Πραγματικά έχω φτάσει στα όρια της αντοχής μου, όχι με τους στίχους, αλλά με την παντελή έλλειψη ατομικής ευθύνης των ανθρώπων...
Δεν με ικανοποιεί καθόλου που μια μερίδα ανθρώπων τις σχολιάζει αρνητικά, αποκρουστικά μπορώ να πω...Δεν με ησυχάχει αυτό, γιατί αυτή η μερίδα είναι οι περισσότεροι...ίσως και όλοι...
Το βλέπω να ξετυλίγεται μέσα στην ίδια την Ζωή Μου...
Τον διαχωρισμό, την απαξίωση, την έγκριση για την ασέβεια σε κάθε Ανθρώπινη ΄Υπαρξη...
Δεν είναι μόνο οι στίχοι των τραγουδιών που απαξιώνουν την γυναίκα...Είναι και οι ίδιες μας οι συμπεριφορές που εγκρίνουν αυτήν την απαξίωση, γενικά σε όλη την δομή της κοινωνίας...
Και αφού η ίδια μας η θρησκεία μας απαξιώνει και εμείς σαν Ανθρώπινες Υπάρξεις την εγκρίνουμε και την υποστηρίζουμε, τι άλλο θα συμβεί εκτός από το να γίνει και "σουξέ" αυτή η απαξίωση?
Δεχτήκαμε την απαγόρευση της εισόδου της γυναίκας σε μια περιοχή που θεωρείται θρησκευτική...Την συντηρούν οι άντρες, την εγκρίνουμε κι εμείς...Τρέχουμε να τελέσουμε τα μυστήρια, χωρίς να σκεφτούμε ότι δεν μπορεί ο θεός να είναι παρών σε τέτοιες διακρίσεις...Ανόητοι άνθρωποι, ανόητη και η θρησκεία τους!!!!!!!!!
Ντροπή και στους δυό μας!
Που πιστεύουμε χωρίς επιχειρήματα...
Και όσοι δεν πιστεύουν τάχα σ' αυτήν την θρησκεία, να έρθουν να μου πουν αν μέσα τους βαθύτερα δεν τρέμουν την εκδίκηση του θεού...
Τι κατάντια θεέ μου...Δεν έχω ούτε ένα λόγο συγχώρεσης για την ανοησία μας, να στηρίζουμε μια θρησκεία που απαξιώνει τον μισό πληθυσμό, με την έγκριση του άλλου μισού...
Τρέξτε άνθρωποι στην εκκλησία...Τρέξτε...Τρέξτε να σωθείτε από τους δαίμονες...όμως μέσα σας τους έχετε...Δεν θα γλιτώσει κανείς σας!
http://youtu.be/zeIhsD0jdpc" onclick="window.open(this.href);return false;
έγραψα σήμερα....
οι Νόμοι του θεού είναι άγραφοι...Γραμμένοι είναι μόνο οι νόμοι του ανθρώπου...
όλα αυτά τα χιλιάδες χρόνια που η κοινωνία των ανθρώπων ακολουθεί την γραμμένη ηθική, έφτασε στο σημείο σήμερα να έχει απομακρυνθεί τόσο πολύ από τον θεό, που νομίζω ότι άγγιξε τα όρια της τέλειας πόλωσης. Σήμερα βρισκόμαστε στο σημείο 0, στο ναδίρ της πνευματικότητας και της ηθικής.
Δεν χρειάζεται παρά να παρατηρήσουμε την ανηθικότητα μέσα σε όλη την ζωή των ανθρώπων και την δική μας, για να κάνουμε τις υπερβάσεις μας, ξεκινώντας από την αγάπη που μοιράζονται οι άνθρωποι μεταξύ τους.
Η Ζωή είναι αυθόρμητη, δεν κατευθύνεται, αλλά βιώνεται, και γι' αυτό δεν χρειάζεται να υπάρχει ένας αποδεκτός λόγος, που θα ακολουθήσει κανείς για να είναι παρών στην Ζωή του.
Η λογική και η αντικειμενική αλήθεια είναι μία πλάνη, έρχεται η Ζωή και μας ανατρέπει όσα θεωρούσαμε αντικειμενική αλήθεια, μας ανατρέπει τις πεποιθήσεις μας από μόνη της, αν τις παρατηρούμε σε διάρκεια. Εκεί που νόμιζες ότι εσύ κάνεις το σωστό και ο άλλος το λάθος, η ίδια η Ζωή σου αποδεικνύει ότι ζεις σε μια ουτοπία ηθικής.
Οι Νόμοι του θεού βασίζονται στο ΄Ελεος και την Δικαιοσύνη και από αυτούς δεν μπορεί να ξεφύγει κανείς. Δεν είναι γραμμένοι παρά στην καρδιά της Ανθρώπινης ΄Υπαρξης και όσο ο άνθρωπος γυρνάει γύρω γύρω από το στομάχι του θα θέλει πάντα να ακολουθεί τα ιδανικά εκείνα που θα τον κάνουν να απαλύνει την οργή του.
Το να αποκτήσουμε μια αντικειμενική "εικονα" για τον Εαυτό μας, σημαίνει, κατ' αρχήν, ότι αντιμετωπίζουμε τον εαυτό μας σαν υποκειμενική οντότητα που συμπεριφέρεται με το 10% της συνείδησης της. Και ενώ αυτό το 10% μπορεί να έχει όλη την καλή πρόθεση, υπάρχει και ένα ακόμα 30% που την σαμποτάρει ασυνείδητα...
Ποιός μπορεί να μιλήσει για ηθική στην κοινωνία των ανθρώπων σήμερα, όταν αυτή βασίζεται σε νόμους γραμμένους από εξίσου ασυνείδητους ανθρώπους?
Μπορεί η κλεψιά να είναι αξιοκατάκριτη στην κοινωνία και να υπάρχουν νόμοι που να τιμωρούν τους κλέφτες, γιατί η ιδιοκτησία έχει μεγάλη σημασία στον κόσμο μας, αλλά σκέφτομαι ότι οι ίδιοι οι γονείς μας μάς έκλεψαν την αγνότητα και γέμισαν τον κόσμο μας ενοχές, ντροπή και θυμό, γιατί απλά βασίστηκαν σ' αυτήν την ίδια ηθική της "ιδιοκτησίας", που τιμωρεί τα αποτελέσματα και δεν ενδιαφέρεται καθόλου για τις αιτίες τους. ΄Οσα ελαφρυντικά ΄και να θέλεις να βρεις, δεν μπορείς να διατηρήσεις σε διάρκεια την αντικειμενικότητά τους, όσο και να προσπαθήσεις...
Μια ματιά στην ασθένεια θα μας πείσει πως όλοι μαζί οι άνθρωποι κάτι πήραν λάθος...και τουλάχιστον θα έχουμε ένα κίνητρο να προσπαθήσουμε να βρούμε μέσα μας την Ανθρώπινη ΄Υπαρξη που δεν την αφορούν οι ανθρώπινοι νόμοι, στο ποσοστό που αυτοί οριοθετούν την συνύπαρξη μεταξύ μας, αλλά έχει αυθεντικά μέσα της το Αγαθό!
Καταλαβαίνω ότι έχουμε ανάγκη κάτι μαζικό ΄για να ακολουθήσουμε...ένα πρότυπο ηθικής για να ξέρουμε που πατάμε...να ενταχθούμε μέσα στην ανθρωπότητα με ένα σκοπό, που θα είναι αποδεκτός από όλους ή έστω από τους περισσοτέρους και εκεί βρίσκεται η πλάνη μας. Γιατί αφήνουμε το μαζικό να επιδράσει στα ιδανικά μας και να μας εντάξει με βία στην ανήθικη κοινή λογική, που δεν έχει καν επιχειρήματα, που θα μας κάνουν να την εμπιστευθούμε…Τα επιχείρηματα τα δίνει μόνο η Πνευματική Λογική, αυτό το πιο αυθεντικό μέρος μας, που είναι ένα με τον θεό όχι σε διανοητικό επίπεδο, αλλα στο επίπεδο του Ανθρώπου…Μέσα μας είναι οι Νόμοι…Δεν έχουμε παρά να τους θυμηθούμε ξανά…
Συγνώμη για το παραλήρημα...
καλημέρα
μα ώρες ώρες φοβάμαι οτι δεν θα τα καταφέρω γιατί δεν ξέρω τον τρόπο... 
