SPIRITOUAL & LIFE COACHES

[Vasoula]

Λένε οι διάφοροι "spiritual coaches"
Να περνάς καλά...
Και έτσι κλείνουν την πόρτα προς το Πνεύμα...

Η Συνείδηση πασχίζει με κάθε τρόπο να περνάει καλά και αυτό μεγεθύνει τον εγωισμό...και τις απογοητεύσεις βεβαίως!

Γιατί για να περνάς καλά πρέπει να κοιτάς μόνο τον οριζόντιο άξονα και τον κάθετο να τον έχεις μόνο για κάποιες στιγμές...

Βέβαια, ξέρω ότι είναι δύσκολο, να εκπαιδεύεις τον εαυτό σου στην Αυτογνωσία...Όταν δεν ξέρεις ποιός είσαι, το πιο λογικό είναι να ντύνεσαι με αυτόν τον ρόλο, που σε κάνει πιο ενδιαφέροντα σαν άνθρωπο...Και η λέξη "spiritual" έχει πολλά περιθώρια ενδιαφέροντος...Αλήθειας όμως σπάνια έχει...
Κάποια στιγμή, τα "τσιτάτα", τύπου "αγάπα τον Εαυτό σου" πρέπει να τελειώσουν και να μπούμε, σαν άνθρωποι, σε ένα πιο ουσιώδες βάθος, εκεί όπου οι ερμηνείες αναποδογυρίζουν εντελώς και η αγάπη και το φως δεν είναι "μπαστούνια" για κανέναν μας.

[Ταρούλα]

Αυτού του είδους η "υποστήριξη" κάνει μεγάλη ζημιά....
Φουντώνει τις επιθυμίες του κάθε ανθρώπου, τις ελλείψεις του και τελικά αυτό φέρνει απογοήτευση, γιατί οι προσδοκίες μας, μας απογοητεύουν, όχι η Αλήθεια.

Πως να περνάς καλά? Με αυθυποβολή? Δυστυχώς έχει περιορισμένη διάρκεια και στην συνέχεια μεγάλη κατρακύλα.

[Μάνος]

Αυτό ακριβώς που είπες Ταρούλα μου: αυθυποβολή!
Εκεί είναι το κλειδί της (κατά τη γνώμη μου) κατρακύλας!
Μετά πως να μιλήσουμε για αναγνώριση συναισθήματος αφού πάμε και το φυμώνουμε με την αυθυποβολή.
-Όχι είσαι καλά!
-Μα αφού δεν είμαι καλά βρε χρυσέ μου άνθρωπε, με το ζόρι;
-Όχι είσαι και δεν τον ξέρεις
-Έγινε! Ότι πεις.
Είναι δηλαδή σα να βλέπεις ότι βρέχει και ο άλλος σώνει και καλά να σε πείσει ότι έχει λιακάδα! Μα αφού δεν έχει λιακάδα μεσιε...

Θέλει μεγάλη προσοχή γιατί οι life coaches ξεφυτρώνουν σαν τα μανητάρια!
...Αρκεί φυσικά να δει κάποιος τον ζωή τους και το πως συμπεριφέρονται μέσα σε αυτή...
Τότε όαλ διαλύονται και γίνεται δάσκαλε που δίδασκες και λόγο δνε εκράτεις...

[Θοδωράκος]

Η Συνείδηση πασχίζει με κάθε τρόπο να περνάει καλά και αυτό μεγεθύνει τον εγωισμό...

Ω ναι.

Και στην τελική, τι σημαίνει το "περνάω καλά";
Κάνω του κεφαλιού μου στο όνομα της "ελευθερίας", χωρίς να συνυπολογίζω τον διπλανό μου, ή ακόμα και τις συνέπειες των πράξεών μου σε μένα;
Φορτώνω στον κόκορα κάθε ευθύνη, και "τρέχω στα λιβάδια με ξέπλεκες πλεξούδες";
Γεμίζω τις επιθυμίες μου (που αναφέραμε και στο άλλο τόπικ), αρπάζοντας από γύρω μου ό,τι βρω;
Παραβλέπω την όποια δυσαρέσκεια (πχ μέσω αυθυποβολής που ανέφεραν και τα παιδάκια), την κλείνω στο υπόγειο, και φοράω ένα ψεύτικο χαμόγελο;

Κάποια στιγμή, τα "τσιτάτα", τύπου "αγάπα τον Εαυτό σου" πρέπει να τελειώσουν και να μπούμε, σαν άνθρωποι, σε ένα πιο ουσιώδες βάθος, εκεί όπου οι ερμηνείες αναποδογυρίζουν εντελώς και η αγάπη και το φως δεν είναι "μπαστούνια" για κανέναν μας.

[Ellaki]

Η Συνείδηση πασχίζει με κάθε τρόπο να περνάει καλά και αυτό μεγεθύνει τον εγωισμό...και τις απογοητεύσεις βεβαίως!

Γιατί για να περνάς καλά πρέπει να κοιτάς μόνο τον οριζόντιο άξονα και τον κάθετο να τον έχεις μόνο για κάποιες στιγμές...

Η πλειοψηφία των ανθρώπων εστιάζει στον οριζόντιο άξονα προσπαθώντας να καλυτερεύσει την διαβίωση και να αποδείξει την αξία της.
Δυστυχώς όλα μας τα πρότυπα αυτό δείχνουν. Ξεκινώντας από την οικογένεια και το σχολείο όπου τα μόνα που μετράνε είναι να είσαι καλό παιδί και να παίρνεις καλούς βαθμούς. Ζούμε σε μια κοινωνία που έχει ξεχάσει και παρερμηνεύσει τις ανθρώπινες αξίες. Μάθαμε να ακολουθούμε εγχειρίδια για τα πάντα. Κι έτσι δημιουργήσαμε τους καθοδηγητές μας οι οποίοι για προσωπικό τους όφελος ανέλαβαν τον ρόλο του καθοδηγητή. Σίγουρα είναι πολύ πιο εύκολο να λες, μα εγώ έκανα αυτά που μου είπαν και δεν φταίω, από το να δεις με θάρρος τον αληθινό εαυτό σου και να προσπαθεήσεις να διορθώσεις τα λάθη σου. Γίναμε άνθρωποι χωρίς προσωπικότητες, ακόλουθοι, και το χρησιμοποιούμε για να ανήκουμε σε μια ομάδα και να ενισχύουμε τον εγωισμό μας.
Ένα ακόμη εγχειρίδιο είναι οι life coaches. Πως να ζεις, ποιός να είσαι, πως να αποφεύγεις τις ευθύνες και να περνάς καλά.

[Annoula]

Και στο τέλος γίνετε ένα fast food αυτογνωσίας, πάρε και 10 φράσεις να τις λες κάθε μέρα και όλα καλά. Αμ, δεν είναι όλα καλά!!! Γιατί ωραία τα τσιτάτα αλλά στο δια ταύτα το συναίσθημα από μέσα δεν βρίσκει χώρο να εκφραστεί και ο άνθρωπος να καταλάβει τι του συμβαίνει και να είναι σε αρμονία με το μέσα του. Και βλέπεις τα σεμινάρια ξεφυτρώνουν σαν τα μανιτάρια. Μα εδώ δεν έχουμε να κάνουμε με 1 και 1 κάνουν 2. Έχουμε να κάνουμε με ανθρώπους, με τις ψυχές τους και με το πνεύμα τους. Δεν χωράει ο Άνθρωπος σε καλούπι, ούτε και η αυτογνωσία

Και να συμπληρώσω, μόλις τώρα έπεσα πάνω σε ένα ποστ στο φβ που έλεγε ότι ο θυμός είναι ένα πηγάδι αν δεν έχεις θυμό και μίσος μέσα σου ο άλλος δεν μπορεί να αντλήσει απο αυτό. Και αναρωτιόμουν όσο τα διάβαζα: καλά μας τα λέει ο γραφών, αλλά έλα πες μου, με τσιτάτα τέτοια πώς θα επεξεργαστεί κάποιος το θυμό του και ότι άλλο συναίσθημα σχετίζεται με αυτόν. Ή απλά θα τον καπακώσει και θα σκάσει σε μεταγενέστερο χρόνο πολαπλάσιος;

[ALEXOULA]

Τα τελευταία χρόνια, αυτά που συζητάμε για τους διάφορους COACHES , τα έχουμε δει να συμβαίνουν όλο και περισσότερο και ειδικά μέσα από τα social media.
Υπάρχουν σεμινάρια όπου υπόσχονται να “θεραπεύσουν”, να αποκαλύψουν τα μυστικά της επιτυχίας, της ευτυχίας , της αφθονίας και της ζωής .
Και εμφανίζονται “θεραπευτές” και life coaches , που οργανώνουν σεμινάρια αυτογνωσίας και αυτοβελτίωσης, προσωπικής ανάπτυξης , όπου υπόσχονται «θεραπεία » για όλα
με διάφορα τσιτάτα ,συνταγές και δίνουν συμβουλές , εγχειρίδια και μάνιουαλ , με θετικές δηλώσεις για ό,τι επιθυμεί ο καθένας .
Οι περισσότεροι άνθρωποι ελπίζουν και θέλουν να γίνουν όλα αμέσως χωρίς κόπο και προσπάθεια με ένα μαγικό ραβδί , να μάθουν μερικά κόλπα και όλα καλά .Και όλοι αυτοί , γκουρού και άλλοι πουλάνε την ελπίδα και φύκια για μεταξωτές κορδέλες.
Αυτά όλα είναι φτιαγμένα ακριβώς με αυτό το σκοπό. Να πουλήσουν ελπίδα , όνειρα και αρκετές υποσχέσεις , δίνουν σχεδόν μαγικές λύσεις που θα αλλάξουν τη ζωή και θα προσφέρουν ότι ακριβώς ζητάει ο σημερινός άνθρωπος χρήματα, αναγνώριση, σχέσεις , ευτυχία και πολλά περισσότερα .
Πουθενά η Αλήθεια , μόνο ρόλοι και υποσχέσεις , φούσκες , ελπίδες φρούδες , που γενούν προσδοκίες και στο τέλος γίνεται επικίνδυνο γιατί όταν σκάσουν όλα αυτά , απογοήτευση μεγ'αλη και τι γίνεται μετά .....
Ο δρόμος της Αυτογνωσίας δεν είναι καθόλου εύκολος να τον ακολουθήσεις ,
είναι όμως ο μόνος

Βέβαια, ξέρω ότι είναι δύσκολο, να εκπαιδεύεις τον εαυτό σου στην Αυτογνωσία...Όταν δεν ξέρεις ποιός είσαι, το πιο λογικό είναι να ντύνεσαι με αυτόν τον ρόλο, που σε κάνει πιο ενδιαφέροντα σαν άνθρωπο...Και η λέξη "spiritual" έχει πολλά περιθώρια ενδιαφέροντος...Αλήθειας όμως σπάνια έχει...
Κάποια στιγμή, τα "τσιτάτα", τύπου "αγάπα τον Εαυτό σου" πρέπει να τελειώσουν και να μπούμε, σαν άνθρωποι, σε ένα πιο ουσιώδες βάθος, εκεί όπου οι ερμηνείες αναποδογυρίζουν εντελώς και η αγάπη και το φως δεν είναι "μπαστούνια" για κανέναν μας.

[Giorgos]

Εγώ να παραθέσω τα εξής ερωτήματα;

Όλοι αυτοί που συμβουλεύουν τους άλλους νομίζοντας ότι κάνοντας ένα σεμινάριο είναι σε θέση να το κάνουν, έχουν λύσει τα δικά τους πρώτα; Ή καλύτερα με αυτά τα tips είναι σε θέση να βελτιώσουν έστω την ίδια τους καθημερινότητα;

Παρακολουθούνται από κάποιον;

Γιατί εγώ προσωπικά γνωρίζω πως ακόμα και επιστήμονες ψυχίατροι έχουν και αυτοί την δική τους επίβλεψη ως υποχρεωτική.

Επίσης θαρρώ πως το μεγαλύτερο πρόβλημα το έχει ο κόσμος που τους πιστεύει και τους θρέφει - ποτίζει και βγαίνουν κι άλλοι σαν μανιτάρια!

Και δεν μένω μόνο στους life, self coaches…
Ακόμα και στους λεγόμενους business coaches και κάθε coach ακόμα και διατροφών ή γυμναστικής που ξεφυτρώνουν και αυτοί και αναρτούν με carousel tips ή σε reels ό,τι τους κατέβει που το 80% αυτών δεν στέκει!

Και για να μην παρεξηγηθώ… κάποια πράγματα πολύ επιφανειακά μπορούν να φανούν χρήσιμα και να παρακινήσουν κάποιον άνθρωπο ώστε να ξεκολλήσει και να ψαχτεί… αλλά μέχρι εκεί!

[Vasoula]

Είπες κάτι πολύ σοβαρό Γιωργάκη μου

Αυτοί που διδάσκουν θεραπεία, είναι η θεραπεία μέρος τους?

αυτό είναι το σημαντικό...
Να ξέρεις βιωματικά από μέσα σου, ότι αυτό που λες στους άλλους, ισχύει πρώτα για σένα

[Giorgos]

Δυστυχώς Βασούλα μου από τους επικείμενους τυχαίους στρουμφικιστες coaches δεν έχω δει μέχρι τώρα κάποιον που να αντιπροσωπεύει αυτό που αναφέρεις… βιωματικά να ισχύει μέσα του. (Με την βαθια εσωτερική έννοια φυσικά)


Έχω δει κ γνωρίσει επιφανειακιστες που έχουν πάρει κάποιες αποφάσεις να αλλάξουν την καθημερινότητα τους και βιωματικά λένε την ιστορία τους, αλλά μέχρι εκεί.

Από εκεί κ έπειτα όλο το υπόλοιπο είναι μια business φούσκα για καιροσκοπια και εκμετάλλευση των προβάτων που τους ακολουθούν και τους επικροτούν κ φυσικά τους πληρώνουν!!!

Θα ξυπνήσει έστω κάποια μερίδα αυτών των ανθρώπων και να αντιληφθεί την κοροϊδία;
Μπορούμε να κάνουμε κάτι;

[Vasoula]

Μπορούμε να κάνουμε κάτι;

υπομονή

[Giorgos]

Με κάλυψες πλήρως Βασούλα μου

[Ellaki]

μεγάλη αρετή η υπομονή και δύσκολη

[konstantinos s.]

Είπες κάτι πολύ σοβαρό Γιωργάκη μου

Αυτοί που διδάσκουν θεραπεία, είναι η θεραπεία μέρος τους?

αυτό είναι το σημαντικό...
Να ξέρεις βιωματικά από μέσα σου, ότι αυτό που λες στους άλλους, ισχύει πρώτα για σένα

Σκεφτόμουν το παραπάνω και πόσο σημαντικό είναι η γνώση που μεταδίδει κάποιος να μην είναι απλά θεωρητική αλλά βιωμένη…

Και ενώ ισχύει για τα πάντα, από μια τέχνη ή μια δεξιότητα, στο κομμάτι της εσωτερικής αναζήτησης είναι ακόμα σημαντικότερο. Αλλά θα το πάω λίγο πιο κάτω, πέρα από τον life-coach ο οποίος, πολλές φορές με περιορισμένη εκπαίδευση αναλαμβάνει να καθοδηγήσει έναν τρίτο σε σημαντικές αποφάσεις για τη ζωή του.

Αναρωτιέμαι πόσο διαφορετικοί είναι ενδεχομένως και οι ψυχολόγοι… Θα πει κανείς ότι έχουν περάσει πολύ αυστηρότερη εκπαίδευση, έχουν μελετήσει συστηματικά τον ανθρώπινο νου και τα συναισθήματα, τα οικογενειακά και όχι μόνο συστήματα και τις διαπροσωπικές σχέσεις και ότι έχουν κάνει και ΧΨ ώρες ψυχοθεραπείας οι ίδιοι. Αλλά πόσο επαρκές είναι αυτό? Πόσο επαρκές είναι όταν δεν έχεις μπει με αφοσίωση στα δικά σου τα σκοτάδια και τα έχεις καθαρίσει? Όχι μόνο να αντιληφθείς ότι βρίσκονται εκεί, αλλά και να τα καθαρίσεις.

Που θέλω να καταλήξω. Ότι όταν κάποιος άνθρωπος ψάχνει βοήθεια σε κάτι που τον απασχολεί, ένα πρόβλημα που μπορεί να έχει, συναισθηματικό ή πρακτικό (αλλά τις περισσότερες φορές πάλι συναισθηματικό), δε μπορεί να στηριχτεί σε τίτλους και σε γνώμες τρίτων. Το σημαντικότερο κριτήριο είναι να δεις που βρίσκεται αυτός ο άνθρωπος που θέλεις να σε βοηθήσει, σε σχέση με το ζήτημα που σε απασχολεί.

Για παράδειγμα, αν εγώ θέλω να απαγκιστρωθώ από τους γονείς μου, δεν θα πάω σε ένα θεραπευτή που έχει το 30χρονο παιδί του ακόμα στο σπίτι, γιατί τότε ξέρω εκ των προτέρων ότι όσο καλός και να είναι, όσα και να ξέρει, στην ουσία δεν μπορεί να βοηθήσει. Γιατί ο καθένας θα σε οδηγήσει μέχρι εκεί που έχει περπατήσει, αλλιώς είναι όλα θεωρίες και σύντομα καταρρέουν. Αν ο άλλος έχει δει τα σκοτάδια του μπορεί να σε βοηθήσει να δεις και το δικό σου. Αν θέλεις και να το καθαρίσεις, θα πρέπει να βρεις κάποιον που να το έχει κάνει.

Είναι πολύ σημαντικό πιστεύω όταν επιλέγουμε κάποιον οδηγό, θεραπευτή κ.λπ. να αφιερώνουμε κάποιο χρόνο για να τον γνωρίσουμε, να δούμε αν έχει τις ποιότητες και τις αξίες που αναζητάμε, πριν τον εμπιστευτούμε σε ένα τόσο ευαίσθητο κομμάτι θεραπείας. Γιατί αλλιώς έχουμε εκ των προτέρων καταδικάσει εμείς την προσπάθεια που κάνουμε.

[Μάνος]

Έχεις πολύ δίκιο σε αυτό που λες Κωνσταντινούλη μου!!!

Εγώ δουλεύω σε ένα πανεπιστήμιο ψυχοθεραπείας. Διδάσκουν δηλαδή σε αυτό ψυχοθεραπευτές...
Έρχεται λοιπόν στο γραφείο μου μια δασκάλα και την ρώτησα πως πέρασε τις διακοπές της. Ξεκίνησε λοιπόν να κατηγορεί την έφηβη κόρη της για την κατάσταση που επικρατεί στο σπίτι, επειδή το παιδί έχει κάποιες διατροφικές διαταραχές και αυτό φέρνει αρκετές εντα΄σεις μεταξύ τους. Τελειώνοντας το λογίδριο της, λέει το αμίμητο "Τι να πεις... Παιδιά! όλο προβλήματα δημιουργούν"
...Και μένω εγώ μ****ας να την κοιτάω -σχεδόν σοκαρισμένος- λέγοντας "ναι..., ναι..."
...Γιατί να πεις τι;;;

Σκεφτόμουνα λοιπόν, αυτή η γυναίκα, έχει ασθενείς;;;;;;;;;;;;;;;;