Η ΠΑΡΑΔΕΙΣΕΝΙΑ ΧΩΡΑ ΚΕΦΑΛΑΙΟ 3

[CHRYSSOULA]

Η ΠΑΡΑΔΕΙΣΕΝΙΑ ΧΩΡΑ

Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΛΕΥΚΟΥ ΒΑΣΙΛΙΑ ( 3Ο ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ)


Το επόμενο πρωί ο Λορέντζο σηκώθηκε νωρίς και άρχισε να ετοιμάζει κάποια πράγματα για να τα πάρει μαζί του, όταν ακούστηκε ένα κτύπημα στην πόρτα του δωματίου. Ανοίγοντας είδε μπροστά του την Μακέντια και τον Φοίβο. Είχαν πληροφορηθεί από την Λουρένια για την αποστολή του Λορέντζου και είχαν έλθει να του μιλήσουν.
Η Μακέντια του ανέφερε, ότι είχε πείσει την Λουρένια να πάει μαζί του, γιατί αφενός γνώριζε πολύ καλά τον δρόμο και έτσι δεν θα καθυστερούσαν και αφετέρου είχε μια ιδιαίτερη ικανότητα να μιλά με τα πουλιά και τα ζώα και ίσως αυτό τους ήταν χρήσιμο στην ζούγκλα της Βόρειας Χαραγκωνίας. Ο Φοίβος είπε λυπημένα, ότι και αυτός είχε ζητήσει να έλθει μαζί τους αλλά η Λουρένια του ανέφερε, ότι σαν μεγαλύτερος είχε πολλές υποχρεώσεις στην πόλη και δεν μπορούσε να φύγει.
Εγώ όμως μπορώ να έλθω είπε ο Μαξ, γιατί θέλω να είμαι μαζί σου αδελφέ μου!!.
Τι θα γίνει όμως η Πολυξένη ρώτησε με ενδιαφέρον ο Λορέντζο; Είναι πολύ μικρή και δεν μπορεί να ακολουθήσει σε ένα τόσο δύσκολο μέρος.
Μπορεί να μείνει με την Ροζάννα απάντησε η Μακέντια . Αν χρειαστεί οτιδήποτε θα την φροντίσω εγώ σαν αδελφός συνέχισε ο Φοίβος.
Τα παιδιά έδωσαν τα χέρια και αγκαλιάστηκαν. Η Μακέντια πήγε στο δωμάτιο της και αφού ενημέρωσε την Ροζάννα, ότι θα έμενε με την Πολυξένη μέχρι να επιστρέψει εκείνη, πήρε άλλα δύο ζευγάρια πατίνια που είχε στο ντουλάπι της και έδωσε το ένα στον Λορέντζο και το άλλο στον Μαξ.
Έτσι ο Λορέντζο, ο Μαξ και η Μακέντια έφυγαν από την πόλη και τράβηξαν για τα λημέρια των κενταύρων.

Η Μακέντια γνώριζε πολύ καλά τον δρόμο και τα πατίνια τους βοηθούσαν να τρέχουν αρκετή απόσταση χωρίς να κουράζονται. Έτσι αργά το απόγευμα λίγο πριν δύσει ο ήλιος είχαν φθάσει στον μεγάλο καταυλισμό των κενταύρων.
Ο Λορέντζο είδε τον Φαραντόμους και τον χαιρέτησε. Του ανέφερε, ότι είχαν κάτι πολύ σημαντικό να πουν στον Χειρώνιο και έπρεπε να τον συναντήσουν αμέσως.
Ο Φαραντόμους τους είπε να ανέβουν στην ράχη του και τράβηξε για την περιοχή που έμεναν μόνο οι κένταυροι.
Φθάνοντας κοντά σε μια σπηλιά, ο Φαραντόμους φώναξε κάτι και αμέσως βγήκε έξω ο Χειρώνιος. Στην αρχή ξαφνιάστηκε που είδε τα παιδιά αλλά μετά τα έσφιξε με χαρά στην αγκαλιά του.
Τότε πήρε τον λόγο ο Λορέντζο και του ανέφερε για την επικείμενη επίθεση από τους Βαγγόζιους και την πρόθεση του Ντίλαχ να καταλάβει όχι μόνο την Ερντούπολη αλλά όλη την Παραδεισένια Χώρα, γιατί η συμφωνία που είχε κάνει με τον Λευκό Βασιλιά τώρα που αυτός είχε φύγει δεν ίσχυε. Του ανέφερε ακόμα την συμβουλή της Αερόγατας να τον βρουν και να τον πείσουν να επιστρέψει πίσω, γιατί έτσι μόνο θα γλίτωναν από μια μεγάλη αιματοχυσία.


Ο Χειρώνιος τα άκουγε όλα αυτά με μεγάλη προσοχή. Αναπολούσε τα γεγονότα όπως έγιναν πριν από 10 χρόνια και δεν θα ήθελε να ξαναζήσει παρόμοιες καταστάσεις. Δεν μπορούσε όμως να μη σκεφθεί πως για άλλη μια φορά ο Λορέντζο έπαιρνε την πρωτοβουλία για να φέρει ειρήνη και αλληλεγγύη στην Παραδεισένια Χώρα. Ίσως μια Ανώτερη Μοίρα είχε φέρει αυτό το μικρό αγόρι σε αυτόν τον τόπο, για να βοηθήσει με το θάρρος και την γενναιότητα του στην ανασυγκρότηση της.
Έτσι ο Χειρώνιος μίλησε και με άλλους κενταύρους και τους ζήτησε βοήθεια για την αναζήτηση του Λευκού Βασιλιά. Κάποιοι κένταυροι δέχθηκαν πρόθυμα να πάνε μαζί τους και ο Φαραντόμους βεβαίωσε, ότι θα αναλάμβανε εκείνος τον καταυλισμό όσο καιρό θα έλειπαν.
Όμως από πού να ξεκινήσουμε; ρώτησε με αμηχανία ο Χειρώνιος. Η ζούγκλα είναι τόσο απέραντη και αδιάβατη που θα μας πάρει ημέρες ίσως και μήνες για να την περάσουμε.
Τότε ο Λορέντζο έβγαλε τον κρύσταλλο και συγκέντρωσε την σκέψη του σε αυτό το θέμα.
Στην στιγμή παρουσιάστηκε μπροστά τους η Αερόγατα και τους είπε:

«Δεν μπορείτε να ξεκινήσετε την αναζήτηση σας χωρίς το Χρυσό Μάτι. Αυτό θα είναι η πυξίδα σας μέσα στην ζούγκλα. Το Χρυσό Μάτι το έχει επάνω του ο Μαύρος Πάνθηρας που κατοικεί στα απέναντι βουνά. Ποτέ δεν έχει κατέβει προς τα εδώ, γιατί φοβάται τους κενταύρους. Πρέπει να τον σκοτώσετε ή να τον κοιμίσετε για του το πάρετε. Αν τα καταφέρετε τότε θα δείτε μέσα στο μάτι τον δρόμο»
Αυτά είπε η Αερόγατα και μπήκε μέσα στον κρύσταλλο.

Έτσι οι κένταυροι πήραν τα παιδιά στην ράχη τους και τράβηξαν για τα αντικρινά βουνά. Σε κάποια στιγμή είδαν μια φωλιά με κάποιους πάνθηρες απέξω. Όμως πως θα έβρισκαν αυτόν που είχε το Χρυσό Μάτι;
Ο Χειρώνιος με τον Λορέντζο στην πλάτη του άρχισε να πηγαίνει μπροστά και οι άλλοι ακολουθούσαν από πίσω έτοιμοι να επιτεθούν σε περίπτωση ανάγκης.
Τότε εμφανίστηκε μπροστά τους ένα τεράστιο μαύρο ζώο με ανοικτά σαγόνια. Στο λαιμό του κρεμόταν μια χοντρή αλυσίδα από όπου κρεμόταν μια χρυσή πλάκα με χαραγμένο ένα κλειστό μάτι.
Ο Χειρώνιος σταμάτησε για λίγο και σκεφτόταν πώς να αντιμετωπίσει το μεγαλόσωμο ζώο. Τότε ο Λορέντζο του είπε να μείνει ακίνητος. Γλίστρησε αθόρυβα από την πλάτη του κενταύρου και βγάζοντας μια σφενδόνα από την τσέπη του έριξε μια πέτρα κατευθείαν στο μέτωπο του άγριου ζώου. Στη στιγμή το ζώο σωριάστηκε κάτω αναίσθητο. Τα άλλα ζώα φοβήθηκαν και απομακρύνθηκαν. Ο Χειρώνιος πλησίασε τον πάνθηρα και τράβηξε από τον λαιμό του την αλυσίδα. Ο Λορέντζο καβάλησε επάνω στον κένταυρο και έφυγαν όλοι βιαστικά από αυτήν την περιοχή.
Ο Χειρώνιος πέρασε την αλυσίδα στον λαιμό του και κοιτώντας μέσα στο μάτι εκείνο άνοιξε και του έδειξε τον δρόμο. Ο κένταυρος έκανε νόημα στους άλλους να ακολουθήσουν και σε λίγο όλοι τραβούσαν για την άγρια ζούγκλα της Βόρειας Χαραγκωνίας.
Ύστερα από αρκετή ώρα φάνηκε μπροστά τους ένα ποτάμι. Ο Χειρώνιος είπε, ότι αυτό το ποτάμι οδηγούσε μέσα στην Βόρεια Χαραγκωνία και έπρεπε να το ακολουθήσουν. Πραγματικά σε λίγο άρχισαν να βλέπουν, ότι ο ποταμός οδηγούσε βαθιά μέσα σε μια ζούγκλα πυκνής βλάστησης. Τα δένδρα ήταν παράξενα. Είχαν πολύ λεπτό κορμό και τα κλαδιά τους σερνόντουσαν στο έδαφος.
Πουλιά με ζωηρά χρώματα πετούσαν από δένδρο σε δένδρο και έβγαζαν περίεργες κραυγές. Ένα από αυτά τα πουλιά πέταξε και κάθισε στο ώμο του Μαξ. Εκείνος αγαπούσε πολύ τα πουλιά και στην πατρίδα του, προτού έλθει με τα αδέλφια του στην Παραδεισένια Χώρα, περπατούσε μέσα στους αγρούς και τα λιβάδια ακούγοντας τα να τιτιβίζουν. Έλεγε, ότι είχαν κωδικούς συνεννόησης το ένα με το άλλο.
Εκείνη την στιγμή το πουλί έβγαλε ένα κρώξιμο και η Μακέντια είπε στον Μαξ, ότι αυτό το πουλί θα ήταν ο φύλακας του από κάθε κακό μέσα στην ζούγκλα.
Ο Μαξ χαμογέλασε και είπε, ότι θα τον φώναζε Τσίο !!!!
Η παρέα προχωρούσε τώρα πολύ αργά, γιατί τα φύλλα των δένδρων γινόντουσαν πιο πυκνά και με δυσκολία έβλεπαν που πήγαιναν.
Ο Χειρώνιος συμβουλεύθηκε το χρυσό μάτι και εκείνο του έδειξε έναν Ήλιο και μια Σελήνη. Αυτό όμως τον μπέρδεψε περισσότερο. Γύρισε στον Λορέντζο και του ζήτησε να ρωτήσει την Αερόγατα προς τα πού να πάνε, γιατί ο δρόμος που του έδειχνε το μάτι δεν έβγαζε νόημα.
Τότε η Μακέντια ζήτησε να δει και εκείνη το χρυσό μάτι. Πρόσεξε, ότι οι ακτίνες του ήλιου έπεφταν βόρεια και της σελήνης ανατολικά. Νομίζω, ότι πρέπει να προχωρήσουμε Βορειοανατολικά τους είπε. Τότε που φρόντιζα την σκοτεινή πέτρα, για να μη χάνομαι στην αρχή έβαζα σημάδι τις ακτίνες του ήλιου. Αν τύχαινε να καθυστερήσω και είχε νυχτώσει έβλεπα τα αστέρια και την σελήνη.
Είσαι πολύ μικρή για να τα ξέρεις όλα αυτά είπε ο Χειρώνιος με απορία. Ποιος σου τα έμαθε;;;
Ένας από τους δασκάλους μας, από την Ερντούπολη, που έχει μελετήσει πολύ την θέση των άστρων στον ουρανό με έμαθε να βρίσκω τον προσανατολισμό μου από αυτά. Έχω δει πολλά άστρα μέσα από ένα μεγάλο τηλεσκόπιο που έφερνε πάντοτε μαζί του. Επίσης μου έμαθε, ότι όλα τα πλάσματα της φύσης τα ενώνει ο ήχος και μέσα από τον ήχο μπορούν να επικοινωνούν. Άρχισα να παρακολουθώ τους ήχους των πουλιών και των ζώων, όσα βέβαια έμεναν στην δική μας περιοχή, και άρχισα να επικοινωνώ δειλά μαζί τους. Έτσι κατάλαβα, ότι ο Τσίο θα προστατεύει τον Μαξ από κινδύνους.
Ο Χειρώνιος άρχισε να αντιλαμβάνεται, ότι είχε πολλά να μάθει από αυτά τα παιδιά που μπορεί να είχαν στερηθεί τους γονείς τους αλλά είχαν αναπτύξει μια διαφορετική αντίληψη για πολλά πράγματα!!!
Έτσι άρχισαν να πηγαίνουν Βορειανατολικά όπως τους είχε δείξει το μάτι.
Αφού προχώρησαν για αρκετή ώρα σταμάτησαν σε ένα ξέφωτο για να ξεκουραστούν και να οργανώσουν την πορεία τους.
Πηγαίνουμε στα τυφλά είπε ο Χειρώνιος και αυτή η αναζήτηση του Λευκού Βασιλιά ίσως πάρει χρόνια οπότε ο Ντίλαχ θα έχει ήδη επιτεθεί στην Παραδεισένια Χώρα.
Πρέπει να γίνει κάτι άμεσα ειδάλλως όλη αυτή η προσπάθεια μπορεί να αποδειχθεί μάταιη συνέχισε σκεφτικός ο κένταυρος. Ο Λορέντζο ετοιμάστηκε να συμβουλευθεί πάλι την Αερόγατα όταν τον σταμάτησε η Μακέντια. Τους έδειξε πάνω στα κλαδιά των δένδρων πολυάριθμα πουλιά που τους ακολουθούσαν εδώ και πολύ ώρα.
«Πως είσαι σίγουρη, ότι είναι τα ίδια πουλιά» ρώτησε με απορία ο Λορέντζο. Παρατήρησα, ότι έχουν ένα περίεργο σημάδι επάνω στα φτερά τους από την αριστερή πλευρά. Είναι ίδιο με αυτό του Τσίο. Όλοι έστρεψαν και κοίταξαν το πολύχρωμο πουλί που καθόταν στον ώμο του Μαξ. Ήταν ένας κύκλος με ένα σταυρό στην μέση. Μα αυτή είναι η σφραγίδα του Λευκού Βασιλιά είπε έκπληκτος ο Χειρώνιος. Θυμάμαι, ότι ο πατέρας μου την είχε χαράξει σε κάθε βράχο εκεί που μέναμε στην Ανατολική Χαραγκωνία και συμβόλιζε την Αγάπη και την Ενότητα.
Πως βρέθηκε άραγε αυτό το σύμβολο επάνω στα πουλιά;; μήπως αυτά τα πουλιά είχαν συναντήσει τον Λευκό, όταν αυτός κατέφυγε εδώ, αναρωτήθηκε με απορία ο κένταυρος.
Τότε η Μακέντια άρχισε να σφυρίζει ένα περίεργο σκοπό. Σε λίγο ο Τσίο άρχισε να απαντά στον ίδιο ρυθμό και αμέσως πολλά πουλιά, που πετούσαν κοντά του έκαναν το ίδιο.
Όλα αυτά τα πουλιά με το σημάδι, ανέφερε η Μακέντια, προέρχονται από ένα μέρος που λέγεται Φτεροδία και κατοικείται από φτερωτά πλάσματα με μεγάλη νοημοσύνη τους Φτερόδιους. Ο αρχηγός τους σε ένδειξη σεβασμού για ένα σοφό άνθρωπο που έμεινε κάποτε μαζί τους, ζωγράφισε αυτό το παράξενο σύμβολο επάνω στα φτερά τους για να τον θυμούνται.
«Που βρίσκεται τώρα αυτός ο σοφός άνθρωπος;;» ρώτησε ο Χειρώνιος την Μακέντια.
Εκείνη κοίταξε τον Τσίο και του έκανε την ίδια ερώτηση σφυρίζοντας.
Τότε το πουλί πέταξε από τον ώμο του Μαξ πήρε μια πέτρα από το έδαφος και την ακούμπησε στο χέρι της Μακέντιας. Μετά έβγαλε κάτι παράξενους ήχους και χάθηκε.
Η Μακέντια τότε τους εξήγησε, ότι ο Τσίο της ανέφερε, ότι ο σοφός ήταν αιχμάλωτος του σκοτεινού κρύσταλλου στη Χώρα της Ερημιάς. Αυτή είναι η χώρα του φόβου και της θλίψης μου είπε και κανείς δεν έχει πατήσει ποτέ το πόδι του εκεί.!! Ο Τσίο τρόμαξε και μόνο που ανέφερε το όνομά της.
Σίγουρα η Αερόγατα θα έχει πολλά να μας εξηγήσει επάνω σε αυτό είπε ο Λορέντζο και βγάζοντας τον κρύσταλλο από το σακίδιο του συγκέντρωσε την σκέψη του επάνω σε αυτό το θέμα:
Η Αερόγατα βγήκε μέσα από τον κρύσταλλο και τους είπε:

« Όταν πριν από πολλά χρόνια ο Λευκός Βασιλιάς σκότωσε τον Σκοτεινό με την δύναμη του κρυστάλλου την ώρα που εκείνος έπεφτε στο έδαφος αναίσθητος ένα κομμάτι από τον κρύσταλλο έσπασε και μέσα του μπήκε η δύναμη του Σκοτεινού που εξέφραζε φόβο και κακία Ο σκοτεινός κρύσταλλος απομακρύνθηκε από εκείνη την περιοχή και πήγε στην Χώρα της Ερημιάς. Εκεί υπάρχει και ένα μέρος από την δική μου δύναμη που την ελέγχει η Ερημόγατα Ο σκοπός της είναι να εξουσιάσει κάποτε όλη την δύναμη του κρυστάλλου, για να εξαφανισθεί η Αγάπη και η Καλοσύνη από την Παραδεισένια Χώρα για πάντα!!!
Ο Λευκός ζήτησε να φτιάξουν την πέτρινη στήλη για να βάλει επάνω της τον κρύσταλλο, ώστε να μη μπορέσει κάποιος έχοντας τον να μπει σε πειρασμό, όπως αυτός, και κάνει κακό.
Γνώριζα όμως, ότι θα ερχόταν από μακριά κάποιος γενναίος με αγνή καρδιά που θα είχε το θάρρος να κατεβάσει τον κρύσταλλο από εκεί που βρισκόταν και να σταματήσει μια αληθινή τραγωδία!!.
Όταν η Ερημόγατα έμαθε, ότι ο Λευκός ζούσε με τους Φτερόδιους πήρε την μορφή του Σκοτεινού και παρουσιάστηκε μπροστά του. Ο Λευκός συγκινήθηκε που τον είδε ζωντανό και έκανε να τον αγκαλιάσει. Στην στιγμή χονδρές αλυσίδες τυλίχτηκαν γύρω του και αρπάζοντας τον η Ερημόγατα στα γαμψά της νύχια τον έφερε αιχμάλωτο στην Χώρα της Ερημιάς. Εκεί είναι αλυσοδεμένος σε ένα βράχο και η Ερημόγατα περιμένει να πεθάνει. Τότε θα πάρει και την δική μου δύναμη και θα με εξαφανίσει για πάντα στα βάθη της Γης. Ο κρύσταλλος θα εκπέμπει μόνο κακία και φόβο και φυσικά θα επηρεάσει όλη την ζωή στην Παραδεισένια Χώρα αν δεν σταματήσουμε τα σχέδια της το γρηγορότερο..»

Όλοι άκουγαν αμίλητοι !!! Αφού συνήλθαν από την κατάπληξη τους μετά από αυτά που άκουσαν, ο Χειρώνιος ρώτησε την Αερόγατα πως μπορούσαν να πάνε στην Χώρα της Ερημιάς και να ελευθερώσουν τον Λευκό Βασιλιά από την αιχμαλωσία του. Επίσης την ρώτησε πως θα νικούσαν την Ερημόγατα αφού κανένας δεν ήθελε να βρεθεί αντιμέτωπος μαζί της. Ακόμα και οι Φτερόδιοι έτρεμαν στο άκουσμα του ονόματος της.
Η Αερόγατα συμβούλεψε τον Χειρώνιο να κοιτάξει το χρυσό μάτι και χάθηκε μέσα στον κρύσταλλο. Εκείνος κοίταξε το μάτι και αυτό του έδειξε την σφραγίδα του Λευκού Βασιλιά . Το κύκλο με τον σταυρό.!!
Πως άραγε η σφραγίδα θα τους βοηθούσε;;
Εκείνη την στιγμή ακούστηκε ένας περίεργος θόρυβος κοντά τους και είδαν να ξεπροβάλλει μέσα από την πυκνή βλάστηση της ζούγκλας ένα αλλόκοτα πλάσμα. Ήταν πολύ ψηλό, είχε ανθρώπινα χαρακτηριστικά αλλά ήταν όλο σκεπασμένο με πούπουλα όπως τα πουλιά και είχε στους ώμους του δύο τεράστια φτερά.
Στο λαιμό του κρεμόταν ένα φυλακτό που έμοιαζε με την σφραγίδα του Λευκού Βασιλιά. Κοντά του βρισκόταν ένα πουλί με πολύχρωμα φτερά. Ήταν ο Τσίο.
Το αλλόκοτο πλάσμα άρχισε να μιλάει σε μια παράξενη γλώσσα
Η Μακέντια κατάλαβε, ότι ήταν ένας Φτερόδιος αλλά δεν μπορούσε να αποκωδικοποιήσει όλα όσα τους έλεγε. Τότε ο Μαξ πήρε πέτρες από κάτω και μικρά ξυλαράκια και άρχισε να φτιάχνει πάνω στο χώμα διάφορα σχήματα με αυτά.
Το παράξενο πλάσμα κατάλαβε, ότι προσπαθούσε να συνεννοηθεί μαζί του και αποκρίθηκε με τον ίδιο τρόπο. Μέσα από τους σχηματισμούς και τις εικόνες άρχισαν να επικοινωνούν. Ο Φτερόδιος τους είπε, ότι έμαθε από το πουλί, ότι έψαχναν τον σοφό άνδρα που είχε μείνει μαζί τους και τους είχε μάθει πολλά πράγματα πριν τον αρπάξει το σιχαμερό ζώο. Εκείνος θα τους οδηγούσε μέχρι εκεί που τον κρατούσε αιχμάλωτο. Δεν ήθελε να αναφέρει καθόλου το όνομα του μέρους.!!!
Έτσι με οδηγό τον Φτερόδιο ξεκίνησαν για την Χώρα της Ερημιάς.
Ταξίδεψαν δύο συνεχόμενες ημέρες, όταν από μακριά ξεπρόβαλλε μια μεγάλη ξερή έκταση. Στην μέση της υπήρχε ένας μεγάλος λάκκος που έβγαζε φλόγες από πέτρες που καιγόντουσαν. Ήταν το Πύρινο Πηγάδι τους είπε ο Φτερόδιος.
Από εκείνο το σημείο και πέρα άρχιζε η Χώρα της Ερημιάς. Ο Φτερόδιος τους άφησε εκεί και αφού τους χαιρέτησε έφυγε πετώντας.
Έτσι άρχισαν να προχωρούν αργά μέσα στην κατάξερη περιοχή. Λίγο πιο μακριά φαινόντουσαν κάποια βράχια με κάποιες σπηλιές. Εκεί ίσως βρισκόταν το λημέρι της Ερημόγατας και θα έπρεπε να οργανώσουν ένα τρόπο αντιμετώπισης της.
Καθώς προχωρούσαν είδαν από μακριά μια φιγούρα με λευκά γένια και λευκά μακριά ρούχα. Ο Λευκός Βασιλιάς φώναξε χαρούμενα ο Χειρώνιος .
Προσοχή!!! Τον συγκράτησε ο Λορέντζο. Η Ερημόγατα αλλάζει πρόσωπα και μπορεί να είναι παγίδα του φώναξε.
Καθώς πλησίαζαν είδαν την Λευκή φιγούρα να ανοίγει τα χέρια της για να τους υποδεχθεί.
Ο Λορέντζο έβγαλε τότε τον κρύσταλλο και συγκέντρωσε την σκέψη του.
Στην στιγμή πετάχτηκε από μέσα η Αερόγατα. Όμως την ίδια στιγμή η λευκή μορφή άλλαξε και μεταμορφώθηκε σε ένα άγριο ζώο με σκούρο γκρι χρώμα, που έμοιαζε με τεράστια γάτα και έδειχνε τα δόντια της
Η Αερόγατα βρισκόταν αντιμέτωπη με την Ερημόγατα. Το Καλό ήταν απέναντι από το Κακό. Η Αγάπη ενάντια στον Φόβο.
Καθώς η Ερημόγατα ετοιμαζόταν να επιτεθεί στην Αερόγατα ο Λορέντζο με καθαρή δυνατή φωνή σήκωσε ψηλά το κρύσταλλο και φώναξε:
«Η σκέψη μου αγκαλιάζει αυτή την στιγμή την Αγάπη και την Ενότητα και κλείνει οριστικά την πόρτα στον Φόβου και την Κακία». Με δύναμη εκσφενδόνισε τον κρύσταλλο προς την Αερόγατα. Τότε με ένα σάλτο όρμησε αυτή στην Ερημόγατα και προτού προλάβει εκείνη να αντιδράσει γάντζωσε τα νύχια της επάνω της τραβώντας την μαζί της μέσα στον κρύσταλλο. Έτσι με αυτόν τον τρόπο εξουδετέρωσε την δύναμη της για πάντα.!!!

Ο κρύσταλλος όμως δεν επέστρεψε στον Λορέντζο αλλά κατευθύνθηκε στο Πύρινο Πηγάδι όπου χάθηκε στις φλόγες. Η φωτιά θα τον καθάριζε από κάθε αρνητική ενέργεια.
Η παρέα προχώρησε προς στις σπηλιές, όταν άκουσαν ένα βογγητό.
Σε μια γωνιά καθισμένος ανάμεσα σε κάποια βράχια δεμένος με βαριά αλυσίδα βρισκόταν ένας ταλαιπωρημένος άνδρας με λευκά μαλλιά
Τα παιδιά έτρεξαν κοντά του και προσπάθησαν να τον λύσουν αλλά δεν τα κατάφερναν. Τότε έπιασε την αλυσίδα ο Χειρώνιος και κοπανώντας μια πέτρα με δύναμη επάνω της την έσπασε
Ο Λορέντζο έβγαλε ένα παγούρι με νερό και έδωσε στον άνδρα να πιει. Όταν εκείνος συνήλθε τους ρώτησε ποιοι είναι και πως βρέθηκαν εκεί.
Τότε ο Χειρώνιος του διηγήθηκε όλα τα γεγονότα και γιατί είχαν έλθει να τον βρουν.
Εκείνος έγνεψε, ότι δεν είχε κανένα λόγο να μη επιστρέψει μαζί τους, γιατί η δικαιοσύνη είχε αποκατασταθεί. Είχε ήδη πληρώσει, που δεν συγκρατήθηκε στην πρόκληση του Σκοτεινού.
Τώρα θα πρέπει να βρούμε μόνοι μας τον δρόμο της επιστροφής, γιατί η Αερόγατα δεν θα είναι πια μαζί μας είπε ο Μαξ στον αδελφό του.
Μόλις είπε αυτά τα λόγια ακούστηκε από μακριά ένα κελαΐδισμα και ένα πουλί με πολύχρωμα φτερά παρουσιάστηκε. Ήταν ο Τσίο.
Έτσι η παρέα ακολουθώντας τον Τσίο βγήκε από την ζούγκλα της Βόρειας Χαραγκωνίας και τράβηξαν για την πατρίδα των κενταύρων.
Όταν έφθασαν εκεί όλοι ένοιωσαν μεγάλη ανακούφιση, γιατί η αναζήτηση τους είχε στεφθεί με επιτυχία.
Αφού αναπαύθηκαν για λίγο ξεκίνησαν πρωί για την Δυτική πλευρά.
Στο δρόμο σταμάτησαν για λίγο μπροστά στην πέτρινη στήλη που ήταν άδεια πια.
Δεν υπάρχουν πια σύνορα μεταξύ των δύο χωρών είπε ο Χειρώνιος στον Λευκό. Η Λουρένια τα κατήργησε.
Λίγο πριν την Δύση του ήλιου περνούσαν την Πύλη της Δ. Χαραγκωνίας.
Η Λουρένια ειδοποιήθηκε από τους φύλακες των τειχών και βγήκε να τους προϋπαντήσει. Μόλις είδε τον Λευκό Βασιλιά έτρεξε και τον αγκάλιασε.
Έπειτα από τόσα χρόνια τον έβλεπε ξανά. Ήταν μικρό κορίτσι όταν εκείνος έφυγε και την άφησε να κυβερνήσει την πόλη μόνη της.
Βλέπω, ότι τα πήγες μια χαρά Λουρένια της είπε.
Στην πόλη μένουν μόνο παιδιά και μέχρι τώρα καταφέραμε να γλυτώσουμε από εχθρικές επιθέσεις. Όμως ο Ντίλαχ ετοιμάζεται να μας επιτεθεί και να παραβεί την ιερή συμφωνία που είχατε κάνει απάντησε η Λουρένια.
Μη φοβάσαι Λουρένια της απάντησε ο Λευκός. Τώρα που βρίσκομαι πάλι πίσω τα πράγματα θα ακολουθήσουν τον κανονικό τους ρυθμό. Όμως θα ήθελα να ευχαριστήσω τους κενταύρους και τα παιδιά που τόλμησαν να έλθουν σε ένα τόσο εχθρικό μέρος για να με γλιτώσουν.
Λοιπόν νεαρέ, είπε γυρνώντας στον Λορέντζο, πληροφορήθηκα, ότι η Αερόγατα σου έδωσε ένα νέο όνομα. Νομίζω, μετά από αυτά που άκουσα, ότι σου ταιριάζει απόλυτα, γιατί η γενναιότητα σου σε κρίσιμες στιγμές κατάφερε να ενώσει όλη την Παραδεισένια Χώρα. Όμως και τα άλλα δύο παιδιά έδειξαν θάρρος και ετοιμότητα συνέχισε ο Λευκός .Με την κατάλληλη εκπαίδευση θα γίνουν σπουδαίοι πολίτες αυτής της Χώρας.
Τώρα όμως πρέπει να οργανωθούμε, για να αντιμετωπίσουμε τον Ντίλαχ και τους Βαγγόζιους

Έτσι από την επόμενη κιόλας ημέρα ο Λευκός έστειλε μήνυμα στον Κοσάντιο στην Ερντούπολη να διαδώσει την επιστροφή του Λευκού Βασιλιά πίσω στην Παραδεισένια Χώρα
Μετά συζήτησε με την Λουρένια, ότι θα έπρεπε να οχυρώσουν πολύ καλά τα τείχη της πόλης τους και οπωσδήποτε θα έπρεπε να βρουν περισσότερους στρατιώτες, για να αντιμετωπίσουν τον Ντίλαχ και τους δικούς του, αν εκείνος αποφάσιζε τελικά να προχωρήσει σε επίθεση εναντίον τους. Όμως ο Λευκός προβληματιζόταν από πού να στρατολογούσε στρατιώτες χωρίς να τον πάρει είδηση ο Ντίλαχ. Η πόλη είχε ελάχιστους στρατιώτες από την Ερντούπολη και τα περισσότερα ήταν παιδιά.

Ένα πρωινό παρουσιάστηκε μπροστά στον Λευκό και την Λουρένια ο Λορέντζο.
Σκεφτόμουνα τους είπε, ότι η πόλη θα χρειαστεί στρατιώτες, για να πολεμήσουν ενάντια στον Ντίλαχ σε περίπτωση επίθεσης. Ίσως κάποιοι από τους κατοίκους της πατρίδας μου, ακόμα και οι γονείς μου, μπορεί να ξέφυγαν από την λάβα και να βρίσκονται κάπου στα περίχωρα. Μπορεί να μη είναι στρατιώτες αλλά μπορεί να μάθουν και να μας βοηθήσουν. Φυσικά ο Ντίλαχ δεν θα το γνωρίζει αυτό.!!!
Ο Χειρώνιος γνωρίζει τον δρόμο. Έλεγα να πάμε εκεί και όσοι έχουν καταφέρει να επιζήσουν να τους φέρουμε εδώ. Εσείς τι λέτε;;

Ο Λευκός άκουσε με προσοχή την πρόταση του Λορέντζου.
Πραγματικά γύρισε και του είπε αν φέρουμε κόσμο, από μέρος που δεν γνωρίζει ο Ντίλαχ, και με την βοήθεια των κενταύρων ίσως αποφύγουμε μια οδυνηρή μάχη. Είναι αυτό μια λύση. !!!
Έτσι ο Λευκός πρότεινε στον Λορέντζο να πάει να βρει τον Χειρώνιο για να ταξιδέψουν μαζί στην πατρίδα του και να κοιτάξουν για επιζώντες από την λάβα.

Ο Λορέντζο όταν είδε τα αδέλφια του τα πληροφόρησε, ότι θα ταξίδευε στην πατρίδα τους με τον Χειρώνιο και αν κάποιοι είχαν επιζήσει θα τους έφερνε στην Παραδεισένια Χώρα. Μπορεί να ξαναέβλεπαν τους γονείς τους αν είχαν γλιτώσει.
Η Πολυξένη και ο Μαξ κοιτούσαν τον Λορέντζο με βουρκωμένα μάτια.
Θα έλθω μαζί σου αδελφέ μου είπε ο Μαξ. !!!
Όχι Μαξ του είπε σοβαρά ο Λορέντζο. Αυτή την φορά θα πάω μόνος μου, γιατί το θέαμα από την καταστροφή της λάβας θα είναι οδυνηρό ακόμα και για μένα…
Τώρα πια γνωρίζω τον δρόμο για την Ανατολική Χαραγκωνία και τα πατίνια της Μακέντιας θα με βοηθήσουν να τρέξω. Εσύ να προσέχεις την Πολυξένη και όταν επιστρέψω ίσως η ζωή μας να είναι εντελώς διαφορετική!!!

Έτσι το επόμενο πρωί ο Λορέντζο, αφού πήρε κάποια λιγοστά πράγματα μαζί του, τράβηξε για τα λημέρια των κενταύρων ξεκινώντας μια νέα περιπέτεια.

ΤΕΛΟΣ 3ου ΕΠΕΙΣΟΔΙΟΥ

[CHRYSSOULA]

Φίλοι μου,

Μόλις είχα τελειώσει αυτό το κεφάλαιο κοίταξα λοξά την Φαντασία και της είπα:

Καλά αυτός ο μικρός κ@λο δεν βάζει εεεε.!!!!!!! Έχει και τον Χειρώνιο που τον αβαντάρει και έχει αλωνίσει όλη την Χαραγκωνία.
Ξέρεις ο Λορέντζο μου θύμισε κάποιον άλλον που δεν τον σταματούσε τίποτα, Αλέξανδρο τον έλεγαν, και αυτός με την βοήθεια κάποιου Κενταύρου είχε αλωνίσει πρώτα την Μακεδονία στην Ελλάδα και έφτασε μέχρι την Ινδία... Σε θέλω της είπα...!!!!!!!!!!
Όχι δεν θα φτάσουμε μέχρι εκεί μου απάντησε... χαμογελώντας!!!
Στο επόμενο επεισόδιο, συνέχισε, όλα ολοκληρώνονται με μια ...ανατροπή.!!!!

Καταλαβαίνετε όλοι την περιέργεια που με έπιασε.....!!!!!!!!!

Όμως σε λίγες ημέρες θα δημοσιεύσω το Τέλος αυτού του παραμυθιού για να μην έχετε και σεις την ίδια περιέργεια!!!!

[Annoula]

[Ellaki]

[ALEXOULA]

[Ταρούλα]

[Δεκατριούλης]

Πολύ όμορφο! Περιμένουμε!

[Vasoula]

απαπα τι ιστορία κι αυτή...

Έλα Χρυσουλάκι μου, έλα γλυκο μου

[Θοδωράκος]