Σε έναν κόσμο, που η Ειρήνη θεωρείται απάθεια…
Σε έναν κόσμο που συνεχώς προσπαθεί ο ένας να αλλάξει τον άλλον…
Να επιβληθεί, να υπερισχύσει ο ένας στον άλλον…
Σε έναν κόσμο καλού και κακού
Σε έναν κόσμο ηθικής και ανηθικότητας…
Σε έναν κόσμο εμπορίου…όλα αγοράζονται και πουλιούνται…
Σε έναν κόσμο που η Αγάπη θεωρείται συναίσθημα…
Έχουμε νόμους και εντολές…
Ου φονεύσεις…
Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν θα σκότωναν κανέναν…από σεβασμό στην Ζωή ή από φόβο στους νόμους…Δεν έχει σημασία…
μπορεί να τηρώ με Ήθος την εντολή και να μην σκοτώνω κανένα Ον, αλλά μέσα σ' αυτά τα Όντα που σέβομαι, περιλαμβάνεται και ο Εαυτός μου ε?
Και πόσοι καθημερινά τον σκοτώνουν…
Άγχος, φόβος, λιγοστή πίστη, αμφίβολη εμπιστοσύνη, ανεπαρκής αυτό-εκτίμηση, ασθένειες, ναρκωτικά, χάπια...
Ένας καθημερινός πόλεμος…
Τόσο με τους άλλους, όσο και με τον Εαυτό μας…κυρίως με Αυτόν…
Η μάχη είναι άνιση…Γιατί κάθε τι που πολεμάμε σε τούτον τον Κόσμο, το σκοτώνουμε πρώτα μέσα μας, κάθε τι που αγαπάμε σε τούτον τον Κόσμο, το αγαπάμε πρώτα μέσα μας…
Αυτή είναι η διττότητα…
Ότι κουβαλάμε, είτε θα μας σπάσει την μέση, είτε θα το φορτώσουμε σε έναν άλλον…
Δεν υπάρχει άλλος δρόμος για το «βάρος»…
Υπάρχει όμως και μια άλλη επιλογή…Συνήθως μας δίνουν δύο…
Την τρίτη πρέπει να την βρούμε και να την Θελήσουμε μόνοι μας…
Είναι αυτή η επιλογή που κάνει τα δύο Ένα…
Όταν το Βασίλειο είναι μέσα και έξω μας…
Και είπε ο Ποιητής
<<<αν δύο κάνουν ειρήνη μέσα στο ίδιο σπίτι, θα πουν στο βουνό «απομακρύνσου» και εκείνο θα απομακρυνθεί>>>
(Ευαγγέλιο του Θωμά)
Είστε προετοιμασμένοι για την τρίτη επιλογή?
