ΑΥΘΥΠΟΒΟΛΗ

[VasilisM]

Δώρα μου είναι θέμα του καθενός να κάνει πράξη αυτά που μαθαίνει.. δεν περιμένω το καλό παράδειγμα από κανέναν εκτός από εμένα.
Και για το story τα σεμινάρια έχουν να κάνουν με πολύ βασικές έννοιες όπως κάρμα, μετεμψύχωση, επίσης, ασκήσεις συγκέντρωσης, και τέτοια θέματα. Ο δικός μου σκοπός είναι να σχηματίσω μια πρώτη άποψη για όλα αυτά, και μετά να εμβαθύνω όσο νομίζω με προσωπική έρευνα (βιβλία κλπ).

[galazia_sfaira]

Το σίγουρο είναι οτι η οργανωση εκτος απο τους δικους της σκοπους , μπορεί να εξυπηρετήσει και τους δικους μας αν ''διακρίνουμε''.

Και Πώς φτάνει κανείς στην διακριση;
Αφου πρωτα θελει να φτασεις στην κριση.
Γιατι για να δια - κρίνεις ,χρειαζεται να κρίνεις;
Πώς λοιπον φτανει κανεις να εξυπηρετήσει τους δικους στου σκοπούς;
Θελω να πω ότι επιμένω πως για να φτασει κανεις να διακρινει περνώντας μεσα απο σχολες ,μεσα απο συστηματα,μεσα απο το οτιδηποτε φαινεται ευκολο .....
Τα αποτελεσματα να αποτυπώνονται είναι ευκολα ΑΛΛΑ η διαδρομή αποτυπωμενη ειναι διαφορετική και δεν την βλεπω πουθενά.
Πως νοιώθει κανεις οταν ολοι γυρω του κανουν τους γκουρου ,τυς γιογκι ,τους μαστερς αλλα δεν μπορουν να δεσουν την βρακοζωνη τους;
Και εννοω τουτο,(διευκρινίζω γιατι ο καθενας δημιουργει οτι θελει να δημιουργήσει στο μυαλο του)
Πως ειναι στην ζωή τους και πόσο ειναι εναρμονισμενη η πραγματικότητα τους με την θεωρία τους.
Ποσο ειναι εναρμονισμενο το συναισθημα τους με το Νου τους και δεν εννοω την κοινή λογική
Ποσο ειναι εναρμονισμενη η καθημερινοτητά τους με αυτο που πραγμταικά ειναι...ξερουν τι είναι;

Ερωτο-σκεψεις οπως λεμε ερωτο- απαντησεις...

[VasilisM]

Και Πώς φτάνει κανείς στην διακριση;
Αφου πρωτα θελει να φτασεις στην κριση.
Γιατι για να δια - κρίνεις ,χρειαζεται να κρίνεις;

Σίγουρα θέλει και κρίση, αλλά από την πλευρά του εσωτερικού κριτή, κρατάμε αυτά που θέλουμε, όχι αυτά που μας κάνουν ή μας βολεύουν αλλά αυτά που νομίζουμε ότι θα μας κάνουν καλύτερους..

Θελω να πω ότι επιμένω πως για να φτασει κανεις να διακρινει περνώντας μεσα απο σχολες ,μεσα απο συστηματα,μεσα απο το οτιδηποτε φαινεται ευκολο .....Τα αποτελεσματα να αποτυπώνονται είναι ευκολα ΑΛΛΑ η διαδρομή αποτυπωμενη ειναι διαφορετική και δεν την βλεπω πουθενά.

Κατά την γνώμη μου, όταν "ασπάζεσαι" μία σχολή ένα ρεύμα ένα σύστημα.. χάνεις αυτόματα την ικανότητα να εκφράζεσαι στο απόλυτο.Εκτός και αν είσαι πια τόσο ταυτισμένος με το περιεχόμενο που δεν χρειάζεσαι το παραπέρα.. σπάνιο βέβαια αυτό.

Πως νοιώθει κανεις οταν ολοι γυρω του κανουν τους γκουρου ,τυς γιογκι ,τους μαστερς αλλα δεν μπορουν να δεσουν την βρακοζωνη τους;
Και εννοω τουτο,(διευκρινίζω γιατι ο καθενας δημιουργει οτι θελει να δημιουργήσει στο μυαλο του)
Πως ειναι στην ζωή τους και πόσο ειναι εναρμονισμενη η πραγματικότητα τους με την θεωρία τους.
Ποσο ειναι εναρμονισμενο το συναισθημα τους με το Νου τους και δεν εννοω την κοινή λογική
Ποσο ειναι εναρμονισμενη η καθημερινοτητά τους με αυτο που πραγμταικά ειναι...ξερουν τι είναι;

Τώρα για όλους αυτούς, τους δήθεν και τους αυθεντικούς, αποδεικνύεται ανάλογα με την ζωή τους, για παράδειγμα ο Σενέκας έλεγε έλεγε αλλά δεν εφήρμοσε και πολλά στην ζωή του, μόνο προς το τέλος αυτής.. πάραυτα θεωρείτε από τους μεγαλύτερους του στωικισμού.

[Δωρουλα]

όχι με διανoητική ψυχανάλυση ή ενδoσκοπική αυτοανάλυση.

Έτσι όπως το διαβάζω πάντως ,εμένα με παραπέμπει στην παρατήρηση χωρίς κρίση και μη αποδοχή, όταν παρατιρώ, είμαι αντικειμενικός και δεν ταυτίζομαι, γιαυτό και τα συμπεράσματά μου βγαίνουν αβίαστα χωρίς ψυχαναγκασμό!!

Βασίλη μου!!!

[Vasoula]

παρατήρηση χωρίς κρίση?

μήπως εννοείς κριτική?

[Δωρουλα]

ΝΑΙ!!!!

[Επισκέπτης]

"Η αλήθεια είναι μια χώρα δίχως μονοπάτι". O άνθρωπος δεν μπορεί να τη φτάσει μέσα από οργανώσεις, μέσα από κάπρια πίστη, μέσα από δόγματα, ιερωμένους ή τελετουργίες, ούτε και μέσα από κάπρια φιλοσοφική γνώση ή ψυχολογική τεχνική. Πρέπει να τη βρει μέσα από την καθρέφτη των σχέσεων, μέσα από την κατανόηση του περιεχομένου του νου του, με την παρατήρηση και όχι με διανοητική ψυχανάλυση ή ενδοσκοπική αυτοανάλυση.

Κρισναμούρτι Τζιντού

Γραφω τι αντιλαμβάνομαι με το παραπάνω.


Η αλήθεια είναι μια χώρα στην οποία δεν φτάνει κάνεις μέσω μιας συγκεκριμένης διαδρομής. Εμφανίζεται αιφνίδια όταν δεν την περιμένουμε και αυτό δεν σημαίνει ότι δεν ερευνούμε και δεν εργαζόμαστε αλλά ότι έρχεται όταν υπάρχει εκείνη η σιγή που φέρνει η ισορροπία.

Αν και όλοι όσοι ένιωσαν ότι την αναγνώρισαν, προσπάθησαν να την μεταδώσουν με τον προφορικό η τον γραπτό λόγο ……με διάφορα συστήματα που διευρύνουν την συνείδηση κλπ , ο μόνος τρόπος που είναι αρμονικός είναι η αυτογνωσία .
Επειδή αυτή η εμπειρία είναι τέτοιας φύσεως που δεν περιγράφεται.

Η αυτογνωσία δεν μπορεί να γίνει με την διανοητική ψυχανάλυση . Δηλαδή δεν μπορούμε να γνωρίσουμε τον εαυτό μας με το να απομονωθούμε και να αρχίσουμε να αναλύουμε μοναχοί μας τις σκέψεις μας και τα συναισθήματα μας και αυτό επειδή έτσι αναλυτής και αναλυόμενο είναι το ίδιο.

Η ενδοσκοπική αυτοανάλυση δηλαδή η καταβύθιση μέσα στο υποσυνείδητο μας επίσης δεν μπορεί να μας φτάσει σε ένα ικανοποιητικό βαθμό αν αυτή είναι η μόνη μέθοδος που χρησιμοποιούμε , διότι γίνεται με το κατώτερο νοητικό μας, δλδ το μυαλό μας η την κοινή λογική μας και απουσιάζει η πνευματική ουσία μας.

Αυτή η ουσία που αποκαλούμε ‘’πνεύμα’’ υπάρχει μέσα σε όλους μας αλλά έχει ξεχαστεί….η έχει σκεπαστεί από τις φοβίες και τις προσδοκίες μας . Για να ανασυρθεί είναι αναγκαίες οι σχέσεις των ανθρώπων..δλδ η μεταξύ μας επαφή ..φιλία , έρωτας, οικογένεια , εργασία κλπ όλη η ζωή μας.
Κάθε ον γύρω μας είναι και ένα κομματάκι από εμάς ..σε κάθε τι μπορούμε να βρούμε αιτίες και αποτελέσματα που καθρεφτίζονται επάνω μας.

Τότε σιγά σιγά όταν πια παρατηρούμε πόσο απελπιστικά μοιάζουμε όλοι , αρχίζουμε να αγαπάμε επειδή ελαττώνουμε τον διαχωρισμό και αυτή η κατάσταση είναι που τελικά φέρνει το πνεύμα μέσα μας .
Η θεότητα θέλει να κατέβει και απλώς περιμένει εμάς να ανοίξουμε τον δρόμο….δεν είναι κάπου ψηλά αναμένοντας εμάς να ανέβουμε….Εδώ που τα λέμε αν περίμενε κάτι τέτοιο θα τρελαίνονταν στη μοναξιά …

Τι σημαίνει παρατήρηση;
Ποιος και κάτω από ποια θέαση παρατηρεί;
Και το κουτσομπολιό είναι μια παρατήρηση των σχέσεων.....
Τι παρατηρούμε;

Παρατήρηση σημαίνει να βλέπουμε το γεγονός χωρίς να ταυτιζόμαστε με αυτό. Η ταύτιση είναι το συναίσθημα που είναι ανεπεξέργαστο και που έρχεται μαζί με το συμβάν.

Πχ Όταν γίνεται μια φασαρία η μια αντιπαράθεση σε κάτι…….οι παραβρισκόμενοι σπανίως παρατηρούν το γεγονός χωρίς να εμπλακεί η συμπάθεια , η αντιπάθεια, ο ανταγωνισμός, η ανωτερότητα η κατωτερότητα , οι προσδοκίες κλπ. Έτσι όμως ουσιαστικά δεν έχουμε ελεύθερη παρατήρηση και το όλο θέμα παραμορφώνεται από εμάς τους ιδίους.

Επίσης
πχ Σε μια συζήτηση μεταξύ φίλων , εραστών η συνεργατών τα ίδια λόγια ‘’μεταφράζονται ‘’ αλλιώς στο μυαλό των συνομιλητών επειδή η ιδία η μορφή της σχέσης χρωματίζει …….άλλο είναι να μας πει μια φίλη << ΑΕΙ παρατά με>> η << σκάσε ρε >> και άλλο ο σύντροφος μας . Αυτό όμως δεν είναι παρατήρηση ….αφού έχει αλλοιωθεί από το συναίσθημα μας.
Το κουτσομπολιό αν γίνεται ως προς το γεγονός και όχι ως προς το άτομο , θα μπορούσε να είναι και παρατήρηση και εποικοδομητικό αν και νομίζω ότι μας φτάνουν τα δικά μας να δούμε….
Θα πρέπει να μην ξεχνάμε όμως ότι όπως και νάναι, όλα αλλάζουν όσο διαφοροποιείται το δικό μας επίπεδο κατανόησης.

Τι σημαίνει το συναίσθημα που παρατηρούμε(ΑΝ ,αν τελικά κάποιος βρεθεί και σου πει ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ...γιατί ξέρουμε όσοι σου λένε ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕ ΤΟ ΚΑΙ ΠΝΙΧΤΟ-ΣΚΕΠΑΣΕ ΤΟ-ΚΟΥΚΟΥΛΩΣΕ ΤΟ, ΚΑΝΤΟ ΑΝΥΠΑΡΚΤΟ)

Ο Κρισναμουρτι ποτέ δεν είπε να πνίξουμε και να κουκουλώσουμε το συναίσθημα μας …….τώρα τι λένε οι άλλοι …….ας λένε ……
Το παρατηρούμενο συναίσθημα, μας οδηγεί στην αιτία ..εκεί όμως χρειάζεται και η γνώση [ πληροφορία..εστω ακαδημαϊκή], επειδή βοηθάει….η κάποιος άλλος που την έχει και μας την δίνει.

Εμείς εδώ κάνουμε ακριβώς ότι αναφέρει ο αγαπημένος μου..
Είμαστε ομάδα και μέσω της σχέσης μας και της ανταλλαγής ερεθισμάτων μαθαίνουμε….επίσης αναλύει ο ένας τον άλλον και ο καθένας τον εαυτό του , όχι μοναχικά αλλά συνολικά έτσι ώστε να ‘’ξυπνάνε ‘’ οι μεν τους δε …..όποτε χουζουρεύουν..

Και Πώς φτάνει κανείς στην διάκριση;

Εδώ θα πρέπει να πούμε ότι δεν είναι ούτε υποχρεωτικό ούτε απαραίτητο να είναι κάποιος σε μια σχολή η κάτι τέτοιο. Αν θέλει πάει και για να το κάνει , σημαίνει ότι κάτι αναζητά και πιστεύει ότι θα το βρει εκεί.
Στη διάκριση φτάνει κάνεις όταν καταφέρει και προσδιορίσει τι ακριβώς θέλει να βρει.

Βεβαία και αυτό για να το βρει , πάλι η αυτογνωσία προϋποτίθεται…αφού για να ξέρεις τι θέλεις , πρέπει να σε γνωρίζεις …
Από την στιγμή που καθορίζουμε τι θέλουμε [ τον εαυτο μας , την θεότητα, αγάπη, δύναμη, εξουσία, τίτλους, φίλους, αυλή, ύπνο, διαφυγή, καταφύγειo όνειρα , κλπ] τότε θα το βρούμε το κατάλληλο χώρο.

Πώς λοιπόν φτάνει κάνεις να εξυπηρετήσει τους δικούς στου σκοπούς;

Όταν ξέρει τι θέλει , παίρνει μόνο ότι χρειάζεται και αφήνει ότι δεν τον ενδιαφέρει.
Το θέμα , είναι να μην νομίζει ότι παίρνει ενώ χάνει….η να μην φαντάζεται …
Ομως οπως γίνεται σε καθε σχέση , και θα δωσεις και θα πάρεις με οτι αυτο περιέχει. Αλλιως στην αντιθετη περίπτωση , δεν δημιουργεί κανείς, αυτη η οποιαδηποτε σχέση..

Πως νοιώθει κάνεις όταν όλοι γύρω του κάνουν τους γκουρου ,τυς γιογκι ,τους μαστερς αλλα δεν μπορουν να δεσουν την βρακοζωνη τους;

Μετά από λίγο συνηθίζει και χαμογελάει……και καμία φορά μπορεί να συναντήσει και τον εαυτό του να διδασκει..χιχι

Πως είναι στην ζωή τους και πόσο είναι εναρμονισμένη η πραγματικότητα τους με την θεωρία τους.
Πόσο είναι εναρμονισμένο το συναίσθημα τους με το Νου τους και δεν εννοω την κοινή λογική
Πόσο είναι εναρμονισμένη η καθημερινοτητά τους με αυτο που πραγμταικά είναι...ξερουν τι είναι;

Το ζήτημα αυτό με απασχόλησε για πολύ καιρό και εμένα μια και όντως υπάρχει πολλές φόρες μια αντίφαση μεταξύ των λεχθέντων και των πεπραγμένων…
Όμως δεν με απασχολεί πλέον τι θα κάνει ο ένας κι ο άλλος….εκτός κι αν είναι στην παρέα μου και έχω σύνδεση μαζί του.

Από κάθε άνθρωπο μαθαίνουμε ακόμη και μέσα από αυτήν την παραδοξότητα ….παίρνουμε ότι θεωρούμε ιδανικό για εμάς και χτίζουμε το δικό μας οικοδόμημα , σκεπτόμενοι ότι αν καταφέρουμε να γίνουμε εμείς το παράδειγμα για τον εαυτό μας είναι υπεραρκετό.

[galazia_sfaira]

Όμως δεν με απασχολεί πλέον τι θα κάνει ο ένας κι ο άλλος….εκτός κι αν είναι στην παρέα μου και έχω σύνδεση μαζί του.

Δεν μιλησα με διαθεση κριτκής προς ανθρωπους αλλα προς τους ανθρωπους που εκπροσωπουν συστημα και παυουν να ειναι το άτομο αλλα το συστημα μεσα στο οποιο βρίσκονται.Εχουν χασει την ταυτοτητά τους και ειναι η ταδε σχολη και ο δεινα πρωτος τη ταξη απόστολος ...αλλά ....χωρις να ειναι γνωστης των δικων του συναισθηματων των αιτιών τους...αλλα σιγουρα ξερουν απο ενεργεια και πως να την δαιχειρίζονται.Νομιζ ότι εγινα κατανοητή...

Στη διάκριση φτάνει κάνεις όταν καταφέρει και προσδιορίσει τι ακριβώς θέλει να βρει.

Με έκανες και γελασα...μεγαλη κουβέντα αυτο το ξερει τι θελει....βασει ποιών παραμέτρων "θελει"κανεις κατι άρραγε;
Τι θελω να πω.....οταν ξεκινησα και γω και συ.......ακομα βρίσκω κα ακομα δεν ξερω τι αλλο θα βρω.
Ενα ξερω...........εμπιστευομαι και χαμογελω μεσα σε αυτην την πορεια οχι γιατι ηξερα ουτε γαιτι ξερω αλλα γιατι το μεσα μου εναρμονιζεται με το εξω μου και μονο τοτε καταλαβαινα καταλαβαίνω και θα καταλαβαινω αυτο που βρηκα -βρίσκω -θα βρω.Ελα μου ντε ομως που ο χρονος δεν εκφραζεται και το ΑΥΤΟ....ΕΙΝΑΙ, και δεν μεταφραζεται.
Δυσ-νοητα ναι
Και
ΥΠΑΡΚΤΑ ταυτοχρονως!
Η αρμονια ειναι κατι που δεν ψαχνεις να το βρεις....απλά το βιωνεις οταν ΕΙΣΑΙ μεσα σε αυτο!

Kαι η αναλυση οπως γινεται απο μενα δεν ειναι παρα μαι θεωρηση διαφορετική απο αυτη του εγκεφαλου ,ειναι ά-χρονη και α-τοπη αλλα ειναι Υπαρκτη μεσα μου.

[Επισκέπτης]

Νομιζ ότι εγινα κατανοητή...

Tο ιδιο λεμε Καλλιόπη μου. Απλως εγω πια δεν το βλεπω , ουτε αυτό....Ξαφνικά , ενα πρωί , μισανοίγοντας τα ματια μου μετα απο ενα διαλογιστικό μου ''ταξίδι'' ειπα << και τι με νοιαζει εμενα αν ο χ η ο ψ φανταζεται οτι ειναι ο σουπερ γαμάουα ...η αν η τάδε πιστεύει οτι θα αναληφθει στους επτα ουρανούς συνοδία ανωτερων οδηγων...Χ........α που λες και εσυ....>>
Θα παρω την διδασκαλία και θα την ερμηνευσω οπως μπορω τωρα και οπως μπορω αργότερα .....θα εμπειριώσω οτι κατανοώ και οτι θέλει ας γίνει.......βαρεθηκα να φοβαμαι το τι θα συμβει.....αλλωστε πάντα ημουν περίεργη....

Με έκανες και γελασα...μεγαλη κουβέντα αυτο το ξερει τι θελει....βασει ποιών παραμέτρων "θελει"κανεις κατι άρραγε;
Τι θελω να πω.....οταν ξεκινησα και γω και συ.......ακομα βρίσκω κα ακομα δεν ξερω τι αλλο θα βρω.
Ενα ξερω...........εμπιστευομαι και χαμογελω μεσα σε αυτην την πορεια οχι γιατι ηξερα ουτε γαιτι ξερω αλλα γιατι το μεσα μου εναρμονιζεται με το εξω μου και μονο τοτε καταλαβαινα καταλαβαίνω και θα καταλαβαινω αυτο που βρηκα -βρίσκω -θα βρω.Ελα μου ντε ομως που ο χρονος δεν εκφραζεται και το ΑΥΤΟ....ΕΙΝΑΙ, και δεν μεταφραζεται.
Δυσ-νοητα ναι
Και
ΥΠΑΡΚΤΑ ταυτοχρονως!

ας μην ξαναλέω πάλι τα ιδια χι χι χι

[Επισκέπτης]

Το περιεχόμενο του νου, είναι τα συναισθήματα...
Το περιεχόμενο των συναισθημάτων είναι τα ασυνείδητα πρότυπα, που τον ονομάζουν "αυτό"...

Αν δεν καταφέρει να τα εναρμονίσει, μέσω της αυτο-ανάλυσης, δεν θα φτάσει ποτέ στην πνευματική αιτία της κατανόησης!

[eirini]

ουφ!!!