Ανοίγω ένα τόπικ για να μοιραστούμε μαζί τις δυσκολίες επικοινωνίας των δύο φύλων.
Να ερευνήσουμε μαζί τα πρότυπα, που κάνουν τα δύο φύλα να διαχωρίζονται, σε όλα τα επίπεδα τους. Οι άντρες σκέφτονται αναλυτικά, οι γυναίκες προσπαθούν Οι γυναίκες είναι πιστές, οι άνδρες πολυγαμικοί, οι γυναίκες είναι ρομαντικές, οι άνδρες ανώριμοι
Δεν έχει τέλος η λίστα με τις αντιθέσεις και τις αντιπαραθέσεις μεταξύ των δύο φύλων
΄Ισως είναι πολλαπλά ωφέλιμο για όλους μας, να συζητήσουμε επί των πρακτικών θεμάτων της ζωής μας, φέρνοντας έτσι ισορροπία σε ότι θεωρούσαμε αληθινό, γιατί είτε αυτό μας πέρασε μέσα από τα οικογενειακά πρότυπα, είτε γιατί χωρίς να το καταλάβουμε αφήσαμε τους στυγνούς θρησκευτικούς κανόνες να λειτουργούν σαν δέσμευση στην κατανόησή μεταξύ μας, σαν άνθρωποι!!
Θα ήθελα σ αυτήν την εργασία, να μην εμφανίσουμε εμπάθεια, αλλά να την δούμε σαν ένα βήμα για να κατανοήσουμε ο καθένας από την μεριά του, την διαφορετικότητα ή την ομοιότητα των δύο φύλων, και να προσπαθήσουμε μαζί να εντοπίσουμε σε τι τελικά διαφέρουμε εσωτερικά, εκτός από τις φυσικές μας ανομοιότητες
Ξεκινάω με το πρότυπο «πίστη» και το πρότυπο «ποδόσφαιρο»
Εύχομαι να βρεθούν ισορροπίες που θα μας πάνε ένα βήμα παραπέρα
Σεξουαλικότητα και συντροφική σχέση
Πιστη για μενα σημαινει οτι δεν θελω , δεν μου βγαινει να απατησω την συντροφο μου... γιατι ειμαι ερωτευμενος μαζι της και με γεμιζει απολυτα...
Aς ξεκινήσω με μια τάση η πολυγαμία δεν είναι στις δικές μου ποιότητες
Παρ όλα αυτά η έννοια «πίστη» αποδίδεται μόνο στον Εαυτό μου και στον δρόμο μου.
Η «πίστη» με την έννοια που αναφέρεται, είναι ένα θρησκευτικό πρότυπο, που έχει «σφηνωθεί» στα κύτταρά μας, και μας δημιουργεί ενοχές και απαγορεύσεις, που έχουν να κάνουν με το σεξουαλικό ένστικτο.
Συνήθως οι άνθρωποι ψάχνουν να βρουν το άλλο τους μισό, να τους καλύπτει και να μείνουν αιώνια μαζί. ΄Όμως το συνηθέστερο είναι να μην γνωρίζουν καν τον εαυτό τους, έτσι δεν ξέρουν τι χρειάζονται και θεωρούν έναν άλλον άνθρωπο, ικανό να τους «γεμίσει» τα κενά που έχουν οι ίδιοι.
Μα αυτό στην πορεία μιας σχέσης αποδεικνύεται ουτοπία
Αγαπάς εγωιστικά, θεωρείς ότι κάποιος σου ανήκει και παραμένεις σε μια ιδεατή σχέση, χωρίς να την τροφοδοτείς με ελευθερία.
Η πίστη με την έννοια της «ιδιοκτησίας» περιέχει διεκδικήσεις από τον άλλον άνθρωπο, που δεν ξέρεις αν μπορεί να στις παραχωρήσει. Και μάλλον δεν μπορεί, με αποτέλεσμα να απογοητεύεσαι και να πληγώνεσαι από όσα δεν σου έδωσε.
Κανείς δεν μπαίνει στην διαδικασία να αναγνωρίσει τι δεν μπόρεσε να λάβει από τον άλλον.
΄Όταν λοιπόν ξεκινάς μια σχέση με διεκδίκηση, στην αρχή που είσαι ερωτευμένος, παραχωρείς τον εαυτό σου, με την ανάγκη να πάρεις αυτά που διεκδικείς
Δεν τα παίρνεις ποτέ, αλλά αυτό το νιώθεις στην πορεία και έτσι η σχέση σταματά να σε «καλύπτει»
Οι δικές σου ανάγκες είναι άγνωστες. Δεν ξέρεις τα συναισθήματα που σε βάζουν στην ανάγκη να ανήκεις και να σου ανήκει κάτι, αφού δεν αναγνωρίζεις τα δικά σου «κενά» και δεν κάνεις καμία προσπάθεια να τα «καλύψεις» με την δική σου ενέργεια.
Η πίστη είναι ένα φαινόμενο, μέσα από το οποίο η «θρησκεία» προσπάθησε να χειριστεί τους ανθρώπους. Γνωρίζοντας ότι η ζωτική σεξουαλική ενέργεια είναι η δύναμη του ανθρώπου, που τον τροφοδοτεί εσωτερικά, προσπάθησαν, μέσα από τον έλεγχό της, να την κρατήσουν κοιμισμένη στο 2ο κέντρο, γεμίζοντας τους ανθρώπους με ενοχές, επιτρέποντας τα πάντα μέσα σε ένα γάμο
Κανείς δεν θεωρεί «πίστη» τις σκέψεις ΄Ετσι ενώ χαρακτηρίζει κάποιος τον εαυτό του «πιστό», αναφέρεται μόνο στην σεξουαλική πράξη, ενώ τις σκέψεις που πιθανώς κάνει, όταν είναι με τον σύντροφο του, δεν τις κρίνει, γιατί στην πίστη αυτήν μετράνε μόνο οι πράξεις.
Η ανάγκη κάποιου να είναι «πιστός», δεν είναι χαρακτηριστικό της ποιότητας του Εαυτού του, αλλά μία αναγκαστική πορεία που έχεις επιβάλλει στο «εγώ» του, για να μπορεί να «απαιτεί» από τον άλλον να του καλύπτει τις ανάγκες του. Παραχωρεί για να πάρει και αυτό δεν κάνει μια σχέση ουσιαστική.
Η ουσιαστική σχέση, δημιουργείται όταν κρατάς την σύντροφό σου από το ένα χέρι, αφήνοντας το άλλο ελεύθερο για να κρατάς το σύμπαν .
Παίρνεις και δίνεις λέγεται αυτή η κίνηση και έχει αμφίδρομη πορεία στην ενέργεια που δίνεις σε μια σχέση Το ίδιο χρειάζεται να κάνει και η σύντροφός σου και αν δεν το ξέρει, της το μαθαίνεις.
Συνήθως επιλέγουμε συντρόφους που μας ωθούν στο να αναγνωρίσουμε αυτήν την κίνηση κατ αρχήν για τον εαυτό μας, ώστε να γεμίσουμε τα «κενά» μας με την δική μας ενέργεια και να σταθούμε απέναντι μας γεμάτοι από τον Εαυτό μας, που είναι μέρος του θεού.
Η σεξουαλική πράξη τότε έχει την κίνηση δίνω-παίρνω και ολοκληρώνεται, αλλιώς παραμένει στατικά στο επίπεδο της απόλαυσης και αυτό όπως γνωρίζουμε κρατάει πολύ λίγο!
Η σεξουαλική εκτόνωση στους άνδρες είναι εφήμερη και η ενέργεια περιφέρεται στα 3 πρώτα κέντρα, φτάνοντας μέχρι το ηλιακό πλέγμα, που είναι τα κέντρα του «εγώ», της ύλης. Η ωριμότητα της σεξουαλικής μας συμπεριφοράς χαρακτηρίζεται και από την ωριμότητα του εαυτού μας να δράσει αυτόνομα και με ευθύνη, σταματώντας τις πρότυπες αντιδράσεις της επιβεβαίωσης του ανδρισμού μέσα από την σεξουαλική πράξη.
Αυτή η ωριμότητα έρχεται στον άνθρωπο πηγαία και όχι μέσα από τα πρότυπα της θρησκευτικής εγκράτειας και έτσι δεν χρειάζεται την σεξουαλική ενέργεια σαν εκφόρτιση, των μυών των σεξουαλικών οργάνων, αλλά την χρησιμοποιεί σαν ζωτική ενέργεια που ξεκινά από το πρώτο κέντρο του και φτάνει μέσα από το 7ο κέντρο στο Πνεύμα του, μέσα από την αγάπη.
Φυσικά είναι ψιλά γράμματα αυτά για τον ανδρικό πληθυσμό, αλλά ήθελα να τα συζητήσουμε για να μην θεωρείται ποιότητα η «πίστη» απλά, αλλά να θεωρείται ποιότητα η ελευθερία να αναπτύσσουμε τον εαυτό μας και να αναπτυσσόμαστε σε μια σχέση που τροφοδοτείται και από τους δύο όχι μόνο σεξουαλικά, αλλά ουσιαστικά.
Αλλιώς η έννοια «πίστη» πάντα και διαρκώς θα βάλλεται, όταν οι σύντροφοι ανακαλύψουν ότι δεν μπορεί ο ένας να καλύψει τα «κενά» του άλλου, αφού και οι δύο βρίσκονται στην κατάσταση ανωριμότητας και άγνοιας του ίδιου τους του Εαυτού .
΄Οταν η αγάπη βιώνεται με την ψυχή, δεν υπάρχουν οριοθετήσεις και επίθετα να την χαρακτηρίσουν, δεν υπάρχει ανάγκη για να καλυφτεί, δεν υπάρχουν απαιτήσεις για να διεκδικηθούν.
Ποδόσφαιρο
Δέχομαι σε κάθε άνθρωπο που ζει στον φυσικό κόσμο, την ενασχόλησή του με κάτι που τον κάνει δημιουργικό και του προσφέρει χαλάρωση και ευεξία.
Όμως δεν μπορώ να αναγνωρίσω αυτές τις ποιότητες στους ανθρώπους που αντί να γεμίζουν με ενέργεια από μια ενασχόλησή τους, αδειάζουν εκνευρίζονται και φορτίζονται έντονα από κάτι εξωτερικό, που δεν ανήκει καν στην δημιουργικότητα, αλλά τοποθετεί τον εαυτό στην μάζα και τον χειρισμό
΄Οντας κανείς στον δρόμο για τον Εαυτό του, θεωρώ ότι έχει μεγάλη σημασία για την αυτογνωσία, η παρατήρηση και αξιολόγηση του εαυτού μας σε μη δημιουργικές δραστηριοποιήσεις, που εκτονώνουν απλά τα συναισθήματα από το υποσυνείδητο, χωρίς επεξεργασία, των προτύπων που τα δημιούργησαν
Σε κάθε ομάδα υπάρχει μία σκεπτομορφή (εγρηγορός λέγεται) που τροφοδοτείται με ενέργεια από τους οπαδούς-μέλη, αποδίδοντας τους πίσω την ενέργεια σε μεγέθυνση. Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν μπορούν να ξεφύγουν από αυτήν την ενέργεια και γίνονται οι φανατισμένοι οπαδοί της ομάδας Πολιτική, ποδόσφαιρο, σύλλογοι όλες οι ομάδες έχουν κάποιο εγρηγορός. Ο μετασχηματισμός της ενέργειας αυτής σε δημιουργικότητα, αποδοχή και αγάπη είναι ένα δύσκολο έργο, γι αυτό ο φανατισμός σε κάθε είδους ομάδα είναι το αρχικό της κίνητρο ΄Αλλοι το λένε «πίστη», αλλά στην ουσία οτιδήποτε εγείρει τα ένστικτα, χωρίς να τα «πνευματοποιεί» ανήκει στην σφαίρα της ζωώδους φύσης του ανθρώπου και δεν χαρακτηρίζεται από ευγενή άμιλλα και ποιότητα.
Ο διαχωρισμός είναι η φύση της ύλης και εμείς είμαστε εδώ να νιώσουμε την ενότητα μέσα από την φυσική μας ζωή.
Η συμμετοχή μας σε τόσο διαχωριστικές δραστηριότητες, απλά χρειάζεται ώριμη παρατήρηση, για να βρούμε το όφελος από αυτήν.
Σκέψεις....

