Η ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ

[Vasoula]

Η ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ


Πόσο σοφό είναι να φροντίζουμε τα 3 πρώτα επίπεδα!
Πόσο σοφό είναι να απλώνουμε τις ρίζες της γνώσης στην γη, για να ανθίσει το πνεύμα!
Η διαδρομή από το 1ο επίπεδο έως την καρδιά, ας είναι η κυριότερη στην πορεία της ζωή μας!
Η στάση στο επίπεδο της καρδιάς, ας διαρκέσει τόσο όσο χρειάζεται για να ανθίσει το πρώτο κλαδί του δέντρου της ζωής μας.
Το 5ο επίπεδο το φθάνουμε μετά με μεγάλη ευτυχία και εμπιστοσύνη. Είναι το επίπεδο της καθαρής καθοδήγησης, της καθαρής επικοινωνίας, της καθαρής έμπνευσης.
Μετά φθάνεις στον στόχο σου (6ο και 7ο επίπεδο) με ειρήνη. Από εκεί και πέρα δεν υπάρχουν "λάθος διαδρομές". Ανοίγεται ένας μόνο δρόμος, αυτός της ΕΝΟΤΗΤΑΣ.

Η μεγαλύτερη δυσκολία για την πορεία ενός ανθρώπου προς την "φώτιση" είναι η αναγνώριση. Η αναγνώριση του επιπέδου, στο οποίο βρίσκεται (από τα τρία πρώτα). Αν το αναγνωρίσει και κατανοήσει σε πιο επίπεδο "εργάζεται", είναι πολύ εύκολο να προχωρήσει προς την καρδιά!
Συνήθως οι άνθρωποι που αναζητούν, κάνουν λάθος στην αξιολόγηση της εργασίας τους εκείνη την στιγμή. Προσπερνούν τα 3 πρώτα επίπεδα και θεωρούν ότι έχουν φθάσει στην καρδιά! Εκεί όμως ανακαλύπτουν ότι ο βασικος εαυτός (προσωπικότητα) δεν έχει την ανάλογη εμπειρία για να "μιλήσει" με τον ανώτερο εαυτό. Και αρχίζει η μάχη...Και αρχίζει ο πόνος...Και αρχίζει η αμφισβήτηση...
Αν σ' αυτήν την στιγμή, ο άνθρωπος, έχει το θάρρος να επιστρέψει στα 3 προηγούμενα επίπεδα και να ξαναρχίσει να μπαίνει στις αρχικές διαδρομές "του λαβύρινθου", τότε είναι πολύ εύκολο να κατανοήσει, ποια επίπεδα άφησε χωρίς ουσιαστική διεργασία και να κατανοήσει την δυσκολία του να σταθεί με αγνότητα στο κέντρο της καρδιάς.
Από την στιγμή της κατανόησης αυτής, αρχίζει το "ξεμπλοκάρισμα" και η διαδρομή γίνεται περισσότερο φωτεινή...Τότε είναι που οι "βράχοι" ,που του εμπόδιζαν την διέλευση, γίνονται "χαλίκια". Και τότε είναι πολύ εύκολο να τα απομακρύνει από τον δρόμο του για να φθάσει με "γνώση" στο κέντρο της καρδιάς...

Σε όλα τα βιβλία "εσωτερικής αναζήτησης" αναφέρονται τα επίπεδα και η εργασία που πρέπει να κάνει ο άνθρωπος για να επιστρέψει στην Πηγή του...γιατί η γνώση υπάρχει μέσα μας, απλά χρειάζεται να έχουμε φθάσει στο επίπεδο της καρδιάς, αφού έχουμε εργαστεί πολύ με τα προηγούμενα, για να ξεδιπλωθεί αυτή η αρχέγονη γνώση μας!!!



΄Ενα από τα καλύτερα βιβλία που αναφέρει αυτήν την εργασία είναι το παρακάτω

Aπόσπασμα από το βιβλίο «ΜΥΣΤΙΚΟ ΤΑΞΙΔΙ», του Dan Millman - Εκδόσεις ΕΣΟΠΤΡΟΝ

Ο ΠΥΡΓΟΣ ΜΕ ΤΑ ΕΠΤΑ ΕΠΙΠΕΔΑ

7. ΚΑΘΑΡΗ ΥΠΑΡΞΗ ΚΑΙ ΕΥΔΑΙΜΟΝΙΑ
Καθαρό πνεύμα – Δεν υπάρχει Εγώ

6. ΕΝΟΤΗΤΑ
Καθαρό φως
Κοινωνία με το Πνεύμα

5. ΜΥΣΤΙΚΙΣΤΙΚΗ ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ
Καθαρή έμπνευση
Τα μάτια στρέφονται προς το Πνεύμα

4. ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗ ΑΓΑΠΗ
Καθαρή συμπόνια, ανοιχτή καρδιά
Το Εγώ δεν είναι πια το κέντρο
Συναισθήματα: αγάπη, ευτυχία
Μάθημα: Πώς να υπηρετείς με τον καλύτερο τρόπο

ΜΕΓΑΛΟ ΑΛΜΑ


3. ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΔΥΝΑΜΗ
Συναισθήματα: Θυμός, ΄Ένταση
Μαθήματα: Πειθαρχία, δέσμευση, θέληση

2. ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΟΤΗΤΑ-ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΟΤΗΤΑ
Συναισθήματα: Θλίψη, αδυναμία
Μαθήματα: άνοιγμα, αγκάλιασμα της ζωής, ενέργεια και σχέσεις

1.ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΕΠΙΒΙΩΣΗ
Συναισθήματα: Φόβος, παράλυση
Μάθημα: Να φροντίζεις τον εαυτό σου



…Τελειώνοντας το σχέδιο η Μαμά Τσία άγγιξε το διάγραμμα με το μολύβι της.
«Αυτό περιέχει όλα όσα χρειάζεται να ξέρεις προς το παρόν», είπε. «Ο πύργος της ζωής βρίσκεται μέσα σου. Κάθε επίπεδο έχει διαφορετικές ιδιότητες και το καθένα, προχωρώντας από τα χαμηλότερα προς τα υψηλότερα επίπεδα, αντιπροσωπεύει μια πιο εκτεταμένη κατάσταση συνειδητότητας.

Τα τρία χαμηλότερα επίπεδα, η επιβίωση, η δημιουργικότητα και η δύναμη είναι ο τομέας του βασικού Εαυτού. Δεν τον ενδιαφέρουν ούτε είναι αρμόδιος για τα υψηλότερα επίπεδα. Καθαρίζοντας αυτά τα επίπεδα και ασχολούμενος με τα θέματά τους, ενδυναμώνεις τον βασικό Εαυτό.

Στο τέταρτο επίπεδο, στο βασίλειο της καρδιάς, έρχεσαι για πρώτη φορά σ’ επαφή με τον Ανώτερο Εαυτό.

«Και τι γίνεται με τα τρία υψηλότερα επίπεδα;» ρώτησα

«Δεν σε αφορούν προς το παρόν»

«Κάνεις λάθος», είπα γεμάτος έξαψη. «Αυτός ο χάρτης, ή όπως αλλιώς λέγεται, είναι το αντικείμενο της αναζήτησής μου. Τώρα πια το γνωρίζω! ΄Εχω κουραστεί να παλεύω στα χαμηλότερα επίπεδα. Αυτό το έβδομο επίπεδο, είναι το μέρος που θέλω να φθάσω!»

Η μαμά Τσία πήρε το βλέμμα της από το διάγραμμα και μου έδειξε ένα κοντινό δέντρο, που ο φλοιός του έλαμπε στο φεγγαρόφωτο. «΄Όπως αυτό το δέντρο», είπε, «ή όπως ένας πύργος, το ανθρώπινο ον βρίσκεται εδώ για να συνδέσει ουρανό και γη, για να αγκαλιάσει και τους τρεις εαυτούς. ΄Όμως αν οι ρίζες ενός δέντρου δεν είναι βαθιές δεν μπορεί να ανθίσει. Αν ο πύργος δεν έχει γερά θεμέλια, θα καταρρεύσει. Πριν μετακομίσεις στο ρετιρέ, Νταν, πρέπει να καθαρίσεις το υπόγειο!»

«Και τι σημαίνουν αυτές οι λέξεις εδώ στο κέντρο;» ρώτησα δείχνοντας το διάγραμμα, τι σημαίνει το ΜΕΓΑΛΟ ΑΛΜΑ;»

«Αναφέρονται στο πιο δύσκολο και υπέροχο άλμα για κάθε ανθρώπινο ον», μου απάντησε. «Το πέρασμα από τις προσωπικές έγνοιες των τριών χαμηλότερων επιπέδων, στο δωμάτιο της καρδιάς. Μόλις φθάσεις στο τέταρτο επίπεδο», μου υποσχέθηκε, «το υπόλοιπο θα σου φανεί σαν να το ανεβαίνεις με ασανσέρ»…

[galazia_sfaira]

Ρενέ Ντομάλ

Ό,τι είναι επάνω γνωρίζει τι είναι κάτω, όμως αυτό που είναι κάτω δεν γνωρίζει τι είναι επάνω. Καθώς ανεβαίνεις παρατήρησε καλά όλες τις δυσκολίες της διαδρομής σου. Καθώς κατεβαίνεις δεν θα τις βλέπεις πια, αλλά αν τις έχεις παρατηρήσει καλά, θα ξέρεις ότι είναι εκεί.

Είναι τέχνη να βρίσκεις το δρόμο σου προς τις χαμηλότερες περιοχές, ανακαλώντας στη μνήμη αυτά που έχεις δει όταν ήσουν ψηλότερα. Όταν δεν θα μπορείς πια να δεις, τουλάχιστον θα γνωρίζεις...

Κράτα τα μάτια καρφωμένα στο δρόμο για την κορυφή, αλλά μην ξεχνάς να κοιτάζεις τα πόδια σου. Το τελευταίο βήμα εξαρτάται από το πρώτο. Μη νομίζεις ότι έχεις φτάσει, επειδή βλέπεις την κορυφή. Έχε το νου σου στα πόδια σου, βεβαιώσου για το επόμενο βήμα σου, όμως μην αφήσεις αυτό να σε αποσπάσει από τον υψηλότερο στόχο. Το πρώτο βήμα εξαρτάται από το τελευταίο...

Μη σταματάς ποτέ σε μια πλαγιά έτοιμη να καταρρεύσει. Ακόμα και αν νιώθεις τα πόδια σου πολύ σταθερά, όσο παίρνεις μια ανάσα κοιτάζοντας τον ουρανό, η γη κάτω από τα πόδια σου λίγο-λίγο μαζεύεται, το χαλίκι καταρρέει χωρίς να το αντιληφθείς και εσύ φεύγεις ξαφνικά όπως ένα πλοίο που το καθελκύουν. Το βουνό παραμονεύει πάντα να σου βάλει τρικλοποδιά.

Εάν, αφού έχεις ανέβει και κατέβει τρεις φορές από στενά περάσματα που ξαφνικά καταλήγουν σε γκρεμό, οι γάμπες σου αρχίσουν να τρέμουν και τα δόντια σου να χτυπάνε, προσπάθησε αρχικά να βρεις ένα μικρό ίσιωμα, όπου μπορείς με ασφάλεια να σταματήσεις. Μετά, θυμήσου ό,τι βρισιές ξέρεις και ξεστόμισέ τες στο βουνό, φτύσ’ το, βρίσ’ το και πρόσβαλέ το με όλους τους δυνατούς τρόπους, πιές μια γουλιά νερό, φάε μια μπουκιά και ξανάρχισε να σκαρφαλώνεις, ήσυχα, αργά, σαν να έχεις μια ολόκληρη ζωή για να ξεφύγεις από αυτή την κακοτοπιά. Το βράδυ, πριν αποκοιμηθείς, όταν όλο αυτό σου ξαναέρθει στο νου, θα διαπιστώσεις ότι ήταν απλά μια κωμωδία. Αυτό στο οποίο μιλούσες δεν ήταν το βουνό, δεν ήταν το βουνό αυτό που νίκησες. Το βουνό δεν είναι παρά βράχος ή πάγος, χωρίς αυτιά και καρδιά. Αλλά αυτή η κωμωδία ίσως σου έσωσε τη ζωή.

Εξάλλου, σε δύσκολες στιγμές, συχνά με έκπληξη θα πιάσεις τον εαυτό σου να μιλά στο βουνό, άλλοτε κολακεύοντας το, άλλοτε απειλώντας το. Και θα σου φανεί –αν του έχεις μιλήσει όπως πρέπει, ευγενικά, με ταπεινότητα– ότι το βουνό σου απαντάει.

Μην ντρέπεσαι που συμπεριφέρεσαι σαν εκείνους τους ανθρώπους που οι σοφοί μας επιστήμονες ονομάζουν πρωτόγονους και ζώα. Μόνο να θυμάσαι, όταν αργότερα θα ανακαλείς στη μνήμη σου αυτές τις στιγμές, ότι ο διάλογος σου με τη φύση δεν ήταν τίποτε άλλο παρά η εξωτερική εικόνα ενός διαλόγου που εσύ έκανες με τον εαυτό σου...

Ένας αλπινιστής πολύ πιο πεπειραμένος από μένα, μου είπε: «Όταν τα πόδια σου δεν θα μπορούν πλέον να σε μεταφέρουν, θα πρέπει να περπατάς με το κεφάλι». Και είναι αλήθεια. Ίσως να μην είναι στη φυσική τάξη των πραγμάτων, όμως δεν είναι καλύτερα να περπατάς με το κεφάλι από το να σκέπτεσαι με τα πόδια, όπως συχνά συμβαίνει;

Αν γλιστρήσεις και πέσεις, χωρίς η πτώση να είναι σοβαρή, μη σταματήσεις καθόλου, αλλά σήκω και ξαναβρές το ρυθμό του βηματισμού σου. Σημείωσε τις συνθήκες της πτώσης σου, αλλά να μην επιτρέπεις το σώμα σου να αναμασά την ανάμνηση. Το σώμα ψάχνει πάντα τρόπους να τραβά το ενδιαφέρον με το τρεμούλιασμα, το λαχάνιασμα, την ταχυπαλμία το τουρτούρισμα, τους ιδρώτες, τις κράμπες του. Όμως είναι πολύ ευαίσθητο στην περιφρόνηση και στην αδιαφορία που του δείχνει ο αφέντης του. Αν νιώσει ότι αυτός δεν ξεγελιέται από τα κλαψουρίσματά του, αν καταλάβει ότι δεν προσελκύει τον οίκτο του, τότε ξαναμπαίνει στη γραμμή, παίρνει τη θέση του και εκπληρώνει υπάκουα το έργο του...

[eleni]

3. ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΔΥΝΑΜΗ
Συναισθήματα: Θυμός, ΄Ένταση
Μαθήματα: Πειθαρχία, δέσμευση, θέληση

2. ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΟΤΗΤΑ-ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΟΤΗΤΑ
Συναισθήματα: Θλίψη, αδυναμία
Μαθήματα: άνοιγμα, αγκάλιασμα της ζωής, ενέργεια και σχέσεις

1.ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΕΠΙΒΙΩΣΗ
Συναισθήματα: Φόβος, παράλυση
Μάθημα: Να φροντίζεις τον εαυτό σου

Τωρα που "με μαλωνουν" καταλαβαινω ποσο τα ειχα υποτιμησει.

[Rainmaker]

Εχω τόσα πολλά βιβλία που θέλω να διαβάσω... και όλα μου φαίνονται εξίσου ωραία ...

[Ichor]

3. ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΔΥΝΑΜΗ
Συναισθήματα: Θυμός, ΄Ένταση
Μαθήματα: Πειθαρχία, δέσμευση, θέληση

Εδώ είμαστε.....!

Θέλω εξηγήσεις.....: Τι αφορά στην Πειθαρχία και τι στη δέσμευση?

[Rainmaker]

Πιστεύω ότι μάλον θα πρέπει να το διαβάσεις για να πάρεις το μάθημα που θέλει να δώσει το βιβλίο..
Αλλιώς πως;; αν σου πεί κάποιος ένα μάθημα το οποίο πήρε μέσα από κάποια κατάσταση ή κάποιο βιβλίο δεν θα το "δεχτείς" δεν είναι "δικό σου" πόσες φορές μας προειδοποιούν για κάτι και τελικά κάνουμε το δικό μας και την πατάμε;;
ο οποιοσδίποτε που το έχει διαβάσει μπορεί να σου πεί τι λέει αλλα εσύ μπορεί να το καταλάβεις διαφορετικά αν το διαβάσεις η ίδια έτσι δεν είναι;;

[Skapaneas]

3. ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΔΥΝΑΜΗ
Συναισθήματα: Θυμός, ΄Ένταση
Μαθήματα: Πειθαρχία, δέσμευση, θέληση

Εδώ είμαστε.....!

Θέλω εξηγήσεις.....: Τι αφορά στην Πειθαρχία και τι στη δέσμευση?

• Εσυ προσωπικα τι νομιζεις για το ενα και για το αλλο, αλλά και για το τριτο;

[Vasoula]

Θα προσπαθήσω να σου περιγράψω τι σημαίνει "πειθαρχία" και τι "δέσμευση" στην εσωτερική σου διαδρομή.

Στην αρχή αυτής της διαδρομής, που θέλεις, έχεις αποφασίσει να βρεις την αλήθεια του Εαυτού σου, υπάρχει και ένα κομμάτι σου που θα σε αποθαρρύνει...

π.χ. έχεις αποφασίσει να κανεις κάθε πρωί έναν διαλογισμό...Χιλιάδες και μυριους πειρασμούς θα φέρεις μπροστά σου, για να μην κάνεις...

Εχω διαπιστώσει, όταν θυμάμαι την αρχή, το ξεκίνημά μου, ότι αυτό το κομμάτι μου ήθελε να με παρασύρει σε υλικές πραγματικότητες για να αποσυντονιστώ από την απόφασή μου.

Και τι δεν έφερνε μπροστά μου...
Θυμάμαι μια φορά, πολύ χαρακτηριστικά, σηκώθηκα το πρωϊ και όταν πήρα την καθιερωμένη μου θέση για να διαλογιστώ, έπεσε η ασφάλεια του σπιτιού...Δεν είχα ρεύμα...(προσέξτε...φως)!!
Σηκώθηκα λοιπόν να σηκώσω την ασφάλεια, αλλά δεν ήταν το πρόβλημα στον πίνακα. ΄Ηταν κάτω στο κουτί της ΔΕΗ. ΄Οπου έπρεπε να τους πάρω τηλέφωνο, να περιμένω να έρθουν...κλπ
Η ώρα που είχα διαθέσιμη πέρασε, κι έτσι δεν μπόρεσα να κάνω την καθιερωμένη μου εργασία...

Η εσωτερική πειθαρχία με βοήθησε, με δυνάμωσε, να βάζω τις προτεραιότητες μου, ανεξάρτητα από τα γεγονότα...

Η δέσμευση σε βοηθά να βλέπεις μόνο την αλήθεια για σένα. Χωρίς να ωραιοποιείς τις καταστάσεις και τα βιώματα που αξιολογείς. Γιατί κι εκεί "παίζει" αυτό το άλλο κομμάτι του εαυτού...
Και δινει πολλές "δικαιολογίες" για να συνεχίσει να υπάρχει...
Οι αποφάσεις σου αποτελούν και εσωτερική δέσμευση για να συνεχίσεις, χωρίς να σε αποσυντονίζει αυτό το κομμάτι που σε "καλοπιάνει" στην κυριολεξία...
Του τύπου..."έλα τώρα σιγά που θα κάτσεις να στενοχωρηθείς γιατί φοβάσαι, μια χαρά συναίσθημα είναι ο φόβος. Σου δίνει και κίνητρα για να ζεις..."
Τέτοιες σκέψεις μπορει να προκύψουν ή και άλλες, που θεωρώ "παγίδα" του εαυτού προς τον Εαυτό!

Μην τυχόν και χάσει το "εγώ" ένα μόριο κυριαρχίας...Η λογική μας!!!

Προσοχή χρειάζεται στους "υφάλους"...που δεν φαίνονται με την πρώτη "ματιά"...Και τρως τα μούτρα σου!

[galazia_sfaira]

Τι σχέση εχουν Σκαπανέα τα χρώματα με τα τσακρας;

[Annoula]

Καλά κάθε φορά που έχω μια απορία την επόμενη ημέρα βλέπω την απάντηση μπροστά μου.

[Vasoula]

Αννούλα δεν κατάλαβες ότι ο χώρος είναι προστατευμένος?

και επίσης και σοφός!!!

[Skapaneas]

Αννούλα δεν κατάλαβες ότι ο χώρος είναι προστατευμένος?

και επίσης και σοφός!!!

Αντε να βγαλεις ακρη μετα Αννα εδω μεσα...

Εδω ειναι να μη σκεφτεις κατι...

Απαξ και το σκεφτεις ( μονο ) καποιος θα πεταχτει απο το "πουθενα" και θα πει κατι που θα σε αναγκασει να μονολογησεις: Ακριβως ρε παιδι μου...

Μα μεσα στο μυαλο μου εισαι;

Τετοια πραγματα...


Καλλιοπη καμια σχεση τα χρωματα τα κεντρα...

Απλα τα χρησιμοποιω καπου - καπου για να διασυνδεω νοηματικα μερικα σημεια, για να αποφευγω την επεξηγηματικη πολυλογια.


Θα ηθελα και τη γνωμη αλλων για την πειθαρχια και τη δεσμευση και τη θεληση, γιατι ο καθενας τα βιωνει με διαφορετικο τροπο και τα εκφραζει επισης διαφορετικα...

Lexor τι λες εσυ;

[galazia_sfaira]

ΠΕΙΘΑΡΧΙΑ:Σταθερή πορεία προς τον στόχο.

ΔΕΣΜΕΥΣΗ:Η συνθήκη με τον εαυτο μας για τον στόχο.

ΘΕΛΗΣΗ:Η επιθυμία που οδήγησε στην δεσμευση για πειθαρχία!

[Skapaneas]

ΠΕΙΘΑΡΧΙΑ:Σταθερή πορεία προς τον στόχο.

ΔΕΣΜΕΥΣΗ:Η συνθήκη με τον εαυτο μας για τον στόχο.

ΘΕΛΗΣΗ:Η επιθυμία που οδήγησε στην δεσμευση για πειθαρχία!

Συμφωνω με τα δυο πρωτα ( ουτε εγω :lol: :lol: δεν θα μπορουσα να τα πω καλυτερα :lol: :lol: :lol: )

Θα τροποποιουσα λιγο το τριτο, βαζοντας αντι για επιθυμια που οδηγησε -----> εσωτερικη δυναμη που οδηγει

Γραφε μας καπου - καπου κανενα σοφο δικο σου, εστω και τηλεγραφικο, να παιρνουμε λιγο θαρρος...

Τωρα αν δεν το καταλαβαινουμε και σου ζητησουμε να μας το εξηγησεις, θεωρησε το σαν εκφραση της αγαπης σου για ολους εμας τους μικρους και ταπεινους...

Γιατι δεν ανοιγεις ενα topic με ενα θεμα της αρεσκειας σου, για να προσπαθησουμε να σε φερουμε σε δυσκολη θεση με τις αντιρρησεις μας και τις αποριες μας;

Εκτος και δεν υπαρχει τιποτα αξιο λογου μεχρι τωρα στη ζωη σου ( στα τριαντα πεντε σου χρονια ) για να το μοιραστεις μαζι μας...

[galazia_sfaira]

επιθυμία = εσωτερική δυναμη που οδηγέι!(δεν θα μπορούσε να ήταν διαφορετικά)

Αγαπημένε Σκαπανέα,Αγαπημενε Αντρέα,την ψυχη μου την καταθέτω εδω,και εδω,όπως στο εδω και τώρα,όπως σε καθε τι που είναι διπλα μου.Τι αν φοβηθώ στα 35 μου ,είμαι ήδη ενηλικη

Εκείνο που μου συμβαίνει είναι το εξης,απλό και ταυτόχρονα δυσκολα ίσως απο αρκετους, κατανοητό.Οτι κι αν μου συμβαίνει,ακομα και προβλημα με τα παιδιά μου,εμπιστεύομαι απολυτα ότι ειναι μεσα στην επιλογη της δικής τους ψυχής.Αρα δεν βιώνω προβλημα αλλά μια κατασταση που με δοκιμαζει κι εμενα και τα παιδιά μου(τολεω ετσι γιατι ειναι οτι πολυτιμότερο έχω).
Ενα ειναι σιγουρο ότι μεσα στο σπιτι μου εχω τον "άρρωστο".ΑΥτόν που εχει μπλοκαρει τα παντα (το κανει συχνά ο Παναγιώτης) και με δοκιμάζει.Πεφτει σε καταθλιψη,είμαι σιγουρη.Γιατί;Μα γιατι δεν εμπιστευεται τιποτα μα τιποτα ΚΑΙ κοντράρει όσο ακριβως δεν εμπιστευεται.Αρα δυναμεις ίσες και αντιθετου φοράς,οδηγουν στο μηδεν (απολυτο σκοτάδι).Εγω όμως τον εμπιστεύομαι και φυσικά παρακαλω να φωτιστεί ο δρόμος του,ώστε καποια στιγμή να ΔΕΙ.Ειμουν κι εγω ετσι ,αρνητική,αλλά παντα ειχα την δυναμη να παλευω και να προχωράω ειτε κρατουσα γιαταγάνες είτε ξιφολογχες,είτε εκλαιγα με λυγμους,φοβισμενη και πικραμενη.Ηξερα όμως ότι μπορουσα βουνά να διανοίξω και θαλασσες να διασχίσω.
Εκεινος παραιτείται γιατι πιστεύει οτι ολα ειναι εξω απο αυτον.Η δουλεια η σχέση ,η υγεία.Ολα οσα του συμβαίνουν είναι έξω απο κεινον,και φταίει ο κόσμος κι εγω μαζι που δεν τον καταλαβαινω,που δεν ....που δεν..........
Ο καθένας μας περναει τα μαθήματά του.
Εγω συνεχίζω τα δικά μου.
Ο γιος μου θελει τα δικά του και δημουργέι με τις πεποιθησεις του,τον δρόμο του,δυσκολο και ακανθώδη.Πιστεύω όμως ότι θα τα καταφερει.Οσο πιο πολυ με βλεπει ήρεμη τόσο χειροτερεύει.Αλλά ξερω ότι δεν το κανει συνειδητά αλλά γιατι εχει ανάγκη να με δέι να πονάω για κεινον.Ετσι τρέφεται.Το καλά μου τον αποδιοργανώνει.Απλά περιμενω διπλα του να "ξυπνήσει".Δεν πέφτω στην πάγίδα να του κανω την χάρη όπως καθε "φυσιολογικός"άνθρωπος και καθε νορμαλ μαμα.Παριμενω με πιστη και υπομονή.Ευχαριστω σας.