Η έρευνα έγινε σε άτομα διαφόρων ηλικιών, που ήταν στο διαδίκτυο πάρα πολλές ώρες, δημιουργούσαν χαρακτήρες και βίωναν συναισθήματα μέσα από αυτούς τους χαρακτήρες, σαν αληθινά, με αποτέλεσμα να αυτοπεριορίζονται μέσα σ' αυτούς τους χαρακτήρες και να αποδυναμώνουν την προσωπικότητά τους και την ζωή μεταξύ των ανθρώπων.
Η έρευνα παρουσίασε αποτελέσματα επί της προσωπικότητας των ατόμων, που δεν είχε καμία σχέση με τους χαρακτήρες που είχαν δημιουργήσει στο ιντερνετ, κρυμμένοι πίσω από την ανωνυμία του. Ενώ στο ιντερνετ ήταν δυναμικοί, ανεξάρτητοι και θαρραλέοι, στην πραγματική τους ζωή ήταν φοβισμένοι, άτολμοι και αδύναμοι…
Το διαδίκτυο δημιουργεί σχιζοειδείς προσωπικότητες, γιατί είναι μέσον που ο καθένας μπορεί να το χρησιμοποιήσει για τους δικούς του σκοπούς και αφορά πάντα τα συναισθήματα μας, όταν δεν έχουμε το σθένος να τα αντιμετωπίσουμε «επώνυμα»…
Είναι ο «κρυφός» κόσμος της προσωπικότητας ενός ατόμου που καμιά φορά παίρνει τόσο επικίνδυνες διαστάσεις, όσο και ο κόσμος ενός ναρκομανούς…
Θα ψάξω να βρω περισσότερες λεπτομέρειες…Θα είχε ενδιαφέρον από κάθε άποψη!
Η έρευνα απλά μου επιβεβαίωσε όσα γνώριζα ήδη μέσα μου, σχετικά με αυτό το πολύτιμο «εργαλείο», ιδιαίτερα όταν αποφάσισα να «βγω» προς τα έξω, με την δημιουργία του φόρουμ πριν πέντε περίπου χρόνια…
Αποφάσισα να ενθαρρύνω τους ανθρώπους, που θα συμμετείχαν σ’ αυτήν την ιντερνετική επικοινωνία, δίνοντάς τους κίνητρα να εκτίθενται επωνύμως. Να νιώθουν τις λέξεις που γράφονται εδώ μέσα, με έναν ισχυρότερο «παλμό» από αυτόν της «βαρεμάρας» της ζωής, έναν ισχυρότερο «παλμό», που στην δική μου γλώσσα λέγεται ΑΓΑΠΗ.
Γι’ αυτό και ενθάρρυνα τους ανθρώπους να βάλουν φωτογραφίες και να είναι ο εαυτός τους κάθε φορά που μοιράζονταν βιωματικές καταστάσεις, εμπειρίες, γνώσεις μέσα στο ιντερνετ. Τους ενθάρρυνα να μην έχουν ανάγκη από «προσωπεία» για να πουν την γνώμη τους και να εκφράσουν τον κόσμο τους, όσο «λίγος» ή «πολύς» κι αν νόμιζαν πως ήταν…
Γιατί ήξερα…
Παραπέρα, γνωρίζοντας ότι οι σχέσεις από απόσταση περιέχουν και έναν επιπλέον κίνδυνο, να εξαρτηθούν από την ανωνυμία τους, αποφάσισα, παράλληλα με το φόρουμ, να οργανώνω συναντήσεις…
Η ζεστή προσωπική επαφή «χτίζει» αλήθειες.
Η σχέση αποκτά επίπεδα βάθους, μόνο όταν όλα τα πεδία ενός ανθρώπου είναι παρόντα σ’ αυτήν. Η συνείδηση λαμβάνει εσωτερικές και εξωτερικές «ενεργειακές» πληροφορίες από το βλέμμα, από το άγγιγμα, από τα συναισθήματα και από τις λέξεις…Αν κάτι από όλα εκλείψει, τότε οι πληροφορίες δεν είναι πλήρεις…
Η εξάρτηση του ιντερνετ αφορά το επίπεδο αυτό-επίγνωσης, που στις περισσότερες των περιπτώσεων ανωνυμίας, είναι απούσα από την προσωπική ζωή των ατόμων. Ζουν την ζωή τους μέσα από τους χαρακτήρες που επινοούν και δυσκολεύονται να εμπλακούν στα κοινά, με τα πραγματικά τους συναισθήματα, γιατί δεν μπορούν να έρθουν σε επαφή μαζί τους, όπως ακριβώς ένας ναρκομανής.
Πίσω απο΄τις "μάσκες" τα μάτια είναι έτοιμα να χύσουν ένα πικρό δάκρυ...
Το ιντερνετ δημιουργεί εξαρτήσεις μεν, αλλά δημιουργεί και ισχυρές και «επώνυμες» φιλίες…Εξαρτάται πόσο «ανώνυμα» το προσεγγίζεις…και με πόσα «νικ»…
Και επειδή εμείς εδώ μέσα δεν χαρακτηριζόμαστε «ανώνυμοι», μπορούμε να νιώσουμε ότι είμαστε φίλοι…
Γι’ αυτό…τρέξτε στις συναντήσεις!
Εσείς?
Τι λέτε για την έρευνα?
Έχετε εμπειρία από κάποιον «ανώνυμο» του ιντερνετ?
