Η ασημαντότητα αυτού που τρυπώνει με πλάγια μέσα δεν πρέπει να μας κάνει να το υποτιμάμε...
Κάθε συνάντησή μας έχει έναν Σκοπό...
Το πόσο σημαντική είναι, εξαρτάται από τα υστερόβουλα κίνητρα...
Ι ΤΣΙΝΓΚ
Σχεδόν όλοι οι άνθρωποι, και ειδικά αυτήν την εποχή, βιώνουν μια ματαιότητά
Αυτή η ματαιότήτα είναι υπεύθυνη για την μελαγχολία αρχικά, που προκύπτει σχεδόν σε όλους τους φυσικούς ανθρώπους...
αν δεν δώσουν προσοχή σ' αυτό, στην συνέχεια γίνεται θλίψη και μετά κατάθλιψη...που σημαίνει ότι όλες οι δραστηριότητες τους γίνονται μηχανικά...
Στην ουσία εγκαταλείπουν...
Σχεδόν σε όλους τους ανθρώπους λείπει το κίνητρο της Ζωής.
Ανούσια, βίαιη και τρομαχτική φαίνεται...
Και δεν φαίνεται μόνο...Είναι!
Τι νόημα έχουν όλα αυτά τα "θέλω"? όσα έχουμε και όσα δεν έχουμε πόση χαρά και ουσία μπορούν να δώσουν στην Ψυχή μας?
Οι πιο βαθιές ικανοποιήσεις που θα μπορούσαμε να προσφέρουμε στον Εαυτό μας, είναι ασύμβατες με τις πεποιθήσεις μας γι' αυτόν Κοντράρουν με τα πρότυπα της Ζωής και στην συνέχεια παραιτούνται
Το ξέρω ότι ο εσωτερικός κόσμος του ανθρώπου φαντάζει ουτοπία μπροστά σε όλα αυτά τα "καλά" που του προσφέρει ο κόσμος, χωρίς φειδώ ΄Όλα αυτά τα αγαθά που είναι στην διάθεσή του, οι καταστάσεις της Ζωής, η επαφή του με τους άλλους ανθρώπους, όλα τάχα συνομολογούν την Ζωή του, αλλά η ουσία είναι μοναξιά η απώλεια
Θέλει μεγάλη προσπάθεια να μετακινηθούμε από το ανούσιο στο ουσιώδες
Χρειαζόμαστε πολλές δικαιολογίες για να το κάνουμε και να βιώσουμε μια προσωπική εμπειρία της Ζωής μας με ενδιαφέρον, γιατί πάντα σκεφτόμαστε το τέλος, που δεν θέλουμε να έρθει ποτέ
Και επειδή γνωρίζουμε ήδη το τέλος, αδυνατούμε να στηρίξουμε την Αρχή Αναβάλουμε διαρκώς την αλλαγή
Πείθει ο ένας τον άλλον ότι αυτή είναι η Ζωή τελικά Μια κληρονομική μελαγχολία
Κάποιοι μας έβαλαν πήχεις και τους τοποθέτησαν ψηλά και εμείς τους πιστέψαμε και τους τοποθετήσαμε ακόμα πιο ψηλά έτσι για να μην τους φτάσουμε ποτέ
Μα όμως η ουσιώδης Ζωή βρίσκεται στα υπόγεια!
Εκεί στο βάθος της Εκεί που ο θεός μας ψιθυρίζει «σ αγαπώ» και σβήνει κάθε αδίστακτη φωνή που διαλαλεί το «εμπόρευμα» που λέγεται «άνθρωπος»
Να κάνουμε μια προσπάθεια να μην βλέπουμε τους άλλους σαν «πελάτες» της Ζωής μας, να κάνουμε μια προσπάθεια να μην βλέπουμε τον εαυτό μας σαν «εμπόρευμα»
΄Όλα από κάπου πρέπει να ξεκινήσουν Ας ξεκινήσουν από εμάς!
Η Αγάπη δεν μπορεί να διαλαλήσει τον Εαυτό της
Μόνο να είναι εκεί μπορεί
Ας την καλοδεχτούμε! Ας την νιώσουμε τι έχουμε πια να φοβηθούμε? Όλα όσα έχουμε κερδίσει με την θεωρία, τα χάνουμε με την πράξη
Η Ζωή δεν μπορεί να βασίζεται σε τυπικά, τελετουργίες και δόγματα...τα δοκιμάσαμε αυτά και απέτυχαν να μας επανασυνδέσουν με τον θεό
Μήπως, λέω μήπως, ήρθε η ώρα να ξεκινήσουμε να είμαστε ανθρώπινοι?
Να θυμηθούμε ξανά την ξεχασμένη μας αθωότητα?
Εκείνη η θεία ματιά του Ανθρώπου μέσα μας είναι η μόνη που μπορεί να είναι αληθινή
Ας την ρίξουμε στον Κόσμο...Του θεού είναι κι αυτός!
Ανήκει σε εκείνον που προετοιμάζεται να είναι «Νικητής» χωρίς να κάνει την «μάχη» απλά για να κερδίσει
Το να περιορίζουμε το «κακό» δεν σημαίνει ότι χρειάζεται να το εξολοθρεύσουμε αρκεί να το κρατάμε υπό έλεγχο και να μην το αφήνουμε να μας επηρεάζει!
Καλημέρα!
http://youtu.be/48eL5Zmb1go
