ΟΡΑΜΑ

[Evoula]

Αυτή την επιστολή θα μπορούσα να την έχω γράψει εγώ.
Θα μπορούσε να την γράψει κάποιος από εμάς.
Κάτι τέτοια διαβάζω και συνεχίζω να πιστεύω πως υπάρχουν πολλοί άνθρωποι ανάμεσά μας, που δεν τους έχουμε συναντήσει ποτέ αλλά μας δένει ένα κοινό όραμα...
Δεν υπάρχουν μόνο οι φασίστες, οι τρομαγμένοι, οι βολεμένοι ή οι εγκλωβισμένοι. Υπάρχουν κι αυτοί που συνεχίζουν να αντιστέκονται, συνεχίζουν να περπατούν με το κεφάλι ψηλά και να κοιτούν τον Ήλιο κι όχι τα λασπωμένα τους παπούτσια.
Είμαστε πολλοί και θα γίνουμε ακόμα περισότεροι...
Ψηλά το κεφάλι... προχωράμε...


ΗΡΘΕ Η ΩΡΑ ΝΑ ΖΗΣΟΥΜΕ!

Αγαπημένε Πιτσιρίκο, με αφορμή τα τελευταία σου κείμενα, από τις εκλογές και μετά, θέλω να σου πω ότι δεν είσαι ο μόνος που νιώθεις έτσι. Στην Αθήνα δεν αντέχω άλλο, η κάθε μέρα είναι πλέον βασανιστική, αβίωτη θα έλεγα. Δεν ανέχομαι πλέον τίποτα. Ούτε αυτούς που ψήφισαν από φόβο, ούτε αυτούς που ψήφισαν από αντίδραση, ούτε αυτούς που ψήφισαν από μαλακία στον εγκέφαλο, ούτε αυτούς που βαρέθηκαν να πάνε να ψηφίσουν και προτίμησαν την πάρτη τους ή τις παραλίες, ούτε κανέναν.
Είμαι έξαλλη από θυμό. Έχω ακούσει τα πιο διαστροφικά: για μια κοπέλα της οποίας τον παππού δολοφόνησαν οι Γερμανοί επί κατοχής, να ψηφίζει χρυσή αυγή «από αντίδραση», για νοικοκυρές ανακουφισμένες που δε βγήκε ο Σύριζα και δε μας πήρε τα λεφτά και δε γυρίσαμε στην καταραμένη δραχμή («Τι νομίζεις; Με τις δραχμές δεν είχαμε λεφτά, ενώ με το ευρώ… Με τις δραχμές τίποτα δεν κατάφερα. Πως νομίζεις ότι έχτισα αυτό το σπίτι; αν δεν είχαμε το ευρώ τίποτα δε θα έκανα!»), για ανθρώπους που στις πρώτες εκλογές ψήφισαν Σύριζα γιατί δεν ανέχονταν άλλο τους κλέφτες τους λωποδύτες και τους ψεύτες, αλλά τώρα ψήφισαν Δεξιά για «σιγουριά».

Ε! Δε μπορώ άλλο! Ως εδώ και μη παρέκει! ΕΛΕΟΣ! Όταν εδώ και πολύ καιρό αισθάνομαι ένοχη που έχω μια δουλειά κι ένα πιάτο φαγητό τη στιγμή που δίπλα μου ο κόσμος λιμοκτονεί, όταν προσπαθώ από κάπου να πιαστώ για να μη βουλιάξω σ’ αυτό το βούρκο που μας ρουφάει καθημερινά, δεν ανέχομαι πλέον να ακούω μ****ιες!

Δεν το χωράει ο νους μου το γεγονός ότι με τους Γερμανούς ο λαός δε δίστασε ούτε στιγμή να θυσιάσει ακόμη και τα ίδια του τα παιδιά προκειμένου να ελευθερωθεί η χώρα από τον κατακτητή. Και σήμερα; Σήμερα θυσιάζονται και γέροι και νέοι και παιδιά προκειμένου να παραδοθεί η χώρα στον κατακτητή.

Ώρες-ώρες σκέφτομαι ότι με τέτοιες νοοτροπίες, ίσως και αυτό να μας αξίζει. Από την άλλη όμως, δεν ανέχομαι να καταστρέφουν τη ζωή μου ο φασισμός, ο ρατσισμός, η άγνοια, η ηλιθιότητα αλλά κυρίως η απάθεια και η αδιαφορία που κυριαρχούν γύρω μου. Δεν το αντέχω. Δε μπορώ να ζήσω άλλο έτσι. Και ρωτώ τώρα τι κάνουμε;

Νιώθω καθημερινά να δίνω μια άνιση μάχη. Πολύ πιο δύσκολη από τις πορείες και τις διαδηλώσεις. Χίλιες φορές τα χημικά παρά αυτό που ζούμε τώρα. Τότε τουλάχιστον είχες την ελπίδα ότι ο κόσμος θα ξεσηκωθεί, ότι η επανάσταση πλησιάζει, ότι τέλος πάντων δεν είσαι μόνος σου… Ποιος θα τολμήσει να πάει σε πορεία και διαδήλωση -αν ποτέ γίνει- τώρα που κυκλοφορούν ασύδοτα και με τη βούλα του νόμου τα χρυσαυγίτικα μαχαίρια; Όχι, δε νομίζω ότι αξίζει τον κόπο.

Ίσως πρέπει να βρούμε άλλους τρόπους να αντιδράσουμε. Ζώντας κι όχι επιβιώνοντας. Κάνοντας πράξη αυτά που πιστεύουμε. Ίσως θα ήταν πιο αποτελεσματικό να μαζευτούμε όσοι θέλουμε μια άλλη κοινωνία και να τη φτιάξουμε από την αρχή. Όσοι θέλουμε μια κοινωνία συμμετοχική, χωρίς ατομικές ιδιοκτησίες, χωρίς νομίσματα, τράπεζες και όλο το κακό συναπάντημα. Μια κοινωνία πραγματικής ισότητας και δικαιοσύνης.

Ίσως ο τρόπος που αγωνιζόμαστε μέχρι τώρα, να μην είναι ο πλέον πρόσφορος μέσα στη σημερινή φασίζουσα ελληνική κοινωνία. Ίσως θα μπορούσαμε να δημιουργήσουμε μια Μαριναλέντα της Ελλάδας. Γιατί όχι; αφού έγινε στην Ισπανία, γιατί να μη μπορεί να γίνει κι εδώ; Φτάνει να θέλουμε. Νομίζω ότι είμαστε αρκετοί, αλλά αναλώνουμε τις δυνάμεις και την ενέργειά μας γιατί είμαστε διασκορπισμένοι και αναλογικά «λίγοι» μέσα στο χάος του συνόλου.

Αν μαζευόμασταν όλοι σε ένα μέρος -εκτός Αθηνών εννοείται- ίσως να μπορούσαμε να συγκεντρώσουμε δυνάμεις και να μπορέσουμε, στηριζόμενοι ο ένας στον άλλον να ζήσουμε όπως εμείς θέλουμε. Και δεν έχει σημασία που δεν γνωριζόμαστε. Οι περισσότεροι γνωρίζονται εξάλλου από τις πορείες και τις πλατείες. Άλλωστε, όπως έχεις πει κι εσύ, τα ίδια χημικά φάγαμε. Και μην ξεχνάμε ότι επί κατοχής υπήρξε ελεύθερη Ελλάδα και η Κυβέρνηση του Βουνού λειτούργησε και λειτούργησε οργανωμένα και αποτελεσματικά στην καθημερινότητα του ελεύθερου λαού. Άρα αν ένα τέτοιο σχήμα μπόρεσε να αποδώσει υπό τις πιο αντίξοες συνθήκες, γιατί να μη μπορεί και τώρα;

Ίσως να ακούγονται ουτοπικά όλα αυτά, αλλά δεν έχω σε κάτι άλλο να ελπίζω. Οραματίζομαι ένα αυτόνομο χωριό μέσα στην κατεχόμενη για μια ακόμη φορά Ελλάδα. Κι αν η υπόλοιπη κοινωνία ποτέ αποφασίσει ότι όντως βρίσκεται υπό κατοχή και θελήσει να κάνει κάτι γι’ αυτό -και με την προϋπόθεση ότι θα ζω ακόμη- τότε το ξαναβλέπουμε. Μέχρι τότε όμως… πρέπει να ζήσουμε. Γιατί έχουμε ζωή μπροστά μας. Δε θέλω άλλους συμβιβασμούς, δεν αντέχω.

Όπως μου είπε η σοφή θεία μου, η οποία τα ‘χει ζήσει στο πετσί της όλα αυτά με εξορίες και φυλακές στα ξερονήσια «γι’ αυτές τις δουλειές χρειάζεται καιρός, δε φτάνει ο χρόνος της ανθρώπινης ζωής».

Κι επειδή οι άλλοι κάνουν διάφορα «πρότζεκτ» παίζοντας με τις δικές μας τις ζωές, ας βάλουμε μπρος το δικό μας με την κωδική ονομασία «ελεύθερο χωριό».

Συγνώμη αν σε κούρασα απλά ήθελα να τα πω σε κάποιον που θα με καταλάβει.

Κατερίνα.

Υ.Γ. Όταν παραπονέθηκα στη θεία μου για την ετυμηγορία του «σοφού» λαού, πήρα της εξής απάντηση:»Να ξέρεις, ο λαός είναι ο χειρότερος εχθρός του εαυτού του».

http://pitsirikos.net/" onclick="window.open(this.href);return false;

[Vasoula]

Συνέντευξη- καταπέλτης Τσίπρα... με ονοματεπώνυμα



Για πρώτη ίσως φορά, αρχηγός κόμματος τολμά να μιλήσει με αποδείξεις και ονόματα για τα κακώς...
Συνέντευξη- καταπέλτης Τσίπρα... με ονοματεπώνυμα


κείμενα της ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας.
«Δεν μπορείς να καταγγέλλεις αόριστα το «Κεφάλαιο», όπως κάνει η Παπαρήγα που λέει αόριστα «φταίει το Κεφάλαιο»» λέει μεταξύ άλλων σε συνέντευξή του στο newsbomb, o πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξης Τσίπρας.
«Το Κεφάλαιο μπορεί να είναι από τον Μπόμπολα, τον Βαρδινογιάννη και τον Λάτση, μέχρι τον μικρομεσαίο που έχει ένα μαγαζί. Και αυτόν «κεφάλαιο» τον θεωρούν! Δεν μπορεί να λες «το κεφάλαιο» χωρίς να λες ονόματα και διευθύνσεις. Και να αναλαμβάνεις βέβαια και το πολιτικό κόστος» σημειώνει.
Στην ερώτηση πόσο συμπτωματικό είναι κάποιοι όμιλοι, όπως π.χ. αυτός του κυρίου Μυτιληναίου, που είδαμε πρόσφατα να καταγγέλλεται σε δημοσιεύματα για την ευκολία με την οποία παίρνει δουλειές, να είναι συγχρόνως χορηγός στα συνέδρια που κάνει ο αδελφός του πρωθυπουργού για την «πράσινη ανάπτυξη», ο κ. Τσίπρας απαντά
«Ο κύριος Μυτιληναίος, διαθέτει μονάδα παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος. Ξέρετε πως το παράγει; Με... πετρέλαιο! Και ως γνωστόν, το πετρέλαιο είναι μαύρο. Δεν είναι «πράσινο». Κατά τ' άλλα, μία από τις πρώτες ενέργειες του κυρίου Παπακωνσταντίνου, του «για αποτυχημένος μια χαρά σε βλέπω στην θέση σου», ξέρετε ποια ήταν; Ήταν να κατατάξει την μονάδα αυτή στις «πράσινες» πηγές ενέργειας και ο Έλληνας φορολογούμενος να πληρώνει ...Μυτιληνόσημο! Να πληρώνει δηλαδή την μονάδα αυτή ως ανανεώσιμη πηγή παραγωγής ρεύματος.
Επίσης γνωρίζω ότι ο κύριος Παπακωνσταντίνου, με το που ανέλαβε το «πράσινο» υπουργείο, υπέγραψε μία περιβαλλοντική μελέτη, την οποία η προκάτοχος του ηρνείτο επίμονα να εγκρίνει. Βεβαίως αυτή η επιμονή δεν της βγήκε σε κακό αφού σήμερα βρίσκεται ως πρέσβειρα στον ΟΟΣΑ, διαμένοντας σε μία πολυτελή κατοικία και με μισθό που υπερβαίνει τα 300 χιλ. ευρώ τον χρόνο. Προχώρησε λοιπόν μία μελέτη για τον χρυσό στην Χαλκιδική. Την στιγμή που το τεχνικό επιμελητήριο, το Αριστοτέλειο πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, το δασαρχείο Χαλκιδικής, θεωρούσαν ότι έχει πάρα πολλά προβλήματα και δεν μπορούσε να εγκριθεί. Πίσω από αυτή την υπόθεση λοιπόν, πέραν από το θέμα του περιβάλλοντος, που εάν δεν χρησιμοποιηθούν οι σωστές μέθοδοι μπορεί να προκληθεί απίστευτη καταστροφή στο περιβάλλον, να μολυνθεί ο υδροφόρος ορίζοντας και εντέλει η Χαλκιδική από θέρετρο να γίνει φέρετρο- διότι εμείς δεν λέμε γενικά «αφήστε τα μεταλλεύματα εκεί που είναι», λέμε να τα βγάλετε με τις ορθές μεθόδους εξόρυξης και όχι να επιτρέψετε την καταστροφή του περιβάλλοντος για να κερδοσκοπήσει ο κάθε ανεύθυνος- Πέρα από όλα αυτά λοιπόν, εδώ υπάρχει ένα τεράστιο οικονομικό σκάνδαλο. Πίσω από το οποίο κρύβονται πάλι συγκεκριμένα συμφέροντα».
«Το 2003, το Ελληνικό δημόσιο πήρε πίσω από την εταιρεία TVX Gold την επίμαχη έκταση που είχε παραχωρήσει προς εκμετάλλευση αντί του ποσού των 11 εκ. ευρώ. Αμέσως μετά, παραχώρησε αυτή την έκταση αντί του ιδίου ποσού, που είχε δώσει στην TVX, στην Ελληνικός Χρυσός ΑΕ, στην οποία μεγαλομέτοχοι είναι ο κύριος Μπόμπολας, ο κύριος Κούτρας κλπ. Εγώ βλέπετε, δεν μπορώ να αποφύγω να λέω ονόματα. Όπως κάνει η Παπαρήγα που λέει αόριστα «φταίει το Κεφάλαιο»! Το Κεφάλαιο μπορεί να είναι από τον Μπόμπολα, τον Βαρδινογιάννη και τον Λάτση, μέχρι τον μικρομεσαίο που έχει ένα μαγαζί. Και αυτόν «κεφάλαιο» τον θεωρούν! Δεν μπορεί να λες «το κεφάλαιο» χωρίς να λες ονόματα και διευθύνσεις. Βέβαια εγώ έχω πολιτικό κόστος γι' αυτό. Όπως βλέπετε, δεν λένε «τι καλός που είναι ο ΣΥΡΙΖΑ»!
Από το 2003 λοιπόν, έχουν μία έκταση 300,000 στρεμμάτων με μόλις 11 εκ. ευρώ! Η οποία έκταση, σύμφωνα με τις μελέτες του ΙΓΜΕ (τυχαίο που το κατήργησαν;;) έχει ορυκτό πλούτο αξίας 20 ΔΙΣΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΩΝ ΕΥΡΩ! Πέρασαν τα χρόνια, όταν έγινε αυτή η αγοραπωλησία ο χρυσός είχε περίπου 280 Ευρώ η Ουγγιά και σήμερα έχει φτάσει στα 1700!! Τώρα λοιπόν που η επένδυση είναι κυριολεκτικά «χρυσορυχείο», αποφασίζουν να προχωρήσουν στην επένδυση. Και επειδή αυτοί δεν έχουν μάθει να βάζουν το χέρι στην τσέπη, έτσι λειτουργούν οι νταβατζήδες, φέρνουν λεφτά από το Κατάρ! Και έρχεται ο Παπανδρέου να κάνει τον μεσάζοντα! Για μία επένδυση με μεγάλα περιβαλλοντικά προβλήματα που δεν θα φέρει ούτε ένα Ευρώ στην χώρα μας, παρά μόνο μετά από πολλά χρόνια μέσω της φορολογίας των κερδών. Και όλοι ξέρουμε πως φορολογούνται τα κέρδη στην Ελλάδα.
Το χειρότερο όμως δεν είναι αυτό! Το 2003, οι κάτοικοι προσέφυγαν στην Ευρωπαϊκή δικαιοσύνη θεωρώντας ότι η αγοραπωλησία είναι επιζήμια για το Ελληνικό δημόσιο... και δικαιώθηκαν! Γιατί πράγματι, δεν μπορεί μία τόσο μεγάλη περιουσία να αποτιμάται μόνο... 11 εκ. Ευρώ! Και πράγματι, η Ευρωπαϊκή επιτροπή δικαίωσε τους κατοίκους και επιδίκασε το ποσό των 15.5 εκ. Ευρώ (+ τόκους) εις βάρος της εταιρείας «Ελληνικός Χρυσός», υπέρ του δημοσίου! Και τι νομίζετε ότι κάνει τότε το Ελληνικό κράτος που κόβει τα φάρμακα και τις συντάξεις των 300 Ευρώ; Κάνει προσφυγή στα Ευρωπαϊκά δικαστήρια, για να μην εισπράξει από την εταιρεία Ελληνικός Χρυσός! Για να ακυρώσει το πρόστιμο!!! Δεν μιλάμε πλέον για πολιτικούς αλλά για υπαλλήλους συμφερόντων!
Και το κερασάκι; Βάσει των 75εκ. ευρώ που έδωσε το Κατάρ για το ποσοστό της European Goldfields, σημαίνει ότι η τρέχουσα αξία της εταιρείας είναι 2 δισ. ευρώ! Τι σημαίνει αυτό; Ότι έδωσαν μόλις 11 εκ. ευρώ για να αποκτήσουν κάτι που σήμερα αποτιμάται 2 δισ. ευρώ και εκμεταλλεύεται έναν πλούτο της τάξεως των 20 ΔΙΣ ΕΥΡΩ!!!
Όταν λοιπόν κατήγγειλα την υπόθεση στην βουλή, άρχισαν τα ειρωνικά σχόλια στις εφημερίδες τύπου «πολύ ανήσυχος τον τελευταίο καιρό ο Τσίπρας, πετάγονται οι φλέβες στο λαιμό του κλπ». Εάν αυτά δεν είναι σκάνδαλα, τότε ποια είναι; Είναι ο ορισμός του σκανδάλου και πρέπει όλοι οι εμπλεκόμενοι να λογοδοτήσουν.
Και επαναλαμβάνω ότι εγώ δεν είμαι αντίθετος στις επενδύσεις. Και βέβαια πρέπει να γίνουν επενδύσεις, πάντα με σεβασμό στο περιβάλλον. Αλλά να γίνουν επενδύσεις προς όφελος της χώρας και όχι των συγκεκριμένων συμφερόντων που την λυμαίνονται! Πρέπει επιτέλους να αποφασίσουμε. Ή αυτοί, ή εμείς. Ή θα φύγουν αυτοί από την χώρα ή τα παιδιά μας θα πάνε μετανάστες. Και θέλει σύγκρουση μετωπική.
Και ο Κώστας ο Καραμανλής είχε αποφασίσει να έρθει σε ρήξη, προσπάθησε με το βασικό μέτοχο αλλά στο τέλος τους ανέχτηκε. Εδώ δεν υπάρχουν περιθώρια ανοχής. Ή αυτοί, ή η χώρα».

Πηγή :epikaira.gr

[Evoula]

Mε πρόλαβες!

Αυτά ακούει η Παπαρήγα και της στέκεται το κόκκαλο στον λαιμό.

[Ταρούλα]

Ψηλά το κεφάλι... προχωράμε...

[ARTYADIS]

Μωρέ καλά την λέω εγώ Παπαρούνα!

[Sofoula]

Μακάρι... Να στραφεί ο κόσμος από την ελπίδα στον Στόχο, από το όνειρο στο Όραμα.

Και να νιώσουμε πως η ζωή είναι μαζί μας.

[Ελενίτσα]

[VasilisM]

ΕΜΕΙΣ ρε μ*****

[Μπεττουλα]

Πρέπει επιτέλους να αποφασίσουμε. Ή αυτοί, ή εμείς. Ή θα φύγουν αυτοί από την χώρα ή τα παιδιά μας θα πάνε μετανάστες. Και θέλει σύγκρουση μετωπική.

μέχρι τώρα όταν ψήφιζα πριν πολλά χρόνια ψήφιζα με εμπιστοσύνη για αλλαγή και μετά τις εκλογές απογοητευόμουν από τις συμπεριφορές... τώρα για πρώτη φορά ψήφισα όντας επιφυλακτική αλλά μην βλέποντας άλλη επιλογή και μετά τις εκλογές αρχίζω και αποκτάω εμπιστοσύνη στον άνθρωπο που ψήφισα.. ωραία ανατροπή να σε κερδίζει ο άνθρωπος που ψήφισες αφού τον έχεις ψηφίσει ήδη και όχι το αντίθετο...

[Evoula]

H EΛΛΑΔΑ ΑΝΘΙΖΕΙ


Τα στερεότυπα στα ΜΜΕ για την Ελλάδα της κρίσης οδήγησε δυο αυστριακούς σκηνοθέτες, τον Fabian Eder και την Katharina Stemberger, να οργανώσουν τον Απρίλη του 2012 ένα ταξίδι με ιστιοπλοϊκό για να επισκεφθούν περιοχές της Ελλάδας και να μιλήσουν με απλούς ανθρώπους για την κρίση και την έξοδο από αυτή.
Δημιούργησαν σε χρόνο ρεκόρ την ευαίσθητη ταινία «Η Ελλάδα ανθίζει». Η ταινία προβλήθηκε στο Ευρωκοινοβούλιο την Τρίτη 11 Ιουλίου με πρωτοβουλία των αυστριακών ευρωβουλευτών Jörg Leichtfried (Σοσιαλιστές), Othmar Karas (χριστιανο-δημοκράτες), Ulrike Lunacek (Πράσινοι).
Επίσης σημειώνεται η συμμετοχή του προέδρου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου κ. Martin Schulz, του προέδρου της Ομάδας των Σοσιαλιστών και Δημοκρατών Hannes SWOBODA, των Ελλήνων ευρωβουλευτών Ν. Χρυσόγελου (Πράσινοι), Μ. Κοππά, Ά. Ποδηματά, Κρ. Αρσένη, Δ. Δρούζα, Σ. Ράπτη (Σοσιαλιστές), Μ. Γιαννάκου (Λαϊκό Κόμμα) και πλήθους κόσμου. Παρόντες ήταν και οι σκηνοθέτες Fabian Eder και Katharina Stemberger.

[Evoula]

Την ώρα που η χώρα μας βάλλεται από διάφορα διεθνή μέσα ενημέρωσης, και κυρίως γερμανόφωνα, που την παρουσιάζουν ως το μαύρο πρόβατο της Ευρώπης, ένας Αυστριακός σκηνοθέτης και συγγραφέας ανοίγει τα πανιά του ιστιοπλοϊκού του και δημιουργεί ένα ντοκιμαντέρ-παγκόσμιο ύμνο για την Ελλάδα.

Με απέραντο θαυμασμό και αγάπη για τον τόπο μας, ο καταξιωμένος Fabian Eder και η ηθοποιόςKatharina Stemberger, με την ανεξάρτητης παραγωγής ταινία «Η Ελλάδα ανθίζει»(Griechenland blüht), επιχειρούν να παρουσιάσουν το πραγματικό «Είναι» της Ελλάδας, αποκαθιστώντας έτσι τη διαστρεβλωμένη και πληγωμένη εικόνα της. Η πρωτοβουλία βρίσκεται υπό την αιγίδα ενός από τους πιο επιτυχημένους και διάσημους καλλιτέχνες πολυμέσων στον κόσμο, του Andre Heller.

Η «ανοιξιάτικη Οδύσσεια» του Eder αρχίζει τον Μάρτιο του 2012. Μαζί του σε στεριά και θάλασσα, ο εικονολήπτης Richi Wagner και ο φωτογράφος Andreas Handl.



Πρώτος σταθμός στο ταξίδι, η Κρήτη. Ακολουθούν οι Κυκλάδες, η Πελοπόννησος, η Στερεά Ελλάδα, το Ιόνιο. Εικόνες και τοπία εκθαμβωτικά όμορφα, αρώματα της φύσης, στιγμές και συζητήσεις με απλούς καθημερινούς ανθρώπους. Ζεστούς και φιλόξενους. Δημήτρης, Αντώνης, Ελένη, Χρήστος. Και άλλοι. Νέοι και πιο μεγάλοι, μιλάνε στην κάμερα για να δώσουν το μήνυμα της «άλλης Ελλάδας».

Λίγες ώρες πριν από την επίσημη παγκόσμια προβολή του ντοκιμαντέρ του, το βράδυ της 4ης Ιουλίου από τον τηλεοπτικό δίκτυο 3SAT, και παρά το πιεσμένο του πρόγραμμα, ο Fabian Eder ανταποκρίθηκε άμεσα στο κάλεσμα και μας τίμησε παραχωρώντας συνέντευξη για τις Exelixeis.gr

Τον ευχαριστούμε θερμά κι ευχόμαστε η αξιόλογη πρωτοβουλία του να πετύχει το σκοπό της.

κ. Eder, ποιά είναι η βασική ιδέα του ντοκιμαντέρ σας «Η Ελλάδα ανθίζει»; Τί θέλετε να πείτε στον κόσμο;

Η ιδέα ήταν να δημιουργήσουμε μια άλλη άποψη για την Ελλάδα, ή καλύτερα για τους Έλληνες, που έχουν χτυπηθεί αλύπητα κατά τη διάρκεια των τελευταίων χρόνων της κρίσης. Η ιδέα μου ήλθε αυθόρμητα, στα μέσα Μαρτίου, κατά τη διάρκεια του πρωινού. Δυο εβδομάδες αργότερα έφτασα στην Κρήτη με δυο συναδέλφους-φίλους και ξεκινήσαμε τα γυρίσματα, τρέχοντας παράλληλα το blogwww.greeceinbloom.com

Καθώς πρωταρχικός μας στόχος ήταν να δημιουργήσουμε ένα αντίβαρο στα δημοσιεύματα των ΜΜΕ για την κρίση, αποφασίσαμε να μην πάμε στην Αθήνα, αφού όλοι μας (στην κεντρική Ευρώπη) ξέρουμε της εικόνες από την Αθήνα. Θέλαμε να δείξουμε την «άλλη» Ελλάδα.

Πετύχαμε το στόχο μας και βρήκαμε πολλούς εταίρους από media και είχαμε μια πολύ καλή παρουσία στα ΜΜΕ της Αυστρίας -σε εφημερίδες, στο ραδιόφωνο, στην τηλεόραση και στο internet- τα οποία έκαναν ρεπορτάζ για το όλο project. Τώρα όλο και περισσότερα media από τη Γερμανία αρχίζουν να κάνουν αναφορές. Σήμερα είναι η Deutsche Welle και το Hessische Rundfunk, το Σάββατο είναι τοWDR Westceutsche Rundfunk, όλα στο ραδιόφωνο.

Προσπαθώ να πάω όσο πιο πολύ γίνεται στο background της ταινίας. Έστησα την ταινία κυρίως με συνεντεύξεις Ελλήνων και προσπάθησα στο μοντάζ να μείνω όσο πιο πιστός γινόταν στις προθέσεις τους.

Θέλω να δείξω πως υπάρχουν άνθρωποι, πρόσωπα πίσω από την κρίση, και θέλω να επικεντρωθώ στις προοπτικές και τις ευκαιρίες που βρίσκονται στην κρίση, όχι μόνο για την Ελλάδα αλλά και για την Ευρώπη. Το ερώτημα «Τί σημαίνει να είσαι μια ευρωπαϊκή κοινωνία ανθρώπων» είναι πολύ σημαντικό για μένα.

Τί θα δούμε για την Ελλάδα στο ντοκιμαντέρ σας;

Θα δείτε έξι θαυμάσιες και ξεχωριστές τοποθεσίες που επισκεφθήκαμε, θα δείτε διάφορες εξαιρετικές μαγειρικές, και θα ακούσετε πολύ διαφορετικές γνήσιες, παραδοσιακές και ζωντανά παιγμένες μουσικές!

Πόσο σας χρόνο σας πήρε για να ολοκληρώσετε την ταινία;

Η ταινία ολοκληρώθηκε πριν από λίγες ημέρες, στα τέλη Ιουνίου. Η διεθνής εκδοχή της βρίσκεται ακόμα στην διαδικασία του postproduction και θα παρουσιαστεί στις Βρυξέλλες, σε μέλη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, στις 10 Ιουλίου.

Πέραν αυτού, μας τίμησε ιδιαίτερα η πρόσκληση που λάβαμε από τον έλληνα πρέσβη στη Βιέννη, κ. Θεμιστοκλή Δημίδη, ο οποίος υποδέχθηκε την περασμένη Δευτέρα, στις 2 Ιουλίου, την ομάδα «Greece In Bloom».

Ποια είναι η προσωπική σας άποψη για την Ελλάδα και τους Έλληνες κι, επιπλέον, τί θαυμάζετε στη χώρα μας;

Ήταν το δεύτερο ταξίδι μου στην Ελλάδα και για μια ακόμα φορά εντυπωσιάστηκα. Θαυμάζω την τεράστια ποικιλία που προσφέρει η ελληνική γη. Οι περιοχές είναι τόσο διαφορετικές και η μια πιο όμορφη από την άλλη -και το ίδιο ισχύει για το φαγητό, τους ανθρώπους, τη μουσική. Είναι μια τόσο πλούσια και φιλική χώρα και θαυμάζω κυρίως τους νέους, που έρχονται από την Αθήνα και αντιμετωπίζουν την κρίση με τη θέληση να αλλάξουν τα πράγματα και να χτίσουν το μέλλον τους σε μια κοινή Ευρώπη.

Τί περιμένετε ή εύχεστε να αλλάξει στην κοινή γνώμη για την Ελλάδα, μετά από την προβολή του ντοκιμαντέρ σας;

Αν ξανασκεφτεί κάποιος την άποψή του, η οποία βασίζεται στις αναφορές στα ΜΜΕ, και αναγνωρίσει πως αυτή, από τη μια πλευρά, δεν είναι ολόκληρη η εικόνα της χώρας και, από την άλλη, ότι ο κόσμος θα πρέπει να έχει ίση και ανθρώπινη μεταχείριση, θα είμαστε επιτυχημένοι. Νομίζω πως αυτό έχει ήδη αρχίσει να γίνεται, πριν την μετάδοση της ταινίας. Ελπίζω να κάνω εμφανές ότι η ιδέα μιας κοινής Ευρώπης, είναι μια ιδέα που πρέπει να υλοποιηθεί από τους ανθρώπους που είναι πρόθυμοι να σταματήσουν να σκέφτονται με σύνορα. Ελπίζω πως το μήνυμα των Ελλήνων που συνάντησα θα φτάσει στα μέλη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Το μήνυμα με δυο λόγια είναι «Φροντίστε τους ανθρώπους». Ελπίζω πως θα καταλάβουν ότι χρειάζεται να επικοινωνήσουν πολύ, πολύ, πολύ περισσότερο με τους ανθρώπους.

Ποια ήταν τα συναισθήματά σας αμέσως μετά την ολοκλήρωση των γυρισμάτων της ταινίας;

Χαίρομαι που την κάναμε. Έχουμε ανεξάρτητη χρηματοδότηση, κάποια στήριξη από ορισμένους χορηγούς, μικρά ποσά μέχρι τώρα. Λάβαμε στήριξη από έναν οργανισμό που ονομάζεται «respect.net», μια πλατφόρμα φιλανθρωπικού σκοπού, όπου οι άνθρωποι μπορούν να στηρίξουν projects της κοινωνίας με μικρά χρηματικά ποσά. Είναι εκπληκτικό όταν βλέπεις πως μια μικρή ιδέα που ξεκίνησε από το τραπέζι του πρωινού, εξελίσσεται όταν την βάλεις μπρος.

Και παραμένω εντυπωσιασμένος από το αίσθημα που με βοήθησαν να ανακαλύψω οι Έλληνες: Είμαι Ευρωπαίος, άρα και η Ελλάδα είναι μέρος του σπιτιού μου!

[Ταρούλα]

[ALEXOULA]

[ARTYADIS]

[ΙΩΑΝΝΑ]