΄Ότι από τις πολλές θεωρίες, κινδυνολογίες, σωτηρίες και συνομωσίες που αφορούν το έτος 2012, οι περισσότεροι άνθρωποι απελπίστηκαν και περιμένουν, ίσως αδιάφορα πια, μια Εποχή, που είναι ευκαιρία για όλους.
΄Αλλοι περιμένουν καταστροφές, άλλοι περιμένουν την σωτηρία…
Αλλοι δηλαδή περιμένουν τις καταστροφικές δυνάμεις και άλλοι τις υποστηρικτικές δυνάμεις…
Και εμείς?
Που είμαστε εμείς?
Η μισή ανθρωπότητα βιώνει τις τύψεις και τις ενοχές για όλα αυτά που έγιναν οι άνθρωποι και περιμένει το αποτέλεσμα, σαν μια τιμωρία…
Η άλλη μισή βιώνει την μετανόηση για όλα αυτά που έγιναν οι άνθρωποι, και περιμένει το αποτέλεσμα, σαν μια συγχώρεση…
Λίγοι όμως μένουν με σεβασμό στην φράση «για όλα αυτά που έγιναν οι άνθρωποι»…
Με σεβασμό στον Εαυτό τους εννοώ…
Λίγοι ανοίγουν τα μάτια και τα αφτιά στο εσωτερικό κάλεσμα της πνευματικής τους ωριμότητας.
Οι περισσότεροι προτιμούν να ωριμάσουν οι άλλοι…
Ο καθένας όμως θα βιώσει αυτήν την Εποχή, σύμφωνα με την Συνείδησή του και τις επιλογές του, ανάλογα με το ποιόν κόσμο θρέφει μέσα του…
Και πως μπορεί να γίνει αλλιώς?
΄Όταν αναγνωρίζεις ότι η απειλή δεν προέρχεται παρά από τον κόσμο που έχεις θρέψει για χρόνια, χρειάζεται να επιλέξεις αν θα συνεχίσεις να τον τρέφεις…
Δεν μπορώ να διανοηθώ ότι η Εποχή που έρχεται θα ευνοήσει εξακολουθητικά τις διακρίσεις…Είναι πολύ θρησκευτικό αυτό το πρότυπο, για να το αποδεχτώ.
΄Ότι, δηλαδή, οι «καλοί» θα βιώσουν έναν κόσμο ειρηνικό, ενώ οι «κακοί» θα καούν μέσα στον πόλεμο του σκότους…Ποιοι είναι οι καλοί και οι ποιοι οι κακοί δηλαδή? Με βάση ποιού την κρίση?
΄Ηδη υπάρχουμε όλοι οι άνθρωποι μέσα σε δύο ενεργειακές ταχύτητες. Αυτό φαίνεται ξεκάθαρα…
Δεν θα το έλεγα «αφυπνισμένοι» και «μη αφυπνισμένοι»…
Θα το έλεγα «Συνειδητοί» και «μη Συνειδητοί»…
Ο Σπόρος της Συνειδητής Αγάπης έχει φυτευτεί από την Γέννησή μας…Το πόσο όμως έχουμε καλλιεργήσει το χωράφι μας για να τον δεχτεί, δεν είναι θέμα των άλλων, δεν είναι θέμα ενός θεού, δεν είναι θέμα μιας θεωρίας, αλλά είναι θέμα της Ζωής στην αιωνιότητα…
Θα μπορούσα να πω σε όλους «μην φοβάστε»…
΄Όμως δεν ξέρω τι είναι διατεθειμένος να αφήσει ο καθένας από αυτό που θεωρεί ασφάλεια.
Υπάρχουν τόσες πολλές προτιμήσεις, τόσες πολλές λανθασμένες ασφάλειες, τόσες πολλές αόριστες ελπίδες, τόσες πολλές περιφρουρημένες πεποιθήσεις, σκέψεις, συναισθήματα, αντιδράσεις, που νομίζω ότι θα χαθεί η κάθε ενθάρρυνση μέσα στην βοή τους.
Εγώ ξέρω ότι η έξοδος από όλους αυτούς τους ασυνείδητους φόβους και τις λανθασμένες εντυπώσεις για αγάπη και ασφάλεια, προκύπτει από την μάχη του καθενός μας μαζί τους.
Στο πόσο έχει προετοιμαστεί ο καθένας να βγει από τον κόσμο του ανθρώπου και να εισχωρήσει στον κόσμο του Ανθρώπου…εγκαταλείποντας!
Δεν φτάνει να λέμε ότι είμαστε παιδιά των ΄Αστρων…Χρειάζεται επίσης να τηρούμε και τους Νόμους τους…
Αυτούς που ορίζουν και την Ενότητα και την Αγάπη και την Σοφία ενός Ανθρώπου, μέσα σε μια Ανώτερη Συνειδητότητα, Διάνοια και Αγάπη…
Νομίζω ότι τίποτα άλλο δεν μπορούμε να εξασφαλίσουμε, εκτός από αυτά…
Για κάποιους θα είναι αρκετά, για κάποιους θα είναι λίγα…
Νόμος Αιτίας και Αποτελέσματος!
΄Όμως η Αιωνιότητα χαράζει την πορεία του καθενός μας!
Και αν η ανθρωπότητα περάσει μια «σκοτεινή νύχτα», πάντα η Καρδιά της θα χτυπάει στον ρυθμό του Θεού, γιατί μέσα σ’ αυτήν βρίσκεται πάντα ο ΄Ανθρωπος!
Φροντίστε τον εαυτό σας φιλαράκια…Οι αλλαγές στα μαγνητικά πεδία χρειάζονται δυνατά «Σώματα», ολοκληρωτικά, που σημαίνει φυσικό, συναισθηματικό, νοητικό και πνευματικό πεδίο, σε απόλυτη ευθυγράμμιση…ξεκινώντας από ένα σημαντικό κέντρο, που είναι η Καρδιά μας!
Τώρα Πολεμάμε…με έναν άλλον τρόπο από αυτόν που μάθαμε…
Εκεί είναι η διαφορά, σ’ αυτό που μάθαμε και σ’ αυτό που χρειάζεται να Κάνουμε…
Ας μην φοβόμαστε αυτόν τον Πόλεμο…Ναι αυτό μπορώ να το πω…Γιατί είναι ο μοναδικός τρόπος πια, να έχουμε Ειρήνη…εντός μας!
Πολεμάμε αυτά που μάθαμε ότι πρέπει να έχουμε, για να ξαναθυμηθούμε αυτά που Είμαστε…
Τίποτα δεν μπορεί να συμβεί έξω από το Θεϊκό Σχέδιο…
