και οχι ειδικα...

Δεν μπορω ή μαλλον δεν θελω να το αναλυσω αλλο αυτο...

Ο δυναμενος να νιωσει ας το νιωσει...

[galazia_sfaira]

"Σημειωσα" αυτο που λες για την Καλλιοπη και μαλλον το θεωρησα θετικο, με την εννοια οτι ασχετα με το οτι δεν με "καταλαβαινει" ωστοσο ο λογος μου δεν ειναι πλεον "κρυος" και "απομακρος" απο το συναισθημα...

Φορτιζεται δηλαδη σταδιακα με το απαραιτητο δυναμικο που τον καθιστα προσεγγισιμο και εισπραττομενο συνολικα και οχι ειδικα...

Δεν θελω να καταλαβαίνω,θελω να Νοιώθω και να καταλαβαίνω.

Πως φορτίζεται;Τι εμπεριέχει αυτο το δυναμικό για σενα ώστε να καθίσταται ο λογος σου προσεγγίσιμος είτε συνολικά είτε ειδικά;

[Vasoula]

Απλά, Καλλιόπη μου, ο Σκαπανέας ισορρόπησε νοητικό με συναισθηματικό και έτσι μπορέσαμε οι δυό μας να τον νιώσουμε...

Κατανόησε, ότι δεν είχε άλλη ελπίδα με εμάς...

΄Οπως το ίδιο κατανόησα κι εγώ και εσύ! Μόνο με συναίσθημα δεν μπορείς να περιγράψεις τις εμπειρίες...Χρειάζεται η νόηση για να τις εξηγήσει κι όλας!

Αυτό σημαίνει, αγαπημένοι μου, αλληλεπίδραση...
Να νιώθουμε ο ένας τον άλλον σε όλα τα "ανώτερα" επίπεδα...
Οπότε αυτή η "αίσθηση" μεταφέρεται και στο υλικό επίπεδο!

Και σταματάς να διαχωρίζεσαι από τους ανθρώπους...Τους κατανοείς παραυτα!

[galazia_sfaira]

Σκαπανεα μου Σκαπανέα μου εγω το συναισθημα εσυ η νόηση.Καλα νομίζετε τυχαια ολο ρωταω 'δηλαδή και δηλαδή.......Οτι ηθελα το ζητησα και ηρθε.Ο Σκαπανεας αποκωδικοποιεί το συναισθημα μου και η Βασω το πως λειτουργώ στη καθημερινότητά μου,με οσα λεει καθημερινά.Ω ΣΥμπαν σε ευχαριστω και σε ευγνωμονώ για την αφθονία στην ζωή μου!!!!!!!!!!!!