
πως τα κάναμε έτσι γμτ?
οι Ισπανοί ψήφισαν κάποιον και τους ξεγέλασε...
Εμείς που ψηφίσαμε κάποιον που μας είχε ξεγελάσει εδώ και κάτι χρόνια?
Όλα οδηγούν στον ίδιο παρανομαστή…
Οι λαοί θα εξαθλιωθούν μέσω της πείνας και της στέρησης αναγκαίων αγαθών…Μόνο έτσι θα υποδεχτούν τον «Σωτήρα» τους, χωρίς πολλά πολλά…
Πόλεμος μόνο για το φαγητό, δεν θα πετύχει έτσι κι αλλιώς…
Χρειάζονται και άλλα πράγματα για την Ειρήνη…
Υπάρχουν καταστάσεις, που χωρίς "πόλεμο" δεν μπορούν να εδραιωθούν στην Ζωή μας...
υπάρχουν καταστάσεις, που μας υποδουλώνουν...΄Οπως γίνεται έξω, γίνεται και μέσα...
Ο "εχθρός" που μας υποδουλώνει είναι το εμφανές μέρος μας, που είναι ήδη υποδουλωμένο μέσα μας, στην αδιαφορία, στην ανεπαρκή θέληση, στην ολιγωρία, στα όνειρα και την ελπίδα, στον φόβο, στην αξία, στην αποδοχή, στην δικαίωση, στην εκδίκηση, στην ανεντιμότητα, στον διαχωρισμό…
Αν ρίξουμε μια παρατηρητική ματιά στην ανθρωπότητα, θα διαπιστώσουμε ότι οι λαοί φαίνονται υποδουλωμένοι στην εξουσία κάποιων λίγων...Και αυτό είναι ένας λάθος τρόπος να πολεμάς για την ελευθερία...
Δεν ειναι οι λαοί υποδουλωμένοι στην εξουσία...
Είναι ο καθένας από εμάς, που είναι υποδουλωμένος στην «τύφλωση»…Οι περισσότεροι βλέπουν το δοκάρι στο μάτι του άλλου…
Χρειάζεται άμεσα να "ξεμεθύσουν" οι άνθρωποι απο τις απολαύσεις της «σάρκας»...Από τις επιθυμίες της, από τους φόβους της και τις εξαρτήσεις της...Χρειάζεται να παραμείνουν Ζωντανοί, σ' αυτό που Υπάρχει μέσα τους Αιώνια...
Το να πεθαίνουν οι άνθρωποι για τα ιδανικά τους, έχει αποδειχτεί από την ιστορία, ότι είναι ένας λάθος τρόπος να αγγίζουν την ελευθερία...Με το που νικάνε, χάρη σ' αυτά τα ιδανικά, γίνονται ίδιοι με αυτούς που ηττήθηκαν...Μεθάνε από την εξουσία και νομίζουν ότι τα ιδανικά τους, τους προσέφεραν αυτήν την μέθη...Πόσο λάθος...Αρκεί να ρίξουμε μια ματιά στους ιδεαλιστές-πολεμιστές...Και ο Χίτλερ για ιδανικά πολεμούσε, μην το ξεχνάμε...Και πόσοι άλλοι, που απέτυχαν να φέρουν στον λαό Ευημερία και Ειρήνη…
"Πεθαίνω για τα ιδανικά μου" είναι εντελώς διαφορετικό από το "Ζω με την Αληθεια"
Η Αλήθεια δεν είναι "ιδανικό"...Είναι απλά η Αλήθεια!
τα "ιδανικά" περικλείουν και το θάρρος του απελπισμένου...πολεμά με απελπισία και αυτό του δίνει θάρρος να νικήσει...Χωρίς να έχει προετοιμαστεί όμως κάποιος για την νίκη, τότε εξουσιάζεται από αυτήν...
Ο πόλεμος για την Αλήθεια, δεν γίνεται από απελπισία, αλλά από Πίστη και από Αγάπη...Η καρδιά είναι Ανοιχτή στον Θεό...Τότε δεν συμβαίνει η νίκη επί των εχθρών...Συμβαίνει η Ολική Επαναφορά στον Εαυτό σου, εκεί που δεν υπάρχουν εχθροί και φίλοι...
Δεν υπάρχει άλλος τρόπος να "πολεμήσεις", παρά μόνο με ΄Οραμα...
Τα ιδανικά για έναν κόσμο ειρηνικό, όταν δεν περιέχουν την εσωτερική ειρήνη, γίνονται εξουσιαστικά, θέλουν να επιβληθούν στον καθένα...και έτσι χάνουν την Αλήθεια!
Δεν επιβάλλεις σεβασμό με την βία...
Και τα ιδανικά, που δεν έχουν ωριμάσει μέσα στον άνθρωπο, με την Αλήθεια, γίνονται διαστρεβλωμένη ελευθερία...
όπως ακριβώς έγινε και με τον κομμουνισμό...Ακριβώς το ίδιο!
Αν υπάρχει κάτι να σωθεί αυτήν την στιγμή, είναι η Ζωή του Ανθρώπου…
Χρειάζονται «θυσίες» όμως…
Και η πνευματική ωριμότητα για αυτές τις «θυσίες» δεν έχει φτάσει ακόμα στην Αλήθεια…
Εχει κι άλλο πάτο το πηγάδι…
Το Σχέδιο είναι να έρθει η Ανθρωπότητα στο σημείο Ο της Αρχής της...
Να ξεκινήσουμε από την Αρχή, να μαθαίνουμε τι σημαίνει ΄Ανθρωπος!
Όσοι έδωσαν στην Ανθρωπότητα ένα ΄Οραμα, τους έφαγαν…
Γιατί είναι αυτό που τελικά που θέλουν οι λίγοι…
Να πολεμάς για το φαγητό σου είναι το σύνθημα των πολλών…
Για να είσαι μέρος ενός Οράματος, χρειάζεται να πολεμάς όλα αυτά που σε κατάντησαν μόνο το φαγητό σου…
<<Πρέπει να είσαι η αλλαγή που θέλεις να έρθει.
Ο ελεύθερος άνθρωπος μπορεί να είναι ελεύθερος και στο κλουβί της φυλακής του.
Οι επτά αμαρτίες της κοινωνίας: πολιτική χωρίς αρχές, πλούτη χωρίς κόπο, εμπόριο χωρίς ηθική, απόλαυση χωρίς μετάνοια, διαπαιδαγώγηση χωρίς χαρακτήρα, επιστήμη χωρίς ανθρωπισμό, θαυμασμός χωρίς ακολουθία.>>
Μαχάτμα Γκάντι
ο Θεός μέσα μου χαιρετά τον Θεό μέσα σας


