Η ΣΥΝΤΕΛΕΙΑ

[Vasoula]

Οι προφήτες έχουν μιλήσει για το τέλος του κόσμου…

Αυτή η εποχή φαίνεται να ταιριάζει με την εποχή της συντέλειας του κόσμου…και οι περισσότεροι άνθρωποι φοβούνται…
Φοβούνται να πεθάνουν, φοβούνται μην χάσουν τα σπίτια τους, τις περιουσίες τους, τους αγαπημένους τους…Πάντα μια συντέλεια έχει τρομαχτικό αντίκτυπο στην ανθρωπότητα, που την περιμένει με κομμένη την ανάσα, μετρώντας τις υποψίες και τις συνομωσίες…

Ακόμα όμως και αν θεωρήσουμε όλες τις προφητείες στείρα κινδυνολογία, μόνο αν είμαστε εντελώς τυφλοί, δεν θα δούμε τις συμπτώσεις τους μέσα στην ίδια την ανθρωπότητα και τα αδιέξοδά της…

Οι προφητείες μιλάνε για το τέλος του κόσμου…και όποιος έχει μάτια μπορεί να το δει να έρχεται…όχι μέσα σ’ αυτά που θα χάσει, αλλά σ’ αυτά που όφειλε να είχε κερδίσει…

Ο Θεός προσφέρει απλόχερα την Παρουσία του μέσα σε όλες τις εκφάνσεις της Ζωής…Το ότι μερικοί τον βρίσκουν μόνο στις εκκλησίες, δεν είναι θέμα του Θεού, αλλά της απομόνωσης του ανθρώπου από αυτό που Είναι και από αυτό που Είναι και ο Κόσμος του…

Το τέλος του κόσμου, όπως τον γνωρίζουμε…Αυτό κι αν είναι συντέλεια για μερικούς, που έμαθαν να μετράνε τον κόσμο τους με αυτά που έχουν…

Το τέλος του κόσμου της ασέβειας, της υποδούλωσης, της απομόνωσης, της σκληρότητας, αυτό δεν είναι συντέλεια?
Όταν πέσουν τα οχυρά των πεποιθήσεων, αυτό δεν είναι άραγε συντέλεια?

Περιμένουμε να γκρεμιστούν τα σπίτια μας για να πιστέψουμε ότι η συντέλεια είναι προ των πυλών?

Για τους ανθρώπους το να ζουν με ελευθερία και σεβασμό, ναι είναι συντέλεια…
Το να ζουν σε κοινότητες, ολοκληρώνοντας τους Νόμους του Θεού μέσα σ’ αυτές, το να εκφράζουν Αγάπη και Ενότητα, ευσπλαχνία, φιλανθρωπία, μοίρασμα, ευγνωμοσύνη και δικαιοσύνη, ναι, φαίνεται σαν συντέλεια…

Οπότε ναι, υπάρχει και λόγος να φοβάται η ανθρωπότητα την συντέλεια, μια και θα υποχρεωθεί να ζήσει σε έναν Νέο Κόσμο, που μπορεί να είναι το όνειρό της μεν, δεν είναι όμως η αληθινή της επιθυμία, μιας και για να ολοκληρώσεις μια αληθινή επιθυμία χρειάζεται να γκρεμίσεις ότι έμαθες να επιθυμείς…

Η συντέλεια του κόσμου, δεν αφορά παρά την περιορισμένη διάσταση που υποχρεώσαμε τον Εαυτό μας να ζει…Καμιά φορά το απεριόριστο είναι τρομαχτικό…

Οι προφητείες φαίνονται σαν να γενικεύουν ένα φαινόμενο μέσα στην ανθρωπότητα, και αυτό το κάνει η λανθασμένη τους ερμηνεία…

Η συντέλεια αφορά τον καθέναν μας...Όπως και η αποκάλυψη αφορά τον καθέναν μας και τον μικρόκοσμό μας…

Μια αλλαγή γίνεται συντέλεια, όταν ξεβολεύει από τον κόσμο που μάθαμε να έχουμε.

Και η συντέλεια ακόμα, σε τούτον τον κόσμο, προετοιμασία χρειάζεται και όχι φόβο…

Φόβος προκαλείται μόνο όταν η ζωή παρουσιάζεται σαν ένα δεδομένο μηχανικό φαινόμενο, για το οποίο δεν χρειάζεται καν να προσπαθήσεις…Συμβαίνει απροκάλυπτα και επεμβατικά, όταν έχεις μάθει μια συγκεκριμένη Ερμηνεία της!

Ο Άνθρωπος όμως δεν είναι ένα μηχανικό φαινόμενο της Ζωής, είναι το απεριόριστό της!

[Annoula]

[Ταρούλα]

Οι προφητείες μιλάνε για το τέλος του κόσμου…και όποιος έχει μάτια μπορεί να το δει να έρχεται…όχι μέσα σ’ αυτά που θα χάσει, αλλά σ’ αυτά που όφειλε να είχε κερδίσει…

[Γ.Μετεν]

Κάποτε ... ίσως ακόμη και σήμερα ψάχνομαι με τις προφητείες ...
ναι μπορώ κι ομολογώ πως με είχαν-εχουν επηρεάσει πολύ ...
ώρες ώρες τρελαίνομαι που μερικές δεν βγαίνουν ενώ ...είναι όλα μπροστά στα μάτια μας...

άλλες φορές εκνευρίζομαι που μερικοί δεν το βλέπουν ...κι άλλες αναρωτιέμαι ...γιατί μένω εκεί και δεν κοιτώ πιο πέρα...

ένα βιβλιαράκι / τι ήμουν τι είμαι ...και τι θα είμαι ...υπήρξα και υπάρχω προσκολλημένη με τα υλικά αγαθά..
ναι θέλω να κάνω πολλά ... σκέφτομαι πως δεν πρόλαβα ακόμη να κάνω κάτι ...

Ναι το χρήμα κυβερνάει τον κόσμο όλο ...τον κόσμο αυτό που έφτιαξαν άλλοι για μένα χωρίς εμένα..
μια ψυχή μου είπε ... Γιώτα ..σταμάτα να το κάνεις αυτό ..

σταμάτα να ζητάς ... και να απαιτείς σταμάτα να σκέφτεσαι Εγωιστικά ... δεν σου ανήκει τίποτα απο αυτά ...
απλά που και που χρησιμεύουν για να γίνει η ζωή πιο εύκολη .... πια ζωή όμως....
μια που σε κάνει να γίνεσαι ένα καταναλωτικό ΖΩΏΝ ναι έτσι θεωρώ τον Εαυτό μου ...

που και που ...όταν ποτίζω τα Λουλούδια ...τα ρωτάω : Μα πως; πως το κάνετε;
τα ζώα ... τα πάντα...


δεν ακούω ποτέ το μέσα μου ... πολλές φορές όταν φωνάζει αρνούμαι να το ακούσω ... αρνούμαι να ακούσω εμένα...
φόβος είναι ηλιθιότητα είναι ....δεν ακούω συνειδητά τα αρνούμαι ..

Θυμώνω πολλές φορές με μένα με τον Θεό με τους Αγγέλους με όλα...
που δεν ακούγομαι ...όταν τους το ζητώ ...


Τι να τις κάνω τις προφητείες ... όταν αυτές εκπληρώνονται γύρω μου ...κι εγώ αρνούμαι ...


αν ξέφυγα απ το θέμα ζητώ συγνώμη !!! ήταν αυθόρμητο ..

[Vasoula]

Δεν ξέφυγες Γιώτα...

ίσα ίσα

πιο μέσα δεν μπορούσες να είσαι στο θέμα...ούτε πιο έξω από τον Εαυτό σου!

εδώ!!! Εστιάσου εδώ!!!

Οπότε ναι, υπάρχει και λόγος να φοβάται η ανθρωπότητα την συντέλεια, μια και θα υποχρεωθεί να ζήσει σε έναν Νέο Κόσμο, που μπορεί να είναι το όνειρό της μεν, δεν είναι όμως η αληθινή της επιθυμία, μιας και για να ολοκληρώσεις μια αληθινή επιθυμία χρειάζεται να γκρεμίσεις ότι έμαθες να επιθυμείς…

[Λιζούλα]

Ο Άνθρωπος όμως δεν είναι ένα μηχανικό φαινόμενο της Ζωής, είναι το απεριόριστό της!

[VasilisM]

Οπότε ναι, υπάρχει και λόγος να φοβάται η ανθρωπότητα την συντέλεια, μια και θα υποχρεωθεί να ζήσει σε έναν Νέο Κόσμο, που μπορεί να είναι το όνειρό της μεν, δεν είναι όμως η αληθινή της επιθυμία, μιας και για να ολοκληρώσεις μια αληθινή επιθυμία χρειάζεται να γκρεμίσεις ότι έμαθες να επιθυμείς…

Ό,τι στήριξες στο σαθρό θεμέλιο του φόβου, για να νιώσεις τάχα λίγη ασφάλεια, λίγη σιγουριά ότι κάνεις κι εσύ το σωστό ότι δεν ξέφυγες από το κανονικό, από το γνωστό..

Ε ναι τη χρειάζεσαι τη συντέλεια τότε..

[CHRYSSOULA]

Αν πραγματικά αντιληφθούμε το απεριόριστο της Ύπαρξης δεν θα έπρεπε να μας φοβίζει τίποτα...Ο Φόβος είναι η επι -νόηση ότι ο άνθρωπος είναι μικρός ανάξιος και ξεχασμένος σε μια μικρή γωνιά του Σύμπαντος οπότε η Συντέλεια είναι το τέλος.....
Όμως η λέξη συντέλεια είναι σύνθετη συν-τέλος και αρχικά σήμαινε συνεργασία ή από κοινού ενέργεια (ορισμός λεξικού Μπαμπινιώτη) όμως αργότερα όταν ο νους μετακινήθηκε από το απεριόριστο στο πεπερασμένο τότε η ερμηνεία έμεινε ως το τέλος μιας περιόδου ή εκκλησιαστικά η Δευτέρα Παρουσία.....
Είναι στην διακριτική ευχέρεια του ανθρώπου να δώσει την ερμηνεία που θα τον οδηγήσει στην δική του συν-τέλεια...
Στην τέλεια αντίληψη του ποιός πραγματικά είναι και να συντελέσει μόνος του στην διαμόρφωση ενός αποτελέσματος που θα εκφράζει την δική του αλήθεια και όχι μια αλήθεια προκατασκευασμένη!!!!!!!

[Ταρούλα]

Χρυσούλα

[eirini]

[Vasoula]

Αν πραγματικά αντιληφθούμε το απεριόριστο της Ύπαρξης δεν θα έπρεπε να μας φοβίζει τίποτα.

Δεν υπάρχει περίπτωση να βοηθήσει τον άνθρωπο να μην φοβάται, η αντίληψη μόνο της απεριόριστης Ύπαρξής του...
Αυτό που θα τον βοηθήσει να μείνει στην Αγάπη, ειναι να νιώσει το κύλισμα στην Αιωνιότητά του, συνειδητά.

και όλο το μυστικό βρίσκεται σ' αυτό το "συνειδητά", γιατί όλοι νομίζουν ότι είναι συνειδητοί άνθρωποι, ενώ στην ουσία δεν έχουν καταλάβει τι σημαίνει να είσαι συνειδητός, ούτε γνωρίζουν το υπόλοιπο 90% τους, που είναι ασυνείδητο!

έτσι νοητικά, όλοι μπορούν να αντιληφθούν τον Εαυτό τους, σαν μεγαλειώδη Ύπαρξη, έρχεται όμως το συναίσθημα και τους περιορίζει την αντιληπτικότητα, γιατί υπάρχει ένα μέρος του νου, που δεν γνωρίζει τι σημαίνει συναισθηματικό πεδίο...Δεν το έμαθε ποτέ και δεν ξέρει πως να το διαχειριστεί.

Εκεί χαλάει η μαγιά!

[CHRYSSOULA]

Συμφωνώ μαζί σου Βασούλα!! Αν είσαι συνειδητός δεν φοβάσαι να ζήσεις!!!! Αν είσαι συνειδητός σε κάθε στιγμή τότε μόνο μπρορείς να νοιώσεις την αιωνιότητα του Εαυτού!!!!Αλλά αν μόνο για ένα λεπτό αντιληφθείς έστω και νοητικά αυτό που πραγματικά ΕΙΣΑΙ πιστεύω, ότι όλο σου το ΕΙΝΑΙ θα έλθει η ώρα να σου δείξει τον τρόπο να το νοιώσεις στην καρδιά σου όσο και να χρειαστεί, όσο και να γονατίσεις,όσο και να φωνάξεις ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ!!!! Είναι η ώρα της δικής σου μοναδικής στιγμής που το βέλος της ΑΓΑΠΗΣ ΤΟΥ σχιζει την καρδιά σου από μέσα και φωνάζει ΤΟΛΜΑ, γιατί είσαι γεννημένος/νη από την δική μου ΟΥΣΙΑ που είναι ΑΠΕΙΡΗ ΚΑΙ ΑΠΕΡΙΟΡΙΣΤΗ....
Είναι η στιγμή της ΥΠΕΡΒΑΣΗΣ....Είναι δύσκολο δεν λέω, γιατί έχουμε μάθει να ζούμε μη συνειδητά αλλά πάντα έρχεται η ώρα της ωρίμανσης όπως άλλωστε συμβαίνει και στην φύση...Το λουλούδι θα ανθίσει και ο καρπός θα ωριμάσει πάντα στην κατάλληλη εποχή. Ο άνθρωπος έχει επέμβει για να τα κάνει να ωριμάζουν γρηγορότερα όλα μέσα σε θερμοκήπια, όμως κανένα από τα πρώιμα δεν έχει την γεύση εκείνου του φρούτου ή καρπού που γλυκαίνει στην ώρα του!!!!!

[Vasoula]

ε, ναι βρε μωράκι, καλό είναι να αφήνεις το φρούτο να ωριμάζει φυσικά και στην ώρα του, εννοείται...

αλλά όταν παραωριμάζει σαπίζει...

Σαφώς δεν πρέπει να εκβιάζεις τον χρόνο που χρειάζεται η κάμπια να γίνει πεταλούδα, αλλά αν η κάμπια φοβηθεί την στιγμή που χρειάζεται να γίνει πεταλούδα, τότε η στιγμή της ωρίμανσης περνάει άσκοπα, και η κάμπια παραμένει μια κάμπια, που ονειρεύτηκε πως θα γίνει πεταλούδα...

Όταν το Σύμπαν μας λέει "τώρα είναι η στιγμή σας άνθρωποι", τότε εμείς χρειάζεται να γκρεμίσουμε τον κόσμο μας και να γίνουμε αυτό που μας καλεί η Φύση μας...Προφανώς και το Σύμπαν μας βαρέθηκε...
(και αυτό ήταν το νόημα όλου του άρθρου)

[JOANNA]

Φόβος προκαλείται μόνο όταν η ζωή παρουσιάζεται σαν ένα δεδομένο μηχανικό φαινόμενο, για το οποίο δεν χρειάζεται καν να προσπαθήσεις…Συμβαίνει απροκάλυπτα και επεμβατικά, όταν έχεις μάθει μια συγκεκριμένη Ερμηνεία της!

Ο Άνθρωπος όμως δεν είναι ένα μηχανικό φαινόμενο της Ζωής, είναι το απεριόριστό της!

[Sofoula]

Εσεις εκει, οι αδερφουλες, δεν μπορειτε να κανετε πιο συχνα διαλογους?

Θα επανελθω επι του θεματος ^^