Η ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ...ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΣΗΜΕΡΑ!

[Vasoula]

Η Παγκόσμια ημέρα της γυναίκας (Διεθνής ημέρα των δικαιωμάτων των γυναικών) εορτάζεται στις 8 Μαρτίου κάθε έτους. Έχει τις ρίζες της στις διαμαρτυρίες των γυναικών στις αρχές του εικοστού αιώνα στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ, που ζητούσαν ίσα δικαιώματα, καλύτερες συνθήκες εργασίας καθώς και δικαίωμα ψήφου. Θεσμοθετήθηκε το 1977 από τον ΟΗΕ, ο οποίος κάλεσε όλες τις χώρες του κόσμου να γιορτάσουν την ημέρα για τα δικαιώματα των γυναικών.
Είναι μια μέρα κινητοποιήσεων σε όλο τον κόσμο για την υποστήριξη της ισότητας, και την αξιολόγηση της θέσης των γυναικών στην κοινωνία.


Διαβάζοντας το παραπάνω κείμενο, ένιωσα ένα σφίξιμο στην Ψυχή μου…΄Ένα περίεργο σφίξιμο και κάθισα με σεβασμό να το «ακούσω»…
Γιορτάζουμε σήμερα την ισονομία μας…Εμείς οι γυναίκες…

Σε μια κοινωνία που μας αδίκησε…Εμείς οι γυναίκες…

Από αρχαιοτάτων χρόνων…Εμείς οι γυναίκες…

Θα πρέπει, λοιπόν, Εμείς οι γυναίκες, να νιώθουμε ευγνωμοσύνη για εκείνες τις πρώτες που ξεσηκώθηκαν, απαίτησαν δικαιώματα ίσης μεταχείρισης στην κοινωνία…

Ναι, η αλήθεια είναι, ότι νιώθω…

Για να έχω το δικαίωμα να γράφω σήμερα τις απόψεις μου, κάποια άλλη πριν από εμένα το απαίτησε…
Απαίτησε κάτι αυτονόητο…

Μας έδωσαν δικαιώματα…συναισθηματικά όμως σέρνουμε ακόμα, εμείς οι γυναίκες, μια απαξίωση που κρατάει αιώνες τώρα…

Γιατί άραγε γίναμε το φύλο μας? Γιατί πρέπει να νιώθω ευγνωμοσύνη για τις παραχωρήσεις που πήρα από ένα φύλο? Γιατί αυτός που μου τις αφαίρεσε, και αυτός που μου τις πρόσθεσε ήταν ένα απλό φύλο…

Σίγουρα δεν ήταν ΄Ανθρωπος…

Και ακόμα πιο σίγουρα δεν ήταν ο Θεός…

Γι’ αυτό είμαι απόλυτα βέβαιη!

Και η κοινωνία σήμερα, διακρίνοντας το φύλο μου, μού δίνει δικαιώματα, που προφανώς πριν χρόνια δεν θα είχα…Να το γιορτάσουμε, συμφωνώ…

Νιώθω όμως ότι παλεύω με ανθρωπάκια…και όσο παλεύω με ανθρωπάκια, γίνομαι κι εγώ ανθρωπάκος, συμφιλιώνομαι με την ιδέα του φύλου μου…

Νομίζω ότι όταν διεκδικώ κάτι, σημαίνει ότι το έχω χάσει πρώτα μέσα μου…
Εχασα μέσα μου τον ΄Ανθρωπο και έγινα ένα φύλο!

Κοινωνικά, συμφωνώ ότι κάθε δικαίωμα δεν είναι αυτονόητο…Δεν με ενδιαφέρει από πού ξεκίνησε και πως δημιουργήθηκε η αφαίρεση, αλλά είναι επιβεβαιωμένο ότι αφαιρούνται και προσθέτονται δικαιώματα συνεχώς, σε όλα τα χρόνια…

Ηθικά όμως κάθε δικαίωμα στην Ανθρώπινη ΄Υπαρξη είναι αυτονόητο, πέρα από φύλα…

Αρα έχω βγάλει τα συμπέρασμα ότι αυτό που παραχώρησαν οι γυναίκες είναι το δικαίωμα να είναι Ανθρώπινες Υπάρξεις…Ηθικό, λοιπόν, είναι πρώτα από όλα το πρόβλημα και αφού το Ηθικό μέρος παραχωρήθηκε, ήταν κάτι παραπάνω από βέβαιο, ότι θα ακολουθούσε και το κοινωνικό…΄Ότι χάνουμε στην κοινωνία, το έχουμε χάσει πρώτα από τον θεό…Αναλογικά πάει αυτό…

΄Όχι?

Μα ναι!

Γι’ αυτό χρόνια τώρα, κατακτάμε, εμείς οι γυναίκες, τα «χαμένα» μας δικαιώματα μέσα στην κοινωνία, αλλά ουσιαστικά δεν τα ανακτάμε ολοκληρωτικά, αφού διαρκώς και συνεχώς είμαστε ένα «φύλο» και το αποδεχόμαστε…

Αντιδράμε μέσα στην κοινωνία και κάνουμε μάχες για να κατακτήσουμε τομείς ισονομίας και ισότητας, παρ’ όλα αυτά Ηθικά μέσα μας δεν το έχουμε «κατοχυρώσει» το δικαίωμα να είμαστε Ανθρώπινες Υπάρξεις…Εξακολουθούμε και είμαστε το ένα «φύλο»…
Γι’ αυτό άλλωστε, χρόνια ολόκληρα τώρα, καμία γυναίκα δεν ζήτησε το δικαίωμα της μπροστά στον θεό…ενώ του παραχώρησε όλες της τις υποχρεώσεις…

Ναι στην κοινωνία μας να πολεμήσουμε για τα δικαιώματα μας…Μπροστά στον θεό όμως, δεν είδα καμία γυναίκα να πολεμάει για το αυτονόητο του Ανθρώπου (ούτε βέβαια κάποιον άντρα είδα…).΄Όταν, πριν χρόνια, ρώτησα έναν ιερέα γιατί διακρίνει η εκκλησία τα φύλα, μου απάντησε ότι δεν τα διακρίνει…Και τότε γιατί η γυναίκα δεν μπαίνει στο ιερό? Γιατί ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ να πάει στο άγιο όρος? ΄Όχι ότι είχα και πρεμούρα να πάω, βέβαια, αλλά απλά ρώτησα…γιατί από τον Δάσκαλό μου διδάχθηκα να είμαι Ανθρωπος και όχι απλά γυναίκα…

Κανείς δεν μου έχει απαντήσει μέχρι τώρα…Εννοώ σοβαρές απαντήσεις!

Παρ’ όλα αυτά, όλες οι γυναίκες έχουν «μοιραία» αποδεχτεί ότι μπροστά στον θεό δεν είναι ίσες…Ασυνείδητα το έχουν αποδεχτεί, γιατί στηρίζουν ένα σύστημα που τις απαξιώνει…Το θέμα όμως δεν είναι μόνο κοινωνικό, αλλά Ηθικό!
Οπότε πώς να χαρώ για την σημερινή ημέρα, όταν βλέπω τις γυναίκες να τιμούν τον θεό, μέσα σε ένα Σύστημα, Δόγμα, όπως θέλετε πέστε το, που τις απαξιώνει πρώτο?

Ο Θεός μέσα μου έχει αθωώσει τον θεό μέσα στους ανθρώπους…αυτόν που διακρίνει και επικρίνει…
μου έχει δώσει εκείνα τα στοιχεία της χρησιμότητας της πολικότητας μέσα στον φυσικό κόσμο...για να αποφεύγω την πόλωση...


Αλλά μια απορία την έχω, η αλήθεια είναι…

[Αλέξανδρος]

Γυναίκα θα πει...

http://www.youtube.com/watch?v=w0rHufmu15k" onclick="window.open(this.href);return false;

[ARTYADIS]

Απαίτησε κάτι αυτονόητο…

A! ρε Βασούλα!

Σήμερα ακριβώς το πρωί, αυτό σκεφτόμουν, όταν ήρθε κάποιος στη δουλειά και μου έδωσε ένα μικρό δωράκι για τη γιορτή της γυναίκας.

Σκέφτηκα λοιπόν πως εφόσον δεν υπάρχει η γιορτή του άντρα κι έχει καθιερωθεί μόνο για τη γυναίκα, είναι σα να παραδεχόμαστε αυτόματα ότι η γυναίκα έχει ανάγκη να γιορτάσει το φύλο της. Από μόνη της αυτή η γιορτή, διαχωρίζει τη γυναίκα!

Κάτι που είναι αυτονόητο δεν χρειάζεται να γιορτάζεται ή να του δίνεται έμφαση!

Κι έτσι παύω να τη γιορτάζω την 8η Μαρτίου, γιατί εγώ ως Γυναίκα και ως Άνθρωπος γιορτάζω κάθε μέρα!

[Danielli]

Νομίζω ότι όταν διεκδικώ κάτι, σημαίνει ότι το έχω χάσει πρώτα μέσα μου…
Εχασα μέσα μου τον ΄Ανθρωπο και έγινα ένα φύλο!

Αυτο τα λέει όλα!

[ΙΩΑΝΝΑ]

[Μπεττουλα]

Παρ’ όλα αυτά, όλες οι γυναίκες έχουν «μοιραία» αποδεχτεί ότι μπροστά στον θεό δεν είναι ίσες…Ασυνείδητα το έχουν αποδεχτεί, γιατί στηρίζουν ένα σύστημα που τις απαξιώνει…

κάποιες το στηρίζουν απλώς σαν παράδοση... και κάποιες το στηρίζουν με ευλάβεια!! όπως και να το στηρίζεις όμως η ουσία είναι οτι εξακολουθείς και στηρίζεις αυτό που σε απαξιώνει σαν κάτι πολύ φυσιολογικό!! δεν μου άρεσε ποτέ η Ημέρα της Γυναίκας. Κανά δυο φορές στο παρελθόν που είχα βγεί έξω για να το "γιορτάσω" με έθλιβε η εικόνα που έβλεπα γύρω μου. Τόσες γυναίκες να γλεντάνε συνήθως βγάζοντας πολύ άχτι από μέσα τους και το μόνο που ένιωθα έντονα ήταν η καταπίεση τους...

[AMALIA]

Ο Θεός μέσα μου έχει αθωώσει τον θεό μέσα στους ανθρώπους…αυτόν που διακρίνει και επικρίνει…
μου έχει δώσει εκείνα τα στοιχεία της χρησιμότητας της πολικότητας μέσα στον φυσικό κόσμο...για να αποφεύγω την πόλωση...

[Ταρούλα]

Παραχωρήθηκε μια μέρα, για να εκτονώσουμε όλη την καταπίεση, όλη την απαξίωση...

Δεν ορίζει τη ζωή μου το φύλο μου, αλλά η ψυχή μου

[ΔΗΜΗΤΡΗΣ 10]

Κοριτσάκια

Εμένα πάντως γενικότερα μου τη δίνουν αυτές "οι γιορτές"και ποτέ δεν κατάλαβα το νόημα ή την ουσία τους πέρα από την κονόμα των ζαχαροπλαστείων και των ανθοπωλείων

[Vasoula]

όχι Δημήτρη, η γιορτή της γυναίκας δεν είναι γιορτή για τα ανθοπωλεία...

είναι φόρος τιμής για τις πρώτες εκείνες γυναίκες...

και αυτό οφείλουμε εμείς οι μεταγενέστεροι άνθρωποι (ανεξαρτήτως φύλου) να το τιμούμε συνεχώς και να θυμόμαστε ότι τα δικαιώματα είναι των ανθρώπων και όχι των γυναικών ή των αντρών...

η τιμή που οφείλουμε σε κάποιους που άνοιξαν τον δρόμο στις επόμενες γενεές, δεν είναι γιορτή για τα ανθοπωλεία...Λυπάμαι αν το βλέπεις έτσι...και περισσότερο λυπάμαι αν αυτή η Μνήμη κατάντησε γιορτή απλή, στο να γιορτάζουν οι γυναίκες μόνο για μία μέρα την έξοδο τους από την καταπίεση...

[ΔΗΜΗΤΡΗΣ 10]

όχι Δημήτρη, η γιορτή της γυναίκας δεν είναι γιορτή για τα ανθοπωλεία...

Βασσούλα μου εκεί έχει καταλήξει

να το τιμούμε συνεχώς και να θυμόμαστε ότι τα δικαιώματα είναι των ανθρώπων και όχι των γυναικών ή των αντρών...

περισσότερο λυπάμαι αν αυτή η Μνήμη κατάντησε γιορτή απλή, στο να γιορτάζουν οι γυναίκες μόνο για μία μέρα την έξοδο τους από την καταπίεση...

αυτό ακριβώς

[Vasoula]

ναι αλλά όταν εκφράζεις μια άποψη, να εκφράζεις αυτήν που αντιπροσωπεύει εσένα μόνο...να αγνοείς τι γίνεται στους άλλους...

Ετσι μόνό μπορεί να τιμηθεί μια Μνήμη...Να μην την εξαρτάμε από ΄τους άλλους, Δημητράκη...να είναι μοναδική για εμάς, σαν να είμαστε ο μόνος άνθρωπος στην Γη. Η αλλαγή θα συμβεί μόνο από τον καθένα μας, που ακριβώς δεν υπολογίζει ότι οι άλλοι το κάνουν αλλιώς...

η άποψή σου για μένα, λοιπόν, ήταν αυτή...

Εμένα πάντως γενικότερα μου τη δίνουν αυτές "οι γιορτές"και ποτέ δεν κατάλαβα το νόημα ή την ουσία τους πέρα από την κονόμα των ζαχαροπλαστείων και των ανθοπωλείων

Το ότι συμφωνείς μαζί μου, δεν λέει τίποτα...Για εσένα τι σημαίνει αυτή η ημέρα της γυναίκας? πόσο την τιμάς? αυτό έχει σημασία, και άσε τους άλλους να τρέχουν στα ανθοπωλεία...

το νόημα και την ουσία της ημέρας χρειάζεται να καταλάβεις, και κυρίως πρώτα μέσα σου...

[ΔΗΜΗΤΡΗΣ 10]

Βασσούλα μου,για να είμαι ειλικρινείς,δεν γνώριζα τον πραγματικό λόγο ύπαρξης της συγκεκριμένης ημέρας.

[Vasoula]

εντάξει Δημητράκη μου...τώρα το ξέρεις

[ΔΗΜΗΤΡΗΣ 10]

Ναί Βασσούλα μου,τώρα ξέρω
Το θέμα όμως είναι το πως θα αποκτήσει ξανά το νόημά της η συγκεκριμένη ημέρα