Εκείνο το πεδίο μέσα μου, που είναι σε λανθάνουσα κατάσταση και εκείνο το πεδίο μέσα μου πού είναι σε ανώριμη συναισθηματική κατάσταση, πως συμφιλιώνονται, όταν είναι έξω από την αντίληψή μου?
Όταν η αντίληψη περιορίζεται στις ερμηνείες, τότε περιορίζεται και η Ζωή μου…Είναι Νόμος!
Ο άνθρωπος έχει σαν βασικές ανάγκες την ασφάλεια, την απόλαυση και την επιβεβαίωση και προς χάρη τους ερμηνεύει τους Νόμους της Καρδιάς, με τον δικό του συναισθηματικό τρόπο. Οι Νόμοι όμως είναι Νόμοι...και αυτοί του Σύμπαντος δεν έχουν "παραθυράκια"...
Αν κάποιος άνθρωπος που αγαπήσαμε δεν καλύπτει τούτες τις βασικές ανάγκες, τότε αρχίζουν οι λανθασμένες ερμηνείες περί Αγάπης...
Για σκεφτείτε...υπάρχει Αγάπη χωρίς εκτίμηση?
Πόσες σχέσεις δεν κάναμε, μόνο γιατί καλύφτηκε έστω μία από αυτές τις βασικές ανάγκες και οι άλλες δύο που δεν καλύφτηκαν έγιναν λόγος να μην εκτιμάμε τον σύντροφό μας? Παρ' όλα αυτά συνεχίσαμε την σχέση...
Πάντα αναρωτιόμουν γιατί το κάνουν αυτό οι άνθρωποι...
Η σχέση τελειώνει όταν δεν καλύπτεται καμία ανάγκη από αυτές τις τρεις...Όσο καλύπτεται έστω και μία, η σχέση συνεχίζεται μέσα σε αντίξοες συνθήκες...Ανάγκες των δύο, που παλεύουν να καλυφτούν...
Και η υγιής σχέση αρχίζει, όταν αυτές οι ανάγκες μας καλύπτονται από εμένα τον ίδιο...Τότε μόνο μπορώ να νιώθω αγάπη και αφοσίωση για τον άλλον άνθρωπο...Αλλιώς η σχέση είναι παιχνίδι μίσους, ελέγχου και εξουσίας...
απλά τα πράγματα...Οι λανθασμένες ερμηνείες είναι που τα κάνουν πολύπλοκα...Τα αφήνουν όλα στην παιδική κατάσταση, τότε που τούτες οι ανάγκες χρειάζονταν να καλυφτούν από τους γονείς μας, γιατί δεν είχαμε Λογική να τις καλύψουμε μόνοι μας...
Κάθε μία από αυτές τις βασικές ανάγκες έχει μείνει ακάλυπτη από τα παιδικά μας χρόνια...Και εμείς μείναμε συναισθηματικά σ' αυτήν την ηλικία, που η Λογική δεν υπήρχε για να καταφέρουμε να καλύψουμε τις ανάγκες μας...
Μπορεί τώρα να έχει παρεμβληθεί η λογική μας, στο θέμα των αναγκών μας, όμως αυτή η λογική είναι ανίσχυρη γιατί αφορά το μέρος του νοητικού μας πεδίου που είναι ενταγμένο μέσα στο συναισθηματικό...
Έτσι καμία μας ανάγκη δεν μπορούμε να καλύψουμε...ξανά και ξανά η ίδια ανώριμη παιδική κατάσταση ελέγχει τους τρόπους συμπεριφορών μας, γιατί ακριβώς δεν γνωρίζουμε πως να καλύψουμε αυτές τις βασικές ανάγκες, της ασφάλειας, της ικανοποίησης και της επιβεβαίωσης...Γι' αυτές τις τρεις, όσο μένουμε ανώριμοι, θα δίνουμε και την Ψυχή μας για να καλυφτούν και μάλιστα από ανθρώπους που στην ουσία όχι μόνο δεν αγαπήσαμε, αλλά ούτε εκτιμάμε...πχ. γονείς, σύντροφοι, φίλοι, αδέρφια και λοιποί συγγενείς...
Οι λανθασμένες ερμηνείες συνεχίζονται, με βάση αυτές τις ανάγκες
ασφάλεια = φόβος ότι θα μας βλάψουν
ικανοποίηση = σεξ, φαγητό, χρήμα
επιβεβαίωση = σύγκριση
Και ενώ η λογική μας λέει ότι μπορούμε να προστατευθούμε ώστε να μην μας βλάψει κανένας, το συναίσθημα μας χρειάζεται κάποιον άλλον για να νιώσει ασφάλεια...
Πάρα πολλοί άνθρωποι πχ. δεν μπορούν να μείνουν στο σκοτάδι μόνοι τους, ενώ αν υπάρχει μια άλλη παρουσία στον χώρο, τότε αρχίζουν τα συμπτώματα του φόβου και υποχωρούν...Χωρίς Λογική…
Και ενώ η λογική μας λέει ότι δεν μας αρέσει το βιαστικό και εκτονωτικό σεξ, ψάχνουμε συνεχώς νέους παρτενέρ για να συνεχίσουμε αυτήν την επιφανειακή ικανοποίηση...
Το ίδιο γίνεται και με το φαγητό και το χρήμα...Χωρίς Λογική…
Και ενώ η λογική μας λέει ότι δεν μπορούμε να συγκριθούμε επί της ουσίας με κανέναν, από την παντελή έλλειψη αυτοεκτίμησης συγκρινόμαστε ακόμα και με τις γάτες...Προσπαθούμε σε όλη μας την ζωή να πάρουμε εκείνη την επιβεβαίωση που δεν πήραμε όταν ήμασταν παιδιά, ότι είμαστε άξιοι και χαρισματικοί, μοναδικοί...Χωρίς Λογική…
Όλος τούτος ο Δρόμος της αυτογνωσίας φέρνει στην επιφάνεια την ανώριμη συναισθηματική κατάσταση του καθενός, πάνω σε αυτές τις τρεις βασικές ανάγκες, τις οποίες εσφαλμένα ερμηνεύουμε σαν Αγάπη...
Και αυτό γιατί ξεχάσαμε εκείνον τον Εαυτό μας που είναι η Αγάπη του Θεού...Η αντίληψη του ποιός είμαι στηρίζεται μόνο σ' αυτές τις λανθασμένες πορείες μας, που πήραμε με αγωνία, ψάχνοντας να καλύψουμε τον βασικό μας φόβο της μοναξιάς μας, μόνο που αυτή πηγάζει από μέσα μας...Και αυτό αγνόησε η λογική μας, γιατί είναι ανίσχυρη μπροστά στο συναίσθημα...
Τούτη η παιδική κατάσταση που παραμένει ο άνθρωπος, είναι σχεδόν όλη του η ζωή, μέχρι να ανακαλύψει ότι δεν έχει αγαπήσει ούτε καν τον Εαυτό του...
Μέχρι τότε θα παλεύει και θα αναμετριέται με την Αγάπη και τις λανθασμένες του ερμηνείες…
<<<Εκείνος που θα βρει τις ερμηνείες αυτών των λόγων, δεν θα γευτεί τον θάνατο>>>
(Ευαγγέλιο του Θωμά)
)...Ότι θέλεις έχει τούτος ο κόσμος...