<<Κι αν η Αγάπη φαίνεται ότι πληγώνει, είναι απλά έτσι τα φαινόμενα…
Στην Ουσία η Δύναμη όλη, είναι όταν μπορείς να νιώθεις τον Εαυτό σου, χωρίς να θέλεις να συμμετέχουν σ’ αυτήν την αίσθηση, όλοι οι άνθρωποι…
Λίγοι σε γνωρίζουν τόσο, ώστε να μπορούν να γνωρίζουν τι σημαίνει για Εσένα η υψηλότερη δόνηση της Αγάπης…
Μην προσπαθείς να τους “ευχαριστήσεις”, χαμηλώνοντας αυτήν την δόνηση…
Αντίθετα, να την διατηρείς ψηλά, για να τους θεραπεύεις…
Ποτέ μην κάνεις κάτι που δεν Θέλεις…Μα αν Θέλεις, να κάνεις τα πάντα γι’ αυτό!
Ακόμα και να υπομένεις, είναι έκφραση της Θέλησης Σου…όπως και το να αλλάζεις ό,τι δεν χρειάζεσαι…>>
Είναι λεπτές οι ισορροπίες μεταξύ των δύο καταστάσεων…
Καμιά φορά δεν ξέρεις τι χρειάζεται να αλλάξεις και τι χρειάζεται να υπομείνεις…
΄Όμως είναι εντελώς διαφορετικές οι ερμηνείες τους, αν τις συνδυάσεις με την λέξη «Θάρρος»…
Να ξετρυπώσεις πίσω από αυτό που χρειάζεται να αλλάξεις την έλλειψη Θάρρους ή να εμβαθύνεις σ’ αυτό που χρειάζεται να υπομείνεις με την ποιότητα του Θάρρους…
Τότε ίσως διακρίνεις διαφορετικά τα πράγματα…
Να μην λες «δεν μπορώ», όταν θέλεις και να μην λες «θέλω» όταν δεν μπορείς…
Να γνωρίζεις που σε φτάνουν τα όρια σου δεν είναι το ίδιο με το να μην γνωρίζεις τον περιορισμό σου.
Συνήθως όρια και περιορισμός είναι ίδια στο μυαλό μας…
Ενώ διαφέρουν όσο η ημέρα με την νύχτα…
Τα όρια τα σπας όταν οραματίζεσαι, αντίθετα ο περιορισμός σε κάνει μόνο να ονειρεύεσαι…
H Θέληση…τι είναι?
Εγώ θα την περιέγραφα στην αρχή σαν πείσμα…Πολεμάς, με όποιον βρεις…
Μέχρι να ξεδιαλύνεις τα όρια από τον περιορισμό, πολεμάς…Έτσι χωρίς να ξέρεις και πολλά…
Πας αντίθετα και σε όποιον αρέσει…Αυτή είναι η εφηβεία…
Να τα κάνεις όλα αντίθετα και να κρύβεσαι από τους άλλους…
Η Ωριμότητα έρχεται όταν πια είσαι έτοιμος να τα κάνεις όλα και να μην κρύβεσαι από τον Εαυτό σου…
Ο Ειρηνικός πολεμιστής δεν πολεμά…αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν έχει προετοιμαστεί γι’ αυτό…
και είπε ο Ποιητής
"΄Ισως οι άνθρωποι πιστεύουν ότι ήρθα για να σπείρω ειρήνη στον κόσμο. Δεν ξέρουν ότι ήρθα για να σπείρω διχόνοια πάνω στην Γη, ξίφος και πόλεμο..."
Μερικές φορές το πιο εύκολο πράγμα είναι να πολεμάμε έξω από εμάς...
Το δύσκολο είναι να ξεκινάμε μια μάχη με τον εαυτό μας, ενόσω η κατάστασή μας χαρακτηρίζεται από εμάς "ώριμη", ενώ δεν έχουμε καν το θάρρος να αποκαλυφτούμε στον Εαυτό μας...
Η μάχη των σχέσεων ξεκινά από την στιγμή που ο άλλος χρησιμοποιείται για να καλύψει ανάγκες μας, που στην ουσία, θα χρειαζόταν να καλυφτούν μόνο από εμάς...
Είμαι μαζί σου, γιατί απλά σ' αγαπάω...Να μια μάχη που πρέπει να δώσουμε πρώτα με τον εαυτό μας...
Εσείς? πως το νιώθετε?
:roll: :roll: :roll:
